İçeriğe atla

IV. Afonso

Afonso IV
1621 tarihli bir çizimde IV. Afonso tasviri
Portekiz Kralı
Hüküm süresi7 Ocak 1325 - 28 Mayıs 1357
Önce gelenDiniz
Sonra gelenI. Pedro
Doğum8 Şubat 1291
Lizbon, Portekiz
Ölüm28 Mayıs 1375 (84 yaşında)
Lizbon, Portekiz
DefinLizbon Katedrali, Portekiz
Eş(ler)i
Beatrice of Castile (e. 1309)
Çocuk(lar)ı
HanedanBurgonya
BabasıDiniz
AnnesiElizabeth of Aragon

IV. Afonso[a] (Şablon:IPA-pt; 8 Şubat 1291 - 28 Mayıs 1357), Cesur (Portekizce: o Bravo) olarak da anılır, 1325'ten 1357'deki ölümüne kadar Portekiz Kralıydı. Portekiz Kralı Diniz ve Aragonlu Elizabeth'in tek meşru oğludur.

Erken dönem

Lizbon'da doğan Afonso, Portekiz tahtının gerçek varisiydi. Ancak Denis'in en sevdiği oğlu değildi, hatta neredeyse onunla çatışmaya başlıyordu. Bunun yerine yaşlı kral, gayri meşru oğlu Afonso Sanches'i tercih ediyor.[1] Üvey kardeşler arasındaki kötü şöhretli rekabet birkaç kez iç savaşa yol açtı. 7 Ocak 1325'te IV. Afonso'nun babası öldü ve kral oldu, bunun üzerine rakibi Afonso Sanches'i Kastilya'ya sürgün etti ve babalarının verdiği tüm toprakları ve derebeyliğini elinden aldı. Kastilya'dan Afonso Sanches, tacı gasp etmek için bir dizi girişim düzenledi. Birkaç başarısız işgal girişiminin ardından kardeşler, Afonso IV'ün annesi Elizabeth tarafından düzenlenen bir barış anlaşması imzaladılar.[2]

1309'da Afonso, Kastilya Kralı IV. Sancho ve María de Molina'nın kızı Kastilyalı Beatrice ile evlendi. Bu birlikteliğin ilk çocuğu Portekizli Maria'nın kızıydı.

Portekiz Kralı ve Algarve

1325 yılında Kastilya Kralı XI. Alfonso, vekillerinden birinin kızı olan Kastilyalı Constanza Manuel ile çocuk evliliğine girdi. İki yıl sonra, Afonso'nun kızı Portekizli Maria ile evlenebilmek için evliliğini iptal ettirdi. Maria, 1328'de Alfonso XI ile evlendikten sonra Kastilya Kraliçesi oldu ve Alfonso kısa süre sonra bir metresiyle alenen ilişki kurdu.[2] Köstence, Toro'da bir kalede hapsedilirken, babası Don Juan Manuel 1329'a kadar Alfonso XI'e savaş açtı. Sonunda ikili, Oviedo Piskoposu Juan del Campo'nun arabuluculuğu sonrasında barışçıl bir anlaşmaya vardı; bu Köstence'nin hapisten çıkmasını sağladı.

Kızının alenen aşağılanması, Afonso IV'ün, oğlu ve vârisi I. Pedro, daha az mağdur olmayan Kastilya infanta Köstence ile evlendirmesine yol açtı. Afonso daha sonra Kastilya'ya karşı bir savaş başlattı,[2] dört yıl sonra barış, bizzat infanta Maria'nın müdahalesiyle geldi. Sevilla'da barış anlaşmasının imzalanmasından bir yıl sonra Portekiz birlikleri, Ekim 1340'ta Río Salado Muharebesi'nde Moroların yenilmesinde önemli bir rol oynadı.

Daha sonra yaşamı

Afonso IV'ün saltanatının son bölümüne siyasi entrika damgasını vurdu, ancak Castille, Alfonso XI'in ölümünden sonra iç savaşla parçalandı. Trastámara Henry, birçok Kastilyalı soyluyu Portekiz'e sürgüne gönderen yeni Kastilya Kralı Pedro'a meydan okudu. Afonso'nun oğlu Pedro, yeni karısının nedimesi Inês de Castro'ya aşık oldu. Inês, Kastilya ve Portekiz kraliyet aileleriyle (gayri meşru da olsa) bağlantıları olan Galiçya'dan önemli bir soylu ailenin kızıydı. Kardeşleri Trastamara fraksiyonuyla aynı hizadaydı ve Pedro'nun favorileri haline geldiler, bu da Portekiz sarayında onları Kastilya'nın sonradan görmeleri olarak gören diğerlerini dehşete düşürdü. Constanza üçüncü çocuğunu doğurduktan haftalar sonra öldüğünde Pedro, Inês ile açıkça yaşamaya başladı, tüm çocuklarını kendi çocukları olarak tanıdı ve Inês dışında kimseyle evlenmeyi reddetti. Babası, varisinin aşkının sona ereceğini umarak Kastilya'ya karşı yeniden savaşa gitmeyi reddetti ve onun için başka bir hanedan evliliği ayarlamaya çalıştı.

