İçeriğe atla

InSight

InSight
Mars'taki InSight'ın sanatsal bir tasviri
İsimlerInterior Exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport
Geophysical Monitoring Station (GMS)
Discovery # 12
Görev türüMars iniş aracı
UygulayıcıNASA / JPL
COSPAR kimliği2018-042A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.43457
Web sitesiMars.NASA.gov/InSight
Görev süresiPlanlanan: 709 sol (2 yıl)[1][2]
Sonlanma: 1440 sol (3 yıl, 7 ay, 18 gün)
Uzay aracı özellikleri
ÜreticiLockheed Martin Space
Fırlatma ağırlığı694 kilogram (1.530 lb)[3]
Boş ağırlık358 kilogram (789 lb)
Boyutlar6,0 × 1,56 × 1,0 metre (19,7 × 5,1 × 3,3 ft) (konuşlandırılmış)[4]
Güç600 watt, solar / Lityum iyon pil
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi5 Mayıs 2018, 11:05:01 UTC
RoketAtlas V 401[5]
Fırlatma yeriVandenberg, SLC-3E
ÜstleniciUnited Launch Alliance
Hizmete giriş tarihi26 Kasım 2018
Görev sonu
Son temas15 Aralık 2022 (resmi)[6][7]
Deklarasyon21 Aralık 2022
Mars iniş aracı
İniş tarihi26 Kasım 2018, 19:52:59 UTC[2]
MSD 51511 05:14 AMT
İniş yeriElysium Planitia[8][9]
4°30′09″N 135°37′24″E / 4.5024°K 135.6234°D / 4.5024; 135.6234 (InSight landing site)[10]
Mars uçuşu
Uzay aracı bileşeniMars Cube One (MarCO)
En yakın yaklaşım26 Kasım 2018, 19:52:59 UTC[2]
Mesafe3.500 kilometre (2.200 mi)[11]

InSight görevi logosu
Discovery Programı
 

InSight (Interior Exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport), Mars gezegeninin derin iç kısımlarını incelemek için tasarlanmış robotik bir iniş aracıydı.[1][12][13] Lockheed Martin Space tarafından üretildi, NASA'nın Jet İtki Laboratuvarı (JPL) tarafından yönetildi ve bilimsel araçlarının çoğu Avrupa ajansları tarafından üretildi. Görev, 5 Mayıs 2018 tarihinde saat 11:05:01 UTC'de bir Atlas V-401 fırlatma aracıyla başlatıldı[14] ve 26 Kasım 2018 tarihinde saat 19:52:59 UTC'de[14][15][16][17] Mars'taki Elysium Planitia'ya başarıyla iniş gerçekleştirildi.[18] InSight, Mars'ta 1440 sol (1480 gün; 4 yıl, 19 gün) boyunca faaliyetini sürdürdü.

InSight'ın hedefleri, sismik aktiviteyi ölçmek ve gezegenin iç kısmının doğru 3D modellerini sağlamak için Mars yüzeyine "Seismic Experiment for Interior Structure" (SEIS) adı verilen bir sismograf yerleştirmekti. Ayrıca, Mars'ın erken jeolojik evrimini incelemek için "Heat Flow and Physical Properties Package" (HP3) adı verilen bir ısı algılayıcısı kullanarak iç ısı transferi ölçüldü.[19] Bu, Güneş Sistemi'nin karasal gezegenlerinin (Merkür, Venüs, Dünya, Mars) ve Dünya'nın uydusu Ay'ın nasıl oluştuğuna ve geliştiğine dair yeni bir anlayış sağlamayı amaçlıyordu.

İniş aracının Mart 2016'da fırlatılması planlanmıştı.[13][20] Ancak fırlatmadan önce, SEIS olarak bilinen ve CNES tarafından sağlanan sismograftaki kalıcı bir vakum sızıntısı, NASA'nın planlanan fırlatmayı Mayıs 2018'e ertelemesine neden oldu.[21] InSight ertelendiğinde, uzay aracının geri kalanı Lockheed Martin'e iade edildi. Bekleme sırasında sismografta oluşan sorun çözüldü, fakat 675 milyon dolar tutarındaki maliyet 830 milyon dolara çıktı.[22][23] 2008 yılında Mars'a başarılı bir şekilde iniş yapan Phoenix uzay aracındaki teknolojinin yeniden kullanılmasıyla görevdeki riskler ve görevin maliyeti azaldı.[24]

