İçeriğe atla

Isalo Millî Parkı

Koordinatlar: 22°33.5′G 45°24.0′D / 22.5583°G 45.4000°D / -22.5583; 45.4000
Isalo Milli Parkı
IUCN kategori II (millî park)
Bölge Güneybatı Madagaskar
Koordinatları 22°33.5′G 45°24.0′D / 22.5583°G 45.4000°D / -22.5583; 45.4000
Kapladığı alan 815,40
Kuruluş tarihi 1962[1]
Kontrol kuruluşu Madagascar National Parks Association (PNM-ANGAP)

Isalo Milli Parkı, Madagaskar'ın Ihorombe Bölgesi'nde, Fianarantsoa eyaletinin güneybatısında yer alan bir milli parktır. Kendisine yakın kasaba Ranohira ve en yakın şehirler Toliara ve Ihosy'dir. Rüzgar ve suyun aşındırarak oluşturduğu kayalık çıkıntılarla, yaylalara, geniş ovalarla ve 200 m derinliğe kadar kanyonlarla kaplı bir kumtaşı alanıdır. Nehirleri ve akarsuları ve mevsimsel su yolları vardır. Yüksekliği 510 ve 1268 m arasında değişmektedir. Elevation varies between 510 and 1268 m.[2]

Tarihi ve önemi

1962'de kurulan Isalo Milli Parkı, 1997'den beri Madagaskar Milli Parkları yetkilileri tarafından yürütülüyor.[3] Bara halkı burada yaşayıp sığır hayvancılığı ile geçinir. Isalo, doğal bitki örtüsünün neredeyse %40'ı oranında azaldığı bir ekolojik bölge olan Kuru Yaprak Döken Orman Eko-Bölgesi'nde yer alır.[4] Ayrıca, birçok endemik hayvana ev sahipliği yapan ve hayvanların yaşam alanları çok dar olduğu için "Kritik" statüsünde yer alan Yarı Nemli Orman Eko-Bölgesi'nin bir kısmını içine alır. Isalo ormanlık alanlarında endemik ağaç tapisi (Uapaca bojeri) hakimdir. Uapaca bojeri, bulunduğu yerler kısıtlı olan ormanlık bir türdür; sadece Madagaskar'ın merkezindeki yaylalarında bulunur.[5] Tapia ormanlarının bozulmamış en büyük bölgelerinden bazıları Isalo'da bulunur. Burada, sadece Isalo'da bulunan 13 tür ve 35 nadir tür de dahil olmak üzere, çok sayıda endemik bitki türü bulunmaktadır. Sarcolaenaceae sadece Madagaskar'da bulunan bir bitki ailesidir, iki türü (Sarcolaena isaloensis ve Schizolaena isaloensis) sadece Isalo NP'de bulunur.[4]

İklim

Isalo Milli Parkı, Madagaskar'ın kurak batı kesiminde, kuru yaprak döken orman biyoklimatik bölgesinde yer alır.[2] Bölge iki mevsim kuru ve sıcak bir iklime sahiptir; biri daha kuru ve soğuk, biri daha ıslak ve sıcaktır. Her bir mevsim 5-7 ay sürer. Sıcaklık 15˚C - 32˚C arasındadır, yıllık ortalama sıcaklık 21.8 °C ve ortalama yağış 791 mm'dir. Ortalama 2 mm yağışla Haziran yılın en kurak ayıdır. Aralık-Şubat ayları genellikle en yağışlı aylardır. Yıllık ortalama yağış miktarı 199 mm'dir. Ocak'taki yağış miktarı ortalama 199 mm olmasına rağmen 2018 ve 2019 yıllarında sadece Ocak ayında 526 mm yağış görüldü.[6]

Jeoloji

Morondava Havzası'nın güney kesiminde bulunan tortul Isalo Grubu, Isalo Masifi'ni oluşturan parkın ana jeolojik oluşumudur. Grup 6.000 m kalınlığa kadar Triasik ila erken Jura kökenli olup, örgülü akarsularda biriken kaba taneli kumtaşlarından oluşmaktadır.[7] Isalo Masifi'nde, rüzgar ve suyun aşındırmaları sonucu; derin kanyonlar, kumtaşı tepeleri, düz tepeli dağlar ve “runiform” dağlar oluşmuştur. Bu garip şekiller, Fransızcada "oyulmuş" kelimesine dayanarak "runiforme" olarak adlandırılır.[8]

