İçeriğe atla

II. Damad Bengi Alâeddin Ali Bey

Bengi II. Alaeddin Ali
Karamanoğulları Hükümdarı
Hüküm süresi1418 - 1419
Önce gelenII. Mehmed Bey
Sonra gelenII. Mehmed Bey
Karamanoğulları Hükümdarı
Hüküm süresi1423 - 1424
Önce gelenII. Mehmed Bey
Sonra gelenII. İbrahim
Doğum1381
Karamanoğulları Beyliği
Ölüm1425
(44 yaşında)
Niğde, Karamanoğulları Beyliği
Tam adı
Ali bin Alaeddin
HanedanKaramanoğulları
BabasıI. Alaeddin Ali Bey
AnnesiNefise Melek Hatun
DiniSünni İslam

II. Damad Bengi Alâeddin Ali Bey (Ayrıca Bengi Ali olarak bilinir) (1381 - 1425)[1] Karamanoğulları Beyliği hükümdarıdır. Annesi Nefise Melek Hatun, Osmanlı padişahı I. Murad'ın kızıdır.

Karamanoğulları Beyliği

Karamanoğulları, Anadolu Selçuklu Devleti'nin dağılmasından sonra Orta Anadolu'da bir Türkmen devletiydi. Karamanoğulları devletinin başkenti genellikle Karaman (Karamanoğulları tarafından yeniden adlandırılan antik Larende) ile bazen Konya ve diğer şehirlerdi. Yükselen Osmanlı İmparatorluğu'nun ana rakibiydi. Doğu Avrupa'daki Osmanlı Türklerinin muhalifleri genellikle iki ateş arasında Osmanlıları yakalamak için Karamanoğulları Beyliği ile ittifak aradılar.

Arka plan

Ali, Karaman Beyi II. Mehmed'in kardeşidir. 1398 yılında Osmanlı padişahı I. Bayezid Rumeli'deyken, Mehmet'in babası I. Damad Alâeddin Ali Bey önemli bir Osmanlı şehri olan Ankara'ya baskın düzenledi. Bayezid Anadolu'ya döndü, Mehmet'in babasını yenerek öldürdü. Sonra Karaman'ı kuşatma altına aldı. Bengi Ali ve ağabeyi II. Mehmed, Karamanlıların cezalandırılmaması şartıyla teslim oldu. Bayezid, Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti Bursa'da iki şehzadeyi hapse attı. Ancak dört yıl sonra Ankara Muharebesi'nde Timur'a yenildi ve Timur'un torunu Bursa'yı ele geçirdi ve Mehmet ile kardeşini serbest bıraktı.

Mehmet, serbest bırakılmasının ardından Karamanoğulları beyi olarak Karaman'a döndü. Babasının mal varlığına ek olarak Timur tarafından kendisine birkaç kale verildi ve kısa süre sonra topraklarını genişletmeye başladı. Timur'un yıkımlarının yol açtığı fetih döneminde Mehmet, Osmanlı ve Osmanlı müttefiki Germiyanoğulları Beyliği'ni işgal etmeye başladı. Özellikle Germiyanoğulları Beyliği'nin başkenti Kütahya'yı ele geçirdi. Germiyanoğulları Beyliği'nin beyi eski Osmanlı padişahı I. Bayezid'ın kayınpederiydi.

Osmanlı İmparatorluğu, 1413'te I. Mehmet'in Rumeli'de Musa Çelebi'yi yenmesiyle sona erdi. Zaferden sonra I. Mehmet Anadolu'ya döndü ve 1414'te Karamanoğulları Beyliği'ni mağlup etti. II. Mehmet, tüm Osmanlı topraklarını (Timur'un verdiği kaleler ve kendi ilhak ettiği şehirler) geri vermeyi kabul etti. 1415'te anlaşmayı ihlal etmeye çalışmasına rağmen tutuklandı ve bir daha asla ihlal etmeyeceğine yemin etmek zorunda kaldı. Sözünü tuttu ve 1415-1422 döneminde Osmanlı Devleti ile Karamanoğulları arasında barış hüküm sürdü.[2]

Birinci iktidarı

Ancak II. Mehmet diğer cephelerde savaşmaya devam etti. Çukurova'da (Güney Türkiye, Antik Kilikya) küçük bir beylik olan Ramazanoğulları Beyliği ile ittifak kurdu ve Güneydoğu Anadolu'da Mısırlı Memlûk Devleti'nin bir tebası olan Dulkadiroğulları Beyliği ile savaşmaya başladı. 1420'de Kayseri yakınlarında Memlükler tarafından yakalandı ve Mısır'da Kahire kentinde hapse atıldı. Memlükler, Bengi Ali'yi destekleyip, ele geçirdikleri mülkleri ona verdiler. Memluk sultanının 1421'de ölmesinin ardından Mehmet serbest bırakıldı. Kendini Karamanoğulları beyi ilan ettiği Karaman'a döndü. Bengi Ali, Niğde'ye döndü.

