İçeriğe atla

I. Stephenus

I. Stephen

I. Stephenus (LatinceStephanus I; ö. 2 Ağustos 257), 12 Mayıs 254'ten 257 yılında ölene kadar papalık yapmıştır.[1] Yunan kökenli olup Roma doğumlu olan Stephenus, Papa I. Lucius'a başdiyakozluk yaptıktan sonra Lucius tarafından halefi olarak gösterilmesiyle piskopos oldu.

Hayatı

250-251'deki Decius zulmüyle birlikte inancından sıyrılanlara nasıl davranılacağı konusundan kararsızlık mevcuttu. Stephen, Lyon Piskoposu Faustinus tarafından Arles'in Novatianist Piskoposu Marcianus aleyhinde harekete geçilmesi çağrısında bulunuldu.

Tartışma, geniş bir kırsal sorun bağlamında kaynaklandı. Decius zulmü sırasında bazı Hristiyanlar, Roma tanrılarına gerekli fedakarlıkları yaptıkları iddiasını taşıyan sertifikalar satın almışlardır. Diğerleri Hristiyan olduklarını inkâr etmişlerdir. Roma makamları tarafından zulüm altında inançlarından vazgeçen bu kişilere "lapsi" adı verilmiştir. Daha sonradan tövbe edip vazgeçmeleri durumunda kiliseyle birlikte cemaate tekrar nasıl ve hangi şartlara kabul edilecekleri sorunu ortaya çıktı.[2] Stephen, küçük gruplar tarafından vaftiz edilen bu din değiştiren kişilerin yeniden vaftiz edilmelerine gerek olmadığını belirtirken Afrika'nın Roma yetkilisi Cyprian ve bazı piskoposları, Efkaristiya'ya kabul için yeniden vaftiz edilmeyi gerekli kıldılar. Stephen'ın görüşü Latin Kilisesi tarafından genel olarak kabul edildi. Ancak Doğu Kiliselerinde bu konu hâlâ tartışılmaktadır.

Ayrıca, León ve Astorga piskoposlarının restorasyonunda ısrar eden kişi olarak bilinmektedir.

Kaynakça

  1. ^ Mann, Horace (1912). "Pope St. Stephen I" in The Catholic Encyclopedia. Vol. 14. New York: Robert Appleton Company.
  2. ^ Hogan, R.M. (2001). Dissent from the Creed: Heresies Past and Present. Our Sunday Visitor. s. 71. ISBN 9780879734084. 17 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2016. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Doğu Ortodoks Kilisesi</span> Bir Hristiyanlık mezhebi

Ortodoks Kiliseleri veya Bizans Ortodoks Kiliseleri, Bizans ayininin Reform öncesi kiliseleridir. Başlangıçtan itibaren hem katolik hem de havarilerin ardıllığında havariseldirler..

<span class="mw-page-title-main">Petrus</span> İsanın 12 havarisinden biri ve geleneğe göre 1. Katolik Kilisesi papası (MÖ 1-MS 65)

Simun Petrus, İsa'nın on iki havarisinden biridir. İsa'nın diğer bir havarisi olan Andreas'ın kardeşidir.

Misyonerlik, dar anlamıyla herhangi bir dini öğretiyi yabancı ülkelerde yaymakla yükümlü din görevlilerini tanımlamada kullanılır. Daha geniş anlamıyla ise başkalarını belirli bir öğretiye, özellikle dini bir öğretiye ikna etmeye çalışan, onları bu öğretiye çekme amacını üstlenen kişileri tanımlamada kullanılır.

Ekümeniklik, günümüzde genellikle, daha büyük bir dinî birliği ya da dinlerarası iş birliğini sağlama amacını güden girişimleri ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Ekümenik konsil</span>

Ekümenik konsil ya da genel konsil, Hristiyan inanç esaslarını tespit ve tahkim etmek, âyinlerin icrâsı konusunda kararlar almak ve Hristiyanlık ahlak ve disiplininin esaslarını teyit ve tahkim etmek üzere bütün dünyadan (ekümene) kilise liderleri ve ilahiyat otoritelerinin toplandığı ve katılımcıların kabullerinin bütün dünyadaki Hristiyan kiliselerinin kabulü anlamına geldiği toplantılardır.

<span class="mw-page-title-main">Decius</span>

Gaius Messius Quintus Traianus Decius, yılları arası Roma imparatoru. Saltanatının son yılında, her ikisinin de öldürüldüğü Abritus Muharebesi'ne kadar oğlu Herennius Etruscus ile müşterek imparatorluk yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Theodosius</span>

I. Theodosius, Büyük Theodosius olarak da bilinir. MS 379'dan 395'e kadar Roma imparatoruydu. İmparatorluğun doğu ve batı kısımlarını birleştiren Theodosius, Doğu ve Batı Roma'nın ikisini birden yönetmiş son imparatordur. Ölümünden sonra imparatorluk ebediyen ikiye ayrılmıştır. Aynı zamanda Hristiyanlık'ı Roma İmparatorluğu'nun resmî dini yapmış olmasıyla da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Konstantinopolis Konsili</span>