Turizm

Parktaki geziler birkaç saatten bir haftaya, hatta daha uzun sürelere kadar sürebilir. Parkın içerisinde turistlerin ilgisini çeken doğal yüzme havuzları ve Benson'un kaya ardıç kuşlarını görmek için harika alanlar bulunur. Bu parkı tehdit eden ana tehlikelerden birisi orman yangınlarıdır. Yangınlar ormanı küçültür ve sığırlar için kullanılan otlakları artırırlar.[9]

Fauna

Birkaç maki türü de dahil olmak üzere Isalo NP'de on dört memeli türü tespit edilmiştir

Isalo Milli Parkı'ndaki maki türlerinin listesi[10]
Ortaya çıktıkları zaman Türler
Gündüz
  • Halka kuyruklu maki (Lemur catta)
  • Verreaux'nün madagaskar makisi (Propithecus verreauxi)
  • Kırmızı önlü maki (Eulemur rufifronları)
Gece
  • Gri fare makisi (Microcebus murinus)
  • Kırmızı kuyruklu oyuncu maki (Lepilemur ruficaudatus)
  • Coquerel'in dev fare makisi (Mirza coquereli)

Monticola sharpei bensoni, Sarkidiornis melanotos ve Lophotibis cristata da dahil olmak üzere 100'den fazla kuş türü bulunmaktadır.[9][11] Isalo Milli Parkı'nda bir grup yeni “aday” tür de dahil olmak üzere 24 amfibi ve 47 sürüngen belgelenmiştir. Isalo bölgesine endemik olan türler arasında dört amfibi (Gephyromantis azzurrae, Mantella expectdata, Mantidactylus noralottae ve Madagaskarlı gökkuşağı kurbağası (Scaphiophryne gottlebei) ve bir sürüngen türü (Trachylepis nancycoutuae) bulunmaktadır.[2] Bazı kayda değer örnekler: Acrantophis madagascariensis, Acrantophis dumerili ve Boophis albilabrisdir.

Flora

Isalo bölgesinin botanik kayıtları 1910'da Perrier de la Bâthie'nin koleksiyonlarıyla başladı. Isalo'da belgelenen 400'den fazla türün sadece 10'u yerli değildir. Çoğu (% 70'in üzerinde) Madagaskar'a endemik olan damarı bitkilerdir. Sadece Isalo'da 13 tür bulunur ve diğer 35 tanesi sadece 2 ile 5 arasındaki bölgedelerde bulunan nadir türlerdir.[12] Aşağıdaki tabloda yalnızca Isalo NP'de olduğunu bilinen türler listelenmektedir.

Sadece Isalo Milli Parkı'nda bulunan bitki türleri![12] Aile
Türler
Apocynaceae Cynanchum graminiforme
Apocynaceae Cynanchum rauhianum
Asphodelaceae Aloe isaloensis
Asteraceae Helichrysum neoisalense
Dipterocarpaceae Madagascariensis monotes
Baklagiller Crotalaria isaloensis
Baklagiller Kotschya perrieri
Baklagiller Tephrosia isaloensis
Orobanchaceae Radamaea latifolia
Podostemaceae Thelethylax isalensis
Rubiaceae Anthospermum longisepalum
Sarcolaenaceae Sarcolaena isaloensis
Sarcolaenaceae Schizolaena isaloensis

Bazı bitki aileleri Madagaskar'a endemiktir. Bu ailelerden üçünün örnekleri Isalo'da bulunabilir; Asteropeiaceae, Sarcolaenaceae ve Sphaerosepalacea.[12] Sarcolaenaceae sadece Madagaskar'da bulunan bir bitki ailesi olmakla kalmayıp, içerdiği iki tür (Sarcolaena isaloensis ve S chizolaena isaloensis) sadece Isalo NP'de bulunmaktadır.[12] The following table lists the species known only from Isalo NP.

Yosunlar

Dermatiscum thunbergii, Isalo Milli Parkı'nda taşın üzrtinde bir yosun

Madagaskar yosunları az bilinmektedirler, fakat 500'ün üstünde tür belgelenmiştir.[13] Sadece ülkenin kuru bölgelerinde yaklaşık 20 tür bulunur.

