İçeriğe atla

Isaac de Camondo

Isaac de Camondo.
Isaac de Camondo'nun Avenue des Champs-Élysées'deki 82 numaralı apartmanındaki dairesinde sanat eserleriyle döşenmiş salonu, 1910.
Avenue des Champs-Elysees'deki 82 numaralı apartmanındaki dairesinde tablolarını tuttuğu "Salle Degas" (Degas odası), 1910.
Isaac de Camondo'nun bestelediği opera eseri "Le Clown" (Palyaço) için hazırlanan afiş, 1908.

Kont Isaac de Camondo (3 Temmuz 1851, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu - 7 Nisan 1911, Paris, Fransa) Kamondo Ailesinden Osmanlı-Fransız bankacı, diplomat, besteci, koleksiyoncu ve hayırsever.

Yaşamı

Ünlü ve zengin Yahudi bankacı Kont Abraham Behor Kamondo (1829-1889) ve Regina Baruh’un (1822-1905) oğlu olan Kont Isaac de Camondo, geçmişi engizisyon öncesi İspanya'ya ve sonra Venedik, İtalya’ya ve daha sonra da İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu’a dayanan Sefarad Yahudi Kamondo Ailesi’nin ferdiydi. Büyük büyükbabası Abraham Salomon Kamondo, İtalyan hayır kuruluşlarına büyük miktarda bağışlarda ve özellikle de İtalya’da demiryollarının kuruluşu ve genişletilmesi için büyük finansmanda bulunduğu için, bunun şerefine, Sardinya ve ilk İtalya kralı II. Victor Emmanuel, kendisine ve ailesine ebediyen taşımak üzere kont unvanı verdi.

1851 yılında İstanbul'da doğan Isaac de Camondo çocukluğunu orada geçirdi ve eğitimine de orada başladı ve Türkçenin yanında Fransızca öğrendi. Ablası Clarisse de Camondo (1848-1917) Fransa yüksek sosyetesinin önde gelen mensuplarından biri oldu. İki çocuktan tek oğul olarak, Isaac de Camondo’nun aile şirketinin halefi oldu. Osmanlı İmparatorluğu'ndaki en büyük bankalardan birine sahip olan ve merkezi de İstanbul’da bulunan banka işlerini babası Kont Abraham Behor Kamondo ve amcası Kont Nissim Kamondo (1830-1889) Paris'e taşıyıp geliştirmeye karar verdiler. Isaac de Camondo, 1869 yılında 18 yaşındayken ailesiyle birlikte İstanbul'dan Paris'e taşındı ve orta öğrenimini tamamlayıp bakaloryasını elde ettikten sonra babasının ve atalarının yolundan gidip bankacı oldu. Profesyonel bankacılık kariyerine resmen 1874 yılında girdi ve "Isaac Camondo & Cie" adlı aile banka şirketinde çalışmaya başladı. Paris'e taşındıktan sonra, doğup büyüdüğü İstanbul'u 1882 yılında iş gezisi için sadece son bir kere ziyaret etmesine rağmen, Osmanlı mali piyasası ile mükemmel bağlantıları vardı ve oraya yatırım yapmaya devam edip İstanbul'un altyapısının modernizasyonu sağladı. Bundan dolayı, Osmanlı İmparatorluğu Kont Isaac de Camondo'yu 1872 yılında Kılıçlı Mecidi Nişanı ve 1882 yılında 2. Derecede Kılıçlı Mecidi Nişanı ile onurlandırdı ve onu 1891 yılından 1895 yılına kadar Paris başşehbenderi (başkonsolos) olarak atadı.

Sanata ve koleksiyonculuğa çok ilgi duyan Isaac de Camondo, Uzak Doğu sanatına, Japon tahta blok resim baskılara, 18. yüzyıl tablolara ve empresyonist tablolara özellikle ilgi duydu. Öldüğünde aralarında Paul Cezanne, Henri de Toulouse-Lautrec, Alfred Sisley, Claude Monet, Édouard Manet ve Edgar Degas'nın eserlerinin de bulunduğu empresiyonist tablo koleksiyonunu, 50 yıl boyunca kendi adını taşıyan bir salonda sergilemesi şartıyla Louvre Müzesi'ne bağışladı. 1911 yılında öldüğünde koleksiyon müzeye taşındı ve sergilenmeye başlandı ve bu serginin süresi 50 yılı aşınca, empresiyonist tablo koleksiyonu, ağırlıklı olarak empresyonist sanat eserleri için kurulan Orsay Müzesine taşındı ve Uzak Doğu sanatı koleksiyonu ise Uzak Doğu sanat eserleri için kurulan Guimet Müzesine taşındı.[1]

Empresyonist tablo koleksiyonu, altmış iki tablo içerir ve bunlar arasında en ünlü eserler, Édouard Manet'nin Joueur de fifre, Paul Cezanne'nın Les Joueurs de cartes ve La Maison du pendu, Edgar Degas'nın La Classe de danse, Le Champ de courses, L'Absinthe ve Les Repasseuses ve Alfred Sisley'nin Inondation à Port Marly tablolarıdır.

