Işığın ve Buzun Senfonisi

Oğuz M.Tanaydın'ın yazdığı 2019 yılında yayımlanmış, Türk epik bilimkurgu serisinin ilk kitabıdır.

Oğuz. M. Tanaydın'ın 2015 ile 2019 yılları arasında yazdığı ve dört ciltten oluşacak Işığın ve Buzun Senfonisi Serisi'nin yayımlanmış ilk ve tek kitabıdır. Türk romancılığı açısından alışılagelmemiş bir konu içeren roman; bilinmeyen bir galaksideki "Eptalith" ismindeki kurgusal bir gezegeni ve bu gök cisminin ilkel yerlileri olan kaba, aptal; fakat sevimli Zolgot Âlemi'ni işlemektedir. Eserin ana teması bu ilkel yaratıkların dört devleti arasındaki bitmez savaşları ve Eptalith Gezegeni'nin sonunda hastalanışı gibi gözükse bile roman aslında milyonlarca yıl evvel gezegene gelmiş iki düşman galaktik varlığın dolaylı çatışması ve gezegene kötü etkilerini anlatmaktadır. Öyle ki Zolgotların gelişimlerinin ve bitmeyen mücadelelerinin ardında aslında bu iki düşman ölümsüzün gizli savaşı ve bıraktıkları dini, kültürel etkiler vardır.

Eserin önsözüne göre Zolgot Toprağı'nın ardında yazarın yaşadığı bir kâbus yer alır. Onun sonradan bir rüyaya evrilmesi ve yazarın o sahte anıya dair özlemi Işığın ve Buzun Senfonisi Serisinin yazılmasını tetiklemiştir. İlk sayfadan gözüken isyankar bir şiir, Zolgotlar üzerine tanımlamalar ve bitmeyen parodiler ruhani olgulara direkt bir isyan olarak ayrıca değerlendirilebilir. Bununla birlikte iyilik ve kötülük denen olguların evrenselliği Eptalith'te yaşanan ilginç olaylar dahilinde, özellikle de eserin üç ana karakteri üzerinden sorgulanmaktadır ki onlardan hiçbirisi mâkul varlıklar olarak nitelendirilemeyecek anti kahramanlardır. Mizah içeren ve sürpriz bir sonu olan roman, sayısız parodiyle ayrıca çok keskin bir teizm eleştirisi de yöneltir. Tanrıya isyan adına bir şiir kitabın girişinde yer almaktadır.

Kitap olumlu tepkiler aldı, bu türün yerli örneği olarak gösterildi.^[1] Türkiye'deki bilimkurgu kulüpleri Işığın ve Buzun Senfonisi - Zolgot Toprağı'nı detaylı dünyası, karakter yoğunluğu ve hayal gücünün sınırlarını zorlaması açısından Yüzüklerin Efendisi Serisi ile kıyaslamaktadır.^[2] Eğlenceli diyalogları ayrıca övüldü. Dilinin ağır, Türkçe dışı kelimelerin fazlalığı, bazı cümlelerinin uzun olması bir takım otoriteler tarafından eleştirilmiştir.