İçeriğe atla

I. Fariburz

I. ÖMER GENÇ

I. Fariburz ya da Fariburz bin Salar - Şirvanşahlar Devleti'nin 16. şahı ve kendinden sonra gelen 2 şirvanşahın babası.

Saltanatı

Henüz babası hayattayken veliaht ilan edilen Şirvanşah Fariburz babasının vefatı üzerine tahta geçti. Daha saltanatının ilk yılında yerli hanedanlardan olan Şeddadilerle arası bozuldu. Zira Şeddadi hükümdarı Şavur bin Fazıl'ın kızı merhum Şirvanşah I. Salar'ın ikinci eşi ve Fariburz'un üvey annesiydi. Şavur bin Fazıl tahta kendi torunu olan Şehzade Güzdeham'ın geçmesini istedi. Ancak Şirvanşah Fariburz'un büyük şehzade olması sebebiyle tahta geçmesi üzerine H. Rebiülevvel 455 (M. Mart 1063) tarihinde Şavur bin Fazıl Şirvan'a saldırdı. Şirvan topraklarını yakıp yıkan Şeddadi ordusu yıl bitmeden ikinci kez saldırdı ve bu kez başkent Yezidiye'ye gelerek kızını şah sarayından teslim alarak kendi topraklarına götürdü. Bir yıl sonra, yani H. Muharrem 456 (M. Ocak 1064) tarihinde Şavur üçüncü kez Şirvan'a saldırdı. Bu saldırılarla baş edemeyen Şirvanşah Fariburz H. Recep 456 (M. Temmuz 1064) tarihinde Şeddadilerle bir antlaşma yaptı. Antlaşmanın şartlarına göre, Şeddadi ordusu derhal Kuylamiyan kalesini boşalttı ve aldıkları 40 bin dinar haraçla Şirvan topraklarını bir daha dönmemek üzere terk etti.

H. 457 (M. 1065) tarihinde Derbent Emiri ve Şirvanşahın kuzeni olan Emir Mansur bin Abdül-Malik saray görevlileri tarafından öldürülünce Şirvanşah Fariburz derhal ordu topladı ve Derbent'teki asayişi sağlamak üzere yola koyuldu. Önce Kalebent köprüsü etrafında yerli Derbent emirleriyle savaşan Şirvanşah ordusu daha sonra birkaç saray gğrevlisinin kellesini aldı. Babasının öldürüldüyü yıl dünyaya gelen emir veliaht Maymun bin Mansur henüz çocukken Derbent emiri ilan edildi ve böylece, Şirvanşah Fariburz Derbent yönetimini ele aldı.

Oğuzların gelişi

11. yüzyılın 30'lu yıllarında kaynaklarda ilk defa olarak Türk-Oğuzların Şirvana girmek tehlikesi kaydedildi. Şirvanşahlar komşuları ile birlikte, Orta Asya'dan çıkmış göçebe oğuz boylarının bir kolu olan Selçuklulara karşı da mücadele veriyorlardı. 11. yüzyılın başlarında Selçuklular güçlü imparatorluk (1038-1157) yaratarak, Ortadoğu ülkelerini, Azerbaycan'ı ve komşu ülkeleri tehdit ediyorlardı. 11; yüzyılın ortalarında Selçuklular iç politika sonucunda zayıflamış İran'ı, Azerbaycan'ı ve diğer doğu ülkelerini güçlü direnişe rast gelmeden istila ettiler. H. 458 (M. 1066) yılında Türk-Oğuzlar Şirvan'a baskın yaptılar, yerleşim yerlerini talan edip çoklu ganimet - insan, sığır ve emlak götürdüler. Şirvanşah I Fariburz bin Salar Türkleri Şirvan'dan gitmeye zorlamak için büyük tazminat vermek zorunda kaldı. H. 1 Muharrem 459 (M. 22 Kasım 1066) tarihinde Selçuk emiri Karatekin ikinci kez Fariburz'un onunla ittifak bağlamış amcası Memlan bin Yezid'le birlikte Şirvan'a saldırdı. Emir Karatekin Yezidiye (Şamahı) şehrini çembere alarak, onun etrafındaki yerleri harap etti. Sonra o, kadın ve çocukları esir aldı, Şirvan'ı "boş çöle" çevirdi.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Ahmed</span> 21. Osmanlı padişahı (1691–1695)

II. Ahmed, 21. Osmanlı padişahı ve 100. İslam halifesidir.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu Selçuklu Devleti</span> Batı Oğuz Türkleri tarafından kurulmuş olan, Anadoluda hüküm sürmüş eski bir devlet (1077–1308)

Anadolu Selçuklu Devleti, Türkiye Selçuklu Devleti veya Rum Sultanlığı, Selçuklu Türklerinden olan Kutalmış oğlu Süleyman Şah tarafından Anadolu'da İznik başkent olmak üzere 1077 yılında kurulmuş olan Türk devletidir.

<span class="mw-page-title-main">I. Alâeddin Keykubad</span> Anadolu Selçuklu Devleti sultanı (s. 1220–1237)

I. Alâeddin Keykubad, Anadolu Selçuklu Devleti'nin 1220-1237 yılları arasındaki hükümdarıdır. Anadolu Selçuklu Devleti'ne en parlak günlerini yaşatan sultandır. Büyük Keykubad olarak da bilinir. Saltanatı boyunca inşa ettirdiği ve çoğu günümüze kadar ulaşan eserler, idari ve askeri bakımdan hem şahsına hem de devletine kazandırdığı prestij nedeniyle Türkiye ve dünya literatürünün en ünlü Anadolu Selçuklu sultanıdır. Konya'daki Alâeddin Camii, Niğde'deki Niğde Kalesi, Antalya'daki Yivli Minare Camii ve Beyşehir'deki Kubadabad Sarayı, Sultan Alâeddin'in yaptırdığı en önemli eserlerdir.