Önemli bir sanatsever ve hayırsever olarak kültür ve sanata çok büyük katkıları oldu ve birçok kültürel kurumun başkanı veya yöneticisiydi. Paris'in ve Fransa'nın en önemli kültürel kurumlarından ikisi olan Théâtre des Champs-Elysées'nin (Champs-Élysées Operası ve Konser Salonu) sponsorlarından ve kurucularından idi ve Paris Garnier Operasını ve sanatçılarını maddi ve manevi olarak desteklemek için "Société des Artistes et des Amis de l'Opéra"yı kurdu. Ayrıca Isaac de Camondo kendi çapında yetenekli bir besteciydi ve senfonik eserler ve "Le Clown" (Palyaço) adlı bir opera eseri besteledi ve eserleri sahnelendi.

Hiç evlenmemiş olan Isaac de Camondo, Lucie Bertrand (1866-?) adlı opera sanatçısından iki gayrimeşru oğulları oldu ama onları kabul etmedi: Yazar Jean Bertrand (1902-1980) ve tiyatro sanatçısı Paul Bertrand (1903-1978).

Diğer aile üyelerinin aksine Isaac de Camondo asla yaşadığı evleri inşaat ettirmedi ve hayatının sonuna doğru Paris kenti içinde oldukça sık taşındığı için, onları hazır bir halde kiraladı veya satın aldı. Örneğin bu yüzden Melun yakınlarındaki av turları için 1885-1894 yılları arası kiraladığı Château de Sainte Assise'de, sadece av mevsimi sırasında kısa süreliğine yaşamıştı. Paris'e geldiği 1869 yılından 1893 yılına kadar ailesiyle birlikte aile köşkünde yaşadı ve bu köşk aynı yıl satıldığında, ilk defa orta yaşa geldiğinde kendi başına yaşamaya başladı. O yıl, Rue Gluck'de üç tane birleştirilimiş apartman dairesinden oluşan genişletilmiş daireye taşındı. Ve en son olarak Isaac de Camondo 1907 yılında, 1911 yılında ölümüne kadar yaşadığı Avenue des Champs-Élysées'deki 82 numaralı apartmanındaki, yaşamı boyunca topladığı sanat eserleri koleksiyonlarını sergilediği, çok geniş bir daireye taşındı.

Ödülleri

Kaynakça

  • Gaston Migeon: Le comte Isaac de Camondo. Lahure, Paris 1913.
  • Gaston Migeon: La collection Isaac de Camondo au Musée du Louvre. Librairie Van Oest, Paris 1914.
  • Gaston Migeon, Carle Dreyfus: Meubles et objets d'art de la Collection Camondo. Albert Lévy, Paris 1921.
  • Paul Vitry: Catalogue de la Collection Isaac de Camondo. Musées Nationaux, Paris 1922.
  • Frédérique Patureau: Le Palais Garnier dans la société parisienne: 1875-1914. Pierre Mardaga éditeur, Liège 1991, ISBN 2-87009-402-7.
  • Marie-Noël de Gary: The Camondo legacy : The passions of a Paris collector. Thames & Hudson, London 2008, ISBN

0-500-51410-0.

  • Anne Hélène Hoog: La Splendeur des Camondo, de Constantinople à Paris (1806–1945). Skira-Flammarion, Paris 2009, ISBN 978-2-0812-2893-1.

Kaynakça

  1. ^ Les donateurs du Louvre, RMN, 1989.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Paul Cézanne</span> Fransız ressam (1839 – 1906)

Paul Cézanne, Fransız post-empresyonist ressam ve gezgin. Modern sanatın gelişmesine yaptığı katkılar ve etkisi nedeniyle çoğu zaman modern sanatın babası olarak anılmıştır. Empresyonizm ile kübizm arasında bir köprü oluşturmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Louvre Müzesi</span> Pariste arkeoloji ve sanat müzesi

Louvre Müzesi, dünyanın en büyük sanat müzesidir. Fransa'nın başkenti Paris'te, Louvre Sarayı'na kurulmuştur. Şehrin içinden geçen Sen Nehri'nin kıyısında yer alır. Tarih öncesi çağlardan, 21. yüzyıla kadar uzanan, oldukça geniş bir koleksiyon yelpazesi vardır. Yaklaşık 35.000 kadar tarihî sanat eseri, 72.735 metrekarelik bir alanda sergilenmektedir. 2017 yılında, 8,1 milyon ziyaretçi oranıyla dünyanın en çok ziyaret edilen sanat müzesi seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kamondo ailesi</span>

Kamondo Ailesi İstanbul'da yaşamış olan Sefarad Yahudilerinden bankacı bir aileydi.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Sisley</span>

