Bakır Taş Çağı, MÖ 5000-3000 yılları arasını kapsayan tarih öncesi dönemdir. Bakır Çağı'nın bir diğer adı Maden Taş Çağı'dır. Taş aletler yanında bakırın da kullanılmaya başlamasından dolayı Kalkolitik Çağ olarak adlandırılan bu dönem, Geç Neolitik Çağ'ın devamıdır. Bu çağda da, Neolitik Çağ'da olduğu gibi, bölgesel farklılıklar bulunmaktadır.
Gordion Müzesi, Ankara'nın Polatlı ilçesinin Yassıhüyük köyündedir. Müzede Kral Midas'ın tümülüsü bulunmakla birlikte Kral Midas'ın kafatası sonradan Anadolu Medeniyetleri Müzesi'ne götürülmüştür. İskeletinin ise sonradan kaybolduğu iddia edilmektedir.
Klasik antik çağ, MÖ 8. yüzyıl ile MS 5. yüzyıl arasındaki Greko-Romen dünyası denen, Antik Yunanistan ve Antik Roma'nın iç içe geçmiş uygarlıklarını kapsayan, Akdeniz merkezli kültürel tarih dönemidir. Bu çağ, hem Yunan hem de Roma toplumlarının geliştiği ve Avrupa, Kuzey Afrika ve Batı Asya'nın büyük bölümünü etkileyen bir dönemdir.
Antik Filistinliler ya da Filistler, MÖ 12. yüzyılda, İsrailoğulları ile yaklaşık olarak aynı dönemde Filistin'e yerleşmiş ve bölgeye bugünkü ismini vermiş olan Ege kökenli halk. Kitabı Mukaddes'e göre Kaftor'dan gelmişlerdir. Antik Mısır kayıtlarında bu halkın adı prst olarak geçer.
Kore seramik tarihi, yaklaşık MÖ 8000 yıllarından itibaren en eski çömlek ile başlamıştır.
Arvalya Höyük, İzmir ili Selçuk ilçesinin ve antik Efes kentinin güneybatısında, Selçuk - Kuşadası kara yolunun hemen kenarında yer alan bir höyüktür. Gülhanım ya da Gül Hanım olarak bilinen bir tarlanın güney kesiminde bulunması nedeniyle bazı kaynaklarda bu adla geçmektedir. Yerleşimin iskan edildiği dönemlerde Ege Denizi kıyısında olduğu anlaşılmaktadır. Selçuk'a yaklaşık 4 km. mesafededir. Eski adı Kenchios olan Arvalya Çağı kenarında, Küçük Menderes Deltası'na açılan bir vadidedir.
Vazo, genellikle çiçek koymak için kullanılan, cam, porselen, toprak gibi farklı malzemelerden, türlü boyut ve şekillerde yapılabilen açık bir kaptır. Sözcük Türkçeye, İtalyanca vaso kelimesinden geçmiştir.
Jōmon dönemi, Japonya prehistroyasında MÖ 14,000-300 yıllarını kapsayan dönemdir. Jōmon döneminde Japonya önemli derecede sedentizm ve kültürel karmaşıklığın bulunduğu bir avcı-toplayıcı kültürü idi. Yine bu dönem kemik, taş, kabuk ve boynuzdan yapılan aletler ve mücevherler, çanak çömlek heykelcikler ve gemiler ile lake ahşap bakımından zengin bir dönemdi.
Ulusal Hazine, Japonya'nın Kültür İşleri Ajansı tarafından belirlenen en değerli Maddi Kültür Varlıklar'dır. Maddi Kültür Varlıklar, "yapılar" ya da "güzel sanatlar ve el sanatları" olarak sınıflandırılan tarihi ya da sanatsal değere sahip olduğu kabul edilen varlıklardır. Bir varlığın Ulusal Hazine sayılabilmesi için mükemmel işçilik ve dünya kültür tarihi için yüksek bir değer taşıması gerekmektedir.
Japon kültürü, ülkenin tarih öncesi dönemdeki Jōmon döneminden Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika'dan gelen etkileri sentezleyen çağdaş modern kültürüne kadar değişmiştir. Japonya sakinleri, Kara Gemiler ve Meiji dönemi gelene dek Japonya'nın Çin misyonlarından sonra Tokugawa şogunluğu sırasında dış dünya ile uzun bir süre görece izolasyon yaşadı.
Japon sanatı, Japonya'daki insan yerleşiminin başlangıcı olan MÖ 10. binyıldan günümüze kadar uzanan uzun bir geçmişe sahiptir. Japon sanatı, antik çömlekçilik, heykeltıraş, ipek ve kâğıt üzerinde mürekkep boyama ve kalligrafi, ukiyo-e ve ahşap baskı, kirigami, origami, dorodango ve daha yakın geçmişte manga dahil olmak üzere çok çeşitli sanat stillerini kapsamaktadır.
Dogū, Japonya'da geç Jōmon döneminde yapılmış küçük insan ve hayvan figürinleridir. Hangi döneme ait olduğuna ve nerede bulunduğuna bağlı olarak birçok çeşidi bulunmaktadır. Ulusal Japon Tarih Müzesi'ne göre, Japonya genelinde bulunan dogū sayısı yaklaşık 15,000'dir.
