İçeriğe atla

I. Alvise Mocenigo

I. Alvise Mocenigo
I. Alvise Mocenigo portresi
Ressam: Tintoretto. (1847)
Venedik Cumhuriyeti Doçesi (85.)
Doge di Venezia
Hüküm süresi11 Mayıs 1570 – 4 Haziran 1577
7 yıl 24 gün
Önce gelenPietro Loredan
Sonra gelenSebastiano Venier
Doğum26 Ekim 1507
Venedik
Ölüm4 Haziran 1577 (yaş 69)
Venedik
DefinSanti Giovanni ve Paolo Kilisesi (San Zanipolo Bazilikası), Venedik
Eş(ler)iLoredana Marcello
Mocenigo Ailesi arması

I. Alvise Mocenigo (d. 26 Ekim 1507 - ö. 4 Haziran 1577), 1570-1577 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 85'inci Venedik dükasıdır.

Hayatı

Doçe olmadan önce

1507'de doğan Alvise Mocenigo'nun babası Tommaso Mocenigo ve annesi Lucrezia Marcello idi. Bu ailenin 5 erkek çocuğundan en büyüğü idi. Ailesi Venedik Cumhuriyeti'nin tanınmış ilerigelen soylu sülalelerindendi.[1]

Gençliğinde antik kalıntılar ve eşyalara çok merak sarmıştı. Önce devletin iç idareci memurluğunda hızla ilerledi. Sonra dışişleri için önemli elçiliklere getirildi. 1545'te V. Karl (Kutsal Roma İmparatoru) (Şarlkent) nezdinde Venedik Cumhuriyeti'nin elçisi olarak tayin edildi. 1557'de Vatikan'da Papa IV. Paulus nezdine elçi yapıldı. 1564'te tekrar İmparator nezdinde Venedik Cumhuriyeti elçisi oldu. 1566'da Venedik Cumhuriyeti'nin en yüksek idare konseyi olan Onlar Konseyi üyesi yapıldı ve 1567'de en yüksek idareci görevi olan "San Marco Proküratörü (Savcı)" olarak göreve getirildi.

1567'de yapılan doçelik seçimlerinde çok favori bir adaydı. Fakat "Doçelik Seçmen Koleji"'nde yapılan seçimlerde çok küçük bir farkla Pietro Loredan doçe seçildi. Fakat Pietro Loredan yaşlı idi ve kısa süren "doçe" görevi yaptıktan sonra öldü ve 11 Mayıs 1570'te Alvise Mocenigo 'Venedik Cumhuriyeti" doçesi olarak seçildi.

Doçelik dönemi

AlviseMocenigo ailesi ile birlikte

Alvise Mocenigo'nun "Doçe"lik görevine başlangıcı, Osmanlı Devleti ile Venedikliler elinde bulunan Kıbrıs adası üzerinde savaş başlangıcına rastladı. Osmanlı ordusu serdar Lala Mustafa Paşa'nın komutasında 15 Mayıs 1570'te kaptan-ı derya Piyale Paşa komutasında donanmaya bindirilerek İstanbul'dan ayrıldı. 1 Temmuz 1570'te Osmanlı ordusu Kıbrıs'a asker çıkarmaya başladı. 22 Temmuz'da Lefkoşa kuşatıldı ve bu kale 9 Eylül'de Osmanlılar eline geçti. Baf, Limasol ve Larnaka kaleleri Osmanlılarca alınmasından sonra 8 Eylül 1570'te Mağusa kalesi kuşatıldı. Venedikliler ve müttefikleri tarafından savunulan bu kale 1 Ağustos, 1571'de Osmanlı güçlerine teslim olmak zorunda kaldı.

Kıbrıs'ın Osmanlılar tarafından fethi ile Venedik Doçe'si olan Alviso Mocenigo, Papa V. Pius'nun gayretleri ile birlikte, Papalık, Venedik, İspanya krallığı'dan oluşan Osmanlılara karşı bir ittifak kurulmasını sağladı. 15 Mayıs 1571'de bu birleşme antlaşması imzalanıp bir Kutsal İttifak oluştu. Bu Kutsal İttifak ile bir Haçlı donanması kuruldu ve komutasına V. Karl'in gayri-meşru oğlu Don Juan de Austria (Avusturyalı Johann) getirildi. Buna katılan Venedik donanması amiralı Vaniero idi. Avrupa'nın prens, asilzâde, amiral ve generalleri de Haçlı donanmasında görev almıştı. Osmanlı donanması komutanları olan Müezzinzade Ali Paşa ile Pertev Paşa'nın yanlış tutumları dolayısıyla bu iki donanmanın 7 Ekim 1571'de yaptıkları İnebahtı Deniz Muharebesi'nde Kutsal İttifak Donanması galip geldi. Osmanlı donanması bozulup 142 gemi yok olması ve 20 bin Osmanlı askeri ölmesi sonucu ortaya çıktı. Ölenler arasında, Müezzinzade Ali Paşa başta olmak üzere birçok Osmanlı paşası ve beylerbeyi de vardı.