Yıllar geçtikçe durum daha da kötüleşti ve yaşlanan Afonso, mahkemesinin kontrolünü kaybetti. Torunu ve Pedro'nun tek meşru oğlu Portekizli Ferdinand I hasta bir çocuktu, Inês'in gayri meşru çocukları ise büyüdü. Meşru torununun hayatından ve Kastilya'nın Portekiz sınırları içinde artan gücünden endişe duyan Afonso, Inês de Castro'nun önce annesinin Coimbra'daki eski manastırına hapsedilmesini ve ardından 1355'te öldürülmesini emretti. Oğlunun teslim olmasını ve bir prensesle evlenmesini bekliyordu ancak Pedro, karısının başının küçük çocuklarının önünde kesildiğini öğrenince öfkelendi. Pedro kendisini bir ordunun başına koydu ve 1357'nin başlarında babasıyla barışmadan önce Douro ve Minho nehirleri arasındaki ülkeyi harap etti.[3] Afonso hemen ardından Mayıs ayında Lizbon'da öldü.

Afonso IV'ün Cesur lakabı, onun dövüş kahramanlıklarına gönderme yapıyor. Ancak en önemli başarıları, uzun hükümdarlığı sırasında ülkede sağlanan göreceli barış ve Portekiz Donanmasına verdiği destekti. Afonso, uygun bir ticari filo oluşturmak için kamu finansmanı sağladı ve ilk Portekiz deniz keşiflerinin emrini verdi. Pedro ile olan çatışma ve onun başlattığı keşifler, sonunda Luís de Camões'in yazdığı Portekiz ulusal destanı Os Lusíadas'ın temeli oldu.

Baba-oğul ve Inês arasındaki ilişkinin dramatik koşulları yirmiden fazla opera ve balenin konusuna temel teşkil etti. Dramatik yapısıyla birlikte hikaye, Luís de Camões'in Os Lusíadas'ı (canto iii, kıtalar 118-135) gibi Portekizce birçok oyun ve şiirde ve Jerónimo Bermúdez'in Nise lastimosa ve Nise laureada (1577) dahil olmak üzere İspanyolca'da ölümsüzleştirilmiştir., Luis Vélez de Guevara'nın yazdığı Reinar despues de morir ve Fransız oyun yazarı Henry de Montherlant'ın La Reine morte (Ölü Kraliçe) adlı oyunu. Mary Russell Mitford ayrıca Inez de Castro adlı hikayeye dayanan bir drama da yazdı. Inês de Castro, Maria Pilar Queralt del Hierro'nun İspanyolca ve Portekizce yazılmış bir romanıdır.

Evlilik ve çocukları

12 Eylül 1309'da,[4][5] Afonso, Kastilya Kralı IV. Sancho ve María de Molina'nın kızı Kastilyalı Beatrice ile evlendi[4][6] ve dört oğlu ve üç kızı oldu. Afonso önceki kralların geleneğini bozdu ve evlilik dışı çocuğu olmadı. [b] [c] [d]

  • Portekiz Maria, Kastilya Kraliçesi (1313 - 18 Ocak 1357),[5][9] Kastilya Kralı XI. Alfonso'nun karısı[8] ve gelecekteki Kastilya Kralı Pedro'nun annesidir. Kocasının metresi Eleanor de Guzmán ile olan ilişkisi nedeniyle "bu, başından beri talihsiz bir birliktelikti ve her iki krallığın ilişkilerinin bozulmasına katkıda bulundu";[10]
  • Afonso (1315–1317), bebeklik döneminde öldü.[5][8] Santarém'de Dominik Tarikatı'nın kaybolan Convento das Donas'ına gömüldü;[11]
  • Diniz (12 Şubat 1317 doğumlu), doğumundan birkaç ay sonra öldü[5][8] ve Alcobaça Manastırı'na gömüldü;[11]
  • Portekiz Kralı I. Pedro (8 Nisan 1320 - 18 Ocak 1367), hayatta kalan ilk erkek çocuktur ve babasının yerini almıştır.[5][8] Karısı Constanza 1345'te öldüğünde, Beatrice iki yetimin, küçük çocuklar Maria ve daha sonra kral olacak olan Portekiz Kralı I. Fernando'nun eğitimiyle ilgilendi;[12]
  • Isabel (21 Aralık 1324[5] - 11 Temmuz 1326), Coimbra'daki Santa Clara-a-Velha Manastırı'na gömüldü;[8][11]
  • João (23 Eylül 1326 - 21 Haziran 1327), São Dinis de Odivelas Manastırı'na gömüldü;[8]
  • Portekizli Eleanor, Aragon Kraliçesi (1328-1348), kız kardeşi Maria'nın düğünüyle aynı yıl doğdu,[5] Kasım 1347'de Aragon Kralı IV. Pedro ile evlendi ve evliliğinden bir yıl sonra Kara Ölüm'e yenik düşerek öldü.[13][8]