NASA, güneş panellerinde biriken aşırı tozun aracın yeniden şarj olmasını engellediğinden, Temmuz 2022'de sismik olayları tespit etmek için InSight'ı düşük güç moduna almayı ve Aralık 2022'de sona eren operasyonel dönem boyunca iniş aracını izlemeye devam etmeyi planladıklarını belirtti.[25][26] 20 Aralık 2022'de, InSight iniş aracının 15 Aralık 2022 tarihinde Dünya ile iletişimini kaybettiği duyuruldu. 21 Aralık 2022'de görevin sona erdiği açıklandı.[6][7]

Galeri

  • InSight, Kaliforniya'ya taşınmak üzere Aralık 2015'te Boeing C-17 Globemaster III'e yüklenirken
    InSight, Kaliforniya'ya taşınmak üzere Aralık 2015'te Boeing C-17 Globemaster III'e yüklenirken
  • InSight'ın iniş yapması planlanan yer
    InSight'ın iniş yapması planlanan yer
InSight Mars'a giderken
Dış görünümü (sanatsal tasvir)
Güverte
İç görünümü

Bağlam haritası

Mars'ın haritasıAcheron FossaeAcidalia PlanitiaAlba MonsAmazonis PlanitiaAonia PlanitiaArabia TerraArcadia PlanitiaArgentea PlanumArgyre PlanitiaChryse PlanitiaClaritas FossaeCydonia MensaeDaedalia PlanumElysium MonsElysium PlanitiaGale krateriHadriaca PateraHellas MontesMareotis FossaeMareotis TempeMargaritifer TerraMie krateriMilankovič krateriNepenthes MensaeNereidum MontesNilosyrtis MensaeNoachis TerraOlympica FossaeOlympus MonsPlanum AustralePromethei TerraProtonilus MensaeSirenumSisyphi PlanumSolis PlanumSyria PlanumTantalus FossaeTempe TerraTerra CimmeriaTerra SabaeaTerra SirenumTharsis MontesTractus CatenaTyrrhen TerraUlysses PateraUranius PateraUtopia PlanitiaValles MarinerisVastitas BorealisXanthe Terra
Yukarıdaki resimde tıklanabilir bağlantılar bulunmaktadır Mars'ın küresel topografyasının etkileşimli haritası. Mars iniş ve keşif araçları, iniş alanı konumlarıyla yerleştirilmiştir. 60'tan fazla önemli coğrafi özelliğin adlarını görmek için farenizi resmin üzerine getirin ve bunlara erişmek için tıklayın. Temel haritanın rengi, NASA'nın Mars Global Surveyor'undaki Mars Orbiter Laser Altimeter'den alınan verilere dayalı olarak göreli yükseklikleri gösterir. Beyazlar ve kahverengiler en yüksek rakımlardır (+12 ila +8 km); ardından pembeler ve kırmızılar (+8 ila +3 km); sarı 0 km'dir; yeşiller ve maviler daha alçak kotlardır (-8 km'ye kadar). Eksenler enlem ve boylamdır; Kutup bölgeleri belirtilmiştir.
(   Aktif Keşif Aracı •   Pasif •   Aktif İniş Aracı •   Pasif •   Gelecekteki )
Beagle 2
← Beagle 2 (2003)
Bradbury Landing
Deep Space 2
Deep Space 2 (1999) →


InSight Landing
Mars 2
Mars 2 (1971) →
Mars 3
Mars 6
Mars 6 (1973) →
Mars Polar Lander
Polar Lander (1999) ↓
Challenger Memorial Station
Mars 2020
Green Valley
Schiaparelli EDM
Schiaparelli EDM (2016) →
Carl Sagan Memorial Station
Columbia Memorial Station
Tianwen-1
Thomas Mutch Memorial Station
Gerald Soffen Memorial Station