Fakat Alvise Mocenigo ve Venedik Cumhuriyeti bu büyük savaş galibiyetinden pek kalıcı stratejik sonuç alamadı. Özellikle Kıbrıs adası tekrar hiç Venedik eline geçmedi. Osmanlı devleti sadrazamı Sokollu Mehmed Paşa büyük gayretlerle kısa bir sezon içinde yeni bir Osmanlı donanması kurdurdu. Bu yeni Osmanlı donanması ertesi yaz tekrar denize açıldı ve Venedik ve Kutsal İttifak üyeleri deniz güçleri bu yeni donanmaya hücuma yanaşmak istemediler. Osmanlı devletine gönderilen Venedik elçisine Sadrazam Sokullu Mehmed Paşa, İnebahtı Deniz Muharebesi'yle ilgili olarak

"Biz Kıbrıs'ı almakla sizin kolunuzu kestik, siz İnebahtı'da bizi yenmekle, sakalımızı tıraş ettiniz. Kesilen kolun yerine yenisi gelmez, fakat kesilen sakalın yerine daha gür çıkar."

diye verdiği açıklama Osmanlı-Türk tarihlerindede çok iyi bilinmektedir. Bu savaşlardan sonra Venedik Cumhuriyeti ve Doçesi I. Alviso Mocenigo İstanbul'a gönderilen elçi ile Kıbrıs'ın Venedik elinden çıkmasını kabul eden bir antlaşma imzalamak zorunda kaldı. Bu antlaşma ile Venedik Doğu Akdeniz'de olan ticaretini korumak için Osmanlı Devletine üç tane yıllık taksitle 300.000 düka altın tazminat da vermeyi kabul etti. Fakat bu da Venedik'in pek yararına olmadı. Osmanlı devleti Doğu Akdeniz ticareti için Hollandalı, Fransız ve İngiliz tüccarları tercih eder oldu.

I. Alvise Mocenigo'nun sonraki hayatı da pek rahat geçmedi. Karısı olan Loredana Marcello 1572'de öldü. 11 Mayıs 1574'te ilk defa ve Aralık 1577'de ikinci defa Doçe'lerin yaşadığı ve devlet merkezi bürokrasinin çalıştığı tarihi Dükalık Sarayı yangınlarla harap oldu. 1577'de denizden gelen fırtına ile Venedik Körfezi'nde deniz suları yükseldi ve şehir sular altında kaldı. Aynı yıl şehirde veba salgını başladı.

I. Alvise Mocenigo 4 Haziran 1577'de öldü.

I. Alviso Mocenigo'nun çocukları olmadığı için biriktirmiş olduğu büyükçe servetini varisleri olarak kardeşlerine bırakmıştır. Ama vasiyetine göre onların da oğullarına ve ahvadlarına "Alvise" adı vermeleri gerekmekteydi. Bu nedenle Mocenigo sülalesinden olan üç daha "Alvise" ismini taşıyan "doçe" bulunmaktadır.

Defin yeri

Santi Giovanni ve Paolo Kilisesi'ndeki anıt mezarı

Venedik'te 25 '"doçe"'nin mezarı bulunduğu Santi Giovanni ve Paolo Bazilika'sı yahut (San Zanipolo)"'da karısı ile birlikte bir anıt şeklinde lahit anıt-mezarı vardır. Bu mezarın ilk mimarı 1580'de Girolamo Grapiglia ve bitiren mimarı 1646'da Francesco Contin'dir. Bu lahit-anıt Bazilikanın ana koridorunun batı duvarında ve Pietro Mocenigo'nun lahit anıtı yanındadır. Bu lahit anıt iki katlı bir anıt şeklinde İstirya mermer taşından yapılmıştır. Alt katında iki evliya heykeli ve "Doçe"yi gösteren iki röliyef bulunur. Lahit-anıtın ikinci katında solda doçenin yatan heykeli ile üzeri kapalı bir gri mermerden bir lahit ve sağda karısının yatan heykeli ile üzeri kapalı yine gri mermerden bir lahit bulunmaktadır.[2]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  • Bu madde kısmen Fransızca Wikipedia "Alvise Ier Mocenigo" maddesi kaynaklıdır: [1][] (Fransızca)
  1. ^ I. Alvise Mocenigo'dan başka kendisinden önce üç tane (Tommaso Mocenigo (1414–1423), Pietro Mocenigo (1474–1476), Giovanni Mocenigo (1478–1485)) ve kendinden sonra da 3 tane (II. Alvise Mocenigo (1700–1709), III. Alvise Mocenigo (1722–1732) ve IV. Alvise Mocenigo (1763–1778)) Mocenigo sülalesinden olan kişiler Venedik Cumhuriyeti "Doçe" görevi yapmışlardır.
  2. ^ "Bazilika'nın resmi websitesindeki heykel-anıtlar maddesi". 7 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2013. 

