
Messerschmitt Bf (Me) 109, II. Dünya Savaşı Alman avcı uçağı. Willy Messerschmitt tarafından 1930'larda tasarlanmıştır. Messerschmitt 109, ilk uçuşunu prototip Bf 109 V1 olarak Mayıs 1935'te yaptığı zaman döneminin en gelişmiş tek kişilik avcı uçağıydı. 1937 Şubatı’nda üretilmeye başlanan Jumo motorlu "B-1", Luftwaffe’de servise girdi. Jumo 210 motoru, "B", "C" ve "D" modellerinde de kullanıldı. Ocak 1939’dan 1942’nin başlarına dek üretimde kalan Bf 109 E modelinde Daimler-Benz DB 601 motoru kullanılmıştır. "G" modelinin üretimine 1942 Mayıs’ında başlanmıştır. Messerschmitt 109, yaklaşık 12.000 tanesi Bf 109 G olmak üzere toplam 35,000 civarında imal edilmiştir.

Messerschmitt ME 110, II. Dünya Savaşı Alman ağır avcı uçağı. Bf 110 ağır avcı olarak tasarlanan ve sonraları gece avcısı veya yer bombardıman uçağı olarak kullanılmıştır.

F-100 Super Sabre ; ilk prototip uçuşu 25 Mayıs 1953'te gerçekleştirilen, North American firması tarafından geliştirilen ve tasarımı F-86 Sabre'a dayandırılan bir av-bombardıman uçağıdır. Rus muadili Mikoyan-Gurevich MiG-19'dur.

Lockheed Martin F-22 Raptor, Lockheed Martin kuruluşu tarafından, hava üstünlüğü odaklı, düşük radar izi ile yüksek görünmezlik sağlamaya yönelik üretilen, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri (USAF) için geliştirilmiş tek koltuklu, çift motorlu, her türlü hava koşuluna uygun taktik savaş uçağıdır. USAF'ın Gelişmiş Taktik Avcı programının bir sonucu olarak, uçak bir hava üstünlüğü savaşçısı olarak tasarlanmış, ancak aynı zamanda kara saldırısı, elektronik harp ve sinyal istihbarat yeteneklerine de sahiptir. Ana yüklenici Lockheed Martin, F-22'nin gövde ve silah sistemlerinin çoğunu üretip son montajı gerçekleştirirken, Boeing kanatları, arka gövdeyi, aviyonik entegrasyonunu ve eğitim sistemlerini sağlamıştır. Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'ne (USAF) bağlı F-22 uçakları, Birleşik Devletler Küresel Saldırı Görev Gücü'nün (US-GSTF) önemli bileşenlerindendir.

B-52 Stratofortress, Amerikalı Boeing şirketi tarafından üretilmiş uzun menzilli stratejik bombardıman uçağıdır.

Tupolev Tu-144, SSCB'de Tupolev tasarım ofisinde, Alexei Tupolev yönetiminde tasarlanmış, dünyanın ilk süpersonik taşıma uçağı (SST).

B-29 Superfortress II. Dünya Savaşı'nda Amerikan Hava Kuvvetlerince kullanılmış olan, dört motorlu ağır bombardıman uçağıdır. II. Dünya Savaşı sonrası özellikle Kore Savaşı olmak üzere bazı operasyonlarda da görev almıştır.

Northrop X-4 Bantam; yatay kuyruğu olmayan, bunun yerine yuvarlanma ve dalma kontrolleri olan elevatör ve aileronları yerine elevon adı verilen tek bir parça kullanılmış, çift jet motorlu küçük deneme uçağı. Bazı aerodinamikçilerin yatay kuyruğu ortadan kaldırarak transonik hızlarda kanatların yol açtığı süpersonik şok dalgalarının yatay kuyrukla etkileşmei sorununu ortadan kaldırmayı umuyorlardı, ancak X-4'ün deneyleri bu umudu boşa çıkardı.

Convair XFY Pogo, ABD ordusu için geliştirilmiş deneysel dikey kalkış ve inişli hava aracı. Pogo, delta kanatlara ve üç bıçaklı ters yönlere dönen pervanelere güç sağlayan 5.500 hp turboprop motora sahipti. Küçük savaş gemilerinden kalkış ve iniş yapabilecek yüksek performanslı bir avcı uçağı olarak tasarlanmış, ancak kuyruk üzerine inişin pilotlar için zorluğu sebebiyle kullanımının riskli olacağından proje iptal edilmiştir.