İkinci iktidarı

1421'de Osmanlı İmparatorluğu'nda I. Mehmet öldü ve kısa süre sonra Osmanlılar ile Karamanoğulları Beyliği arasındaki savaş tekrar başladı. 1423'ün başlarında, II. Mehmet, Güneybatı Anadolu'da bir liman olan Antalya'yı Osmanlılardan almaya çalıştı. Muhtemelen amcası ve küçük erkek kardeşi tarafından çıkarılan iki isyandan kurtulan iktidara yeni Osmanlı padişahı II. Murad'ın başkentinden uzakta liman için savaşmayacağını düşünüyordu. Ancak Antalya valisi şehri savunmayı başardı. Çatışma sırasında Mehmet öldürüldü ve oğulları kuşatmayı kaldırdı.[3]

Bu, Ali'ye iktidar için ikinci bir şans verdi. Osmanlılar tarafından desteklenen Mehmed'in oğlu II. İbrahim, 1424 yılında amcası Bengi Ali'ye mağlup oldu. Ancak İbrahim, Niğde'nin yanı sıra ona ikta olarak fazladan mal vererek amcasıyla barışmayı seçti.[4]

Kaynakça

  1. ^ Yılmaz Öztuna : Devletler Ve Hanedanlar Cilt II. Kültür Bakanlığı Yayınları. 2005. s. 64. 
  2. ^ "History page {{in lang|tr}}". 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2011. 
  3. ^ Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: Türkiye tarihi Cilt I, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 p 249-252
  4. ^ Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: Türkiye tarihi Cilt I, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 pp 251-252
Resmî unvanlar
Önce gelen:
II. Sultanzâde Nâsıreddin Mehmed Bey
Karaman beyi
1423-1424
Sonra gelen:
II. İbrahim

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Bayezid</span> 4. Osmanlı padişahı (1389–1402)

I. Bayezid veya Yıldırım Bayezid, dördüncü Osmanlı padişahı. 1389'dan 1402 yılına kadar hükümdarlık yapmıştır. Babası Sultan I. Murad, annesi ise Gülçiçek Hatun'dur.

<span class="mw-page-title-main">I. Mehmed</span> 5. Osmanlı padişahı (1413–1421)

I. Mehmed veya Mehmed Çelebi, beşinci Osmanlı padişahı. Tarihî kaynaklarda ismi, Mehmed isimli diğer padişahlarınki gibi, Muhammed şeklinde geçer. Babası I. Bayezid, annesi cariye olan Devlet Hatun'dur.

<span class="mw-page-title-main">Karamanoğulları Beyliği</span> Türk beyliği

Karamanoğulları Beyliği, Anadolu Selçuklu Devleti yıkılmadan önce Nureddin Bey tarafından temelleri atılan ve Kerimüddin Karaman Bey tarafından kurulan Larende merkezli beyliktir. Karamanoğlu Mehmet Bey, Türkçeyi beylik sınırları içerisinde konuşulacak dil ilan etmişti ancak zamanla beylikte Farsça resmî dil olmuştur. 13. yüzyılda Anadolu'daki en güçlü Türk beyliği kabul ediliyordu. Beylerinin Afşar boyuna veya Salur boyunun, Karamanlı oymağının, Begbölük uruğunun, Kallaklar tiresine bağlı olduğu belirtilmiştir. Beyliğin halk kitlesi ise çoğunlukla Salur ve Afşar boyuna bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu kuruluş dönemi</span> Osmanlı İmparatorluğunun kuruluşundan İstanbulun Fethine kadar süren tarihî dönem (1299–1453)

Osmanlı İmparatorluğu kuruluş dönemi (1299-1453), Osmanlı Devleti'nin kuruluşundan Kostantiniyye'nin fethine kadar devam ettiği kabul edilen dönemdir.

Kara Timurtaş Paşa, Ertuğrul Gazi'nin silah arkadaşlarından Aygut Alp'ın torunudur. Babası Kara Ali Bey olup yine Osman Gazi'nin mücadelelerine katılmış ve 1308'de kendisine verilen bir müfreze ile Apolyont Gölü üzerindeki Alyos adasının zaptına gönderilmiş ve orayı sulhen alarak orada bulunan büyük bir kilisenin Rumlarca hürmet edilen papazını ailesiyle Osman Gazi'ye getirmiş, Osman Gazi'de papazın güzelliği ile meşhur kızını Kara Ali Bey'e nikahlamıştır. Hereke Kalesi kuşatmasında Kara Ali Bey'in gözüne bir ok isabet ederek sakat bırakmıştır.