Notlar

  1. ^ English: Alphonzo or Alphonse, or Affonso (Archaic Portuguese), Alfonso or Alphonso (Portuguese-Galician) or Alphonsus (Latin).
  2. ^ "We assume that after the marriage of dona Beatriz and don Alfonso IV, married life was harmonious (...) based on the fact that D. Afonso IV did not have any bastard children, thereby breaking a long family tradition" (loose translation)[7]
  3. ^ "Perhaps since he had so many problems with those of his father, D. Afonso did not have any illegitimate children." (loose translation)[8]
  4. ^ "There are no known bastard children of the king. Two possible explanations could be the ties of profound esteem, friendship and respect that existed because he had been raised and had lived from a very early age with his future wife or, perhaps, because he wanted to avoid that his heirs had the same problems that he had had with his bastard brothers".(loose translation)[5]

Kaynakça

Özel
  1. ^ José Miguel Pero-Sanz (19 Eylül 2011). Santa Isabel: Reina de Portugal. Palabra. s. 69. ISBN 978-84-9840-546-0. 
  2. ^ a b c Spain and Portugal, Graeme Mercer Adam ed., J. D. Morris, 1906
  3. ^  Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Hannay, David (1911). "Alphonso s.v. Alphonso IV.". Chisholm, Hugh (Ed.). Encyclopædia Britannica. 1 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 733. 
  4. ^ a b Sousa 1735, s. 312.
  5. ^ a b c d e f g h Rodrigues Oliveira 2010, s. 217.
  6. ^ Rodrigues Oliveira 2010, s. 215.
  7. ^ Lourenço Menino 2008, s. 356.
  8. ^ a b c d e f g h Sotto Mayor Pizarro 1997, s. 201.
  9. ^ Sousa 1735, ss. 317 y 322.
  10. ^ Rodrigues Oliveira 2010, s. 218.
  11. ^ a b c Sousa 1735, s. 315.
  12. ^ Rodrigues Oliveira 2010, ss. 228-229.
  13. ^ Rodrigues Oliveira 2010, ss. 217, 220.
Genel
  • González Mínguez, César (2004). "Fernando IV de Castilla (1295–1312): Perfil de un reinado" (PDF). Espacio, Tiempo y Forma, Serie III, Historia Medieval (İspanyolca) (17). Madrid: Universidad Nacional de Educación a Distancia (UNED), Facultad de Geografía e Historia. ss. 223-244. ISSN 0214-9745. 
  • Lourenço Menino, Vanda Lisa (2008). "Cartas de Arras da Rainha D. Beatriz (1309–1359)" (PDF). Estudios humanísticos. Historia (Portekizce) (7). León: Universidad de León: Servicio de Publicaciones. ss. 349-358. ISSN 1696-0300. 18 Nisan 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2015. 
  • Rodrigues Oliveira, Ana (2010). Rainhas medievais de Portugal. Dezassete mulheres, duas dinastias, quatro séculos de História (Portekizce). Lizbon: A esfera dos livros. ISBN 978-989-626-261-7. 
  • Sotto Mayor Pizarro, José Augusto (1997). Linhagens Medievais Portuguesas: Genealogias e Estratégias (1279–1325) (Portekizce). Oporto: Doctorate thesis, author's edition. hdl:10216/18023. 
  • Sousa, António Caetano de (1735). Historia Genealógica da Casa Real Portugueza (PDF) (Portekizce). Lizbon: Lisboa Occidental, of. de Joseph Antonio Da Sylva, Impressor da Academia Real. OCLC 3910285. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Isabel</span> İspanyol hükümdarı (1474–1504)