Ayrıca bakınız

  • Mars'ın keşfi

Kaynakça

  1. ^ a b "InSight Mission Overview". NASA. 2012. 11 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2018.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  2. ^ a b c "Key Facts About NASA's InSight". NASA. 2012. 26 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2018.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  3. ^ "Mars InSight Launch Press Kit" (PDF). NASA/JPL. Mayıs 2018. 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Aralık 2018. 
  4. ^ "InSight Lithograph" (PDF). NASA. Temmuz 2015. LG-2015-07-072-HQ. 9 Şubat 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2018.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  5. ^ Clark, Stephen (19 Aralık 2013). "Mars lander to launch from California on Atlas 5 in 2016". Spaceflight Now. 21 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2013. 
  6. ^ a b Chang, Kenneth (22 Aralık 2022). "NASA's InSight Mission Dies After 4 Years of Listening for Marsquakes - After four years of making important discoveries about the interior of the red planet, the stationary lander lost power because of Martian dust covering its solar panels". The New York Times. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  7. ^ a b Massengill, Dacia (20 Aralık 2022). "Saying 'Farewell' to InSight Mars Lander". NASA. 20 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  8. ^ "NASA Evaluates Four Candidate Sites for 2016 Mars Mission". NASA. 4 Eylül 2013. 28 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2013. 
  9. ^ "Single Site on Mars Advanced for 2016 NASA Lander". NASA. 4 Mart 2015. 8 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2015.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  10. ^ Parker, T. J.; Golombek, M. P.; Calef, F. J.; Williams, N. R.; LeMaistre, S; Folkner, W.; Daubar (2019). "Localization of the InSight Lander" (PDF). 50th Lunar and Planetary Science Conference, Held 18–22 March 2019 at the Woodlands, Texas. LPI Contribution No. 2132, Id.1948, 2132. s. 1948. Bibcode:2019LPI....50.1948P. 20 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Aralık 2022. 
  11. ^ MarCO: Planetary CubeSats Become Real 16 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Van Kane, The Planetary Society 8 Temmuz 2015
  12. ^ Chang, Kenneth (30 Nisan 2018). "Mars InSight: NASA's Journey into the Red Planet's Deepest Mysteries". The New York Times. 12 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2018. 
  13. ^ a b Vastag, Brian (20 Ağustos 2012). "NASA will send robot drill to Mars in 2016". The Washington Post. 19 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  14. ^ a b Chang, Kenneth (5 Mayıs 2018). "NASA's InSight Launches for Six-Month Journey to Mars". The New York Times. 19 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2018. 
  15. ^ Chang, Kenneth (26 Kasım 2018). "NASA's Mars InSight Landing: Back to the Red Planet Once Again – The NASA spacecraft will arrive at the red planet today and attempt to reach its surface in one piece". The New York Times. 21 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2018. 
  16. ^ Gabbatt, Adam (26 Kasım 2018). "InSight lander: Nasa probe approaches Mars – live updates". The Guardian. 2 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2018. 
  17. ^ "About InSight's Launch". NASA. 9 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  18. ^ "Mars Beckons – Scientists hope to uncover some of the secrets of that distant world – and maybe some of our own". The New York Times. 27 Kasım 2018. 28 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  19. ^ "What are InSight's Science Tools?". NASA. 3 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. [] Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  20. ^ David, Leonard (14 Kasım 2017). "NASA's Next Mars Lander Zooms toward Launch". Scientific American. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ Clark, Stephen (9 Mart 2016). "InSight Mars lander escapes cancellation, aims for 2018 launch". Spaceflight Now. 4 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2016. 
  22. ^ Webster, Guy; Brown, Dwayne; Cantillo, Laurie (2 Eylül 2016). "NASA Approves 2018 Launch of Mars InSight Mission". NASA. 30 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2018. 
  23. ^ Hotz, Robert Lee (26 Kasım 2018). "NASA's InSight Spacecraft Lands Safely on Mars: Mars lander will probe the planet's interior following a 300-million-mile journey". The Wall Street Journal. 28 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  24. ^ Cavendish, Lee (25 Kasım 2018). "Journey to the Center of the Red Planet: NASA's InSight Lander to Reveal the Secrets Inside Mars". Space.com. 28 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  25. ^ "NASA Extends Exploration for Two Planetary Science Missions". NASA. 8 Ocak 2021. 16 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2021.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  26. ^ "Dusty demise for NASA Mars lander in July, power dwindling". NBC News. 23 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2022. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta InSight ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

Bu liste, Uluslararası Uzay İstasyonu'na (ISS) düzenlenen seferlerin kronolojik bir listesidir. ISS'yi kullanan, araştırma ve test amacıyla uzay istasyonunda bulunan mürettebatı ifade eder. Seferler altı aya kadar sürebilir ve iki ila yedi mürettebat üyesini içerebilir.

<span class="mw-page-title-main">Mars Exploration Rover</span>

Mars Exploration Rover (MER), NASA'nın Mars gezegenini inceleyen Mars keşif araçları, Spirit ve Opportunity'yi içeren robotik bir uzay göreviydi. 2003 yılında Mars yüzeyini ve jeolojisini araştırmak için iki keşif aracının fırlatılmasıyla başladı. Her iki araç da Ocak 2004'te farklı konumlarda Mars'a indi. Her ikisi de beklenen 90 sol'luk çalışma sürelerini çok aştı. MER-A Spirit 22 Mart 2010'a kadar faalken, MER-B Opportunity 10 Haziran 2018'e kadar faaliyetini sürdürebildi.