Düzmece Mustafa veya Mustafa Çelebi Yıldırım Bayezid ile Devlet Şah Hatun'un oğludur. II. Murat'ın amcası olan Düzmece Mustafa, daha sonra bir başka krize sebebiyet veren II. Murat'ın küçük kardeşi "Şehzade Küçük Mustafa Çelebi" ile karıştırılmamalıdır. "Düzmece Mustafa Çelebi" II. Murat döneminin başlangıcında en büyük siyasi krizlerinden birine sebebiyet vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Germiyanoğulları Beyliği</span> Batı Anadoluda eski bir Türk beyliği

Germiyanoğulları Beyliği, Anadolu Selçuklu Devleti’nin çökmesi ve dağılmasıyla başlayan Anadolu Beylikleri döneminde Batı Anadolu’da Kütahya merkezli olarak kurulmuş bir beyliktir. Germiyan adının anlamı Farsçada "sıcak" anlamına gelen germâ sözcüğünden, yine Farsçadaki çoğul üretme takısı -yân ile türetilmiştir. "Ilıcalar" anlamına gelir. Germiyan aşiretinin menşei hakkında çeşitli görüşler vardır.

Bayezid Paşa Osmanlı Devleti'nin Fetret Devri'nde, 1413'te Sultan I. Mehmed Çelebi saltanatında sadrazam olmuş; devleti toparlama süreci içinde yanında bulunmuş ve sonra da II. Murad döneminde Düzmece Mustafa'ya Sazlıdere'de yenilip teslim olup onun emriyle öldürüldüğü Temmuz 1421'e kadar başvezirlik yapmış bir Osmanlı devlet adamıdır.

II. Yakub Bey 1387-1390, 1402-1411 ve 1413-1428 tarihleri arasında üç defa Germiyanoğulları Beyi oldu.

<span class="mw-page-title-main">II. İbrahim (Karamanoğulları beyi)</span> Karamanoğullarının 17. Hükümdarı

Karamanoğlu II. İbrahim Bey, Karamanoğulları Beyliği'nin 17. beyi. 1423 ve 1464 yılları arasında beylik yapan İbrahim Bey'in dönemi Osmanlı Devleti ile Karamanoğulları Beyliği ilişkilerinin en gergin olduğu dönemdir. Alimleri ve edipleri himaye eden İbrahim Bey, kendisiyle görüşen Fransız seyyahı Bertrandon de la Broquiere tarafından otuz iki yaşında yakışıklı bir hükümdar olarak kaydedilir.

<span class="mw-page-title-main">Kubadoğulları Emirliği</span> İkinci dönem Anadolu Türk beyliği

Kubadoğulları Emirliği, Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılışını takiben Samsun, Ladik ve Kavak çevresinde kurulan bir Türkmen emirliği. Canik beylikleri içerisinde değerlendirilen Kubadoğulları, Osmanlı Devleti ile Samsun'un hakimiyeti konusunda sıkça karşı karşıya gelmiştir.

Nâsıreddin Muhammed Bey Dulkadiroğulları Beyliği'nin beşinci hükümdarı ve altıncı Osmanlı padişahı II. Murad'ın dedesidir.

İsfendiyar Bey, 1392-1440 yılları arasında hüküm sürmüş Candaroğulları Beyidir. Osmanlı ile olan münasebetlerden dolayı kendi isminden ithafen Candaroğulları Beyliği'ne İsfendiyaroğulları olarak da hitap edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">II. Sultanzâde Nâsıreddin Mehmed Bey</span> Karamanoğullarının 15. Hükümdarı

II. Sultanzâde Nâsıreddin Mehmed Bey ya da II. Mehmed Nâsıreddin Gıyaseddin Bey Karamanoğulları Beyliği hükümdarıdır. Annesi Nefise Melek Hatun, Osmanlı padişahı I. Murad'ın kızıdır.

Sultanzâde Pîr Ahmed Bey, Karamanoğulları Beyliği hükümdarıdır.

I. Damad Alâeddin Ali Bey Karamanoğulları Beyliği hükümdarıdır. Diğer çoğu Karamanoğulları beyleri gibi Ali Bey de yükselen Osmanlı İmparatorluğu'nun rakibiydi ve iki beylik birbirlerine karşı sürekli savaşlar yaptılar.

Kerimüddin Karaman Bey, Türkmen boyu Afşarların lideri ve 13. yüzyılda Anadolu'da bir Türk beyliği olan Karamanoğulları Beyliği'nin kurucusudur.

<span class="mw-page-title-main">1413-1415 Osmanlı-Karaman Savaşı</span>

1413-1415 Osmanlı-Karaman Savaşı, Osmanlı Devleti ile Karamanoğulları Beyliği arasında Osmanlıların zaferiyle biten savaş.

<span class="mw-page-title-main">Konya Antlaşması (1415)</span>

Konya Antlaşması, 1413-1415 Osmanlı-Karaman Savaşı'nı sonlandıran barış anlaşması.