Birinci Konstantinopolis Konsili, 381 yılında I. Theodosius tarafından İstanbul'da toplanan konsildir. İznik Konseyi tarafından kurulan inanç sisteminin onaylanması ve Ariusçuluk ihtilafı ile ilgilenmiştir. Aya İrini Kilisesi'nde 381 yılının Mayıs ile Temmuz ayları arasında toplanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Athanasios (İskenderiye piskoposu)</span>

İskenderiyeli Athanasios, 4. yüzyılda yaşamış önemli ilahiyatçı, İskenderiye Piskoposu, Kilise Babası ve azizdir. Ortodoks Hristiyanlığın oluşumunda önemli katkıları olduğu için "ortodoksluğun babası" olarak da adlandırılır. Hristiyan teolojisi üzerinde önemli bir etki bırakmış ve Hristiyan doktrininin şekillenmesinde katkı sağlamıştır. Kıpti Kilisesi tarafından İskenderiye'nin 20. Papası kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">I. Julius</span>

Papa Aziz I. Julius 6 Şubat 337 ile 12 Nisan 352 arası papalık yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Cornelius (papa)</span>

Cornelius 6 ya da 13 Mart 251'den 253'teki ölümüne kadar papalık görevinde bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Fabianus</span> 20. Katolik Kilisesi papası (200-250; pd. 236-250)

Fabianus, 236 yılından, öldüğü 250 yılına kadar Roma Piskoposluğu yapmış din adamı ve papadır.

<span class="mw-page-title-main">I. Lucius</span> 22. papa

I. Lucius, din adamı ve 25 Haziran 253'te papa seçilmesinden 5 Mart 254'te ölümüne kadar Roma Episiskoposu ve 22. papa.

<span class="mw-page-title-main">Pelagius</span> İnsanların Tanrının yardımı olmadan da günah işlememe kabiliyetine sahip olduğunu savunan IV. yüzyıl Hristiyan ilahiyatçısı

Pelagius, özgür iradeyi ve çileciliği savunan bir ilahiyatçıydı.

<span class="mw-page-title-main">Kartacalı Siprianus</span>

Kartaca'lı Siprianus – Kartaca Episkoposu – Kilise Babası. Katolik Kilisesince her sene 16 Eylül’de hatırlanır ve hürmet edilir. Ortodoks kilisesi ise 31 Ağustos'ta hatırlanır.

<span class="mw-page-title-main">Onesimos</span>

Onesimos, Bizanslı Onesimos ve Doğu Ortodoks Kilisesi'nde Kutsal Havari Onesimos olarak da anılır, muhtemelen Hristiyan inancına sahip bir adam olan Colossae'li Philemon'un bir kölesiydi. Aynı zamanda Antakyalı Ignatius tarafından adlandırılan aynı Onesimos olabilir Efes'te piskopos olarak Onesimos'un ölümünü 95'e yaklaştıracaktı.

<span class="mw-page-title-main">II. Lucius</span>

Papa II. Lucius, 9 Mart 1144'ten 1145'teki ölümüne kadar Katolik Kilisesinin başı ve Papalık Devletinin hükümdarıdır. Papalığı, Roma Komünü ile bağlantılı Roma'daki huzursuzluk ve şehrin kontrolünü papalıktan alma girişimleriyle dikkate değerdi. Anarşide İmparatoriçe Matilda'nın İngiltere üzerindeki iddiasını destekledi ve Sicilya Kralı II. Rugerro ile kötü bir ilişkisi vardı.

<span class="mw-page-title-main">III. Sixtus</span> Papa

Aziz Papa III. Sixtus ya da Xystus, 3 Temmuz 432'den ölümüne kadar Katolik Kilisesinin papasıdır. En çok saltanatı sırasında Roma'nın yeniden inşasıyla bilinir. Yortu Günü 28 Mart tarihinde Katolikler tarafından kutlanır.

<span class="mw-page-title-main">Marcellinus</span>

Papa Marcellinus, 30 Haziran 296'dan 304'teki ölümüne kadar Roma piskoposudur. Bazı kaynaklar tarafından kendisine, İmparator Diocletianus'un Hristiyanlara yönelik zulmü sırasında Hristiyanlıktan vazgeçmiş olabileceği ve daha sonra tövbe etmiş olabileceği yönünde tarihsel bir suçlama yöneltilmiştir, bu da şehit listelerinden neden çıkarıldığını açıklamaktadır. Bu suçlama diğerlerinin yanı sıra Hippolu Augustinus tarafından da reddedilmiştir. Bugün Katolik Kilisesi'nde ve Sırp Ortodoks Kilisesi'nde bir aziz olarak saygı görmektedir.

Novatianus, üçüncü yüzyılda yaşamış bir Hristiyan rahip ve teologdur. Novatianist Kilise'nin kurucusudur. Aynı zamanda yazılarında latinceyi kullanan ilk Kilise liderlerinden birisidir.