İçeriğe atla

IP spoofing

Bir paket sahteciliği.

IP spoofing veya IP sahteciliği, sahte kaynak IP adresi ile Internet Protokolü (IP) paketlerinin oluşturulmasıdır. IP spoofing kavramı, ilk olarak 1980'li yıllarda akademik çevrelerde tartışılmıştır.

Arka plan

İnternet ağı ve diğer birçok bilgisayar ağları üzerinden veri göndermek için temel protokol Internet Protokolü ("IP") 'dir.Her IP paketinin başlığı, diğer şeyler arasında, sayısal kaynak ve paketin hedef adresini içerir.Kaynak adresi normalde paketin gönderildiği adrestir.Saldırgan, farklı bir adresi içerecek şekilde IP başlığını değiştirilerek, paketin farklı bir makine tarafından gönderilmiş gibi görünmesini sağlayabilir.Sahte ip paketini alan taraf paketin gerçekten gönderilen ip adresinden gelip gelmediğini bilemez. Ip spoofing teorik olarak tüm protokollerde gerçekleştirilebilir.Pratikte ise UDP kullanan uygulamalarda gerçekleştirilebilirken, TCP kullanan uygulamalarda gerçekleştirilemez.Bunun nedeni TCP'de üçlü el sıkışmanın zorunlu olması ve paket başlık bilgisindeki sıra numarasının tahmin edilemez olmasıdır.

Uygulamalar

IP spoofing en sık DoS(Denial of Service)saldırılarında kullanılır.Bu tür saldırılarda amaç, hedef bilgisayarın sorgu trafiğini aşırı miktarda artırmaktır, saldırgan saldırı paketlerine yanıt almayı önemsemez.Sahte adres kullanarak paket göndermek bu yüzden uygundur.Bu amaçlı saldırılar için ip spoofing'in ek avantajları vardır-Her sahte paket farklı bir adresten geliyormuş gibi görünür bu sebeple filtrelemek daha zordur ve saldırının gerçek kaynağı gizlenir.

Yasal kullanımı

Sahte IP paketleri, kötü niyetli öncekli delil değildir. Ancak Web siteleri performans testi olarak, yüzlerce "Vusers" (sanal) kullanıcılar hatta binlerce oluşturulabilir, her test edilen web sitesine karşı bir test komut dosyası yürütme, sistemi "live" gider ve çok sayıda kullanıcının en az bir kez oturum açtığında ne olacağını taklit eder. Her kullanıcı normalde kendi IP adresine sahip olacağından, ticari test ürünleri (örneğin HP'nin Loadrunner yazılımı gibi) yanı sıra, her Vuser kendi "dönüş adresi"ni, IP spoofing için kullanabilir.

IP spoofing olayında kullanılan teknikler

Sadece IP değiştirme ile Yapılan Aldatmacalar: Bu olay en basit spoofing tekniği olup, Unix'te "ipconfig" komutuyla, Windows'ta "TCP/IP özellikleri" butonuyla IP adresini değiştirerek yapılır. Saldırgan bu sayede istediği bir IP'yi kullanarak saldırıları başlatabilir, fakat bu yöntemin bazı dezavantajları vardır. Bunu bir örnekle açıklarsak; Saldırgan 10.2.6.9 no'lu IP'ye sahip makineyle herhangi bir amaç için bağlantı kurmak ve IP'sini saklamak ister. Bu amaçla IP adresi değiştirme araçlarıyla kendi IP'sini ağdan seçtiği başka bir kullanıcının IP'siyle mesela 10.2.6.5 olan bir SYN bitini, ISN ile birlikte gönderir ve cevap bekler. Ancak burada bir sorun yaşanır. 10.2.6.9 no'lu IP'ye sahip makine, kendisine gelen pakete bakar ve "source address"i 10.2.6.5 olarak görünce,içinde kendi adresi olan ve ACK ile SYN bitlerinin ayarlandığı paketi ISN ile birlikte cevap olarak yine bu adrese ama gerçek olanına gönderir. Saldırgana dolayısıyla hiçbir paket ulaşmaz. Ayrıca bir TCP oturumunda, bağlantının kurulması için gerekli olan 3 lü el sıkışma da asla gerçekleşmez. Çünkü saldırganın gönderdiği SYN paketlerine, 10.2.6.9 nolu makine SYN/ACK ile cevap verir ve bu cevabı gerçek 10.2.6.5 nolu IP'ye sahip makineye gönderir.Bu makinede gelen bu paketi görünce RST biti ile cevap verir ve bağlantıyı bitirir. Çünkü kendisi 10.2.6.9'a SYN paketleri göndermemiştir. IP değiştirerek yapılan IP spoofing daha çok port taramalarında yakalanmamak için kullanılır. Nitekim port tarama işini en iyi yapan program olan Nmap'de de IP adresini saklama özelliği vardır.

