ISO 8859, yani resmi adıyla ISO/IEC 8859, ISO ve IEC tarafından belirlenmiş olan, bilgisayarlarda kullanılacak 8-bit karakterlerin standardıdır.
Bu standard numaranın arkasına gelen numara takıları, farklı karakter kümelerini ifade eder. Şu anda 16 farklı alt küme standardı vardır:
ISO standartları | |
|---|---|
| 1-9999 |
|
| 10000-19999 |
|
| 20000+ | |
C++, Bjarne Stroustrup tarafından 1979 yılında Bell Laboratuvarları'nda geliştirilmeye başlanmış, C'yi kapsayan ve çok paradigmalı, yaygın olarak kullanılan, genel amaçlı bir programlama dilidir.
Unicode Unicode Consortium organizasyonu tarafından geliştirilen ve her karaktere bir sayı değeri karşılığı atayan bir endüstri standardıdır. Sistemin amacı farklı karakter kodlama sistemlerinin birbiriyle tutarlı çalışmasını ve dünyadaki tüm yazım sistemlerinden metinlerin bilgisayar ortamında tek bir standart altında temsil edilebilmesini sağlamaktır. Evrensel Karakter Kümesi (UCS) olarak bilinen ISO/IEC 10646 standardı ise, her iki organizasyonun işbirliği ile aynı sayısal karşılıkları taşımaktadır. Unicode, son sürümü itibarıyla 129 farklı modern ve tarihî yazım sistemine ait 120.000'den fazla karakteri ve emoji gibi çeşitli sembol kümelerini kapsamaktadır.
MPEG-4 Bölüm 14 veya kısaca MP4, genellikle video ve ses depolamak için kullanılan bir kapsayıcı biçimidir. Sık karşılaşılmasa da altyazı ve hareketsiz görüntü gibi farklı verileri depolanması için de kullanılabilir. Diğer modern kapsayıcı biçimlerinin çoğu gibi MP4 de internet üzerinden akışı yapılan bir biçimdir. MPEG-4 Bölüm 14 dosyalarının resmî uzantısı .mp4'tür. MPEG-4 Part 14 MPEG-4 kapsamında tanımlanmış bir standarttır.
ASCII Latin alfabesi üzerine kurulu 7 bitlik bir karakter kümesidir. İlk kez 1963 yılında ANSI tarafından standart olarak sunulmuştur.
MPEG tarafından geliştirilen ve geliştirilmesine devam edilen çoklu-iletişim görüntü kodlama standardı. MPEG-4 standardı, şu anda kullanılan MPEG-2 standardına göre daha yüksek sıkıştırma olanakları ve yeni kodlama araçları sunmayı amaçlamaktadır. MPEG-4 sesli ve görsel(İngilizce: Audio Visual, "AV") sayısal verilerin görüntü sıkıştırmasını tanımlayan metotlar bütünüdür. İlk olarak 1998 yılı sonlarında yayınlanmıştır ve ISO/IEC ile MPEG 'in ISO/IEC 14496 standardı olarak üzerinde uzlaştıkları bir grup ses ve görüntü kodlama formatı ile, ilgili teknolojilerin standardizasyonunu ifade eder. Kullanım alanları arasında AV web dosyaları, kompakt disk (CD), ses ve televizyon yayınları sayılabilir.
Windows-1254, Microsoft Windows altında, Türkçe karakterleri kodlamak için kullanılan, ISO 8859-9 uyumlu karakter kümesidir.
Türk Standardları Enstitüsü (TSE), 16 Ekim 1954 tarihinde Türkiye'de kurulmuş, çeşitli alanlarda standardizasyon ve uygunluk değerlendirmesi yapan bir kurumdur. TSE, 26 Mayıs 1955 tarihinde Uluslararası Standardizasyon Teşkilatına (ISO), 1 Ocak 1956 tarihinde de Uluslararası Elektroteknik Komisyonuna (IEC) asil üye olmuştur ve bu kuruluşların Türkiye temsilcisi konumuna gelmiştir. 18 Kasım 1960 tarih ve 132 Sayılı Kanunla tüzel kişiliği haiz, özel hukuk hükümlerine göre yönetilen bir kurum olarak kuruluş sürecini tamamlamıştır. Her türlü standartları hazırlamak ve hazırlatmak, bünyesinde ve hariçte hazırlanan standartları tetkik etmek, kabul edilen standartları yayımlamak gibi görevleri ifa eden TSE'nin kabul ettiği standartlara Türk Standardı adı verilmektedir. Enstitünün ilgili bulunduğu bakanlık, Türkiye Cumhuriyeti Sanayi ve Teknoloji Bakanlığıdır.
Türk Akreditasyon Kurumu (TÜRKAK) 4 Kasım 1999'da 4457 sayılı kanunla Başbakanlığa bağlı olarak kurulan, günümüzde ise Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı ile ilgili olan ve özel hukuk hükümlerine tabi kâr amacı gütmeyen idari ve mali özerkliğe sahip bir kamu kurumudur. Uygunluk değerlendirme kuruluşlarının yeterliliklerinin, uluslararası standartlar esas alınarak değerlendirmesini ve onaylanması görevini yerine getirmektedir. ISO/IEC 17011 standardına uyum sağlamış olan TÜRKAK; Laboratuvar, yetki belgesi ve muayene hizmetlerini yürütecek yurt içi ve yurt dışındaki kuruluşları akredite etmek, bu kuruluşların belirlenen ulusal ve uluslararası standartlara göre faaliyetlerde bulunmalarını ve bu suretle; ürün/hizmet, sistem, personel ve laboratuvar belgelerinin ulusal ve uluslararası geçerliliğini temin etme görevini yürütmektedir.
