Yengeç Bulutsusu Boğa takımyıldızı bölgesinde yer alan bir süpernova kalıntısı ve atarca rüzgarı bulutsusudur.
NGC 1999, Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1,500 ışık yılı uzaklıkta bulunan toz dolu, parlak bir yansıma bulutsusu. William Herschel tarafından 5 Ekim 1785 tarihinde keşfedilmiştir. Yakınlarında bulunan değişen yıldız V380 Orionis'in ışığı ile aydınlanmaktadır.
Rozet Bulutsusu Samanyolu bölgesinde Tekboynuz takımyıldızı içindeki dev moleküler bulutun bir ucunun kenarında yer alan, büyük ve yuvarlak bir H II bölgesi. Açık yıldız kümesi NGC 2244, bulutsu ile yakından ilgilidir, kümenin yıldızları bulutsunun maddesinden oluşmuştur.
Tilki Kürkü Bulutsusu, Tekboynuz takımyıldızında Orion'un sağ kolunun yakınında bulunan ve NGC 2264 bölgesi'nin bir parçası olan bulutsudur. Sharpless kataloğunda 273 numaralı nesnedir.
IC 434, Avcı takımyıldızı yönünde bulunan bir salma bulutsusudur. William Herschel tarafından 1 Şubat 1786 tarihinde keşfedilmiştir. Yaklaşık 5 ışık yılı uzunluğundaki bu ince bulutsu, Avcı'nın Kuşağı'nın doğusundaki bir yıldız olan Alnitak yakınlarında, kuzeyden güneye doğru uzanmaktadır. Meşhur Atbaşı Bulutsusu'nun arkasında yer almakta ve onu aydınlatmaktadır.
Merope Bulutsusu Ülker yıldız kümesi içinde, Merope yıldızını çevreleyen süpernova kalıntısı olduğu düşünülen dağılmış yansıma bulutsusu. 19 Ekim 1859 yılında Alman gök bilimci Wilhelm Tempel tarafından keşfedilmiştir. John Herschel, Gökbilim Kataloğunda, dolunay büyüklüğünde çok zayıf bir bulutsu olarak nitelendirdi.
IC 5146, Kuğu takımyıldızı'nda bulunan ve Caldwell Kataloğu'nda yer alan bir Yansıma/Salma bulutsusu. Görünen parlaklığı +10,0/+9,3/+7,2. gökyüzü koordinatları S.A. 21sa 53,5d , D.A.+47° 16′. Çıplak gözle de görülebilen Pi Cygni, Kertenkele takımyıldızı içerisindeki açık yıldız kümesi NGC 7209 ve parlak açık yıldız kümesi M39 yakınlarında bulunmaktadır.
Tarantula Bulutsusu, Büyük Macellan Bulutu içerisindeki bir H II bölgesidir. İlk başta bir yıldız olarak kayıtlara geçmiş olan 30 Doradus, 1751 yılında Nicolas Louis de Lacaille tarafından bulutsu olarak tanımlanmıştır.
Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.
Kalp Bulutsusu,, Kraliçe takımyıldızı bölgesinde galaksimizin kahraman kolu 'nda yaklaşık olarak 7500 ışık yılı uzaklıkta yer alan dağınık bir bulutsudur. 3 Kasım 1787'de William Herschel tarafından keşfedildi. Parlayan iyonize hidrojen gazı ve koyu toz şeritleri gösteren bir salma bulutsusudur.
NGC 1931, Arabacı takımyıldızı yönünde adeta minyatür bir versiyonu gibi Orion Bulutsusu'nun bazı aynı özelliklerini paylaşan bir bulutsu. 14 Şubat 1793 tarihinde William Herschel tarafından keşfedilmiştir.
Pelikan Bulutsusu, Kuğu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 2000 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve Kuzey Amerika Bulutsusu ile bağlantılı olan bir H II bölgesidir. Bulutsu, şeklinden dolayı pelikan olarak adlandırılmaktadır. Deneb yıldızının kuzey doğusunda geniş bir alanı kaplar ve koyu renkli toz dolu bir molekül bulutu tarafından, büyük parlak komşusu Kuzey Amerika Bulutsusundan ayrılır.
NGC 2023 Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık 1600 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma bulutsusudur. 6 Ocak 1785 tarihinde William Herschel tarafından keşfedildi.
IC 59 Kraliçe takımyıldızı yönünde yaklaşık 600 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma bulutsusu. 17 Ocak 1890 tarihinde Isaac Roberts tarafından keşfedilmiştir.
IC 63 Kraliçe takımyıldızı yönünde yaklaşık 600 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu. 17 Ocak 1890 tarihinde Isaac Roberts tarafından keşfedilmiştir.
NGC 6188, Sunak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 4000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma, salma bulutsusu. John Herschel tarafından 15 Nisan 1836 tarihinde keşfedilmiştir.
IC 1318 veya Sadr bölgesi, Kuğu takımyıldızı yönünde ve kuğunun göğsünü oluşturan Sadr veya Gama Cygni'yi çevreleyen yayılmış bir salma bulutsusu. Gama Cygni aslında bulutsunun bir parçası değildir ve ön planda yer alan bir yıldızdır. IC 1318, salma bulutsusuna ek olarak pek çok karanlık bulutsu da içerir. Bulutsunun, çapları yaklaşık olarak 50 ışık yılı olan üç parçası bulunur. Bu bölgedeki başlıca bulutsular; Hilâl Bulutsusu ve NGC 6914'tür. Bulutsu ile bağlantılı olan belli başlı yıldız kümeleri; IC 4996, NGC 6910 ve NGC 6913'tür.
IC 443 İkizler takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 5.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir süpernova kalıntısı. Max Wolf tarafından 25 Eylül 1892 tarihinde keşfedilmiştir.
IC 1396 Kral takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 3,000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir açık yıldız kümesi ve etrafındaki salma bulutsusu. Edward Barnard tarafından 1893 yılı Ağustos ayında keşfedilmiştir.
IC 2944, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 6.500 ışık yılı (2.000 pc) uzaklıkta bulunan bir açık yıldız kümesi ve ilişkili bir salma bulutsusudur. 7 Mayıs 1904 tarihinde Royal Harwood Frost tarafından keşfedildi. Bulutsu, λ Centauri yıldızına yakın bir konumda bulunur ve yanlış bir şekilde Lambda Centauri Bulutsusu olarak da belirtilir. Genellikle aktif yıldız oluşum bölgesi olarak bilinen Bart damlacıkları içerir.