İçeriğe atla

Interpretatio graeca

Tanrıça İsis (sağda oturan), Yunan kahraman Io'yu Pompeii'den bir Roma duvar resminde tasvir edildiği gibi Mısır'a davet ediyor.

Interpretatio graeca (Latince, "Yunanca çeviri"), diğer kültürlerin mitolojisini ve dinini yorumlamak veya anlamaya çalışmak için kullanılan bir söylemdir.[1] Eski Yunan dini kavram ve uygulamalarını, tanrıları ve mitleri, eşdeğerlikleri ve ortak özellikleri kullanarak kendi kültürüne empoze etmektir.

Bu ifade, Yunanların başkalarının inançlarını ve mitlerini açıklama çabalarını tanımlayabilir, tıpkı Romalıların Yunan mitlerini ve ikonografisini kendi tanrılarının adlarına uyarladıkları zamanki gibi, Yunan olmayanların kendi inanç sistemlerini Yunan modelleriyle karşılaştırma veya asimilasyon yoluyla yorumlamasını da tanımlayabilir.

Interpretatio romana, farklı bir Gallo-Roma dininin oluşumunda olduğu gibi, antik Roma dinine ve mitine atıfta bulunan karşılaştırmalı din söylemidir. Hem Romalılar hem de Galyalılar, Galya dini geleneklerini Roma modelleriyle, özellikle de İmparatorluk kültüyle ilişkili olarak yeniden yorumladılar.

Jan Assmann, tanrıları uluslararasılaştırmaya yönelik çok tanrılı yaklaşımı bir "kültürlerarası çeviri" biçimi olarak görüyor.

Grekçesi İsmi Roma Roma (İngiliz) Etrüsk Mısır Sümer Fenike Hindu Partiyen

(Hellenistik dönem)

Özellikler
Ἄδωνις AdonisAtunisOsirisDumuzid[2][3][4]Adōn/TammuzBalarama tarım, diriliş
Ἀμφιτρίτη AmphitriteSalaciaHatmehitdeniz tanrıçası
Ἀνάγκη AnankeNecessitas kuvvet, kısıtlama, gereklilik
Ἄνεμοι Anemoi Vayu Vayu-Vata rüzgarlar
Ἀφροδίτη AphroditeVenusTuranHathor, IsisInanna[5][4][6][7]AstarteRatiAnahita güzellik, cinsellik, aşk
Ἀπόλλων (Apollōn) /

Φοῖβος (Phoibos)
Apollo / PhoebusAplu Horus / RaReshephSuryaMithra ışık, sanat, iyileştirme
Ἄρης AresMarsLaranAnhurNergal[8]Kartikeya Verethragna Savaş
Ἄρτεμις ArtemisDianaArtume BastKotharat Bhadra DrvaspaAvcılık, doğa, bekaret, doğum, vahşi hayvanlar
Ἀσκληπιός (Asklēpios) AsclepiusAesculapius / VejovisVejove VetisImhotepEshmun Aswini kumaras Şifa
Ἀθηνᾶ (Athēnā), Ἀθήνη (Athēnē) Athena / Athene MinervaMenrvaNeith, IsisInanna[9][10]AnatSaraswatiAnahita Zeka, bilgelik, strateji
Ἄτλας (Átlas) AtlasArilAtlas[11]Gök kürenin taşıyıcısı
Ἄτροπος AtroposMortaLeinth Ölüm, kader
Βορέας Boreas Aquilo Andas Kuzey Rüzgarı
Καλλιόπη (Kalliopē) CalliopeGüzel Sesli lakaplı müz
Χάος (Kháos) Chaos NuApsuboşluk, ilkellik
Naunet Nammu
Χάριτες (Kharites) CharitesGratiae GracesZerafet, ihtişam, şenlik,bağış
Χάρων (Kharōn) Charon Charun Ölülerin taşıyıcısı
Χλωρίς (Khlōris) ChlorisFloraÇiçek
Κλωθώ (Klōthō) Clotho Nona Kader
Κρόνος (Kronos) CronusSaturnus SaturnSatreGebNinurta[12]ElShani ZurvanZaman
Κυβέλη (Kybelē) CybeleMagna MaterTanrıların anası
Δημήτηρ DemeterCeresZereneIsisAshi Tarım
Διόνυσος (Dionysos) /

