Işık ve Derinlik

Işık ve derinlik; yapıt sanatıyla, minimalizmle [sadeliği ve nesnelliği ön plana çıkaran sanat akımı ], 1960'larda Güney Kaliforniya’da başlayan ve John McLaughlin tarafından etkilenilen geometrik soyutlamayla ilişkili olan, gevşek olarak bağlı sanat hareketi anlamına gelir. Işık, ton, ölçü gibi algısal olaylar ve cam, neon, floresan ışıkları, reçine ve sık sık iş çevresi tarafından geliştirilmiş teçhizatları oluşturan dökme akrilik gibi malzemelerin kullanımı üzerine olan bir odak ile nitelendirilmiştir. İster yapay ışığı nesnelere veya yapıya yerleştirilen doğal ışığın akışını yönlendirerek saydam veya şeffaf yansıyan materyalleri kullanma yoluyla ışıkla oynayarak olsun, seyircilerin ışık tecrübesini ve diğer duyusal olayları meydana getirmişlerdir. Işıklı ve duygulara hitap eden nesnelerini geliştirmek için, Güney Kaliforniya’nın mühendisliğe ve uzay sanayisine dayanan son teknolojisini işlerine dahil ediyorlardı.

Yapıtların doğası 1971’deki hareketlerin ortaya çıkışını tanıtan UCLA’daki serginin başlığında ‘’Saydamlık, Yansıma, Işık, Derinlik ‘’ yansıtılmıştır. Sergi, Peter Alexander, LarryBell, Robert Irwin, John McCracken ve CraigKauffman’ın çalışmalarına yer verdi. Bu hareketle ilişkilendirilen diğer sanatçılar; RonCoope, MarryCorse, Bruce Nauman, Maria Nordman, EricOrr, Helen Pashgian, Marcia Roberts, James Turrell, DeWainValentine ve DaugWheeler. Başta FrederickSpratt, PhillSims, Anne Applebyand David Simpson olmak üzere Soyut Renk Teorisi’nin sanatçılarından olan ünlü bir grup Işık ve Derinlik Hareketi’nden etkilenmiştir. Işık ve Derinlik Hareketi’nden ilham alan saygın, modern ve yeni ortaya çıkan kadın sanatçıları; Jennifer Stainkamp ve SophiaCollier’i bünyesinde barındırır.

1967 yılında, Irwin ve Turrell ,örneğin, duyusal ihtiyaç olayını ( benzer zayıf ışık çalışmalarını etkileyen) Los Angeles Museum of Art tarafından başlatılan sanat ve teknoloji programının bir parçası olarak araştırmışlardır. Wheeler’ın RM 669 (1969) adlı çalışması, bakanların gözlerini herhangi bir yüzeye sabitleştirememelerine sebep olan uzak bir duvarın üzerine konumlandırılmış dik açılı ışığa karşı atılan her bir adımla geri çekiliyormuş gibi görünen tavan ve zeminle kaplanmış kavisli beyaz duvarları kapsar.EricOrr, simya temalı çalışma serileri için, çevresindeki aşırı retinal dönütler veren kan ve ateşin yanı sıra doğal ışık da kullanmıştır. Corse’nin geniş, beyaz üstüne beyaz tuvalleri, ışıkla birlikte önemli ölçüde değişen bir yüzey yaratmak için akrilik boyaya yerleştirilmiş minik cam küreciklere sahiptir.Pashgian, görünüşe göre içeriden aydınlatılmış yapay parıltılı küreler ve akrilik küreler üretmiştir. McCracken şöyle ifade etmiştir: ‘’ Ben öncelikle her zaman sadece forma ilgi duyardım fakat sonra form yapmak için onu bir şey haline getirmek zorundasınız. Bu yüzden renk, kullanmak için doğal bir malzemedir çünkü renk soyuttur. Eğer renklerden oluşmuş gibi gözüken bir form yaratırsanız, o zaman bir şeye, bir nesneye sahip olursunuz, ki bu oldukça soyuttur. Sadece tek form elbette daha soyut olacaktır, çünkü bu sadece zihinsel bir fikirdir fakat onu bir materyale dönüştürmeden orada algılarınız için boğuşacak hiçbir şeye sahip değilsiniz. Ancak onu mentale, kayaya veya ahşaba ya da herhangi bir şeye dönüştürürseniz, o zaman zihnimin fiziksel görünüşe önemle vurgu yapabileceği ve böylece tamamen mental olarak algılamak için zor olacağı bir şeye sahip olursunuz. Bunun arkadaşındaki önemli bir düşünce de şu ki her şey özünde mentaldir – bu mesele bir diğer açıdan oldukça somutken diğer taraftan enerjiden yani soyut düşünceden oluşur. ‘’

California’dan gelen Işık ve Derinlik sanatı, GermanoCelant’ın 1976 VeniceBiennale ‘’ Ambiente/arte dal futurismo alla body art ‘'taki çevre esaslı sanatın etkileyici sergisinde gösterildi. Bu akım birlikte nadiren gösterilmiştir çünkü çalışmaların niyetlenildiği biçimde gösterileceği hususundaki şüpheleri yüzünden ve Nordman'ın Işık ve Derinlik üzerine olan grup çalışmalarında olmayı reddetmesinden dolayı, Wheeler büyük müze sergilerine dahil olmayı reddetmiştir.

• Butterfield, Jan The Art of Light and Space, 1996, Abbeville Press ISBN 978-0-7892-0171-3