Kaynak Yönlendirme ile IP Spoofing: IP değiştirmek suretiyle yapılan spoofing işleminde saldırgana hiçbir cevap paketi gelmediği için yapılan işin etki alanı çok dardır. Bu nedenle saldırganlar tarafından ikinci bir teknik daha geliştirilmiştir:Bu tekniğin temeli,paketlerin bir makineden(kaynaktan), başka bir makineye(hedef) giderken izlediği yolu yönlendirmeye dayanır. Veri paketleri ağ üzerinde bir yerden başka bir yere giderken, farklı noktalardan ya da yönlendiricilerden geçer. Herhangi bir adrese traceroute ya da tracert komutu ile bakarsanız,paketin gittiği güzergahı görebilirsiniz. TCP/IP protokolünde "kaynak yönlendirme" denilen yerleşik bir opsiyon vardır.Bu opsiyonla bir paketin gideceği güzergâhı belirleyebilirsiniz.İki tip kaynak yönlendirme vardır: Serbest Kaynak Yönlendirme:Burada paketin gidebileceği IP'lerin listesini verirsiniz ama hangi yoldan gideceğine karışmazsınız. Paket istediği yolu seçmekte serbesttir, yeter ki hedefine ulaşsın. Güdümlü Kaynak Yönlendirme: Bu yöntemde, paketin gideceği yol için bir rota çizersiniz ve paketin bu rotadan çıkmamasını istersiniz.Eğer paket yolda kaybolursa, paketin hedefine ulaşamadığına dair size bir ICMP mesajı gelecektir.

Güven İlişkileriyle IP Spoofing: Daha çok Unix tabanlı sistemlerde kullanılan bu spoofing tekniği, Unix sistemleri arasındaki güven ilişkisine bağlıdır. Sistem yöneticilerinin çoğu ağdaki Unix makineleri yönetmek için bu makineler arasında güven ilişkisi kurarlar. Bu sayede uzaktaki bir makineye bağlanırken her defasında şifre yazmak zorunda kalmazlar. Güven ilişkisinin kimlik denetim mekanizması ise IP adresleridir. Bu IP adresleri /etc/hosts.equiv dosyasında ya da kullanıcıların ana klasöründeki(home directory).rhosts dosyasındadır. Uzaktaki bir Unix makineye bağlanmak isteyen sistem yöneticisi, rkomutları olarak da bilinen rlogin(remote login),rsh(remote shell) ya da rcp(remote copy) komutlarından birini kullanarak şifre yazmadan makineye bağlanabilir. Güven ilişkilerini kullanarak spoofing yapmak eski bir tekniktir, ama bu tekniğin meşhur olması sağlayan ünlü hacker Kevin Mitnick'tir. (Kevin Mitnick bu tekniği 1994 yılının noelinde, IBM'de çalışan ve Mitnick'in yakalanmasını sağlayan güvenlik uzmanı Tsutomu Shimomura'ya karşı kullanmıştı.) Güven ilişkisi yapmış bir makine kendisine gelen bağlantı isteği karşısında öncelikle paketin geldiği IP adresine bakar. Eğer IP adresi güvendiği makinelerin IP adresleri arasında ise bağlantı isteğini kabul eder.

Spoofing saldırılarına karşı savunma

IP spoofing olayını önleyebilmek için yönlendiricilerde kaynak yönlendirme opsiyonu pasif hale getirilmelidir. Gerçekte kaynak yönlendirme işleminin haklı gerekçelerle kullanıldığı çok az durum vardır. Bu nedenle ağa giren ve çıkan bu tip trafiği engellemek gerekir. Bir başka savunma yöntemi ağdaki kullanıcıların IP adreslerini değiştirme hakkı kaldırılmalıdır. Bu işlem farklı güvenlik politikalarıyla uygulanabilir. Paket filtrelemede IP spoofing saldırılarına karşı bir savunmadır.Bir ağ için ağ geçidi genellikle ağ içindeki bir kaynak adresi ile ağ dışından gelen paketleri filtreler.Bu bir dış saldırganın, bir iç makinenin adresinine sızmasını önler. Güven ilişkileriyle yapılan spoofing konusundaki önlemler ise biraz sistem yöneticilerinin dikkatine kalmıştır. Genellikle yeni bir unix makine kurulduğunda sistem yöneticileri, diğer makinelere de güven ilişkisi tanımlarlar, sonra da bunu unuturlar.Oysa sistem yöneticilerinin güven ilişkilerini çok dikkatli kurmaları ve gerekmedikçe bu ilişkiyi kullanmamaları gerekir.[1][2]