Alfred Sisley, Empresyonist peysaj ressamıdır, Fransa'da doğdu ve hayatının çoğunu Fransa'da geçirdi ancak İngiliz vatandaşıydı. Manzara resmi yapan Empresyonistler arasında en tutarlısıydı. Nadiren figür tablosu yaptı ve Renoir ve Pissarro 'dan farklı olarak İzlenimciliğin sanatsal ihtiyaçlarını karşıladığını gördü.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Boudin</span> Fransız ressam (1824 – 1898)

Eugène Boudin, açık havada resim yapan ilk Fransız manzara ressamlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Şanzelize Caddesi</span> Pariste cadde

Şanzelize Caddesi veya Şanzelize Bulvarı (

<span class="mw-page-title-main">Paris Salonu</span> Sanat galerisi

Paris Salonu ya da kısaca Salon, 1725'ten itibaren Paris'teki Académie des Beaux-Arts'ın resmi sanat sergisi olarak açılan sergiydi. 1748-1890 yılları arasında dünyadaki en önemli yıllık ya da iki yıllık sanat etkinliği oldu. 1881'den sonra Société des Artistes Français tarafından düzenlenmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Galerie Vivienne</span>

Galerie Vivienne, Fransa'nın başkenti Paris'in de la Bourse ("Borsa") olarak da bilinen Paris 2. bölge sınırları içerisinde Paris'in 80 quartier'sinden biri olan Quartier Vivienne'da 4 rue des Petits Champs, 5 rue de la Banque ve 6 rue Vivienne 75002 adreslerinde bulunan lüks bir pasaj.

<span class="mw-page-title-main">Halil Şerif Paşa</span>

Halil Şerif Paşa, 19. yüzyılda yaşamış bir Osmanlı devlet adamı, diplomattır.

<span class="mw-page-title-main">Abraham Salomon Kamondo</span>

Kont Abraham Salomon Kamondo Kamondo ailesinin büyüğü Osmanlı-İtalyan Yahudi finansör ve hayırseverdir.

Béatrice de Camondo Kamondo Ailesinden Fransız yüksek sosyetesinin önde gelen mensuplarından idi. Holokost kurbanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nissim de Camondo</span> Fransız bankacı (1892-1917)

Büyük amcası için Nissim Kamondo maddesine bakınız.

<span class="mw-page-title-main">Mois de Kamondo</span> Fransız sanat koleksiyoncusu (1860-1935)

Kont Mois de Kamondo, Osmanlı İmparatorluğu'nda doğan İtalyan asıllı Fransız bankacıydı.

<span class="mw-page-title-main">Abraham Behor Kamondo</span>

Kont Abraham Behor Kamondo Kamondo Ailesinden Osmanlı-Fransız bankacı, koleksiyoncu ve hayırsever.

<span class="mw-page-title-main">Nissim Kamondo</span>

Büyük yeğeni için Nissim de Camondo maddesine bakınız.

<span class="mw-page-title-main">Salomon Rafael Kamondo</span>

Kont Salomon Rafael Kamondo Kamondo Ailesinden Osmanlı bankacı ve hayırsever.

François Boucher, Fransız ressam, el-işi duvar halısı tasarımcısı, tiyatro kostüm ve mizansen desinatörü. Rokoko akımının önemli temsilcisi. Boucher gayet kaliteli çok sayıda hazırladığı resim eserleri ile 18. yüzyıl Batı Avrupa resim ve dekoratif sanatının en iyi tanınmış ressamı olduğu iddia edilir. Patronu Fransa Kralı XV. Louis'in resmi gözdesi olan Madam Pompadour olup Boucher bu ünlü kadının birçok portresini yapmıştır. Boucher tablolarının konuları genellikle antik klasik temalar, dekoratif alegoriler ve pastoral peyzajlardır ve cinsel hislere hitabeden gayet erotik nü Venüs tabloları ile de gayet çok tanınmıştır.

Tour de France Champs-Élysées etabı, 1975'ten beri Paris şehrinin sembolik bir caddesi olan Champs-Élysées'de sona eren Tour de France'ın son etabıdır. Dünyanın en ünlü bisiklet yarışının son etabı olarak, onu kazanmak çok prestijli olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Jean Béraud</span> Fransız ressam (1849 – 1935)

Jean Béraud, Paris hayatını ve Paris sosyetesinin gece hayatını betimleyen çok sayıda tablosuyla tanınan bir Fransız ressamdı. Champs Elysees, kafeler, Montmartre ve Sen nehri kıyıları, "Belle Époque" sırasındaki Paris'in günlük yaşamının ayrıntılı anlatıldığı resim konularıdır. Ayrıca çağdaş bir çerçevede dini konuları da resmetti.

<i>Irène Cahen dAnversin portresi</i>

Irène Cahen d'Anvers'ın Portresi veya Mavi Kurdeleli Küçük Kız veya Küçük Irène, Fransız Empresyonist sanatçı Pierre-Auguste Renoir’ ın yağlı boya tablosu’dur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.