Bitki örtüsü

Isalo öncelikli olarak doğal bitki örtüsünün neredeyse %40 oranında küçüldüğü bir ekolojik bölge olan Kuru Yaprak Döken Orman Ekolojik Bölgesi'nde bulunur.[14] Isalo NP'de altı ana yaşam alanı tanımlanmıştır.[15]

1. Sklerofilous ormanları

Isalo'nun sklerophylous ormanlık alanlarında endemik ağaç tapisi (Uapaca bojeri) hakimdir. Bu, bulunduğu alanlar kısıtlı bir ormanlık bir türdür;[4] Sadece Madagaskar'ın merkez yaylalarında bulunur.[5] Tapia ormanlarının en büyük el değmemiş bölgelerinden bazıları Isalo'da bulunur.[4]

2. Herdem Yeşil Yapraklı Nemli Ormanlar

Bu ormanlar, akarsuların yakınlarında veya derin dağ geçidlerindeki nemli yaşam alanlarında yer alır. Derin kanyonlarda bulunan yerel ormanlarda palmiye türleri (Ravenea ve Dypsis türleri), Breonadia salicina, Weinmannia, Voacanga ve Dracaena türleridir. Bununla birlikte, bu nemli yaşam alanlarının bazılarında artık Melia azedarach, Mangifera indica ve Eugenia türleri hakimdir.[15]

3. Pandanus çalılıkları

Pandanus çalılıkları, sığ vadiler veya küçük derelerde yer alır.[15]

4. Kuru (kserofitik) Bitki Örtüsü

Bu bitki örtüüsü, dik yamaçlarda veya kuru kayalık alanlarda bulunur.[15]

5. İkincil Çalı Toplulukları

İkincil çalı toplulukları, Isalo Massif'in temas alanlarının veya meralarının yamaçlarında bulunur. Bu çalı topluluklarındaki en yaygın türler şu şekilde sıralanabilir: Mimosa latispinosa, Vangueria madagascariensis, Maesa lanceolata, Aphloia theaeformis, Crotalaria türleri ve Tamarindus indica.[15]

6. Otlaklar

Otlaklar (sözde-bozkırlar olarak da adlandırılır) Isalo'da yaygın bulunurlar, Aristida similis, Aristida rufescens,[4] Trachypogon sp. ve Heteropogon türleri bulunur.[15]

Galeri

  • Isola Milli Parkı'nda bir Eulemur fulvus rufus
    Isola Milli Parkı'nda bir Eulemur fulvus rufus
  • Kurak bir alan
    Kurak bir alan
  • Canyon des Makis
    Canyon des Makis
  • Şelale ve Piscine Naturelle
    Şelale ve Piscine Naturelle
  • Pachypodium rosulatum
    Pachypodium rosulatum
  • Pachypodium rosulatum
    Pachypodium rosulatum
  • Isalo Milli Parkı giriş tabelası
    Isalo Milli Parkı giriş tabelası
  • Isola Milli Parkı'nda bir Propithecus verreauxi
    Isola Milli Parkı'nda bir Propithecus verreauxi
  • Eulemur rufus köpekdişlerini gösterirken
    Eulemur rufus köpekdişlerini gösterirken
  • Eulemur rufus
    Eulemur rufus
  • Yuvarlak kuyruklu maki
    Yuvarlak kuyruklu maki
  • Pachypodium rosulatum gracilius
    Pachypodium rosulatum gracilius

