İçeriğe atla

Jérôme Eugène Coggia

Jérôme Eugène Coggia
Doğum18 Şubat 1849
Ajaccio
Ölüm15 Ocak 1919 (69 yaşında)
MilliyetFransız
MemleketAjaccio
ÖdüllerLalande Ödülü 1873 ve 1916
Kariyeri
DalıAstronomi
Çalıştığı kurumMarsilya Gözlemevi

Jérôme Eugène Coggia (18 Şubat 1849 – 15 Ocak 1919) Fransız gökbilimci, asteroit ve kuyruklu yıldız kaşifi. Ajaccio, Corsica'da doğmuştur.[1] Marsilya Gözlem Evinde Benjamin Vals'ın asistanı olarak çalıştı.

1866'dan 1917'ye kadar Marsilya Gözlemevinde, parlak "Coggia's Comet" (C/1874 H1) dahil olmak üzere bir dizi kuyruklu yıldız keşfetti. Sıralı kuyruklu yıldız 27P/Crommelin daha önce "Comet Pons-Coggia-Winnecke-Forbes" olarak adlandırılıyordu. Ayrıca Minor Planet Center tarafından 1868 ve 1899 yılları arasında Marsilya'da 5 asteroit keşfiyle tanınır. Ayrıca Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından onaylanan 1868 ve 1899 yılları arasında 5 asteroit keşfi yapmıştır.[2]

Coggia, Fransız Bilimler Akademisi tarafından 1873[3] ve 1916 yıllarında Lalande Ödülü'ne layık görüldü.[4][5]

Keşfedilen Kuyruklu Yıldızlar

  • C/1870 Q1 (Coggia)[6]
  • 27P/Crommelin
  • C/1874 H1 (Coggia)[6]
  • C/1874 Q1 (Coggia)[6]
  • C/1877 R1 (Coggia)[6]
  • C/1890 O1 (Coggia)[6][7]

Keşfedilen Asteroitler

  • 96 Aegle || 17 Şubat 1868 || MPC
  • 187 Lamberta || 11 Nisan 1878 || MPC
  • 193 Ambrosia || 28 Şubat 1879 || MPC
  • 217 Eudora || 30 Ağustos 1880 || MPC
  • 444 Gyptis || 31 Mart 1899 || MPC

Kaynakça

  1. ^ Rocurt, D. (1919). "Nécrologie – brief obituary notice for J.E. Coggia, in French". L'Astronomie (Fransızca). Cilt 33. s. 92. Bibcode:1919LAstr..33...92R. 
  2. ^ "Minor Planet Discoverers (by number)". Minor Planet Center. 20 Haziran 2016. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2016. 
  3. ^ "LES LAURÉATS DU PRIX LALANDE". La Revue scientifique. Cilt TOME 40. Paris. 1887. ss. 460-463. 
  4. ^ "The Lalande Prize". Popular Astronomy. Cilt 25. 1917. s. 215. 
  5. ^ The Observatory, Vol. 41 (1918), p. 142 (online 1 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  6. ^ a b c d e Kronk, Gary W. (2003). "Comet Designation Index, years 1855–1892". Cometography: A Catalog of Comets. 2: 1800–1899. s. 836. ISBN 0521585058. 
  7. ^ Award of the DONOHOE Comet-Medal, Publications of the Astronomical Society of the Pacific, cilt 2, sayı 11, sayfa 292, 1890 1 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Donohoe Comet Madalyası, 18 Temmuz 1890'daki keşfi için Coggia'ya verildi.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Asteroit kuşağı</span>

Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.

Periyodik kuyruklu yıldızlar, yörünge periyotları 200 yıldan az olan veya tek bir günberi geçişinden daha uzun süre boyunca gözlemlenen kuyruklu yıldızlardır. "Periyodik kuyruklu yıldız" bazen 200 yıldan daha uzun olsa bile periyodik yörüngeye sahip herhangi bir kuyruklu yıldız anlamında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">1556 kuyruklu yıldızı</span>

1556 Kuyruklu Yıldızı, 13 Mart 1556'da Dünya'ya en fazla yaklaşmış bir kuyruklu yıldızdır. En parlak halinde Satürn kadar parlak ve gökyüzünde 3 derelik bir açı uzunluğundaydı. Yörüngesi kesin hesaplanmamıştır ama Dünya'ya en yakın mesafesinin yaklaşık 0,0835 Astronomik birim olmuştur. Daha sonradan kesin olarak hesaplanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Édouard Jean-Marie Stephan</span> Fransız gökbilimci (1837 – 1923)

Édouard Jean-Marie Stephan, Fransız astronomdur.

