İçeriğe atla

I. Erdeşîr

I. Erdeşîr
Sasani şehinşahı
Hüküm süresi224-242
Sonra gelenI. Şâpûr
Veliaht(lar)I. Şâpûr
Doğum180
Tiruda, İstahr, Part İmparatorluğu (Bugün İran)
ÖlümŞubat 242
Eş(ler)iMirōd
HanedanSasani Hanedanı
BabasıPapak
AnnesiRodak
Dinizerdüşt
I. Erdeşîr'in gümüş parası, arkasında ateş sunağı (British Museum Londra). Sasaniler Partlar'dan gelen madeni paraların arka yüzlerindeki Yunan tanrılarını Zerdüştilik sembolleriyle, Yunan dilini de Pehlevi alfabesiyle yazılan Orta Farsça ile değiştirdiler.

I. Erdeşîr ya da Erdeşîr-i Bâbekân (Orta Farsça𐭠𐭥𐭲𐭧𐭱𐭲𐭥, Farsçaاردشیر بابکان; Bâbekoğlu Erdeşîr), Sasani İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarıdır. İsmi, Artaxares, Artaşastra ve Artakhşathra olarak da geçer.[1]

Part İmparatorluğu’na bağlı Persis Kralı Gozir’in vasalı olduğu bilinmektedir. Babası Papak, Gozir’i öldürerek onun yerine kral oldu. Papak’dan sonra yerine geçen ağabeyi Şâpûr ile arasındaki mücadelede Şâpûr ölünce 208’de Persis kralı oldu. Darabgerd’deki bir ayaklanmayı bastırdıktan sonra Kirman’ı ve Basra Körfezi’nin kıyı bölgelerini ele geçirerek Gor’u (bugünkü Firuzabad) başkent yaptı ve kente Erdeşîr-Kvarrah adını verdi. Batıya yönelerek İsfahan, Ahvaz ve Mesene’yi aldı. 226’da Hürmüz’de Part ordusunu yendi ve Arsaklı hanedanının son hükümdarı IV. Erdevân’ı öldürdü. Mezopotamya’daki Part ülkesinin başkenti Tizpon’a girerek “krallar kralı” unvanıyla taç giydi. Oğlu ve halefi I. Şâpûr’un yardımıyla Sasani Devleti’ni kurdu.

Fethettiği Yerler

Bâbek, İstahr Kralı Gozihr’den Dârâb-cird Kalesi kumandanı Tîrî’nin yerine Erdeşîr’in getirilmesi sözünü alır. Tîrî ölünce onun yerini alan Erdeşîr hâkimiyetini yaygınlaştırdığı gibi babasını da Gozihr’i devirmeye teşvik eder ve Gozihr’i deviren babası ile birlikte merkezî yönetime karşı ayaklanır. Ayaklanmanın başında İstahr krallığı ortadan kaldırılır. Erdeşîr, 28 Nisan 224’te Medler ülkesinde (Medya) Hürmüzcân’da yapılan savaşı kazanır ve aynı yıl hükümdarlığı ilân edilir. Ancak bazı kaynaklarda onun resmen 226 yılında Medâin’de tahta çıktığı kabul edilmektedir. Part Hükümdarı V. Arduvan’ı yendiği bu savaştan sonra “şâhânşâh” (şahlar şahı) unvanını alan Erdeşîr'in bu zaferi ve diğer faaliyetleri o dönemin kitabelerine de yansımıştır.[2][3][4] Erdeşîr daha sonra Fars, Hûzistan. Kirman'ı ele geçirmiş ve Partlar'ın mahallî hükümdarlarıyla onlara bağlı olanları hâkimiyeti altına almış, buralarda yeni şehirler kurmuş ve adına para bastırmıştır. 226-227 yıllarında Part İmparatorluğu'nun kuzeybatısında Hatra'yı alma teşebbüsü sonuçsuz kalmışsa da Part İmparatorluğu'nun doğusunda güçlenmiş ve birçok Part ileri gelenini kendine bağlamıştır. Kuşan ve Turan hükümdarları da Erdeşîr'e bağlılıklarını bildirmişler, böylece Merv ve yöresi Sasani İmparatorluğu sınırlarına dahil edilmiştir. Ayrıca güneybatıda Kuzey Arap sahilleri Bahreyn ele geçirilmiş, zamanla eski Roma ve Part sınırı Sasaniler'in Romalılarla kuzeybatı sınırı olmuştur.