Βάκχος (Bakkhos)
Dionysus / Bacchus Liber / Bacchus FuflunsOsirisŞarap
Εἰλείθυια Eileithyia / Ilithyia LucinaIlithiiaTawaretDoğum
Ἐνυώ Enyo BellonaEnieSekhmetSavaş
Ἠώς EosAurora / MatutaThesan TefnutŞafak
Ἔρεβος (Érebos) ErebusScotus Karanlık
Ἐρινύες ErinyelerDirae / Furiae Furies Erinye
Ἔρις ErisDiscordia ErisAnatNifak
Ἔρως ErosCupido / Amor Cupid ErusCinsel ilgi
Eὐτέρπη EuterpeEuturpa / EuterpeMüzik İle ilgili müz
Εὖρος (Euros) Eurus Vulturnus Doğu Rüzgarı
Γαῖα Gaia / Gaea Terra / Tellus CelAntu[13]Zam Yeryüzü
ᾍδης (Hāidēs) /

Πλούτων (Ploutōn)
Hades / PlutoDis Pater / Pluto / OrcusAitaAnubis / OsirisMot Yama Angra Mainyuyer altı
Ἥβη (Hēbē) HebeIuventas JuventasRenpet gençlik
Ἑκάτη (Hekatē) HecateTriviaHeqetEreshkigal[14]Yer altı ile ilişkili tanrıça[15]
Ἥλιος HeliosSol Usil RaUtu[16]SuryaGüneş
Ἡμέρα HemeraDies Gün
Ἥφαιστος (Hḗphaistos) Hephaestus Vulcanus VulcanSethlans PtahKothar-wa-Khasis[17]AtarMetal İşçiliği, Lav, Ateş
Ἥρα HeraIuno JunoUni Mut, HathorShala Armaiti Evlilik
Ἡρακλής (Hēraklē̂s) HeraclesHercules HercleHeryshafMelqart RüstemGüç tanrısı
Ἑρμῆς HermesMercurius MerkürTurms Anubis, ThothNabu[18]Taautus[19]Budha ShamashHırsızlar, gezginler
Ἕσπερος (Hesperos) Hesperus Vesper Gece[20]
Ἕστία HestiaVestaAnuketAile, kutsal ateş
Ὑγίεια HygeiaSalus Hijyen
Ὕπνος Hypnos Somnus Uyku
Εἰρήνη (Eirēnē) IrenePaxBarış
Ἶρις IrisArcus / Iris NutGökkuşağı
Ἰανός Ianus JanusCulsansBaşlangıçlar
Λάχεσις (Lakhesis) Lachesis DecimaMire
Λητώ LetoLatona Anne
Μοῖραι (Moirai) Moirai / Moerae Parcae / Fatae FatesKader tanrıçaları
Μοῦσαι (Mousai) Musalar CamenaeMusaMüzik, ilham
Νίκη NikeVictoriaMeanpeZafer
Νότος (Notos) Notus Auster Güney Rüzgarı
Νύξ (Nyx) NyxNox NephthysGece
Ὀδυσσεύς OdysseusUlixes / Ulysses Ulysses UthsteKahraman
Παλαίμων (Palaimōn) Palaemon Portunus Kapılar, anahtarlar
Πᾶν PanFaunusMinErkek üreme gücü
Περσεφόνη PersephoneProserpina Proserpine Persipnei Yer altının kraliçesi
Φάων Phaon Phaun / Faun / PhamuAfrodit'in kayıyçısı
Φήμη Pheme Fama Şöhret
Φωσφόρος (Phōsphoros) Phosphorus LuciferAttar AgniIşık getiren
Ποσειδῶν PoseidonNeptunus NeptuneNethunsVaruna Apam Napat Deniz, su, deprem
Πρίαπος (Priapos) PriapusMutunus Tutunus / Mutinus Titinus Erkek cinselliği
Προμηθεύς PrometheusPrumatheEnki[21]Sağduyu
Ῥέα Rhea Opis / Magna MaterOpsNutAsherahAna Tanrıça
Σελήνη SeleneLunaLosnaIsisChandra Mah Ay
Tiur
Σειληνός Silenos SilvanusSelvansOrmanın Silvanus'u
Θάνατος ThanatosMors Leinth AnubisMot Yama Ölüm
Charun
Θέμις ThemisIustitiaJustitia / JusticeMaatAdalet
Τύχη (Tykhē) TycheFortunaFortuneNortiaLakshmiŞans
Τυφῶν ("Typhon") TyphoeusTyph SetFırtınalar, kaos
Οὐρανός (Ouranos) UranusCaelus Anu[22]AsmanGökyüzü
Vertumnus Voltumna Mevsimler
Ζέφυρος (Zephyros) Zephyrus / ZephyrFavonius Batı Rüzgarı
Ζεύς ZeusIuppiter / Iovis Jupiter / Jove TiniaAmun / HorusEnlil,[23] Bel Dagon / HadadIndra Ohrmazd / Ahura MazdaGök Baba