Resmi olarak küçük gezegen adlandırması, bir küçük gezegene nihai biçiminde verilen bir sayı-isim kombinasyonudur. Bu tür bir adlandırma, her zaman yeterince güvenilir bir yörünge belirlendikten sonra bir cisme atanan öncü numarayı içerir. Resmi adlandırma, ilk gözlemlendiğinde otomatik olarak atanan geçici adlandırmaya dayanır. Daha sonra, resmi adlandırmanın geçici kısmı bir isim ile değiştirilebilir. Hem resmi hem de geçici adlandırmalar, Uluslararası Astronomi Birliği'nin (IAU) bir şubesi olan Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından denetlenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">C/2013 R1</span>

C/2013 R1 (Lovejoy), 7 Eylül 2013 tarihinde Terry Lovejoy tarafından 0,2-metre Schmidt–Cassegrain teleskop kullanılarak keşfedilen uzun-dönemli bir kuyruklu yıldızdır.

Jean Chacornac, Fransız astronom.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegen</span>

Uluslararası Astronomi Birliği'ne (IAU) göre küçük gezegen, Güneş'in etrafında doğrudan yörüngede dönen ve ne gezegen ne de kuyruklu yıldız olarak sınıflandırılmayan bir gök cismidir. IAU, 2006 yılından önce resmen küçük gezegen terimini kullanmaktaydı, fakat o yıl yapılan toplantıda küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlar; cüce gezegenler ve Küçük Güneş Sistemi Cisimleri (SSSB) olarak yeniden sınıflandırıldı.

Pamela M. Kilmartin, Yeni Zelandalı bir gök bilimci. Küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlar hakkında araştırma yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegenler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda, artan sayısal sırayla numaralandırılmış küçük gezegenlerin bir listesi bulunmaktadır. Kuyruklu yıldızlar hariç, asteroitler, uzak cisimler ve cüce gezegenler dahil olmak üzere küçük gezegenlerin tümü Güneş Sistemi'ndeki küçük gök cisimleri olarak bilinir. Bu gezegenlerin listeleri, her biri 1000 küçük gezegen içeren yüzlerce sayfalık kataloglardan oluşmaktadır. Uluslararası Astronomi Birliği adına, Küçük Gezegen Merkezi, Minor Planet Sirkülerlerinde her yıl binlerce yeni numaralandırılmış küçük gezegen yayınlamaktadır. Haziran 2024 itibarıyla, toplamda 1.367.486 adet gözlemlenen cisimden 669.991 tanesi numaralandırılmış küçük gezegenlerdir. Geriye kalanlar ise henüz numaralandırılmamış küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlardır.

<span class="mw-page-title-main">19P/Borrelly</span>

Borrelly kuyruklu yıldızı' veya Borrelly'nin kuyruklu yıldızı, 2001'de Deep Space 1 uzay aracı tarafından ziyaret edilen bir periyodik kuyruklu yıldız’dır. Kuyruklu yıldız en son 28 Mayıs 2015'te günberi'ye geldi ve daha sonra 1 Şubat 2022'de günberiye gelecektir.

322P/SOHO Kuyruklu yıldızı, ayrıca P/1999 R1, P/2003 R5, P/2007 R5 ve P/2011 R4 SOHO uzay aracı'nın otomatik teleskopları kullanılarak keşfedilen ilk periyodik kuyruklu yıldız'dır ve 321P/SOHO'dan sonra ikinci olarak numaralandırılmış bir isim verilir. JPL Horizons bundan sonra 322P'nin 2019-Ağustos-31 12:25 UT'de enberi'ye geleceğini tahmin etmiştir.

Malcolm Hartley, Britanya doğumlu Avustralyalı astronom. Hartley, Avustralya'da Siding Spring Gözlemevi'de UK Schmidt Teleskobu ile birlikte çalışan astronom ve küçük gezegen ve kuyruklu yıldız kâşifidir.