<span class="mw-page-title-main">THEMIS</span>

THEMIS, Şubat 2007'de beş NASA uydusunun bir takım uydu olarak manyetosferik fırtınalar olarak bilinen, Dünya'nın manyetosferindeki enerji salınımlarını ve kutup bölgeleri yakınındaki kutup ışıklarını yoğunlaştıran manyetik olayları incelemek üzere başlatılan bir görevdir. Görevin adı, Titan Themis'i ima eden bir akronimdir.

<i>Juno</i> (uzay aracı) Jupitere araştırma için yörüngesine gönderilen uzay aracı

Juno, Jüpiter gezegeninin yörüngesinde dönen bir NASA uzay sondasıdır. Lockheed Martin tarafından üretildi ve NASA Jet İtki Laboratuvarı (JPL) tarafından işletilmektedir. Uzay aracı, New Frontiers programının bir parçası olarak 5 Ağustos 2011'de Cape Canaveral Uzay Kuvvetleri Üssü'nden fırlatıldı. Juno, gezegendeki bilimsel araştırmasına başlamak için 5 Temmuz 2016 tarihinde Jüpiter'in kutupsal yörüngesine giriş yaptı. Görevini tamamladıktan sonra kasıtlı olarak Jüpiter'in atmosferine doğru yörüngesinden çıkartılacak.

<span class="mw-page-title-main">PSLV</span> Hindistan yapımı dört kademeli bir fırlatma roketidir. Roket Hindistan Uzay Araştırma Örgütü (ISRO) geliştirilmiş olup önceki Sovyet yapımı roketlerin yerini almıştır.

PSLV, Hindistan yapımı dört kademeli bir fırlatma roketidir. Roket Hindistan Uzay Araştırma Örgütü (ISRO) geliştirilmiş olup önceki Sovyet yapımı roketlerin yerini almıştır. PSLV, küçük boyutlu uyduları yer durağan aktarım yörüngesine fırlatma özelliğine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Space Launch System</span>

Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.

<i>Perseverance</i> (keşif aracı) Keşif aracı

Perseverance, NASA'nın Mars 2020 görevinin bir parçası olarak Mars'taki Jezero kraterini keşfetmek amacıyla tasarlanmış bir Mars keşif aracıdır. Yaklaşık bir otomobil büyüklüğündedir. Jet İtki Laboratuvarı tarafından üretilmiştir ve 30 Temmuz 2020 11:50 UTC'de fırlatılmıştır. Keşif aracının Mars'a başarıyla indiğine dair onay 18 Şubat 2021 20:55 UTC'de alındı. Perseverance, 5 Ekim 2024 itibarıyla, inişinden bu yana 1290 sol boyunca Mars'ta aktif durumdadır. Keşif aracının varışının ardından NASA, iniş bölgesini Octavia E. Butler İniş Alanı olarak adlandırdı.

<span class="mw-page-title-main">Artemis Programı</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak üç aşamadan oluşan uzay programı

Artemis Programı ya da Artemis görevi, Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) liderliğinde, Avrupa Uzay Ajansı (ESA), Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) ve Kanada Uzay Ajansı (CSA) gibi uluslararası ortaklar tarafından yönetilen bir robotik ve insanlı Ay keşif programıdır. Projenin amacı "ilk kadın ve sıradaki erkeği" Ay'ın güney kutbuna indirmek olarak ifade ediliyor. Projenin ismini aldığı Artemis, Yunan mitolojisinde tanrı Apollon'un ikiz kız kardeşi ve ay tanrıçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mars 2020</span>

Mars 2020, NASA Mars Keşif Programı'nın bir parçasını oluşturan ve keşif aracı Perseverance, küçük robotik müşterek eksenli helikopter Ingenuity ve ilgili teslimat araçlarını içeren bir Mars keşif aracı görevidir. 30 Temmuz 2020'de 11:50:01 UTC'de bir Atlas V fırlatma aracıyla Dünya'dan fırlatıldı ve Mars krateri Jezero'ya iniş onayı 18 Şubat 2021'de saat 20:55 UTC'de alındı. NASA 5 Mart 2021'de, keşif aracının iniş yerini Octavia E. Butler iniş alanı olarak adlandırdı. Perseverance ve Ingenuity 15 Ekim 2024 itibarıyla, 1299 Mars güneş günü boyunca Mars'ta bulunuyor.