Ayrıca bakınız

  • Madagaskar'daki milli parklar listesi

Kaynakça

  1. ^ Madagasikara National Parks (2014). "Madagascar National Parks". Parcs-madagascar.com. Archived from the original on 1 March 2014. Retrieved 13 September 2014.
  2. ^ a b c Cocca (2018). "The herpetofauna (Amphibia, Crocodylia, Squamata, Testudines) of the Isalo Massif, Southwest Madagascar: combining morphological, molecular and museum data" (PDF). Salamandra. 54 (3). ss. 178-20. 7 Mart 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Cocca2018" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  3. ^ Madagascar. 9th. The Globe Pequot Press. 2007. ss. 113-115. 
  4. ^ a b c d e "Southern Africa: Central Madagascar | Ecoregions | WWF". 1 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "wwf" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  5. ^ a b Alvarado (2012). "Ibity Mountain, Madagascar: Background and Perspectives for Ecological Restoration". Ecological Restoration. Cilt 30. ss. 12-15. 
  6. ^ "World Weather Online". 11 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020. 
  7. ^ Wescott (1998). "Depositional history and stratigraphical evolution of the Sakamena group (Middle Karoo Supergroup) in the southern Morondava Basin, Madagascar". Journal of African Earth Sciences. 27 (3–4). ss. 461-479. 
  8. ^ Schuurman, D., N. Ravelojaona. 2013. Madagascar, 4th Ed. Globetrotter Travel Guide. New Holland Publishers
  9. ^ a b "Isalo" (Fransızca). Madagascar National Parks. 5 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2013.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Parc" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  10. ^ Şablon:LoM3
  11. ^ "eBird". 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020. 
  12. ^ a b c d Goodman,S.M., Raherilalao, M. J. & Wohlhauser, S. (eds.). 2018. Les aires protégées terrestres de Madagascar : Leur histoire, description et biote / The terrestrial protected areas of Madagascar: Their history, description, and biota. Association Vahatra, Antananarivo.
  13. ^ Aptroot (2016). "Preliminary checklist of the lichens of Madagascar, with two new thelotremoid Graphidaceae and 131 new records". Willdenowia. 46 (3). ss. 349-366. 
  14. ^ Waeber (2015). "Dry forests in Madagascar: neglected and under pressure". International Forestry Review. 17 (2). ss. 126-147. 
  15. ^ a b c d e f Hartel H., Cilek V., Hebren T. A. Jackson & R. Williams, (Ed.) (2012). "Vegetation of southern part of the Isalo Sandstone Massif (Central Madagascar, Africa) – differentiation and threats". Sandstone Landscapes. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Makigiller</span> primat familyası

Makigiller (Lemuridae), makimsiler (Lemuriformes/Lemuroidea) grubunun en çok tanınan primat familyası. Tüm makimsiler gibi sadece Madagaskar'da bulunurlar. Eskiden bu familya'ya koyulan kedi makisigiller ve oyuncu makigiller artık ayrı familyalara ayrılmaktalar. Böylece makigiller familyası artık 20 yaşayan ve 2 soyu tükenmiş türden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Soğuksu Millî Parkı</span> Milli Park (02.0003)

Soğuksu Millî Parkı, Ankara'nın Kızılcahamam ilçesinde yer alan ve 19 Şubat 1959'da kurulan bir millî parktır. Ankara şehir merkezine 80 kilometre uzaklıktadır. Parkın volkanik bölge olmasından dolayı, çevresindeki sıcak ve soğuk su kaynakları kaplıca olarak değerlendirilmektedir. Parkın yüksekliği 1.030-1.800 m (3.380-5.910 ft) arasında değişmektedir. Arhut Tepesi 1.789 m (5.869 ft) ve Tolubelen Tepesi 1.776 m (5.827 ft) ile parkın en yüksek zirveleridir.

<span class="mw-page-title-main">Munzur Vadisi Millî Parkı</span>

Munzur Vadisi Millî Parkı, Tunceli ve Ovacık arasında uzanan Munzur Vadisi'nde, 42.000 hektarlık bir alandır. 1971 yılında millî park olarak ilan edilmiştir. Bu bölgenin millî park olarak ilan edilmesinde, başta akarsu kaynakları ve gözeler olmak üzere, zengin doğal veriler, endemik bitki türleri ve yöreye özgü hayvan türleri ile zenginleşen bitki örtüsü ve yaban hayvan varlığıdır.

<span class="mw-page-title-main">Avusturya coğrafyası</span>

Bu madde Avusturya coğrafyasını anlatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Küre Dağları Millî Parkı</span>

Küre Dağları Millî Parkı, Karadeniz Bölgesi'nin batısında Küre Dağları üzerinde yer alan millî parktır. Park Kastamonu ve Bartın il sınırları içerisinde kalmaktadır. İdarî olarak millî park çevresindeki ilçe merkezleri ise Azdavay, Pınarbaşı, Ulus, Kurucaşile, Amasra ve Cide'dir. Küre Dağları Millî Parkı, yakın çevresini oluşturan tampon bölgelerle birlikte 103575 hektarlık bir alanı kaplamaktadır. Millî parkın kendisi ise 34018 hektar büyüklüğünde ve Batı Karadeniz Karst Kuşağı içinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Şor Millî Parkı</span>

