II. Dünya Savaşı sırasında tarafsız güçler

Tarafsız güçler, II. Dünya Savaşı sırasında tarafsız kalan ülkelerdi. Bu ülkelerden bazılarının yurt dışında büyük kolonileri veya büyük ekonomik gücü vardı.

II. Dünya Savaşı sırasında tarafsız güçler, saldırıdan kaçınmayı umarak resmi bir taraf tutmadı. Bununla birlikte, Portekiz, İsveç ve İsviçre, Müttefiklere Birleşik Krallık'a "gönüllü" tugaylar sağlayarak yardım ederken, İspanya, Müttefiklerden Mihver lehine kaçınarak onlara kendi gönüllü tugayı olan Mavi Tümen'i tedarik etti. İrlanda, Birleşik Devletler'de olduğu gibi genellikle Müttefik tarafını tercih etti. Amerika Birleşik Devletleri, Japonya'nın Pearl Harbor Saldırısını takip eden 8 Aralık 1941'e kadar tarafsız kaldı.

İtalya ile Vatikan arasında 1929'da imzalanan Laterano Antlaşması, Papa'nın Vatikan Şehri'ni tarafsız bir devlet haline getiren "uluslararası ilişkilerde daimi tarafsızlığı" sürdürmesini gerektiriyordu.

Tarafsız olma çabalarına rağmen birçok ülke işgale uğradı. Bunlar arasında, Nazi Almanyası'nın 9 Nisan 1940'ta Danimarka ve Norveç'i - ardından 10 Mayıs 1940'ta Belçika, Hollanda ve Lüksemburg'u işgal etmesi de vardı. Aynı gün, 10 Mayıs 1940'ta, Nisan ayında Faroe Adaları'nı zaten işgal eden İngilizler, İzlanda'yı işgal etti. ve işgalci bir güç kurdu (daha sonra yerini o zamanlar tarafsız olan Birleşik Devletler aldı). Sovyetler Birliği, Litvanya'yı 15 Haziran 1940'ta, Letonya ve Estonya'yı 17 Haziran'da işgal etti. Balkanlar'da 28 Ekim 1940'ta Yunan-İtalyan Savaşı başladı ve Nisan 1941'de Yugoslavya işgal edildi. İran da Ağustos 1941'de İngiltere ve Sovyetler Birliği tarafından saldırıya uğradı ve işgal edildi.

• Estonya, Baltık komşuları Litvanya ve Letonya ile birlikte 18 Kasım 1938'de Riga'da Baltık Dışişleri Bakanları Konferansı'nda ilgili parlamentolarının tarafsızlık yasalarını geçirmesiyle birlikte tarafsızlığını ilan etti. Buna rağmen, üç Baltık devleti iki kez Sovyetler Birliği ve bir kez Nazi Almanyası tarafından işgal edildi.^[1]

• İzlanda – Mayıs 1940'tan itibaren Müttefik kuvvetler tarafından işgal edildi.

• İrlanda – II.Dünya Savaşı sırasında İrlanda tarafsızlığı politikası, Avrupa'da düşmanlıkların patlak vermesi üzerine Taoiseach (hükûmet başkanı) Éamon de Valera'nın teşvikiyle Oireachtas (İrlanda Parlamentosu) tarafından kabul edildi. Hem Müttefikler hem de Mihverlar tarafından İrlanda'nın nakliye filosuna yapılan birkaç Alman hava saldırısına ve saldırılarına rağmen, çatışma boyunca sürdürüldü. De Valera, Müttefikler veya Mihver güçlerine katılmaktan kaçındı

• Letonya – komşuları Litvanya ve Estonya ile birlikte 18 Kasım 1938'de Riga'da Baltık Dışişleri Bakanları Konferansı'nda ilgili parlamentolarının o yıl daha sonra tarafsızlık yasalarını geçirmesiyle birlikte tarafsızlığını ilan etti. Buna rağmen, üç Baltık devleti iki kez Sovyetler Birliği ve bir kez Nazi Almanyası tarafından işgal edildi.

• Litvanya, komşuları Letonya ve Estonya ile birlikte, 18 Kasım 1938'de Riga'da Baltık Dışişleri Bakanları Konferansı'nda, ilgili parlamentolarının o yıl daha sonra tarafsızlık yasaları çıkarmasıyla birlikte tarafsızlığını ilan etti.^[2] Buna rağmen, üç Baltık devleti iki kez Sovyetler Birliği ve bir kez Nazi Almanyası tarafından işgal edildi.