NFC yani Near Field Communication ve Türkçe ismiyle Yakın Alan İletişimi, iki elektronik cihaz arasında 4 cm (1,57 inç) veya daha kısa bir mesafe üzerinden iletişim kurulmasını sağlayan bir dizi İletişim protokolü'dür. NFC, daha yetenekli kablosuz bağlantıları önyüklemek için kullanılabilecek basit bir kurulum aracılığıyla düşük hızlı bağlantı sunar. Diğer "yakınlık kartı" teknolojileri gibi NFC de, 106 ila 848 kbit/s aralığındaki veri hızlarında ISO/IEC 18000-3 hava arayüz standardını kullanan, küresel olarak mevcut lisanssız radyo frekansı ISM bandı'nda 13,56 MHz'lik frekansını kullanarak bir veya her iki yönde iletişim kuran NFC özellikli cihazlardaki iki anten arası endüktif bağlantıya dayanır.
ISO 3166-2, ISO 3166 standardının 2. kısmıdır. Ülke bölümlerinin ve bağlı alanlarının isimlerinin kodlanmasına ilişkin standartları içerir. Bu standardın amacı, yerler için isimleri yerine kullanılmak üzere dünya çapında geçerli bir kodlama yapılmasıdır. Yaklaşık 3700 farklı kod bulunmaktadır.
C standard kütüphanesi veya libc, C programlama dilinin ISO C standardında belirlenmiş standard kütüphanesidir. ANSI C'nin başlangıcından itibaren, onun da bir üst kümesi olan POSIX C kütüphanesiyle aynı anda geliştirilmiştir.
Bilgi güvenliği, bilgilerin izinsiz kullanımından, izinsiz ifşa edilmesinden, izinsiz yok edilmesinden, izinsiz değiştirilmesinden, bilgilere hasar verilmesinden koruma veya bilgilere yapılacak olan izinsiz erişimleri engelleme işlemi. Bilgi güvenliği, bilgisayar güvenliği ve bilgi sigortası terimleri, sık olarak birbirinin yerine kullanılmaktadır. Bu alanlar alakalıdırlar ve mahremiyetin, bütünlüğün ve bilginin ulaşılabilirliğinin korunması hususunda ortak hedefleri paylaşırlar.
Universal Disk Format , optik medya için kullanılan bir dosya sistemi biçimi tanımlamasıdır. Bir ISO/IEC 13346 standardı uygulamasıdır. ISO 9660 standardının yerine düşünülmüştür ve bugün geniş ölçüde tekrar yazılabilir optik medyalarda kullanılmaktadır. UDF biçimi, Optical Storage Technology Association (OSTA) tarafından geliştirilmekte ve desteklenmektedir.
PAS 99 British Standard Institution tarafından yayınlanan kamuya açık bir şartnamedir.
Bilişimde karakter kodlaması kavramı bir çeşit kodlama sistemi kullanılarak kodlanmış karakter gruplarını temsil etmektedir. Soyutlama düzeyi ve kullanıldığı bağlama bağlı olarak karakterlere karşılık gelen kod noktaları ve bunların oluşturdukları kod alanı, bit örüntüleri, oktetler, doğal sayılar, elektrik sinyalleri vb. şeklinde algılanabilir. Metinsel verilerin işlenmesi, depolanması ve iletimi esnasında karakter kodlamaları kullanılır. Karakter seti, karakter eşlem veya kod sayfası gibi ifadeler karakter kodlaması kavramıyla eş anlamlıymış gibi kullanılsa da aralarında bazı anlam farkları bulunmaktadır.
Akıllı kart, çipli kart veya tümleşik devre kartı (ICC), entegre devreler içeren herhangi bir mikroçip boyutunda karttır. Akıllı kartlar plastikten, genellikle polivinil klorürden, ancak bazen de polietilen tereftalat bazlı polyesterler, akrilonitril bütadien stiren veya polikarbonattan yapılır. Nisan 2009'dan bu yana, bir Japon şirketi, kâğıttan yapılmış yeniden kullanılabilir finansal akıllı kartlar üretti.
SPEKE, açılımı Basit Parola Üssel Anahtar Değişimi olan, parola doğrulamalı anahtar anlaşmas için kullanılan kriptografik bir yöntemdir.
C17, ISO/IEC 9899: 2018 için kullanılan gayriresmî addır. 2017'de geliştirilmesi devam ettiği ve resmi olarak Haziran 2018'de basıldığı için C18 olarak da bilinir. C programlama dilinin yayınlanan en son resmi standardıdır. C11'in yerini almıştır ve yerine C2y'in gelmesi beklenmektedir.
PHIGS 1980'lerden 1990'ların başlarına kadar kabul görmüş bir uygulama programlama arayüzü (API) standardıdır. Daha sonra OpenGL'de bulunan özelliklerden ve güçten dolayı OpenGL'nin yükselmesine neden olmuştur.
Bilgi işlemde, düz metin yalnızca karakterlerden oluşan okunabilir materyali temsil eden ancak grafiksel gösterimini veya diğer nesneleri temsil etmeyen veriler için kullanılan geniş/serbest bir terimdir. Ayrıca metnin basit düzenini etkileyen boşluklar, satır sonları veya sekme karakterleri gibi sınırlı sayıda "boşluk" karakteri de içerebilir. Düz metin, stil bilgilerinin dahil edildiği biçimlendirilmiş metinden; paragraflar, bölümler ve benzerleri gibi belgenin yapısal kısımlarının tanımlandığı yapılandırılmış metinden; ve bazı kısımların ikili nesneler olarak yorumlanması gereken ikili dosyalardan farklıdır.