I. Simeon
| I. Simeon Симеон I | |
|---|---|
 Madrid Skilicis'te tasviri | |
| Tuna Bulgar Çarı | |
| Hüküm süresi | 893 – 27 Mayıs 927 |
| Önce gelen | Vladimir |
| Sonra gelen | I. Petr |
| Doğum | 864/865 |
| Ölüm | 27 Mayıs 927 Veliki Preslav, Bulgaristan |
| Hanedan | Krum |
| Babası | I. Boris |
I. Simeon (Bulgarca: Симеон I), lakabı Büyük Simeon, (864/865-27 Mayıs 927), Birinci Bulgaristan İmparatorluğu'nun 893-927 yılları arasında hüküm süren çarı. I. Boris'in oğluydu.
Bulgar tarihinin “büyük” olarak adlandırılan kağanı I. Simeon, I. Bulgar Kağanlığı ya da Tuna Bulgar Kağanlığı'nı Orta Çağ'da ekonomik ve siyasî açıdan güçlendirerek Doğu Avrupa'nın en güçlü devletlerinden biri haline getirmiştir. İstanbul Patriği Nikolaos Mystikos tarafından 913 yılında imparator olarak taçlandırılan Simeon döneminde Bulgarlar, Balkan yarımadasının büyük bir kısmını hâkimiyetleri altına almışlardır. Başarılı bir hükümdar olmasının yanında mükemmel bir komutan da olan Kağan Simeon döneminde Bulgar ülkesinin sınırları Karadeniz, Adriyatik ve Ege Denizi’ne kadar yayılmıştır.[1] Kağan Simeon yönetimindeki Bulgar Kağanlığı, Bizans’ın vasalı olmaktan çıkmış hatta birçok konuda onu kontrol eder hale gelmiştir. Bu nedenle Simeon dönemi tarihçiler tarafından "Bulgar tarihinin altın dönemi" olarak adlandırılmıştır.[2]
Gençliğinde İstanbul'da aldığı iyi eğitim sayesinde ileride hem çok iyi bir bilgin hem de iyi bir eğitimci olduğunu kanıtlayan Simeon, Bulgar edebiyatına bir rönesans çağı yaşatmıştır.[3] Bulgar Kağanlığı'nda olduğu kadar Slav dünyasında da kültür ve din alanında yaptığı hizmetler açısından önemli bir yere sahip olan Simeon, dindar, alçak gönüllü ve hatta aşırı mütevazı bir insan olmasına rağmen siyasî olarak kendini Bizans imparatorlarından çok daha üstün görmüştür. Bu duygular onun ve Tuna Bulgar Kağanlığı'nın gelecek yıllardaki hayatını çok fazla etkileyecektir.
Tarihi kaynaklar Simeon'un her zaman “Romalıların ve Bulgarların İmparatoru” olmayı hedeflediğini söylemektedir.[4] 913 yılında İstanbul Patriği tarafından taçlandırılmasına rağmen bazı kaynaklar onun Patrik tarafından aldatıldığını ve sadece Bulgar İmparatoru unvanını aldığından bahsetmektedir. Bu duruma tepki gösteren Simeon 913 yılından ölümüne kadar Bizans topraklarına ve İstanbul'a yaptığı akınlarda hep bu hedefin peşinden koşmuştur. Hükümdarlığının son yıllarında Simeon, mühürlerinde Roma ve Bulgar imparatoru veya sadece Roma imparatoru unvanını kullanmıştır.