• Portekiz – II.Dünya Savaşı sırasında resmi olarak tarafsızdı. Ancak, tarihin en uzun soluklu askeri ittifakı olan altı yüz yıldır sahip olduğu ittifak nedeniyle İngiltere ile yakın bir ilişki sürdürdü. Estado Novo, İspanya'yı tarafsız tutmak ve Eksen'e katılmasını önlemek için tarafsızlık istedi. Portekiz, 28 Kasım 1944'te imzalanan askeri bir anlaşma ile Amerika Birleşik Devletleri'nin Azorlar'daki Santa Maria Havaalanında gizli bir askeri üs kullanmasına izin verdi. Bu, tarafsızlığını ihlal etti ve Portekiz'i Müttefikler tarafında savaşmayan bir ülke haline getirdi.

Portekiz kolonileri:

• Angola
• Cape Verde
• Portekiz Gine
• Portekiz Hindistan
• Makao
• Mozambik
• São Tomé ve Príncipe
• Portekiz Timoru (1942'den 1945'e kadar Japonya tarafından işgal edildi)

İspanya başlangıçta resmi olarak tarafsız kaldı, ancak İtalya Haziran 1940'ta savaşa girdiğinde, Francisco Franco İspanya'nın statüsünü "savaşmayan" statüsüne değiştirdi ve Tanca'yı işgal etmeye başladı. Haziran 1940'tan Şubat 1941'e kadar, Francoist rejim müdahalecilik tarafından büyük ölçüde cezbedildi; Tanınmış bir Alman yanlısı olan Dışişleri Bakanı Ramón Serrano Suñer hükûmette oldukça etkili oldu.

Barbarossa Harekâtı, İspanya'nın müdahaleye olan ilgisini azaltarak, ana savaş alanını Akdeniz'den uzaklaştırdı. Daha az ilgili Serrano Suñer, Eksen için savaşan İspanyol gönüllülerden oluşan Mavi Tümen'i^[3] oluşturmayı başardı. Çatışmanın kesin olarak Müttefiklerin lehine dönmesiyle, Franco, 1 Ekim 1943'te İspanya'nın statüsünü "ihtiyatlı tarafsızlık" statüsüne döndürdü.^[4]

İspanya, savaşın çoğunda Nazi Almanyası'na stratejik tungsten cevheri sağlayan kilit bir tedarikçiydi. Müttefiklerin ağır diplomatik ve ekonomik baskısının ortasında İspanya, Almanya'ya tungsten ihracatını büyük ölçüde sınırlandırmak ve Alman casuslarını İspanyol topraklarından çıkarmak için 2 Mayıs 1944'te Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık ile gizli bir anlaşma imzaladı.^[5]

İsveç - Savaştan önce, İsveç ve diğer İskandinav ülkeleri herhangi bir büyük Avrupa çatışmasında planladıkları tarafsızlıklarını açıkladılar. Finlandiya, Kış Savaşı'nda Sovyetler Birliği tarafından işgal edildiğinde, İsveç konumunu uluslararası anlaşmalarla tanımlanmayan, savaşmayan bir taraf olarak değiştirdi ve böylece İsveç'i tarafsızlık kısıtlamalarından kurtardı. Diğer şeylerin yanı sıra, İsveç hükûmetinin Kış Savaşı sırasında Finlandiya'yı desteklemesine izin verdi, Alman askerlerinin İsveç üzerinden seyahat etmesine izin verdi ve bir noktada bir savaş tümeninin İsveç üzerinden Norveç'ten Finlandiya'ya gitmesine izin verdi. Alman birliklerinin Finlandiya ve İsveç'ten geçişi ve İkinci Dünya Savaşı sırasında İsveç demir cevheri madenciliği Alman savaş çabalarına yardımcı oldu. İsveç, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra silahsızlandırılmıştı ve 1940'a kadar Alman tehditlerine askeri olarak direnecek durumda değildi.

1943'te İsveç Silahlı Kuvvetleri çok geliştirildi ve Almanya ile bu tür tüm anlaşmalar sona erdirildi. Hitler İsveç'i işgal etmeyi düşündü, ancak Göring protesto ettiğinde, Hitler planı düşürdü. İsveçli SKF şirketi, Almanya'da kullanılan bilyalı rulmanların çoğunu tedarik etti ve aynı zamanda Müttefik uçak üretimi için de önemliydi.