Erdeşîr ve vârisleri, dışarıda Ahamenîler dönemi siyasetini takip etmekle beraber ondan daha iyi sonuçlar aldılar. Ülkede huzuru sağlamanın gerekli olduğunu, saldırgan bir siyasetin sonuç vermeyeceğini düşünen Erdeşîr, ülkesini geliştirmek amacıyla Hozistan'da Erdeşîr-i Hürre (bugünkü Gür Fîrûzâbâd), Ram Erdeşîr, Hürmüzd Erdeşîr (Sûku'l-Ahvâz) Aşağı Mezopotamya'da Veh Erdeşîr, Es-terâbâd Erdeşîr (Kerh-i Miyşân) gibi kendi adıyla anılan birçok şehir kurdu. Bunun yanında Zerdüşt dinini de canlandırmaya çalışan Erdeşîr, Avesfa'nın gözden geçirilip yeniden düzenlenmesini sağladığı gibi taş kabartmalar ve kitabeler hazırlanması geleneğini başlattı. Ondan sonra gelen Sasani hükümdarları bu geleneği daha da geliştirdiler. Erdeşîr'in ölüm tarihi kesin olarak belli değildir. Kaynaklardaki bilgilerden, oğlu I. Şâpûr'un onun sağlığında 12 Nisan 240'ta hükümdar olduğu ve Erdeşîr'in yaklaşık 242 yılı Şubatında öldüğü anlaşılmaktadır.

Daha sonra Merv, Belh ve Hive'yi ele geçirdi. Kushan, Turan Krallığı ve Makran krallarına boyun eğdirdi; Hindistan'ı işgal ederek Pencap'a vergi koydu. 229-232 arasında Roma'yla yapılan savaş sonucu Roma, Suriye'yi ve Anadolu'nun büyük bölümünü Sasani Devleti'ne bırakmak zorunda kaldı.[5]

Ölümü ve Yaptırdığı Eserler

Erdeşîr, güçlü merkeziyetçiliğe dayanan bir devlet kurdu. Zerdüşt dinini devletin resmî dini durumuna getirdi. Kendisi de Zerdüşt dinine göre kilisenin başı ve bilge sayıldı. Rahip Tosar'la birlikte kutsal yazıları toplayarak bir öğreti haline getirdi. Erdeşîr'in Vasiyetnamesi ile Tosar'ın Mektubu adlı belgelerde Zerdüşt dininin temelleri ortaya kondu.[6] Erdeşîr'in hükümdarlığı sırasında birçok kent kuruldu, eski kentler yenilendi, kanallar, köprüler yapıldı. Birçok büyük kaya oyması, Erdeşîr dönemini anımsatan anıtlar olarak tarihe geçti. 242'de ölünce yerine oğlu I. Şâpûr geçti.

Hakkında yazılan eserler

Erdeşîr hakkında kaleme alınan milli ve hamasi duygularla yüklü Kâmâme-i Erdeşîr-i Bâbekân adlı mensur destan günümüze ulaşmıştır. Erdeşîr ve halefleriyle ilgili olayları esas almakla birlikte tarihî nitelikten çok destan özelliği taşıyan eser Sasaniler'in son döneminde (VI. yüzyıl) telif edilmiştir. İran destan edebiyatında önemli bir yeri olan Kâr-nâme-i Erdeşîr-i Bâbekân, Firdevsî"nin Erdeşîr ve diğer Sasani padişahları hakkındaki bölümünün hemen hemen tamamına kaynak teşkil etmiştir. Böylece Şehnâme kahramanları arasına da giren Erdeşîr özellikle Fars edebiyatının tarihî-efsanevî şahıslar kadrosunda yerini almıştır. Pehlevîce yazılan ve birkaç defa orijinal metniyle basılan eser ayrıca Mahmûd Cevâd Meşkûr'un Farsça, T. Nöldeke'nin Almanca ve Dârâb Destur Peshatan Sancana'nın İngilizce ve Gucerâtî tercümesiyle birlikte yayımlanmıştır.

I. Erdeşîr'in kabartması, Nakş-ı Rüstem, Persepolis, İran yakınlarında

Kaynaklar

  1. ^ "Sasanian Dynasty", A. Shapur Shahbazi, Encyclopædia Iranica, (July 20, 2005).17 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde [https://web.archive.org/web/20171117000653/http://www.iranicaonline.org/articles/sasanian-dynasty arşivlendi. [1]]
  2. ^ Daryaee. The Sasanian Empire. 
  3. ^ Daryaee. The Political History of Ērānšahr. 
  4. ^ Schippmann. Introduction of the Sasanian History. 
  5. ^ Wiesehöfer. "Ardašīr I i. History". In Encyclopædia Iranica. 
  6. ^ Tafazzoli. Persian Literature History Before Islam. 