Erken yaşamı
Simeon, Krum hanedanlığında, I. Boris'in vaftiz olarak Maria ismini alan eşinden, dünyaya gelen üçüncü oğludur.[5] Yaklaşık olarak 864 yılında[6] babasının Hristiyanlığı kabul ettiği dönemlerde doğmuş ve babasıyla vaftiz edilmiştir.[7][8] Hristiyan olarak yetiştirilmiş ve çocukluk dönemini Pliska’da babasının yanında geçirmiş ve ilk eğitimini burada almıştır.[9] Boris, büyük oğlu Vladimir-Rasate’yi veliaht olarak yetiştirmiş ve Simeon'u 13-14 yaşlarında, iyi bir din eğitimi alması için Konstantinopolis Üniversitesi'ne göndermiştir.[10] Burada gramer, diyalektik, felsefe, retorik, aritmetik, astronomi, geometri ve müzik dersleri almış ve Helen sanatı ile ilgilenmiştir.[11][12] Önemli ölçüde entelektüel birikime sahip olan Simeon, Antik Yunan edebiyatında yetkin bir seviyeye gelmiştir: Aristo’nun felsefe ve Demosthenes’in retorik sanatı hakkındaki eserlerini okumuş,[8][13][14] mektuplarında Homer ve Platon'dan alıntılar yapmıştır.[15][16][17] Bunun yanında akıcı bir Grekçeye sahip olması ve bu konularda yetkinliği sebebiyle "Yarı-Yunan" (Hemiargos) olarak adlandırılmıştır.[18][19]
Eğitimin ardından muhtemelen babasının isteği üzerine Konstantinopolis'de bir manastıra rahip adayı olarak girmiş ve rahiplik yemini etmiş ve burada dinî çalışmalara ağırlık vermiştir.[14][19] Ardından, 888'de Konstantinos Kiril'in müritleri ile ülkesine geri dönmüş ve Panteleimon[20] adındaki bir manastırda yaşamaya başlayarak rahip ve bilim adamı olarak çalışmalarına devam etmiştir.[21] Burada Grekçe eserler ve kutsal kitapların Slavca'ya (kilise Slavcası) çevrilmesi ile ilgili büyük bir projeyi yönetmiştir.[10]
Ayrıca bakınız
- Bulgar hükümdarların listesi
Kaynakça
- ^ Enciklopedija Bǎlgarija (Bulgarca). Akademično izdatelstvo "Marin Drinov". 1988. OCLC 75865504.
- ^ Hart, Nancy. Bulgarian Art and Culture: Historical and Contemporary Perspectives (PDF). University of Texas at Austin. s. 21. 10 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2007.
- ^ Lalkov, Rulers of Bulgaria, pp. 23–25.
- ^ Mladjov, Ian (1999). "Between Byzantium and Rome: Bulgaria and the West in the Aftermath of the Photian Schism". Byzantine Studies/Études Byzantines. ss. 173-181.
- ^ Zlatarski, Istorija na Pǎrvoto bǎlgarsko carstvo, p. 280.
- ^ Jenkins-Westerink, Nicholas I Patriarch of Constantinople Letters, Ep. XXIX, Lines, 44-46, s.201.
- ^ Marinow, In The Shackles of The Evil One Portrayal of Tsar Symeon I the Great (893– 927), s.157.
- ^ a b Shephard, Emergent Elites and Byzantium, s.141.
- ^ Leszka, Symeon I Wielki a Bizancjum, s.26.
- ^ a b Fine, The Early Medieval Balkans, p. 132.
- ^ Norwich, Bizans, Yükseliş Dönemi, s.97.
- ^ Jenkins, Byzantium, s.201.
- ^ Runciman, A History, s.137.
- ^ a b Runciman, The Emperor Romanus, s.38.
- ^ Shephard, Emergent Elites and Byzantium, s.13.
- ^ Shephard, Emergent Elites and Byzantium, s.155.
- ^ Jenkins-Westerink, Nicholas I Patriarch of Constantinople Letters, Ep. XI, lines, 87-8, s.77-79.
- ^ Fine, The Early Medieval Balkans, p. 132.
- Delev, Bǎlgarskata dǎržava pri car Simeon.
- Zlatarski, Istorija na Pǎrvoto bǎlgarsko carstvo, p. 282.
- ^ a b Hupchick, The Bulgarian-Byzantine Wars, s.152.
- ^ Patleina/Ticha Manastırı'nın bulunduğu bölgede yapılan arkeolojik araştırmalar, yapının bir manastır yerine Bulgar asillerinin yaşadığı bir yapıya ait olabileceğine dair kuşkular oluşturmuştur. Hupchick, The Bulgarian-Byzantine Wars, s.210.
- ^ Leszka, The Monk versus the Philosopher From the History of the Bulgarian Byzantine War 894–896.
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Vladimir |  Tuna Bulgar Çarı 893-927 | Sonra gelen: I. Petr |