Sanatta

Kaynakça

  1. ^ Characterized as "discourse" by Mark S. Smith, God in Translation: Deities in Cross-Cultural Discourse in the Biblical World (Wm. B. Eerdmans, 2008, 2010), p. 246.
  2. ^ West 1997.
  3. ^ Kerényi 1951.
  4. ^ a b Cyrino 2010.
  5. ^ Breitenberger 2007.
  6. ^ Puhvel 1987.
  7. ^ Marcovich 1996.
  8. ^ Martian Metamorphoses: The Planet Mars in Ancient Myth and Tradition. Aeon Press. 1997. ISBN 978-0-9656229-0-5. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2008. 
  9. ^ Penglase 1994.
  10. ^ Deacy 2008.
  11. ^ Egyptian Mythology, A to Z. Infobase Publishing. 2010. s. 24. ISBN 9781438131801. 8 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014. 
  12. ^ "A Day in the Life of God (Paperback bw 5th Ed)". Lulu.com – Google Books vasıtasıyla. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  14. ^ Hans Dieter Betz, "Fragments from a Catabasis Ritual in a Greek Magical Papyrus", History of Religions 19,4 (May 1980):287-295
  15. ^ "Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, ἕκα^τος". Perseus.tufts.edu. 15 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2013. 
  16. ^ Steele (2002). "Mesopotamian Elements in the Proem of Parmenides? Correspondences between the Sun-Gods Helios and Shamash". The Classical Quarterly. 52 (2): 583-588. ISSN 0009-8388. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  18. ^ The City of the Moon God: Religious Traditions of Harran (İngilizce). Leiden: E.J. Brill. 1992. ISBN 9004095136. Erişim tarihi: 4 Ocak 2017. 
  19. ^ Philo of Byblos.
  20. ^ Collins Latin Dictionary plus Grammar, p. 231. 0-06-053690-X)
  21. ^ Stephanie West. "Prometheus Orientalized" page 147 Museum Helveticum Vol. 51, No. 3 (1994), pp. 129–149 (21 pages)
  22. ^ Burkert 2005.
  23. ^ When the great abyss opened : classic and contemporary readings of Noah's flood. [Online-Ausg.]. New York: Oxford University Press. 2010. s. 110. ISBN 978-0-19-973363-7. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Mitoloji, mit veya söylen bilimi belirli bir din veya kültürdeki insanlık ile evrenin yaratılış ve doğasını, geleneklere özgü inanç ve uygulamaların sebebini açıklamaya yönelik söylencelerin tümü. Mit (söylen) sözcüğü gerçekte doğru olmayan bir hikâye veya anlatı için tercih edilir ve çoğunlukla bir yanlışlık, doğru olmayan unsur vurgusu barındırır.

<span class="mw-page-title-main">Yunan mitolojisi</span> Antik Yunanların oluşturduğu mitlerden oluşan mitoloji

Yunan mitolojisi, Antik Yunanistan'da dünyanın yaratılışı, tanrı, tanrıça ve kahramanların hayatı hakkındaki söylence ve öğretileri içermekle kalmayıp aynı zamanda Eski Yunan dininin gövdesini oluşturmaktadır. Günümüzde, bu mitoloji hakkındaki bilgilerimizi bu sözlü edebiyatın yazılı hâllerinden alıyoruz. Tarihçiler, mitoloji hakkında daha ayrıntılı bilgi almak için o dönemin sanatındaki ipuçlarını bile toplar.

<span class="mw-page-title-main">Ateizm</span> Tanrının varlığını reddeden öğreti

Ateizm ya da tanrıtanımazlık, Tanrı'nın, tanrıların, doğaötesi inançların ya da ruhani varlıkların reddidir. Bu fikirde olanlara ateist ya da tanrıtanımaz denir.

Teizm ya da tanrıcılık, tanrı veya tanrıların var olduğu inancıdır. Klasik teizm anlayışında Tanrı; Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve Nihai Kişi olarak nitelenir. Klasik teistik Tanrı; tüm varoluşun kaynağı, öznesi ve tüm varoluşa nüfuz eden Nihai Şahıs olarak nitelendiği için Tanrı tüm varoluşun muhatapı olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">İsis</span>

İsis, Osiris'in, Seth ve Nephthys'in kardeşidir, Nut ve Geb'in kızları ve çocuk Horus'un annesidir. Bazı kaynaklara göre Anubis de İsis ile Osiris'in oğludur.