Şor Türkleri Milli Parkı 27 Aralık 1989'da Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Bakanlar Kurulunun yayımladığı № 386 sayılı kararname ile kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Olympic Ulusal Parkı</span> ABD de bir milli park

Olympic Ulusal Parkı Amerika Birleşik Devletleri Washington eyaletinde, Seattle şehri yakınlarında bulunan, Olympic Yarımadası'nın 3.734 km² yüzölçümünü kapsayan, ABD Ulusal Park Hizmeti tarafından idare edilen bir millî park'tır.

<span class="mw-page-title-main">Ilgaz Dağı Millî Parkı</span>

Ilgaz Dağı Millî Parkı, Batı Karadeniz bölümünde Kastamonu ve Çankırı illerinde, Ilgaz Dağları üzerinde 1976 yılında kurulmuş millî park.

<span class="mw-page-title-main">Tsingy de Bemeraha Millî Parkı</span> Madasgaskarda bir Milli Park

Tsingy de Bemaraha Millî Parkı, Madagaskar'ın kuzey batısında yer alan Melaky Bölgesi'nde yer alan bir ulusal parktır. Milli park, iki jeolojik oluşumu barındırmaktadırː Büyük Tsingy ve Küçük Tsingy. Her iki alan birleşerek Tsingy de Bemaraha Doğa Rezervi'ni oluşturmaktadır. Milli Park, UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Comoé Millî Parkı</span>

Comoé Milli Parkı, Fildişi Sahili'nin kuzeydoğusundaki Zanzan ve Savanes Bölgelerinde yer alan bir biyosfer rezervi ve UNESCO Dünya Mirası alanıdır. 11.500 km2'lik alanı ile Batı Afrika'daki en büyük koruma alanı olup, nemli Gine savanından kuru Sudan bölgesine kadar uzanmaktadır. Bu iklimsel kuzey-güney geçişi, parkın çok zengin bir yaşam alanı ve canlı çeşitliliğine sahip olmasını sağlar. Bazı hayvan ve bitki türlerinin son örneklerine bölgedeki ormanlık, çalılık alanlarda rastlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Atsinanana'daki Yağmur Ormanları</span>

Atsinanana'daki Yağmur Ormanları, Madagaskar'ın doğusundaki altı millî parkta yer alan 13 özel bölgeden oluşan bir Dünya Mirasıdır. Yağmur ormanları, 2007 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. Dünya Mirası'nı oluşturan alanlar:

  1. Marojejy Ulusal Parkı
  2. Masoala Ulusal Parkı
  3. Zahamena Milli Parkı
  4. Ranomafana Ulusal Parkı
  5. Andringitra Milli Parkı
  6. Andohahela Ulusal Parkı
<span class="mw-page-title-main">Kintrişi Tabiatı Koruma Alanı</span>

Kintrişi Tabiatı Koruma Alanı, Gürcistan'ın Acara bölgesinde, Kobuleti Belediyesi'ndeki, Kintrişi Nehri'nin üst kesimlerinde, Tskhemvani (Tskhemlovana) ve Khino Dağları arasında deniz seviyesinden 300-2.500 metre yükseklikte yer alan bir koruma alanıdır. 1959 yılında relikt ormanı ve Shuamta'nın endemik florasını ve faunasını korumak için kurulmuştur. Kintrishi Koruma Alanları arasında Kintrişi Tabiatı Koruma Alanı ve Kintrişi Milli Parkı bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Burabay Millî Parkı</span> Kazakistanda millî park

Burabay Millî Parkı, Kazakistan'ın Akmola Eyaleti, Burabay Bölgesi'nde bulunan bir tabiat parkıdır.

