II. Abdülhak
| II. Abdülhak | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Fas Sultanı | |||||
| Hüküm süresi | 1420-1465(45 yıl) | ||||
| Önce gelen | III.Ebu Said Osman | ||||
| Sonra gelen | Muhammed ibn-i Ali Emrani | ||||
| Doğum | 1419 Merini Sultanlığı | ||||
| Ölüm | 1465 Fes | ||||
| |||||
| Hanedan | Merini Hanedanlığı | ||||
| Babası | III.Ebu Said Osman | ||||
| Dini | İslam | ||||
II. Abdülhak ya da tam künyesiyle Ebû Muhammed II. Abdülhak bin III. Osman (Arapça: أبو محمد عبد الحق بن عثمان; Ocak 1419 - Ağustos 1465) 1420 ile 1465 yılları arasında Fas'ı yöneten son Merînî sultanıdır.
Hayatı
Merini hanedanlığı, Vattasi hanedanlığının etkisindeydi ve bir Vattasi veziri tarafından II.Abdulhak, 1420 yılında tahta çıktı ve 1465 yılına kadar Vattasi etkisinde ülkeyi yönetti.[1]
II. Abdulhak'ın babası III.Ebu Said Osman, 1415 yılında Portekiz tarafından ele geçirilen Ceuta şehrini 1419 yılında düzenlediği seferle almaya çalışmış ancak başaramamıştı. Başarısız sefer, ülkede istikrarsızlığa yol açtı ve 1420 yılında III.Ebu Said Osman süikast sonucu öldürüldü. O sırada oğlu, II.Abdulhak sadece 1 yaşındaydı.[2][3]
Süikastten sonra Salé şehrinin valisi[4][5] olan Vattasi hanedanından Ebu Zekeriya Yahya (aynı zamanda 1472 yılında Merini hanedanlığını devirip Vattasi hanedanı olarak tahta geçen Ebu Abdullah El-Şeyh Muhammed ibn-i Yahya'nın babasıdır.) Fes şehrine giderek 1 yaşındaki II.Abdulhak'ı yanına aldı ve çocuğun babasının ölümünden sonra tahta geçtiğini ilan etti. Aynı zamanda kendini yeni sultanın veziri ilan etti. 1423 yıllarında, henüz küçük olan II.Abdulhak'ın veziri Ebu Zekeriya Yahya, devleti yönetiyordu.[6]
1437 yılında II.Abdulhak, Ebu Zekeriya Yahya'nın vezirliği bırakmasını istedi[7] ancak istek kabul edilmedi. Aynı zamanda 1437 yılında Portekiz Krallığı Tanca şehrini kuşattı ancak alamadı. Savunmada rol alan Vattasi soyluları'nın itibarları arttı[8] ve sultan'ın gücü azaldı. Ebu Zekeriya Yahya, bu fırsattan istifade gücünü pekiştirdi ve sultan, gittikçe güçlenen Ebu Zekeriya Yahya'nın vezirliğini bırakmasını sağlayamadı. 1438 yılının Ocak ayında Fes şehrinin kurucusu İdrîsî hanedanından II.İdris'in mezarı bulundu ve gelen seyyahlar ve hacılar için önemli bir ziyaret merkezi haline geldi.
Ebu Zekeriya Yahya, 1448 yılında ölünce yerini yeğeni Ali ibn Yusuf'a bıraktı.Daha sonra 1458'de naibliğe Ebu Zekeriya'nın oğlu Ebu Abdullah El-Şeyh Muhammed ibn-i Yahya geçti. II.Abdulhak sözde sultan olmasına rağmen gerçekte hiçbir gücü yoktu ve ülke gerçekte Vattasiler tarafından yönetiliyordu. 1465 yılında olan Fes Ayaklanmasına kadar tahtta kaldı ve o olayda öldürüldü.[9]
Kaynakça
- ^ Bosworth 1996, p. 41.
- ^ Julien, Charles-André (1931) Histoire de l'Afrique du Nord, des origines à 1830. Paris: Payot. sayfa 195-196
- ^ Abun Nasr, J.M. (1987). A History of the Maghrib in the Islamic period. Cambridge University Press. sayfa 114.
- ^ Julien, Charles-André (1931) Histoire de l'Afrique du Nord, des origines à 1830. Paris: Payot. sayfa 195
- ^ Julien, Charles-André (1931). Histoire de l'Afrique du Nord, des origines à 1830. Paris: Payot sayfa 194
- ^ Powers, David S. (2002-09-30) Law, Society and Culture in the Maghrib, 1300-1500. Cambridge University Press. p. 14. ISBN 978-0-521-81691-5. Retrieved 2013-05-14. sayfa 162
- ^ Julien, Charles-André (1931). Histoire de l'Afrique du Nord, des origines à 1830. Paris: Payot sayfa 196
- ^ Powers, David S. (2002-09-30) Law, Society and Culture in the Maghrib, 1300-1500. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81691-5. Retrieved 2013-05-14. sayfa 14
- ^ Bosworth, Clifford E. (1996) The New Islamic dynasties. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-231-10714-3. Retrieved 2013-05-14. sayfa 42.