Panteizm ya da tüm tanrıcılık, her şeyi kapsayan içkin bir Tanrı'nın, Evren'in ya da doğanın Tanrı ile aynı olduğu görüşüdür. Panteistler kişileştirilmiş ya da antropomorfik bir Tanrıya inanmazlar.

<span class="mw-page-title-main">Roma mitolojisi</span> Antik Romada yaşayan insanların mitolojik inançlarının bütünü

Roma mitolojisi, Antik Roma'da yaşayan insanların mitolojik inançlarının bütününe verilen isimdir. Genelde iki ana bölümü olduğu düşünülür; ilk bölüm ki daha sonraları etkin olmuştur ve edebidir, genellikle Etrüsk mitolojisindeki öğelerin Romalılaştırılmış hallerinden meydana gelir, ikinci bölüm ise daha erken dönemlerde etkin olmuş olan ve daha çok kültik olan farklı uygulama ve inançlara sahip daha özerk bir bölümdür.

<span class="mw-page-title-main">Kadmos</span>

Yunan mitolojisinde, Kadmos ya da Cadmus( ')' efsanevi Boeotia'daki Thebai şehrinin kurucusudur ve Fenikelidir. Perseus ve Bellerophon'la birlikte ilk Yunan kahramanıydı ve Herakles'ten önceki en büyük kahraman ve canavar avcısıydı. Yaygın olarak Fenike prensi olduğu belirtilir, kral Agenor'un ve kraliçe Tire'li Telephassa'nın oğluydu, kardeşi Phoenix, Cilix ve Europa idi. Kadmos'un soyağacı Zeus'a dayanmaktadır. Başlangıçta, Zeus tarafından Fenike kıyılarından kaçırılan kız kardeşi Europa'yı bulup Tire'ye geri götürmek için kraliyet ailesi tarafından yolculuğa gönderildi. İlk anlatımlarda, Kadmos ve Europa, Phoenix'in çocuklarıydı. Kadmos, aslen onun onuruna Cadmeia akropolisi olarak adlandırılan Yunan şehri Thebai'yi kurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma mimarisi</span> Antik Roma mimarisine genel bakış

Antik Roma mimarisi, MÖ 1. ve MS 4. yüzyıllar arasında merkezi İtalya olmak üzere Roma İmparatorluğu'nun egemen olduğu Akdeniz havzası ve çevresini etkileyen bir mimaridir. Kökeni Etrüsk mimarisine dayanan bu mimari tür, MS 4. yüzyılda Hristiyanlığın resmen kabulü ile bir "Hristiyan mimarisi" halini almış, Roma İmparatoluğu'nun ikiye ayrılmasından sonra 15. yüzyıla kadar yaşayan Doğu Roma mimarisi ise Bizans mimarisi adı ile tanınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Antik Mısır tanrıları</span> Antik Mısır dinindeki ilahlar

Antik Mısır tanrıları, Antik Mısır'da kendilerine tapınılan tanrı ve tanrıçalardır. Bu tanrılar çevresinde oluşan inançlar ve ritüeller tarihöncesi dönemde ortaya çıkmış ve Antik Mısır dininin özü hâline gelmiştir. Tanrı ve tanrıçalar doğa olaylarının ve fenomenlerinin simgesi olarak görülüyordu ve Mısırlılar doğa olaylarının ma'at'a yani ilahî düzene göre devam edebilmesi için ritüeller ve sunularla tanrı ve tanrıçaları yatıştırıyorlardı. Mısır devletinin MÖ 3100 yılı civarında kurulmasından sonra bu görevleri uygulama yetkisi, kendini tanrıların temsilcisi ilan eden ve ritüellerin yapıldığı tapınakları idare eden firavun tarafından kontrol edilmeye başlandı.

Antik Roma'da din, kökenleri büyük ölçüde Antik Yunan ve İtalya Yarımadası'nın pagan geleneklerinden alan, inanç ve kültlerin bileşimidir.