İsveç İstihbaratı, Alman Geheimschreiber şifresini kırdı ve şifresi çözülmüş bilgileri Müttefiklerle paylaştı. Stalin, Hitler'in Sovyetler Birliği'ni planladığı işgalinden çok önce haberdar oldu, ancak bu bilgilere inanmamayı seçti.

Danimarka direnişi, 1943 yılında Danimarkalı Yahudileri İsveç'e göndererek onları kurtarmak için İsveç'le birlikte çalıştı. Finnmark'ın Kurtuluşu sırasında İsveç, Müttefik kuvvetlerle bağlantı kurmak için sınırın üzerinden Norveç "polis" birlikleri gönderdi. Savaşın sonunda İsveç, işgalci Wehrmacht güçlerinin genel ateşkesi reddetmesi halinde Müttefiklerin Norveç ve Danimarka'yı işgaline katılmaya hazırlanıyordu.

İsviçre kendi bankacılık çıkarlarını Mihver tarafından yağmalamadan korumak için tarafsızlığını sürdürdü. Ayrıca, savaş sırasında 10 milyon ton ithal edilen ve İsviçre enerji arzının% 41'ini oluşturan Alman kömürüne bağlıydı. İsviçre ordusu, hava sahasını işgal eden Axis bombardıman uçaklarına sık sık ateş açtı; İsviçre ayrıca birkaç kez kendi topraklarında Müttefik uçaklarını düşürdü. Savaş boyunca, İsviçre'deki şehirler hem Mihver hem de Müttefik uçaklar tarafından yanlışlıkla bombalandı. Adolf Hitler gerçekten de İsviçre'yi işgal etmeyi planladı, ancak İsviçre karmaşık tahkimatlar oluşturdu ve herhangi bir Mihver istilasını engellemek için dağlarda binlerce askeri topladı. İsviçre'deki aşırı dağlık koşullar nedeniyle Hitler, İsviçre ile maliyetli bir savaşa girmek yerine Birleşik Krallığı bombalamaya karar verdi.

Monako, İtalya ve daha sonra Almanya tarafından işgal edildi.

San Marino (kısaca 17–20 Eylül 1944 Almanya tarafından işgal edildi; 21 Eylül 1944'te Almanya'ya savaş ilan edildi)

Vatikan Şehri

• Afganistan, II.Dünya Savaşı boyunca tarafsız kaldı.

• Bhutan, II.Dünya Savaşı boyunca tarafsız kaldı.

• İran tarafsızdı ancak Müttefikler tarafından işgal edildi.

Suudi Arabistan, 11 Eylül 1939'da Almanya ile ve Ekim 1941'de Japonya ile diplomatik temaslarını kesti. Resmen tarafsız olsalar da, Suudiler Müttefiklere büyük miktarda petrol sağladı. ABD ile diplomatik ilişkiler 1943'te kuruldu. Kral İbn Suud, Franklin D. Roosevelt'in kişisel bir arkadaşıydı. Amerikalıların daha sonra Zahran yakınlarında bir hava kuvvetleri üssü inşa etmelerine izin verildi. Suudi Arabistan, 28 Şubat 1945'te Almanya'ya ve 1 Nisan 1945'te Japonya'ya savaş ilan etti, ancak deklarasyondan hiçbir askerî eylem sonuçlanmadı.

Tibet, II.Dünya Savaşı boyunca tarafsız kaldı. Fiilen bağımsız olmasına ve Dalai Lama'nın yönetimi altında olmasına rağmen, uluslararası alanda Çin Cumhuriyeti'nin bölgesel bir eyaleti olarak tanındı. Tibet hükûmeti 1943'te Lhasa'da Müttefiklerin (İngiliz ve Amerikan) askeri görevlilerini kabul etti. II.Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ve Milliyetçilerin Çin İç Savaşı'nda Mao Zedong önderliğindeki Komünistler tarafından yenilmesinin ardından Tibet, 1951'de Çin tarafından işgal edildi ve ilhak edildi.