Kaynakça

  1. ^ Hacking Bilişim Korsanlığı ve Korunma Yöntemleri-Davut Yılmaz
  2. ^ Tanase, Matthew (11 Mart 2003). "IP Spoofing: An Introduction" (PDF). ip. 25 Ocak 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2013. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

İnternette paketlerin hedeflerine ulaştırılması yönlendirici (router) adı verilen ve bu amaçla özel alarak tasarlanmış bilgisayarlar tarafından gerçekleştirilir. Yönlendiriciler, IP paketinin başlığında bulunan hedef adres bilgisini kullanarak bu paketleri diğer yönlendiricilere iletirler. Bu işlem paket hedefine ulaşıncaya kadar devam eder. Bu işleme IP Yönlendirme veya routing adı verilir. Yönlendiriciler tuttukları yönlendirme tablolarına göre paketleri alıcılara nasıl göndereceklerine karar verirler. Yönlendirme tabloları iki şekilde oluşturulur:

  1. Ağ yöneticisi kendisi tanımlayabilir. Genelde bir ya da birkaç yere bağlantısı olan ağlarda bu yöntem kullanılır. Statik yönlendirme olarak adlandırılır. Ağdaki herhangi bir değişiklik durumunda tanımların yeniden elle değiştirilmesi gerekir.
  2. Yönlendirme algoritmaları tarafından hesaplanarak oluşturulur. Ağ yöneticisinin önceden bazı tanımlamalar ve filtreleme girmesi gerekir. Ağda herhangi bir değişiklik olduğunda alternatif yollar otomatik olarak bulunur. Dinamik yönlendirme olarak adlandırılır. RIP, OSPF, BGP en çok kullanılan dinamik yönlendirme protokolleridir.

Ağ katmanı veya 3. katman, veri paketinin farklı bir ağa gönderilmesi gerektiğinde, veri paketine yönlendiricilerin kullanacağı bilginin eklendiği katmandır. Örneğin IP iletişim kuralı bu katmanda görev yapar.

<span class="mw-page-title-main">IPv6</span> İnternet protokolünün 6. versiyonu

Internet Protocol Version 6 kısaca IPv6, aslında 32 bitlik bir adres yapısına sahip olan IPv4'ün adreslemede artık yetersiz kalması ve ciddi sıkıntılar meydana getirmesi üzerine IETF tarafından geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İnternet iletişim kuralları dizisi</span>

İnternet protokol takımı, bilgisayarlar ve ağ cihazları arasında iletişimi sağlamak amacıyla standart olarak kabul edilmiş kurallar dizisidir. Bu kurallar dizisi temel olarak verinin ağ üzerinden ne şekilde paketleneceğini ve iletilen veride hata olup olmadığının nasıl denetleneceğini belirlemektedir.

Network Address Translation (NAT), TCP/IP ağındaki bir bilgisayarın yönlendirme cihazı ile başka bir ağa çıkarken adres uzayındaki bir IP ile yeniden haritalandırma yaparak IP paket başlığındaki ağ adres bilgisini değiştirme sürecidir.

RFC 903 dosyasında tanımlanmış olan RARP, bir TCP/IP ağında MAC adresleri ile IP adresleri arasındaki bağı yapmak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">DHCP</span>

DHCP, ağda bulunan her bir bilgisayarın IP adresi, alt ağ maskesi, varsayılan ağ geçidi ve DNS sunucuları gibi ağ bağlantısı ayarlarının otomatik olarak atamasını sağlar. Bu sayede ağ yöneticileri, ağdaki her bir bilgisayarın IP adresi ve diğer ağ bağlantısı ayarlarını elle girerek zaman kaybetmek yerine, DHCP sunucusu üzerinden bu bilgileri otomatik olarak atayarak daha verimli ve güvenilir bir ağ yönetimi yapabilirler. Bu sayede sistem yönetim işlemi de kolaylaşmış olur. Ayrıca UDP, TCP'ye dayalı herhangi bir iletişim protokolünün ve DNS, NTP gibi ağ hizmetlerinin kullanımına olanak sağlar.

IP adresi, interneti ya da TCP/IP protokolünü kullanan diğer paket anahtarlamalı ağlara bağlı cihazların, ağ üzerinden birbirleri ile veri alışverişi yapmak için kullandıkları adres.