<span class="mw-page-title-main">Hamam tası</span>

Hamam tası, hamamlarda kurnadan su alıp vücut üstüne dökmek için kullanılan yuvarlak, derin olmayan, ortasında göbek çıkıntısı, kenarlarında süslemeleri olan sapsız, ayaksız bir kaptır.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Avlu</span> Türkiyedeki Antik Roma yapısı

Kızıl Avlu, Türkiye'nin Bergama kentinde bulunan bir Roma tapınağıdır. Tapınak, MS 2. yüzyılda Roma İmparatorluğu döneminde muhtemelen Hadrianus zamanında inşa edilmiştir. Antik Yunan dünyasında hala ayakta kalan en büyük Roma yapılarından biridir. Tapınağın Mısır tanrılarına, özellikle de İsis, Serapis ve muhtemelen Osiris, Harpokrates ve diğer alt tanrıların ibadetinde kullanılmış olduğu sanılmaktadır. Kızıl Avlu adını yapımında kullanılan kırmızı tuğlalardan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tanrı'dan korkanlar</span> Yahudiliğe eğilim gösteren ve kendine has birtakım inanç ve ritüelleri olan bir pagan cemaat

Tanrı'dan korkanlar yahut Tanrı'ya tapanlar Yunan ve Roma dünyasında varlığını sürdüren ve Hellenistik Yahudiliğe sempati besleyen bir gruptur. Aslen Yahudi olmayan bu gruba mensup insanlar, Yahudiliğe geçmeden Yahudilerin uyguladığı gelenek ve ritleri takip etmiş ve bunlardan etkilenmiştir.

Orta Çağ Yunancası, ayrıca Bizans Yunancası olarak da bilinir. Geleneksel olarak 1453'te İstanbul'un Fethi ile tarihlenen, 5-6. yüzyıllarda Klasik Antik Çağ'ın sonu ile Orta Çağ'ın sonu arasındaki Yunan dilinin bir aşamasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Klasik mitoloji</span> Yunanların ve Romalıların mitlerinin incelenmesi

Klasik mitoloji, Klasik Greko-Romen mitolojisi, Yunan ve Roma mitolojisi veya Greko-Romen mitolojisi, kültürel alımlama tarafından kullanıldıklarında veya dönüştürüldüklerinde antik Yunan ve Romalıların mitlerinin hem konusu hem de incelenmesidir. Bu mitolojiler, felsefe ve politik düşüncenin yanı sıra, daha sonraki Batı kültürü boyunca klasik antik çağın en önemli kalıntılarından birini temsil eder. Yunanca mitos kelimesi, konuşulan kelimeye veya konuşmaya atıfta bulunur, ancak aynı zamanda bir masal, hikâye veya anlatıyı da ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Trakya dini</span>

Trakya dini Trakyalılar için geleneksel dini uygulamaları içerir. Mitolojileri ve ritüelleri hakkında çok az şey bilinmektedir, ancak bazı tanrıları heykellerde tasvir edilmiş veya Yunan kaynaklarında tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bibliotheka (Pseudo-Apollodoros)</span>

Bibliotheka ayrıca Pseudo-Apollodoros Bibliotheka'sı olarak da bilinir. Yunan mitleri ve kahramanlık efsanelerinin bir özetidir ve genellikle MS birinci veya ikinci yüzyıla tarihlenen üç kitap halinde düzenlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Eubuleus</span>

Antik Yunan dininde ve mitinde, Eubuleus esas olarak gizem dinleri için adanmışlık yazıtlarından bilinen bir tanrıdır. Ad, Euboulos, Eubouleos ve Eubolos gibi biçimlerle çeşitli şekillerde hecelenen sözde Orphic altın tabletlerinin külliyatında birkaç kez geçiyor. Merkezi Orphic tanrısı Dionysos veya Zagreus'un veya Eleusis Gizemleri ile alışılmadık bir ilişki içinde olan Zeus'un bir sıfatı olabilir. 20. yüzyılın sonları ve 21. yüzyılın başlarındaki bilim adamları, yazıtlı kanıtlardaki önemine dayanarak, Eubuleus'u bağımsız olarak gizemlerin "büyük bir tanrısı" olarak görmeye başladılar. Sanatta bir meşale taşıyıcısı olarak tasviri, rolünün Yeraltı Dünyasından dönüş yolunu yönlendirmek olduğunu öne sürüyor.

Ateizmin tarihi, ateizm düşüncesinin Antik Çağ'dan günümüze tarihini kapsayan süreçtir. Ateizm, Tanrı'nın veya tanrıların var olduğu iddiasının reddidir. Diğer bir deyişle, ateizm, Tanrı veya tanrıların var olmadığı görüşünü benimser ve bu iddiaya karşı yapılan herhangi bir iddianın yanlış olduğunu savunur.