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sasani İmparatorluğu</span> İslamın gelişinden önceki son Fars imparatorluğu, dördüncü büyük İran hanedanı (224–651)

Sasani İmparatorluğu, dördüncü büyük İran Hanedanı ve ikinci Pers İmparatorluğu'nun adıdır. Sasani İmparatorluğu, son Arşaklı hanedanı (Partlar) kralı IV. Artabanus'u yenmesinin ardından I. Ardeşir tarafından kurulmuş, son Sasani hükümdarı Şehinşah III. Yezdigirt'in (632-651), erken Halifelik'le yani ilk İslam Devleti ile girdiği 14 senelik mücadeleyi kaybetmesiyle sona ermiştir. İmparatorluğun sınırları bugünkü İran, Irak, Azerbaycan, Ermenistan, Afganistan, Türkiye'nin doğu bölgesi, Suriye'nin bir kısmı, Pakistan, Kafkaslar, Orta Asya ve Arabistan'ın bir kısmını kapsıyordu. II. Hüsrev'in hükümdarlığı (590-628) sırasında Mısır, Ürdün, Filistin ve Lübnan da kısa süreli olarak imparatorluğa dahil oldu. Sasaniler, imparatorluklarını 'İranşehr' ايرانشهر (Iranshæhr) 'İranlıların (Aryanların) memleketi' diye adlandırırlardı.

<span class="mw-page-title-main">I. Şâpûr</span>

I. Şâpûr, ikinci Sasani Şahıdır. Hükümdarlığının yılları genellikle 241 - 272 olarak verilir, fakat babası I. Erdeşîr'in 241 yılında ölmesinden önce de babasıyla beraber krallık yapmış olması muhtemeldir.

I. Hürmüz, 272 - 273 yılları arasında İran'daki Sasani Devleti'nin kralıydı.

<span class="mw-page-title-main">II. Şâpûr</span>

II. Şâpûr, Sasani İmparatorluğu'nun 309 - 379 yılları arasındaki hükümdarıydı. Uzun süren iktidarı sırasında, Sasaniler, I. Şâpûr'un (241-272) hükümdarlığından beri ilk altın çağlarını yaşamıştır.

II. Erdeşîr, 379 - 383 yılları arasındaki Sasani İmparatorluğu hükümdarıdır.

<span class="mw-page-title-main">I. Yezdicerd</span>

I. Yezdicerd, I. Yezdigird ya da I. Yezdicürd, Sâsânî İmparatorluğu'nun 12. şâhıdır. III. Şapûr'un (383-388) oğludur ve kardeşi IV. Behrâm'ın suikastının ardından Sâsânî tahtına çıkmıştır. 399 - 420 yılları arasında, ülkeyi 21 sene idâre etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">II. Hüsrev</span> 590–628 yılları arasındaki Pers Sasani şahı

II. Hüsrev, ayrıca Hüsrev Perviz, bir yıl kesinti hariç 590'dan 628'e kadar hüküm süren İran'ın son büyük Sasani kralı (şah) olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">III. Yezdicerd</span>

III. Yezdicerd, III. Yezdigird ya da III. Yezdicürd,, Sasani İmparatorluğu'nun yirmi dokuzuncu ve son hükümdarıdır. 628 yılında oğlu II. Kubâd tarafından öldürülen II. Hüsrev'in (590–628) torunudur. Babası Şahryar'dı ve babaannesi Bizans İmparatoru Mauricius'un kızı Miriam'dı. Ayrıca, Ali'nin torunu Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn'in annesi Şehre-Bânû'nun da babası olur.

Ronikanes M.S. 6. ile M.S. 7. yüzyıllar arasında Sasaniler Dönemi'nde hükümdarlık yaptığı rivayet edilen bir kraldır. Edebi bir kişiliği bulunan kral, aynı zamanda vecizeleriyle de çok önemli bir kişiliğe sahip olduğu rivayet edilir.
Edebiyat alanında birçok çalışmaya imza atmış olsa da, bunların hiçbiri günümüze ulaşamamıştır. Rivayetlere göre savaş yıllarında eserleri, Mezopotamya'ya kaçırılmıştır.
Hakkında pek fazla bilgiye ulaşılamamıştır. Ulaşılan tek eseri içinde 99 tane vecize mahiyetinde olan ceylan derisiyle kaplanmış bir kitaptır.
Rivayetlere göre annesi Avrupalı bir tüccarın kervanından ayrılıp, zamanın Sasani Devleti'ndeki bir beyin himayesi altına girmiş ve daha sonra cariyesi olmuş. Daha sonra bu beyle evlenmiştir. Ronikanes isminin çıkış mahiyeti Avrupa kökenlidir. Araştırmacılar bu noktada birleşmektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Hormizdegan Muharebesi</span>

Hormizdegan Meydan Savaşı Partlar ve Sasani Devleti arasında 28 Nisan 224'te gerçekleşmiş, Sasani Devleti'nin zaferiyle sonuçlanmıştır. Bu zafer sonucunda Sasani Devleti; İran, Orta Doğu, Kafkaslar ve Orta Asya'nın belli bölümlerinde beş asırdır süren Arsak hanedanının etkiliğini sonlandırdı.