I. Isabel, Kastilyalı Isabella veya Katolik Isabel, Kastilya (1474-1504) ve Aragon (1479-1504) Kraliçesi. Bu iki Krallığı 1479'dan sonra kocası Aragon Kralı II. Fernando ile birlikte yönetmiştir. Hükümdarlığı sırasında İspanya'nın birliğini sağlamış ve Kristof Kolomb'un Yeni Dünya'yı keşfiyle güçlü bir sömürge imparatorluğunun temelleri atılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Portekiz tarihi</span>

Portekiz tarihi, bugünkü Portekiz Cumhuriyeti topraklarının tarih öncesi dönemlerden günümüze kadar uzanan tarihini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">XI. Alfonso</span>

XI. Alfonso Kastilya ve Leon Kralı. Kastilya Kralı IV. Ferdinand ile Portekizli Constante'nin oğlu. 1312'de tahta geçen Alfonso, Marinidlerle Rio Salado Savaşı'nı yapmıştır ve 1340 yılında İber Yarımadasındaki Marinid varlığına son vermiştir. Guzman'lı Eleanor'la evlenmiş ve 10 çocuğu olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">I. Pedro (Portekiz kralı)</span>

I. Pedro (8 Nisan 1320, Coimbra - 18 Ocak 1367, Estremoz, Portekiz'in 8. kralıdır. Portekiz kralı IV. Afonso ve karısı Kastilyalı Beatriz'in üçüncü ama hayatta kalan tek oğludur.

<span class="mw-page-title-main">II. João</span> Portekiz kralı (1455-1495; hd. 1481-1495)

II. João, Príncipe Perfeito olarak da bilinir, Portekiz'in onüçüncü kralıdır. Portekiz tahtını konsolide etmiş, ekonomisini güçlendirmiş, coğrafi keşifleri sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Pedro Madruga</span>

Pedro Alvarez de Sotomayor, Caminha Kontu, halk arasında Pedro Madruga olarak tanınır, Orta Çağ Galiçyasında en önemli figürlerinden biri ve tipik bir Avrupa feodal şövalyesine örnektir.

<span class="mw-page-title-main">Alcáçovas Antlaşması</span>

Alcáçovas Antlaşması, Portekiz Kralı V. Afonso ile oğlu II. João, Viseu düşesi Beatriz ve Kastilya Kraliçesi I. Isabella arasında 4 Eylül 1479 tarihinde yapılan ve Kastilya İç Savaşı'nı sonlandıran antlaşma. Bu antlaşmayla Portekiz, Kastilya üzerindeki hak iddialarından vaz geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bragança Hanedanı</span>

Bragança Hanedanı, Portekiz Kralı I. João'nun gayrimeşru çocuğu Bragança Dükü Afonso tarafından kurulan ve Aviz Hanedanının alt kolu niteliğindeki hanedan.

<span class="mw-page-title-main">I. Sancho</span> Portekiz kralı (1154-1211; hd. 1185-1211)

I. Sancho 6 Aralık 1185 ile 26 Mart 1211 tarihleri arasında hüküm süren Portekiz kralı. Kendisinden önceki kral I. Afonso'nun karısı Savoy Maud'dan olma ikinci, hayatta kalan tek oğluydu. Sancho babasının ölümünden sonra 9 Aralık 1185'te 31 yaşındayken Coimbra'da taç giydi.

<span class="mw-page-title-main">II. Afonso</span> Portekiz kralı (1185-1223; hd. 1211-1223)

II. Afonso,, Şişman veya Cüzzam lakapları ile de bilinir. Portekiz'in üçüncü kralıdır. Kral I. Sancho ile Aragonlu Dulce'nin çocuğudur. 27 Mart 1211'de babasının ölümü üzerine tahta çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">III. Pedro (Aragon kralı)</span> Aragon ve Valensiya Kralı (1276-85); Sicilya Kralı (1282-85)

III. Pedro, 1276'dan ölümüne kadar Aragon Kralı, Valensiya Kralı ve Barselona Kontu. Bazı asilerin daveti üzerine Sicilya Krallığı'nı fethetti ve karısı II. Constance'ın krallığı taçla birleştiren iddiasını öne sürerek 1282'de Sicilya Kralı oldu.