Berkeley r-komutları, bir Unix sisteminin kullanıcılarının TCP/IP bilgisayar ağı üzerinden başka bir Unix bilgisayarında oturum açmasını veya komutlar vermesini sağlamak için tasarlanmış bir bilgisayar programları paketidir. Berkeley r-komutları, 1982'de Berkeley'deki Kaliforniya Üniversitesi'ndeki Computer Systems Research Group (CSRG) tarafından, TCP/IP'nin erken uygulanmasına dayanarak geliştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Komut satırı</span> yazıyla komutlar girilen ve çıktının da yazıyla ifade edildiği bilgisayar arayüz sistemi

Komut satırı, bir bilgisayar kullanıcısının, belirli metinleri (komutları) girerek, bilgisayarla iletişime geçmesini sağlar. Komut satırı arayüzleri; konsol, kabuk, terminal veya uçbirim diye de adlandırılır.

Nmap, bilgisayar ağları uzmanı Gordon Lyon (Fyodor) tarafından geliştirilmiş bir güvenlik tarayıcısıdır. Taranan ağın haritasını çıkarabilir ve ağ makinalarında çalışan servislerin durumlarını, işletim sistemlerini, portların durumlarını gözlemleyebilir.

UUCP, Unix-to-Unix Copy 'nın kısaltmasıdır. Bu kavram, genellikle uzaktan komut çalıştırmaya ve bilgisayarlar arasında dosya, e-posta ve ağ haberleri taşınmasına imkân sağlayan bilgisayar programı ve protokoller paketi olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Servis dışı bırakma saldırısı</span>

Servis dışı bırakma saldırısı , internete bağlı bir barındırma hizmetinin hizmetlerini geçici veya süresiz olarak aksatarak, bir makinenin veya ağ kaynaklarının asıl kullanıcılar tarafından ulaşılamamasını hedefleyen bir siber saldırıdır. DoS genellikle hedef makine veya kaynağın, gereksiz talepler ile aşırı yüklenmesi ve bazı ya da bütün meşru taleplere doluluktan kaynaklı engel olunması şeklinde gerçekleştirilir. DoS saldırısını; bir grup insanın, bir dükkân veya işyerindeki kapıları tıkayıp, meşru tarafların mağazaya veya işletmeye girmesine izin vermeyerek normal işlemleri aksatması şeklinde örnekleyebiliriz.

<span class="mw-page-title-main">SYN saldırısı</span>

SYN saldırısı, DoS saldırısının bir biçimidir. Bu saldırı biçiminde bir saldırgan sistemin yasal trafiğini isteklere cevap veremeyecek duruma getirmek için yeterli sunucu kaynaklarını tüketme girişiminde bulunarak, hedef alınan sisteme ardışık SYN istekleri gönderir.

netstat

netstat ağ bağlantıları, yönlendirme tabloları ve ağ arayüzü istatistiklerini görüntüleyen bir komut satırı aracıdır. netstat komutu UNIX, Linux ve Windows NT tabanlı işletim sistemlerinde kullanılabilir.

UDP saldırısı , UDP protokolünü kullanarak yapılan bir DoS saldırısıdır.

ACK saldırısı, TCP'de uygulanan üçlü el sıkışmayı kullanarak yapılan bir saldırı türüdür.

TCP/IP, yapı olarak iki katmanlı bir haberleşme protokolüdür. Üst Katman TCP verinin iletimden önce paketlere ayrılmasını ve karşı tarafta bu paketlerin yeniden düzgün bir şekilde birleştirilmesini sağlar. Alt Katman IP ise, iletilen paketlerin istenilen ağ adresine yönlendirilmesini kontrol eder.

<span class="mw-page-title-main">Port tarayıcı</span>

Port tarayıcı, açık portlar için bir sunucuyu veya ana bilgisayarı araştırmak için tasarlanmış bir uygulamadır. Bu tür bir uygulama, yöneticiler tarafından bilgisayar ağlarının güvenlik politikalarını doğrulamak ve saldırganlar tarafından bir ana bilgisayar üzerinde çalışan ağ hizmetlerini tanımlamak ve güvenlik açıklarından yararlanmak için kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">ARP zehirlenmesi</span>

Bilgisayar ağlarında, ARP zehirlenmesi saldırganın yerel alan ağı üzerinden sahte Adres Çözümleme Protokolü (ARP) mesajları göndermesi şeklinde tanımlanabilir. Saldırının amacı genellikle, saldırganın MAC adresini, başka bir uç sistemin IP adresiyle bağdaştırarak bu adresinin ağ trafiğini, saldırganın kendi makinesi üzerine yönlendirmesidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.