<span class="mw-page-title-main">İstahr</span>

İstahr, İran'ın güneyinde Fars Eyaleti sınırları içinde yer alan antik şehir. I. Erdeşîr zamanında milattan sonra 224-226 tarihleri arasında Sasani İmparatorluğu'na başkentlik yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mani (peygamber)</span> Maniheizmin kurucu peygamberi (216–274)

Mani, gnostik bir din olan Maniheizm'in kurucusu. Birûni'ye göre Mani, Yeni Ahit'te bahsi geçen Faraklit'in kendisi olduğunu ve "son peygamber" olduğunu ileri sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Sasani sanatı</span>

Sasani sanatı, Sasani İmparatorluğu'nun hüküm sürdüğü milattan sonra 3 ila 7. yüzyıl arasında günümüze ulaşan materyal kalıntıları kapsar. Sasani sanatı varlığını 651 yılındaki Müslümanların İran'ı fethine değin sürdürmüştür. Son Part kralının I. Ardeşir tarafından yenilgiye uğratılmasıyla yükselen Sasani Hanedanı hüküm sürdüğü 400 yıl içerisinde İran ve Irak'ı aşan bir coğrafyaya hükmetmiştir. Bunun ötesinde Anadolu'nun bir kısmı, Mısır ve Arabistan'ı da kontrolü altına almayı başarmıştır. Geleneksel olarak yerine geldiği Ahameniş geleneğini sanatta da devam ettiren Sasaniler çalkantılı geç antik çağ içerisinde gerek Akdeniz etkisinde gerekse uzak doğu etkisi altında kalmıştır.

Sasani donanması, Sasani İmparatorluğu'nun Deniz kuvvetleridir. Donanmanın lideri, iddiaya göre navbed unvanını taşıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Sasani İmparatorluğu'nun zaman çizelgesi</span>

Sasani İmparatorluğu ya da Sasani Hanedanı, MS 224-651 arasında süren Pers hanedanlığı için kullanılan isimdir.

Sasanilerin ataları, prens ve prensesleri ve Sasani imparatorlarının aile ağacıdır..

Sasani İmparatorluğu'nun şehinşahları geniş bir coğrafyada hüküm sürmüşlerdir. En güçlü olduğu zaman, batıda Türkiye ve Rodos doğuda Pakistan'a kadar uzanıyordu ve aynı zamanda modern Kafkasya, Yemen, Birleşik Arap Emirlikleri, Umman, Mısır, İsrail, Lübnan, Suriye, Ürdün ve Orta Asya'daki bölgeleri kapsıyordu.

Persis ya da İngilizcesi ile Persia günümüzde İran'ının güneybatısında bir şehir ve Fars bölgesidir. Farslar'ın başlangıçta ya Orta Asya'dan ya da daha büyük olasılıkla kuzeyden Kafkasya üzerinden göç ettikleri düşünülmektedir. O halde, MÖ birinci milenyumun başlarında mevcut Persis bölgesine göç etmiş olmalıdırlar. Ülke ismi olan Persia adını doğrudan Eski Farsça bir kelime olan Parsa'dan almıştır.

337-361 Pers-Roma savaşları, 337 ve 361 yılları arasında Roma İmparatorluğu ile Sasani İmparatorluğu arasında gerçekleşen bir dizi askeri çatışmadır. Bunlar, rakip güçler arasında Ermenistan ve İberya sınır krallıklarındaki nüfuz konusunda uzun süredir devam eden rekabetin ve II. Şâpûr'un Arap seferinden sonra imparatorluklar arasındaki önceki savaşı sonlandırmış Nisibis Barış Antlaşması olumsuz şartlarını iptal etme arzusunun bir sonucudur. II. Constantius yönetimindeki Romalılar birçok kanlı karşılaşmada yenildikleri halde Şâpûr kesin bir zafer elde edemedi.

<span class="mw-page-title-main">V. Vologases</span> Part kralı

V. Vologases, 191'den 208'e kadar Part İmparatorluğu'nun Krallarının Kralıydı. Ermenistan kralı olarak, II. Vologases olarak bilinir. Ermenistan'daki krallık dönemi hakkında, oğlu Rev I'i 189'da İber tahtına çıkması dışında çok fazla bigi yoktur. Vologases, 191 yılında babası IV. Vologases'in yerine Part İmparatorluğu'nun kralı oldu; İktidar geçişinin barışçıl mı olduğu yoksa Vologases'in tahta bir iç savaşta mı geçtiği belirsizdir. Vologases Part tahtına çıkınca, Ermeni tahtını oğlu I. Hüsrev'e vermiştir.