<span class="mw-page-title-main">I. João</span>

I. João, aynı zamanda Avizli João olarak da bilinir, 1385'ten 1433'teki ölümüne kadar Portekiz Kralıydı. Esas olarak Portekiz'in Kastilya ile ardı ardına savaşta kazandığı zaferdeki rolü, ülkesinin bağımsızlığını koruması ve Portekiz tahtında Aviz hanedanını kurmasıyla tanınır. Tüm Portekiz hükümdarlarının en kapsamlısı olan 48 yıllık uzun hükümdarlığı, Portekiz'in denizaşırı genişlemesinin başlangıcını gördü. João'nun ülkesinde iyi hatırlanan saltanatı, ona Güzel Anı lakabını kazandırdı; o aynı zamanda "İyi", bazen "Büyük" ve daha nadiren, özellikle İspanya'da "Piç" (Piç) olarak anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Gaspar de Lemos</span>

Gaspar de Lemos Portekizli bir kaşif ve Brezilya'ya gelen Pedro Álvares Cabral'ın filosunun ikmal gemisinin kaptanıydı. Gaspar de Lemos, keşif haberleriyle Portekiz'e geri gönderildi ve Santarém Vikontu tarafından Atlantik Okyanusu'ndaki Fernando de Noronha takımadasını keşfettiği kabul edildi.

<span class="mw-page-title-main">II. Pedro (Portekiz kralı)</span>

II. Pedro, 1683'ten ölümüne kadar Portekiz kralıydı. IV. João'nun oğlu ve VI. Afonso'nun kardeşiydi.

<span class="mw-page-title-main">Inês de Castro</span>

Inês de Castro, Galiçyalı bir soylu kadın ve saray mensubuydu. En çok Portekiz kralı I. Pedro'nun sevgilisi ve ölümünden sonra tanınan karısı olarak biliniyordu. Babası Kral IV. Afonso tarafından yasaklanan Pedro ile ilişkisinin dramatik koşulları, Afonso'nun emriyle öldürülmesi, Pedro'nun katillerinden kanlı intikamı ve onun taç giyme töreni efsanesi, Pedro'nun mezardan çıkardığı cesedi, Inês de Castro'yu çağlar boyunca sanatın, müziğin ve dramanın sıkça konusu haline getirdi.

<span class="mw-page-title-main">I. Manuel</span> 1495 ile 1521 arasında Portekiz kralı

I. Manuel, Şanslı olarak bilinir, 1495'ten 1521'e kadar Portekiz Kralıydı. Avis Hanedanı'nın bir üyesi olan Manuel, hükümdar olarak kuzeni Portekiz Kralı II. João'nun yerine geçmeden önce Beja ve Viseu Düküydü. Manuel, hükümdarlığı sırasında yapılan çok sayıda Portekiz keşfi nedeniyle Portekiz İmparatorluğu'nun yoğun bir şekilde genişlediği bir dönemi yönetmiştir. Vasco da Gama'ya sponsorluğu, Portekiz'in 1498'de Hindistan'a giden deniz yolunu keşfetmesine yol açmış ve bu, Portekiz'in baharat ticaretinde tekelini garanti eden Portekiz Hindistan Armadalarının kurulmasıyla sonuçlanmıştır. Manuel, Amerika kıtasında ve Portekiz Hindistanı'nda Portekiz kolonizasyonuna başladı ve Afrika ve Asya'da geniş bir ticaret imparatorluğunun kurulmasına nezaret etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Philippa of Lancaster</span>

Lancaster'lı Philippa, 1387'den 1415'e kadar Kral I. John'un karısı olarak Portekiz Kraliçesi idi. İngiltere kraliyet ailesinde doğan evliliği, Windsor Antlaşması'nı güvence altına aldı ve Portekiz'de " Şanlı Nesil " olarak bilinen birkaç çocuk doğurdu.

<span class="mw-page-title-main">I. Fernando (Portekiz kralı)</span> Portekiz kralı (1345-1383; hd. 1367-1383)

I. Fernando, 1367'den 1383'e kadar Portekiz kralıydı. Lakabı Yakışıklı Fernando idi. Erkek çocuğu olmadan ölümü 1383'ten 1385'e kadar sürecek fetret devri'ne yol açtı. I. Pedro ve Constanza Manuel'in oğluydu. Kastilya kralı I. Pedro'nun ölümü üzerine Kastilya tahtında hak iddia etti. 1372'de Leonor Teles ile evlendi. 1385'te öldü ve yaşayan bir erkek çocuğu olmadığından Portekiz iki yıllık fetret devrine girdi ve I. João yeni kral oldu.

<span class="mw-page-title-main">V. Afonso</span> Portekiz ve Algarves kralı (1432-1481; hd. 1438-1481)

V. Afonso, 1438'den 11 Kasım 1477'ye kadar ve 15 Kasım 1477'den 1481'e kadar Portekiz kralı'ydı.

<span class="mw-page-title-main">III. Enrique</span>

III. Enrique, I. Juan ve Aragonlu Leonor'un oğludur. Aragon kralı I. Fernando'nun abisidir. 1390'dan ölümüne kadar Kastilya kralıydı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.