<span class="mw-page-title-main">Crew Dragon Demo-2</span> NASA adına SpaceX tarafından işletilen mürettebat görevi

SpaceX Demo-2 Crew Dragon uzay aracının planlanan ilk mürettebatlı test uçuşudur. Dragon uzay aracı, 30 Mayıs 2020 günü Kennedy Uzay Merkezinden Falcon-9 roketi üzerinden fırlatılmıştır. 15 Ekim günü saat 18.03 (UTC) itibarıyla görev başlayalı 1598 gün, 22 saat ve 41 dakika geçmiştir. 27 Mayıs 2020 günü 20:33:33 UTC (16:33:33) EDT'de Uluslararası Uzay İstasyonu'na fırlatılacaktı ancak olumsuz hava koşulları nedeniyle 30 Mayıs 2020'ye ertelendi. Demo-2, 2011 yılında Douglas G. Hurley'in pilot olduğu son Uzay Mekiği misyonu STS-135'ten bu yana Amerika Birleşik Devletleri'nden başlatılan ilk mürettebat yörünge uzay uçuşu olacak. Hurley, Robert L. Behnken'in ortak operasyon komutanı olarak katıldığı Crew Dragon Demo-2'de uzay aracı komutanı olacak. Crew Dragon Demo-2, 1982'de STS-4'ten bu yana Amerika Birleşik Devletleri'nden başlatılan ilk iki kişilik yörünge uzay uçuşudur. Görevde kullanılan Falcon-9 roketi, ilk kez uzaya insan taşıyıp tekrar Dünya'ya iniş gerçekleştiren ilk Falcon-9 roketidir.

<span class="mw-page-title-main">OSIRIS-REx</span>

OSIRIS-REx, Dünya'ya yakın karbonlu bir asteroit olan 101955 Bennu'yu ziyaret eden ve ondan örnekler toplayan bir NASA asteroit çalışması ve örnek getirme göreviydi. Eylül 2023'te getirilen malzemenin, bilim adamlarının Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimi, gezegen oluşumunun ilk aşamaları ve Dünya'da yaşamın oluşumuna neden olan organik bileşiklerin kaynağı hakkında daha fazla bilgi edinmelerini sağlaması bekleniyor. Ana görevin tamamlanmasının ardından uzay aracının OSIRIS-APEX adlandırmasıyla, asteroit 99942 Apophis'e yakın bir geçiş yapması planlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ingenuity</span> Mars 2020 Görevindeki NASA Helikopteri

Ingenuity,, Mars 2020 görevinin bir parçası olarak 2021'den 2024'e kadar Mars'ta faaliyet göstermiş otonom bir NASA helikopteriydi. Helikopter, 18 Şubat 2021'de iniş yapan Perseverance keşif aracının alt kısmında gezegene ulaştı. Ingenuity ilk uçuşunu 19 Nisan 2021'de gerçekleştirdi ve bu, herhangi bir hava aracının ilk tahrik motorlu, kontrollü dünya dışı uçuşu oldu. Başlangıçta beş uçuş yapması planlanan rotorlu araç beklentileri büyük ölçüde aşarak, rotor hasarı nedeniyle 2024'ün Ocak ayında görevin sona ermesine kadar yaklaşık 3 yıllık bir süre içinde toplam 72 uçuş gerçekleştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Parker Solar Probe</span> Güneşin dış koronasını gözlemlemek amacıyla gönderilen NASA Uzay Sondası

Parker Solar Probe, Güneş'in dış koronasını gözlemleme göreviyle 2018'de başlatılan bir NASA Uzay Sondasıdır. Güneş'in merkezinden 9,86 güneş yarıçapına yaklaşacak ve 2025 yılına kadar en yakın hali 430.000 mil/saat (690.000 km/sa) veya ışık hızının %0.064'ü olacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Firefly Aerospace</span>

Firefly Aerospace, Austin, Teksas merkezli, yörüngeye ticari fırlatmalar için fırlatma araçları geliştiren bir Amerikan özel havacılık firmasıdır. Şirket, DADA Holdings tarafından yönetilen 75 milyon dolarlık A Serisi yatırım turunu Mayıs 2021'de tamamladı. Mevcut şirket, eski Firefly Space Systems şirketinin varlıklarının Mart 2017'de EOS Launcher tarafından satın alınmasıyla kuruldu ve daha sonra Firefly Aerospace olarak yeniden adlandırıldı.