<span class="mw-page-title-main">Mor Dağ Gözlemevi</span>

Mor Dağ Gözlemevi, Çin'in Nankin'de bulunan bir astronomik gözlemevidir. Gözlemevi, 1934 yılında Milliyetçi Çin hükûmeti döneminde inşa edilmiştir. Adını, kentin doğusunda bulunan Mor Dağ'dan almaktadır ve Çin Bilimler Akademisi'ne bağlıdır.

Gözlemsel astronomide, bir Güneş Sistemi cisminin gözlem yayı, cismin yolunu izlemek için kullanılan en erken ve en son gözlemleri arasındaki süredir. Genellikle gün veya yıl olarak verilir. Terim çoğunlukla asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların keşfi ve takibinde kullanılır. Yay uzunluğu, bir yörüngenin doğruluğu üzerinde en büyük etkiye sahiptir. Ara gözlemlerin sayısı ve aralığı daha az etkiye sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Johann Palisa</span> Avusturyalı astronom

Johann Palisa Avusturya Silezyası, (günümüzde Çekya Troppau'da doğmuş Avusturyalı bir astronomdur. 1874'te 136 Austria'dan 1923'te 1073 Gellivara'ya kadar toplam 122 asteroit keşfeden üretken bir asteroit kaşifidir.. Önemli keşiflerinden bazıları arasında 153 Hilda, 216 Kleopatra, 243 Ida, 253 Mathilde, 324 Bamberga ve Dünya'ya yakın asteroid 719 Albert yer almaktadır. Palisa, keşiflerini fotoğrafçılığın yardımı olmadan yaptı ve tüm zamanların en başarılı görsel asteroit kaşifi olmaya devam etmektedir. 1906'da Fransız Bilimler Akademisi'nden Valz Ödülü'ne layık görüldü. 1919'da Max Wolf tarafından keşfedilen asteroit 914 Palisana ve ay krateri Palisa onun onuruna isimlendirilmiştir.

Astronomik adlandırma kuralları, gökcisimlerinin her birinin ayırt edici olarak adlandırılmasında kullanılan genel geçer kural ve prensipleri ifade etmektedir. Eski zamanlarda, yalnızca Güneş, Ay, birkaç yıldız ile kolaylıkla görülebilen gezegenlerin isimleri bulunmaktaydı. Son birkaç yüzyılda ise gelişen teknoloji ve araçlar vasıtasıyla milyarlarca yeni gök cismi keşfedildiğinden astronomların çok yüksek sayıdaki bu gök cisimlerini birbirinden ayırt edebileceği bir sistematiğe ihtiyaç duyulmuştur. Bununla birlikte, istisnai ve özellikli gök cisimlerinin daha kolay ayırt edilebilmesi amaçlanmıştır.

Astronomide geçici adlandırma, astronomik nesnelere keşfedilmelerinin hemen ardından uygulanmakta olan, resmi adlandırma öncesi cismi diğerlerinden ayırt etmeye yarayan genel kabul görmüş bir adlandırma kuralıdır. Geçici adlandırma bir cisim için genellikle güvenilir bir yörünge hesaplandıktan sonra kalıcı bir adlandırma ile değiştirilir. Bilinen 1.100.000'den fazla küçük gezegenin yaklaşık %47'si geçici olarak adlandırılmış durumdadır.

Dünya'ya yakın asteroit takibi araştırması (NEAT), İng. Near-Earth Asteroid Tracking, Dünya'ya yakın cisimlerin tespiti için gökyüzü taraması yapılabilmesi amacıyla NASA ve Jet İtki Laboratuvarı tarafından yürütülen bir programdır. NEAT Kaliforniya'da bulunan Palomar Gözlemevi ile birlikte Hawaii'de bulunan GEODSS araştırmasında Aralık 1995'ten Nisan 2007'ye kadar yürütülmüştür. Bu araştırma kapsamında 40 binden fazla küçük gezegen keşfedilmiş olup, NEAT Catalina Sky Survey, LONEOS ve Mount Lemmon Survey ile birlikte bu alandaki en başarılı çalışmalardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">3015 Candy</span> Asteroit

3015 Candy, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 25 kilometre çapında bir arka plan asteroitidir.