Xianren Mağarası, yakındaki Diaotonghuan kaya sığınağı ile birlikte, Çin'in Jiangxi eyaletindeki Wannian İlçesi'ndeki Dayuan Kasabası'nda (大源乡) yer alan bir arkeolojik sit, tarih öncesi çömlek parçalarının önemli keşiflerinin yapıldığı, erken pirinç ekiminin kanıtı niteliğinde buluntuların ortaya çıkarıldığı bir alandır. Mağaranın adı Çin'in efsanevi aydınlanmış insanı, Xian'ın "ölümsüzlüğünü" ifade eder. Mağara 7 m (23,0 ft) yüksekliğinde, 11 m (36,1 ft) genişliğinde ve 14 m (45,9 ft) derinliğindedir.
Leyla Tepe Kültürü Bakır Çağı'na ait antik Albanya kültürü. Adını Ağdam Rayonu yakınlarındaki Leyla Tepe'deki arkeolojik alandan almaktadır. Bu kültüre ait yerleşimler, M.Ö. 4350-4000 tarihleri arasında, Orta Kafkasya bölgesinin güney yamaçları boyunca yayılmıştır. Leyla Tepe'deki anıtlar, 1980'lerde ilk olarak Sovyet arkeolog I. G Narimanov tarafından belirlenmiştir. Bakü-Tiflis-Ceyhan Petrol Boru Hattı ve Güney Kafkasya Boru Hattı inşaat çalışmalarının zarar verme olasılığı, dikkatleri bu arkeolojik alana yöneltmiştir.
Jōmonlar Jōmon döneminde Japon Takımadalarında yaşamış halkların jenerik adıdır. Günümüzde Japon tarihçilerin çoğu Jōmon'ların hamojen bir grup olmadığını ve farklı gruplardan oluştuğunu düşünmektedir. 2016'da yapılmış bir araştırmaya göre, Japonların genetiğinin ortalama %15'i Jōmonlardan gelmektedir. Bu araştırmada Jōmon genetiğini temsilen Rebun Adası'ndaki Funadomari arkeolojik sit alanında bulunan bir örneğin genetiği baz alınmıştır. Kuzey Japonya'nın yerli halklarından Ryukyulular ve Aynularda Japonlara kıyasla daha yüksek Jōmon genetiğine rastlanmıştır.
Protogeometrik stil, Yunan Karanlık Çağları'nın ilk döneminde yaklaşık MÖ 1050 ila 900 yılları arasında üretilen Atina öncülüğündeki Antik Yunan çömlekçiliği stilidir.
Toprak eşya veya çanak-çömlek, kırmızı toprak kilden yapılır ve oldukça düşük sıcaklıklarda, tipik olarak 950 ile 1050 °C sıcaklıkları arasında pişirilir. Toprak eşyalar, camlaşma noktasına kadar pişirilmez.
Kuzey Japonya'daki Jōmon Tarihöncesi alanları (北海道・北東北の縄文遺跡群), Japonya'nın Hokkaidō ve Kuzey Tōhoku bölgelerinde yer alan 17 Jōmon dönemi arkeolojik alanından oluşan bir dizi UNESCO Dünya Mirası alanıdır. 10 bin yıldan uzun süren Jōmon Dönemi, "yerleşik tarım öncesi yaşam yollarını ve tarih öncesi insanların karmaşık bir manevi kültürünü" temsil etmektedir.
Çömlek ve porselen , Neolitik döneme kadar uzanan en eski Japon zanaatı ve sanat formundan biridir ve Japonya son derece uzun ve başarılı bir seramik üretim geçmişine sahiptir. Fırınlarda toprak, çömlek, taş, sırlı çömlek, sırlı taş, mavi ve beyaz porselen üretilmiştir. Toprak kaplar Jōmon dönemi kadar erken bir dönemde yapılmış ve Japonya'ya dünyanın en eski seramik geleneklerinden birini kazandırmıştır. Japonya, "çay seremonisi"nin süregelen popülaritesi sayesinde, sanat geleneği içinde seramiğin sahip olduğu olağandışı saygınlıkla da öne çıkmaktadır.
Geometrik sanat, büyük ölçüde vazo resimlerindeki geometrik motiflerle karakterize edilen bir Yunan sanatı evresidir ve Yunan Karanlık Çağı'nın sonlarına doğru ve biraz sonrasında, y. M.Ö. 1050–700 yılları arasında gelişmiştir. Merkezi Atina'daydı ve buradan stil, Ege'nin ticaret şehirlerine yayıldı. Yunan Karanlık Çağları'nın yaklaşık MÖ 1100'den 800'e kadar sürdüğü düşünülmektedir ve Knodell'in (2021) Knodell'in (2021) Prehistorik Demir Çağı olarak adlandırdığı Protogeometrik dönemden Orta Geometrik I dönemine kadar olan evreleri içerir. Vazoların Yunan toplumunda çeşitli kullanımları veya amaçları vardı; bunların arasında cenaze vazoları ve sempozyum vazoları da bulunuyordu, ancak tabii ki bunlarla sınırlı değildi.
Başlangıç dönem Jōmon halat çömlekçiliği (MÖ 10.000-8000)
Orta dönem Jōmon halat çömlekçiliği (MÖ 5000-4000)
Jōmon kabı (MÖ 3000-2000)