<i>Opportunity</i> (keşif aracı) NASA Mars keşif aracı

Opportunity, 2004'ten 2018 yılına kadar Mars'ta faaliyet göstermiş olan robotik bir keşif aracıdır. Opportunity Mars'ta 5111 sol boyunca faaliyetini sürdürmüştü. NASA'nın Mars Exploration Rover programının bir parçası olarak 7 Temmuz 2003 tarihinde fırlatılan araç, ikizi Spirit'in (MER-A) gezegenin diğer tarafına inişinden üç hafta sonra 25 Ocak 2004'te, Meridiani Planum'a iniş yaptı. Spirit, planlanan 90 sol faaliyet süresiyle 2009 yılında mahsur kalana ve 2010'da iletişimini kesene kadar işlev görürken, Opportunity inişten sonra 5111 sol boyunca çalışır durumda kalabildi. Güneş enerjisi kullanarak pillerinin sürekli şarj edilmesiyle gücünü ve kilit sistemlerini korudu, güç tasarrufu için toz fırtınaları gibi olaylar sırasında kış uykusuna yattı. Bu dikkatli operasyon, ilk taslak planı 14 yıl, 47 gün aşarak, Opportunity için tasarlanan ömrün 57 katı boyunca çalışmasını sağladı. Keşif aracı, NASA ile en son temasa geçtiği 10 Haziran 2018 tarihine kadar 45,16 kilometre mesafe kat etmişti.

<i>Zhurong</i> (keşif aracı) Mars keşif aracı

Zhurong, Çin'in başka bir gezegene indirdiği ilk Mars keşif aracıdır. Çin Ulusal Uzay İdaresi (CNSA) tarafından yürütülen Tianwen-1 Mars görevinin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Landsat 9</span>

Landsat 9, 27 Eylül 2021'de Uzay Fırlatma Kompleksi-3E'den Vandenberg Uzay Kuvvetleri Üssü'ndeki Atlas V 401 fırlatma aracı üzerinden fırlatılan bir yer gözlem uydusu'dur. NASA uyduyu inşa etmek, fırlatmak ve test etmekten sorumluyken, Amerika Birleşik Devletleri Jeoloji Araştırmaları Kurumu (USGS) uyduyu işletir ve veri arşivini yönetir ve dağıtır. Landsat programı içindeki dokuzuncu uydudur ama Landsat 6 yörüngeye ulaşmamıştır. Kritik Tasarım İncelemesi (CDR), Nisan 2018'de NASA tarafından tamamlandı ve uyduyu üretmesi için Northrop Grumman Innovation Systems'e (NGIS) onay verildi.

<span class="mw-page-title-main">Lunar Flashlight</span>

Lunar Flashlight, gelecekte robotlar veya insanlar tarafından kullanılmak üzere Ay'daki su buzu çökellerini araştırmak, yerlerini saptamak, boyutunu ve bileşimini tahmin etmek için geliştirilen düşük maliyetli bir CubeSat Ay yörünge görevidir.

<span class="mw-page-title-main">Dragon 2</span> Roket

Dragon 2, Amerikalı havacılık şirketi SpaceX tarafından öncelikle Uluslararası Uzay İstasyonuna (ISS) uçuşlar için geliştirilmiş ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilir bir uzay aracı sınıfıdır. SpaceX ayrıca Inspiration4 ve Axiom Mission 3 gibi özel uzay uçuşlarını da başlatıyor. Dört mürettebatı taşıyabilen bir uzay aracı olan Crew dragon ile Cargo Dragon olmak üzere iki varyantı vardır. Uzay aracı, yeniden kullanılabilir bir uzay kapsülü ve harcanabilir bir gövde modülünden oluşur. Uzay aracı bir Falcon 9 Blok 5 roketinin üzerine fırlatılır ve kapsül, suya iniş yoluyla Dünya'ya geri döner.

<span class="mw-page-title-main">Europa Clipper</span>

Europa Clipper, NASA tarafından geliştirilmekte olan bir uzay sondasıdır. 14 Ekim 2024'te fırlatılan uzay aracı, Jüpiter'in yörüngesindeyken Galilei uydularından biri olan Europa'yı bir dizi yakın uçuşla incelemek üzere geliştiriliyor. NASA'nın gezegensel bir görev için şimdiye kadar geliştirdiği en büyük uzay aracıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.