<span class="mw-page-title-main">I. Melikşah</span> 3. Büyük Selçuklu Devleti Sultanı

I. Melikşah, Türk, Büyük Selçuklu İmparatorluğu hükümdarı.

<span class="mw-page-title-main">I. Tahmasb</span> 2. Safevî şahı

I. Tahmasb, Safevî Devleti'nin ikinci hükümdarıdır.

Nahcıvan Seferi, Kanuni Sultan Süleyman'ın Safevî Devleti üzerine yaptığı üçüncü büyük seferdir.

<span class="mw-page-title-main">Şirvanşahlar Devleti</span>

Şirvanşahlar Devleti ,(Arapça/Farsça: شروانشاه) — 861-1538 yılları arasında Güneydoğu Kafkasya'da, ağırlıklı olarak günümüz Azerbaycan Cumhuriyeti'de ve kısmen de günümüz Dağıstan topraklarında var olmuş ve sonradan Azerbaycanlılaşmış bir devlettir. Devletin sınırları doğuda Derbent'ten, Kür Nehri'nin Hazar Denizi'ne döküldüğü noktaya kadar uzanarak, Şirvan tarihi bölgesi ile bazen batıda Gence şehrine kadar ulaşmış, ayrıca farklı dönemlerde Şeki, Karabağ ve Beylegan'ı da kapsamıştır. Başkenti Şamahı ve Bakü olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">I. İbrahim (Şirvanşah)</span>

I. İbrahim — Şirvanşahlar devleti'nin 34. şahı ve Derbendi Hanedanı'ndan çıkan ilk şahtır. Mezyedi ve Kesrani Hanedanları ile akraba olan Derbendiler arap asıllı bir aile olup, daha sonradan türkleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İçerişehir</span> Bakünün tarihî çekirdeği

İçerişehir ya da Eskişehir, Azerbaycan'ın başkenti Bakü'nün tarihî çekirdeği olarak bilinmektedir. Haydar Aliyev Vakfı'nın çalışmaları sonucunda UNESCO'nun Dünya Miras Komitesi'nin 2000 yılında Avustralya'nın Cairns kentinde yaptığı 24. oturumda Şirvanşahlar Sarayı ve Kız Kulesi ile birlikte Dünya Mirası olarak kabul edilen İçerişehir, Azerbaycan'dan listeye dahil olan ilk yapıdır. Bakü'nün en eski kısmı olan İçerişehir, iyi korunmuş kale duvarları ile çevrilidir. 221.000 m² alana sahip olan koruma alanında 1300'den fazla aile yaşamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Elkas Mirza</span> İranlı şair

Elkas Mirza, Safevi şahzadesi ve Şirvan Beylerbeyi, Şah Tahmasb'a karşı isyanın lideri. Elkas Mirza, Şah İsmail'nin hayatta kalmış dört oğlundan biridir.

<span class="mw-page-title-main">I. Ali</span>

I. Ali ya da Ali bin Heysem - Şirvanşahlar Devleti'nin 4. şahı ve Şirvanşah I. Yezid Mezyed'in babası.

I. Yezid Mezyed ya da Ebu Tahir Yezid bin Muhammet, Şirvanşahlar Devleti'nin 6. şahı ve Şirvanşah III. Muhammet'in babası.

<span class="mw-page-title-main">III. Muhammed (Şirvanşahlar şahı)</span>

III. Muhammet ya da Muhammet bin Ali - Şirvanşahlar Devleti'nin 7. şahı ve Şirvanşah I. Ahmet Mezyed'in babası.

I. Ahmet Mezyed ya da Ahmet bin Muhammet – Şirvanşahlar Devleti'nin 8. şahı ve Şirvanşah IV. Muhammet ve II. Yezid'in babası.

IV. Muhammet ya da Muhammet bin Ahmet – Şirvanşahlar Devleti'nin 9. şahı ve Şirvanşah II. Yezid Mezyed'in abisi.

II. Yezid Mezyed ya da Yezid bin Ahmet – Şirvanşahlar Devleti'nin 10. şahı ve Kesrani Hanedanı'nın kurucusu olan I. Manuçehr'in babası.

I. Manuçehr ya da Manuçehr bin Yezid - Şirvanşahlar Devleti'nin 11. şahı ve Kesrani Hanedanı'nın kurucusu.

II. Ali Kesrani ya da Ebu Mansur bin Yezid – Şirvanşahlar Devleti'nin 12. şahı.

I. Kubad ya da Kubad bin Yezid – Şirvanşahlar Devleti'nin 13. şahı.

Kesranî Hanedanı, Şirvanşahlar Devleti'ni yaklaşık olarak 355 yıl yöneten hanedandır. Hanedan, Şirvanşah II. Yezid bin Ahmet'in son yıllarında etkinleşen fars siyaseti yüzünden tarihçiler tarafından Mezyedi Hanedanı'ndan ayrılmıştır. Oysaki, ilk Kesrani Şirvanşahı I. Manuçehr, II. Yezid Mezyed'in büyük oğluydu. Tarihçilere göre, Kesraniler ilk kez 1027 yılında I. Manuçehr dönemiyle iktidara ulaştı ve 1382 tarihinde Şirvanşah Huşeng'in bir saray devrimiyle öldürülmesi üzerine son buldu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.