Türkiye savaşın bitiminden birkaç ay öncesine kadar tarafsız kaldı ve bu noktada Müttefiklere katıldı. Savaşın patlak vermesinden önce Türkiye, 1939'da Fransa ve İngiltere ile bir Karşılıklı Yardım Paktı imzaladı. Ancak, Almanya'nın Fransa'yı işgalinden sonra Türkiye tarafsız kaldı ve askerî harekâtın SSCB ile çatışmaya yol açıp açmayacağını mazur gören bir maddeye dayattı. Haziran 1941'de, komşu Bulgaristan Axes'e katılıp Almanya'nın Yugoslavya ve Yunanistan'ı işgal etmek için asker göndermesine izin verdikten sonra, Türkiye Almanya ile bir dostluk antlaşması imzaladı. Winston Churchill 30 Ocak 1943'te Adana Görüşmesi'nde Türkiye Cumhurbaşkanı ile bir araya geldi, ancak konferans Türkiye için savaşa girmeme durumunu değiştirmedi.

Türkiye, Almanya'nın sınırlı erişime sahip olduğu metalurji için stratejik bir malzeme olan önemli bir kromit üreticisiydi. Almanlar bunu istiyordu ve Müttefikler de almalarını engellemek istiyordu, bu nedenle kromit Türkiye'nin her iki tarafla müzakerelerinde kilit konuydu. Türkiye, iki müttefik ülke de Türkiye'den kurutulmuş meyve ve tütün almayı kabul ettikten sonra, Nazi Almanya'sına kromit tedarik etme anlaşmasına geri adım atacaktı.^[6] Türkiye, Nisan 1944'te Almanya'ya satışlarını durdurdu ve ağustos ayında ilişkilerini kesti. Şubat 1945'te, Müttefiklerin Birleşmiş Milletler açılış toplantısına (diğer birkaç ülkenin davetleriyle birlikte) davetini tam savaş koşuluna bağladıktan sonra, Türkiye Mihver güçlerine savaş ilan etti, ancak hiçbir Türk askeri fiili bir savaşa girmedi.

• Yemen, II.Dünya Savaşı boyunca tarafsız kaldı.

Nikaragua, Pearl Harbor saldırısının hemen ardından Japonya'ya savaş ilan etti. Üç gün sonra, 11 Aralık'ta Nikaragua, Almanya ve İtalya'ya ve 19 Aralık'ta Bulgaristan, Romanya ve Macaristan'a savaş ilan etti. Bu altı Axes ülkesinden yalnızca Romanya, aynı gün Nikaragua'ya savaş ilan ederek karşılık verdi (19 Aralık 1941).

Amerika Birleşik Devletleri - Birleşik Devletler, Müttefik tarafın lehine olmasına rağmen, 1936 Tarafsızlık Yasası uyarınca II.Dünya Savaşı'nın patlak vermesinde tarafsız kaldı. Bununla birlikte, Fransa'nın 1940 baharında Nazi Almanyası tarafından ani yenilgisi, ülkenin 1940 Seçici Eğitim ve Hizmet Yasası ile silahlı kuvvetlerini önemli ölçüde genişletmesine yol açtı. ABD, Pearl Harbor'a yapılan sürpriz saldırıya yanıt olarak Japonya'ya savaş ilan ettiği 8 Aralık 1941'e kadar tarafsız kaldı.

Portekiz, İspanya, İsveç ve İsviçre silahlı tarafsızlık kavramını benimsedi ve uluslarının egemenliğini potansiyel işgalden korumak için sürekli olarak asker topladılar. Böylelikle, tarafsızlık durumundayken saldırıya uğradıklarında savaşan olma hakkını sürdürdüler. Savaşta tarafsızlık kavramı dar bir şekilde tanımlanmıştır ve uluslararası kabul görmüş tarafsız kalma hakkı karşılığında tarafsız partiye belirli kısıtlamalar getirmektedir. Daha geniş bir kavram, savaşmama kavramıdır. Tarafsız bir ülkenin diğer taraflar arasındaki savaşta taraf tutmadığını ve karşılığında her iki tarafın da saldırısına uğramamayı umduğunu belirtmek önemlidir. Tarafsız bir politika, söz konusu partiyi içerebilecek silahlı bir çatışma durumunda tarafsızlığı hedefler. Tarafsızlık, uluslararası ilişkilerde tarafsızlığın savunucusudur. Çatışmalarda tarafsızlık kavramı, uyumsuzluktan, yani savaş durumunda tarafsızlığı korumak için askeri ittifaklardan isteyerek ve belki de bir savaşı tamamen önleme umuduyla ayrılmaktan farklıdır.