<span class="mw-page-title-main">Katon-Karagay Millî Parkı</span>

Katon-Karagay Ulusal Parkı, ülkenin doğu kenarında, Güney Altay Dağları'nda yer alır ve Kazakistan'ın en büyük milli parkıdır. Park, Kazakistan, Rusya, Çin ve Moğolistan sınırlarının buluştuğu “X” in batı tarafında yer almaktadır. Sibirya'nın en yüksek zirvesi, Katun Sıradağları'nın Rusya sınırında yer almaktadır. Park, Doğu Kazakistan Eyaleti'ninKatonkaragay İlçesi'nde yer almaktadır, Başkent Astana'nın 1.000 kilometre (620 mi) güneydoğusunda yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kökşetau Millî Parkı</span>

Kökşetau Ulusal Parkı Kuzey Kazakistan'ın Kazak Yaylalarının eşsiz manzarasına, arkeolojik alanlarına ve eğlence olanaklarına ev sahipliği yapan bir milli parktır. Sibirya Taygası (kuzeyde) ve güney bozkırları arasındaki geçiş bölgesinde yer alan arazi, bozkırla çevrili bir orman, göl ve dağ "adası"dır. Kökşetau, Akmola Eyaleti'ndeki Zerendi ilçesi ile Kuzey Kazakistan Eyaleti'ndeki Aiyrtau ilçesi sınırları içinde yer almaktadır. Park Kökşetau şehrinin 45 kilometre (28 mi) batısında ve başkent Astana'ın 275 kilometre (171 mi) kuzeybatısında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sayram-Ugam Millî Parkı</span>

Sayram-Ugam Ulusal Parkı, ayrıca Sairam-Ugam, Batı Tanrı Dağları'nda yer alan dağlık bir bölgedir ve Özbekistan sınırında yer almaktadır. Özbekistan'ın Ugam-Chatkal Milli Parkı sınırın diğer tarafında yer almaktadır ve Kazakistan'ın Aksu-Zhabagly Tabiatı Koruma Alanı, sınır boyunca doğrudan kuzeydoğuda yer almaktadır. Alan, bozkırdan yüksek irtifa bölgelerine kadar çiçek topluluklarını kapsayan yüksek tür çeşitliliğine sahiptir. Özellikle ardıç ormanları, meyve ve fındık ağaçları topluluklarıyla bilinmektedir. Sayram-Ugam Türkistan Eyaleti'ndeki Kazygurt ilçesi, Tole Bi ilçesi ve Tulkibas ilçesi sınırları içinde yer almaktadır. Park Çimkent'in 30 km (19 mi) güneydoğusunda ve Özbekistan'ın başkenti Taşkent'in 40 km kuzeydoğusunda yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Komor ormanları</span>

Komor ormanları, Komor Adalarını kapsayan karasal bir ekolojik bölgedir. Komor Adaları, Madagaskar ile Doğu Afrika arasındaki Mozambik Kanalı'nda yer almaktadır. Dört ana adaya- Büyük Komor, Anjouan, Mohéli ve Mayotte - ve birkaç küçük adaya yayılmış durumdadır. Adalar siyasi olarak iki ülke arasında bölünmüştür; ana adalardan üçünü içeren bağımsız bir devlet olan Komorlar Birliği ve Fransa'nın bir bölgesi olan Mayotte.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Anadolu yaprak döken ormanları</span>

Doğu Anadolu yaprak döken ormanları, Türkiye'nin doğusundaki dağlarda yer alan bir ekolojik bölgedir. Ilıman geniş yapraklı ve karma ormanlar biyomunda bir Palearktik biyocoğrafik bölgesidir.

<span class="mw-page-title-main">Orta Avrupa karma ormanları</span>

Orta Avrupa karma ormanlar ekolojik bölgesi, Almanya'dan Rusya'ya kadar kuzeydoğu Avrupa'nın çoğunu kapsayan ılıman bir sert ağaç ormanıdır. Alanın, tarım faaliyetlerinin baskısıyla meydana gelen geleneksel otlaklar, çayırlar ve sulak alanlardan oluşan üçte ikilik alandan ve üçte biri oranda ormanlık alandan oluşmaktadır. Ekolojik bölge ılıman geniş yapraklı ve karışık orman biyomunda ve Nemli Kıta iklimi ile Palearktik biyocoğrafik bölgesindedir. 731.154 kilometrekare (282.300 sq mi) kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Musaözü Tabiat Parkı</span> Tabiat Parki (05.01.0141)

Musaözü Tabiat Parkı Eskişehir ilinin Tepebaşı ilçesinin coğrafi sınırları içerisinde kalan tabiat parkıdır. Eskişehir - Kütahya D 230 kara yolu üzerinde kent merkezine 22 kilometre mesafede ve 50 hektar büyüklüğündedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.