Kedi Gözü bulutsusu, Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Yapısal açıdan, bilinen en karmaşık bulutsulardandır; Hubble Uzay teleskobu ile düğümler, püskürtmeler ve yaysal yapılar gözlemlenmiştir. Merkezinde, 1000 yıl önce dış zarfını kaybederek bulutsuyu üretmiş olan parlak ve sıcak bir yıldız vardır.
Rozet Bulutsusu Samanyolu bölgesinde Tekboynuz takımyıldızı içindeki dev moleküler bulutun bir ucunun kenarında yer alan, büyük ve yuvarlak bir H II bölgesi. Açık yıldız kümesi NGC 2244, bulutsu ile yakından ilgilidir, kümenin yıldızları bulutsunun maddesinden oluşmuştur.
Yumurta Bulutsusu, Kuğu takımyıldızında yaklaşık olarak 3.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çift kutuplu bir ön gezegenimsi bulutsudur. Palomar Gözlemevi Gökyüzü Araştırması kapsamında 1975 yılında keşfedilmiştir.
Salma bulutsusu veya emisyon bulutsusu, çeşitli dalga boylarında ışık yayan iyonize gazlardan oluşmuş bir bulutsu türüdür. İyonlaşmanın en yaygın kaynağı, yakındaki sıcak bir yıldızdan yayılan yüksek enerjili ultraviyole fotonlardır. Farklı türlerde salma bulutsuları arasında, yıldız oluşumunun gerçekleştiği ve iyonlaştırıcı fotonların kaynağı olan genç, büyük kütleli yıldızların bulunduğu H II bölgeleri ve dış katmanlarını atmış olan ölmekte olan bir yıldızın açığa çıkan sıcak çekirdeğinin bu katmanları iyonlaştırdığı gezegenimsi bulutsular bulunur.
Merope Bulutsusu Ülker yıldız kümesi içinde, Merope yıldızını çevreleyen süpernova kalıntısı olduğu düşünülen dağılmış yansıma bulutsusu. 19 Ekim 1859 yılında Alman gök bilimci Wilhelm Tempel tarafından keşfedilmiştir. John Herschel, Gökbilim Kataloğunda, dolunay büyüklüğünde çok zayıf bir bulutsu olarak nitelendirdi.
Küçük Halter Bulutsusu, Kahraman takımyıldızında tahminen 1.700 ila 15.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. Pierre Méchain tarafından 5 Eylül 1780 tarihinde keşfedildi. Messier Kataloğu'ndaki yalnızca dört gezegenimsi bulutsudan biri olan Messier 76, en soluk Messier cisimlerinden birisidir.
Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.
NGC 6357 Akrep takımyıldızı yönünde NGC 6334'ün yakınında bulunan bir salma bulutsusu. 8 Haziran 1837 tarihinde John Herschel tarafından keşfedilmiştir.
Kalp Bulutsusu,, Kraliçe takımyıldızı bölgesinde galaksimizin kahraman kolu 'nda yaklaşık olarak 7500 ışık yılı uzaklıkta yer alan dağınık bir bulutsudur. 3 Kasım 1787'de William Herschel tarafından keşfedildi. Parlayan iyonize hidrojen gazı ve koyu toz şeritleri gösteren bir salma bulutsusudur.
IC 2118, eski bir süpernova kalıntısı veya Avcı yakınındaki üstündev yıldız Rigel tarafından aydınlatılan bir gaz bulutu olduğuna inanılan çok sönük bir yansıma bulutsusu.
NGC 2167, Tekboynuz takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 227 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir A-tipi parlak devdir. İngiliz astronom William Herschel tarafından 1786 yılında 47,5 cm çaplı aynalı tip bir teleskopla keşfedilmiştir.
IRAS F10565+2448, Aslan takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 587 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan etkileşim hâlindeki bir galaksi çiftidir.
IRAS 21101+5810, Kral takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 508 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan etkileşim halindeki bir gökada çiftidir.
Hen 3-1475 veya IRAS 17423-1755, Yay takımyıldızında yaklaşık olarak 18.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ön gezegenimsi bulutsudur. 1976 yılında Karl Gordon Henize tarafından keşfedilmiştir. Merkezi yıldız, Güneş'ten 12.000 kat daha fazla aydınlatma gücüne sahiptir.
Sh2-106, Kuğu takımyıldızı yönünde bulunan salma bulutsusu ve yıldız oluşum bölgesidir. Bu H II bölgesi, Samanyolu'nun izole bir bölgesinde ve Dünya'dan yaklaşık olarak 2.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır.
IRAS 17441-2411, Yay takımyıldızında yaklaşık olarak 6.500 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ön gezegenimsi bulutsudur.
IRAS 23166+1655, Kanatlıat takımyıldızında ve sıra dışı bir karbon yıldızını da içeren RAFGL 3068 ikili yıldız sistemini çevrelediği düşünülen bir ön gezegenimsi bulutsudur. Sistem, karbon yıldızından atılan toz bulutu ile gizlenmiş durumdadır ve sadece kızılötesi dalgaboyunda görünmektedir.
IRAS 05437+2502, Boğa takımyıldızı yönünde bulunan az bilinen bir bulutsudur. 1983 yılında IRAS uzay sondası tarafından kızılötesi gözlemle keşfedilmiştir.
IRAS 13208-6020, Erboğa takımyıldızında bulunan çift kutuplu ön gezegenimsi bulutsudur. IRAS uzay sondası tarafından keşfedilmiş ve daha sonra Hubble Uzay Teleskobu ile ayrıntılı fotoğraflar elde edilmiştir. Bu fotoğrafta bulutsunun merkezindeki yıldız, açık bir şekilde görünmektedir.
Sh2-308, Büyük Köpek takımyıldızının merkezine yakın bulunan iyonize hidrojenden oluşmuş bir H II bölgesidir. Gece gökyüzündeki en parlak yıldız olan Sirius'un yaklaşık 8 derece güneyindedir. Bulutsu, EZ Canis Majoris adlı Wolf-Rayet yıldızını çevreleyen bir kabarcığa benzer. Bu yıldız kısaca, yıldız evriminin ön-süpernova aşamasındadır. Bulutsu, Dünya'dan yaklaşık olarak 4.530 ışık yılı uzaklıktadır, fakat bazı kaynaklar hem yıldızın hem de bulutsunun 5.870 ışık yılı uzakta olduğunu belirtir. Hatta bulutsunun Dünya'dan 1.875 ışık yılı uzaklıkta olduğunu belirten kaynaklar da bulunmaktadır.
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam