I. Paulus (başpiskopos)
I. Paulus ya da I. Paul ya da Günah Çıkaran Aziz Paul (ö. yaklaşık 350), altıncı Konstantinopolis Başpiskoposu, 336 ya da 340 yılında seçilmiştir. Yortu günü 7 Hazirandır.
Hayatı
Selaniklidir, Konstantinopolis'te diyakozluk, patriklikte öncülü yaşlı Piskopos Konstantinopolisli Alexander'ın sekreterliği yapmıştır. Alexander, Aryanlar ile Teslis inancı savunuları arasındaki açık tartışma devam ederken son nefesini verdi. Teslis inancı savunuları baskın çıktı; Paulus, Konstantinopolis'te Piskopos seçilip göreve başladı.[1]
Tüm bu olaylar olurken, İmparator II. Constantius uzaktaydı. Dönüşünde kendisine danışılmamasını kızdı. Arian piskoposlarından oluşan bir synod topladı, Paulus'un piskoposluğa uygun olmadığını açıkladı, onu sürgüne gönderdi ve İzmitli Eusebius'i Konstantinopolis'e getirdi. Bunun 338 yılında olduğu düşünülmektedir, Eusebius 341 yılında öldü. Paulus bir kez daha göreve getirildi; fakat Arianlar uygun zamanda el koydular: İzmitli Teonyis, Heraclealı Teodorus ve diğer Arian piskoposları, piskopos Makedonios'u Aziz Pavlus kilisesinde kutsadılar ve şehir tekrar iç savaşın kurbanı oldu.[2]
İmparator, bunu duyduğunda Antakya'daydı. Orada süvarilerin generali Hermogenes'e Paulus'u kovması için emir verdi. İnsanlar piskoposlarına yapılan şiddeti evlerine kaçtıkları için duyamayacaklardı. General ayaklarına ip bağlamış ve şehirde zafer turu atmıştı. Konstantius, otoritesine karşı yapılan bu isyanı kolay atlatmayacaktı. İsyana katılanlara ceza vermek için tüm hızla Konstantinopolis'e geldi. İsyancılar, gözyaşı ve yakarışlar içerisinde İmparator'un önünde diz çöktüler. İmparator, onların tahıl izinlerinin yarısından mahrum ederek tatmin oldu ama Paulus'un şehri terk etmesini istedi.[2]
İskenderiyeli Athanasius, İskenderiye'den, Marcellus, Ankara'dan ve Asclepas, Gazze'den sürügün edildiler. onlarla beraber Paulus, Roma'ya gidip Papa I. Julius'e danıştılar. Papa konuları birçok kez inceledi ve onları İznik Konsili amentüsüne sadık buldu, komünyona kabul etti, onların sebeplerine sarılıp Doğu'da bulunan tüm piskoposlara güçlü bir mektup yazdı. Athanasius ve Paulus tekrar makamlarına döndüler, Doğu piskoposları Papa Julius'a onun tavsiyesindeki eylimi kabul ettiklerine dair cevap verdiler.[2]
İmparator Konstantius gene Antakya'daydı ve Konstantinopolis halkının seçimine karşı iradeliydi. Doğu prefecti Filippus şehirdeydi, Paulus'u görevden alıp Makedonios'u tekrar onun yerine koyması için emir verdi. Filippus, Hermogenes'in ünü ve riskleri üstüne çekmek konusunda hazır değildi ve imparatorluk emri hakkında bir şey söylemedi. Boğaziçi kıyılarında bulunan saraya bitişik Zeuksippos isimli ünlü halk banyosunda, Filippus, Paulus'u bazı kamu işlerini konuşmak üzere davet etti. Paulus geldiği zaman, ona imparatorluk emrini gösterdi ve onun sarayada sahile götürülüp, gemiye bitirilip kendi memleketi Selanik'e gönderilmesini emretti. Filippus, onun İlirya'yı ve uzak vilayetleri ziyaret etmesine izin verdi ancak Doğu'ya tekrar ayak basmasını yasakladı.[2]
Paulus daha sonra önce zincirlenerek Mezopotamya'da Singara'ya sonra Emesa'ya en sonunda öleceği Ermenistan'da Cucusus'a götürülmüştür.[2]
Kaynakça
- Atıflar
- Sinclair şu kaynakları kullanmıştır:
- Socrates Scholasticus, H. E. ii. 6, etc.
- Sozomenus, H. E. iii. 3, etc.
- İskenderiyeli Athanasius, Hist. Arian. ad Monach. 275;
- Mansi, Concil. i. 1275.
Önce gelen: Aleksandros Nicomedialı Eusebius I. Makedonios | Rum Ortodoks Patrikhanesi Patriği 337–339 341–342 346–350 | Sonra gelen: Nicomedialı Eusebius I. Makedonios I. Makedonios |