CASA CN-235, İspanyol CASA ve Endonezyalı IPTN firmalarının ürettiği bir hafif nakliye uçağı. Türkiye'de lisansları alınarak TUSAŞ tarafından üretilmektedir.

MQ-9 Reaper General Atomics Aeronautical Systems şirketi tarafından Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri, Amerika Birleşik Devletleri Donanması ve İngiliz Kraliyet Hava Kuvvetleri için geliştirilmiş insansız hava aracıdır (İHA). MQ-9'un en önemli özelliği ilk vurucu İHA olmasıdır. MQ-9 Reaper UAV'nin turboprop motoru saatte 250 knot hız yapmasını ve 40.000 feet irtifaya çıkmasını sağlar. Ayrıca MQ-9 Reaper UAV'nin yaklaşık olarak uçuş süresi ise 20 saattir. Uçuş süresi taşıdığı faydalı yüke göre değişiklik gösterebilmektedir.

MiG-1 Rusça: (Микоян-Гуревич МиГ-1) II. Dünya Savaşı'nda Sovyetler Birliği'nin kullandığı bir avcı uçağı idi. Kullanımı oldukça zor olmasına rağmen MİG-3 için başarılı bir altyapı uçağı oldu. Yüksek irtifadaki başarılı uçuşları ile ün kazandı.

MiG-3 Rusça: (Микоян и Гуревич МиГ-3) II. Dünya savaşında Sovyetler Birliğinin kullandığı bir avcı uçağı idi. MİG-1'den türeyen başarılı bir avcı uçağı oldu. Yüksek irtifadaki başarılı uçuşları ile ün kazandı.

DIS-200 veya MiG-5,, Sovyetler Birliğinin II. Dünya Savaşında kullanmak istediği Mikoyan Gurevich Tasarım Bürosu'un bir prototip idi. Çift motorlu ve çift kuyruklu kombine uçaktan sadece iki adet üretildi. Keşif ve bombardıman için de düşünüldü ama bu asla hayata geçmedi.

Beriev A-50 Shmel İlyuşin İl-76 hava platformu tabanlı bir Rus Havadan Erken Uyarı ve Kontrol uçağıdır. Tupolev Tu-126 'Moss' un yerini almak üzere geliştirilen A-50 ilk uçuşunu 1978 yılında gerçekleştirdi. 1984 yılında Rusya Hava Kuvvetlerinde hizmete girdi. 1992 itibarıyla yaklaşık 40 adet üretilmiştir.

Douglas C-124 Globemaster II veya diğer ismi ile Old Shakey, ağır askeri nakliye uçağı. Douglas Havacılık Şirketi tarafından Long Beach, Kaliforniya'da üretilmiştir.

IAR-824, 1970'lerde üretilmiş, Romanya malı bir uçaktır.

Macchi M.C.202 Folgore, nitelikleri ve yüksek üretim sayıları göz önüne alındığında İkinci Dünya Savaşı'nda İtalya tarafından kullanılan en önemli savaş uçağıydı.

Lockheed P-80 Shooting Star, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri (USAAF) tarafından operasyonel olarak kullanılan ilk jet avcı uçağıydı. 1943 yılında Lockheed tarafından dizayn edilip üretilen P-80, dizayn sürecinden sadece 143 gün sonra göklerle buluşmuştur. 2. Dünya Savaşının bitimine yakın bir süreçte, 2 adet ön üretim modeli İtalya'da görev almıştır. Düz kanatlarla dizayn edilen F-80 tipi uçak, Amerikan Hava Kuvvetleri altında Kore'de geniş çaplı muharebelerde görev almıştır.

Lazarov Laz-7, 1940'lı ve 1950'li yıllarda üretilen bir Bulgar eğitim uçağıydı. Üç prototipin ilki 12 Haziran 1948'de uçtu. 1949'dan 1952'ye kadar üretilen bu prototipin 160 örneği, Çekoslovak Walter Minor 6-III motoruyla çalışıyordu. 1952'den 1954'e kadar kadar üretilen ikinci prototip olan Laz-7M'in 150 örneği ise, Sovyet yapımı Shvetsov M-11 FR yıldız tipi motorla çalışıyordu. Dört koltuklu hafif nakliye uçaklarının tek örneği olan Laz-8, 1949 yılında üretildi. Laz-7 ve Laz-7M, Bulgar Hava Kuvvetleri tarafından eğitim uçağı ve hafif bombardıman uçağı olarak kullanıldı. Kullanılmayan örnekler sonraki yıllarda uçuş kulüplerine verildi. Uçuş kulüplerine verilen örnekler 1960'ların sonuna kadar kullanıldı.