Dış kaynaklar

Wikimedia Commons'ta I. Alvise Mocenigo ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
  • Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 (İngilizce)
  • da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello (İtalyanca)
  • Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca)

Dış bağlantılar

  • "Mocenigo, Alvise I" maddesi, Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Dizionario Biografico degli Italiani Online:[2] 3 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Resmî unvanlar
Önce gelen:
Pietro Loredan		Venedik Doçesi
1570 – 1577 		Sonra gelen:
Sebastiano Venier


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Selim</span> 11. Osmanlı padişahı (1566–1574)

II. Selim, Sarı Selim veya Sarhoş Selim, 11. Osmanlı padişahı ve 90. İslâm halîfesidir. Kânûnî Sultan Süleyman ve Hürrem Sultan’ın oğludur. Kardeşi Bayezid’e karşı Konya’da yapılan ve tarihte Konya Şehzâdeler Muharebesi olarak yer edinen savaşı kazanarak, babasının desteğini aldı. Babasının ölümü üzerine, hayattaki tek oğlu olarak 24 Eylül 1566 tarihinde on birinci padişah olarak tahta geçti. Padişahlığı sırasındaki ilk sefer batı yönlü yapıldı. Ülke sınırları Orta Avrupa’ya kadar genişledi. Kıbrıs, Tunus, Yemen ve Fas kayıtsız şartsız teslim olanlar arasındaydı. Ülkesinin denizlerde de egemenliğini genişleterek, deniz egemenliğine önem verdi.

<span class="mw-page-title-main">İnebahtı Deniz Muharebesi</span> 1571 yılında gerçekleşen deniz savaşı

İnebahtı Deniz Muharebesi, 7 Ekim 1571'de Papa V. Pius tarafından düzenlenen Katolik devletler koalisyonu olan Kutsal İttifak'ın bir filosunun Patras Körfezi'nde Osmanlı İmparatorluğu filosunu büyük bir yenilgiye uğrattığı bir deniz çatışmasıdır. Osmanlı kuvvetleri, İnebahtı'ndaki deniz üssünden batıya doğru yelken açmışlardı ki, Sicilya'nın Messina kentinden doğuya doğru yelken açan Kutsal Birlik filosuyla karşılaştılar.

Osmanlı-Venedik Savaşları 15. yüzyıl - 18. yüzyıl arasında Osmanlı Devleti ile Venedik Cumhuriyeti arasında savaşılmış savaşlardır.

  1. 1463-1479 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız Osmanlı-Venedik Antlaşması (1479)
  2. 1499-1503 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız Sapienza Deniz Savaşı (1499) ve Modon Deniz Savaşı (1500)
  3. 1537-1540 Osmanlı-Venedik Savaşı
  4. 1570-1573 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız İnebahtı Deniz Savaşı (1571)
  5. 1645-1669 Girit Savaşı
  6. 1683-1699 Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları → bakınız Karlofça Antlaşması (1699)
  7. 1714-1718 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız Pasarofça Antlaşması (1718)
<span class="mw-page-title-main">Müezzinzade Ali Paşa</span>

Müezzinzade Ali Paşa Piyale Paşa'dan sonra başa geçerek 1569-1571 yılları arasında Osmanlı Donanması'nın Kaptan-ı Deryalığını da yapmış Osmanlı denizcisi ve devlet adamı.

Bozcaada Deniz Muharebesi Kaptan-ı Derya Mezomorto Hüseyin Paşa komutasındaki Osmanlı Donanması'nın 14 Haziran 1698'de Amiral Molino komutasindaki Venedik Cumhuriyeti Donanması ile Kuzey Ege'de yaptığı deniz muharebesi. 1684-99 Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları içinde Osmanlı-Venedik savaşının bir evresidir.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Venedik Savaşı (1570-1573)</span> 1570den 1573e kadar Osmanlı İmparatorluğu ile Kutsal Birlik arasında yaşanan çatışma

Osmanlı-Venedik Savaşı veya Kıbrıs Seferi, Osmanlı-Venedik savaşlarının dördüncüsüdür. 1570-73 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu ile Venedik Cumhuriyeti arasında yapılmıştır. Savaşın ilerleyen döneminde Venedik saflarına dâhil olan devletler olmuştur. Papa V. Pius'un girişimleriyle oluşturulan Kutsal İttifaka Venedik Cumhuriyeti, İspanyol İmparatorluğu, Papalık Devleti, Ceneviz Cumhuriyeti, Savoya Dükalığı ve Hospitalier Şövalyeleri katılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kılıç Ali Paşa</span> Kapudan Paşa

Kılıç Ali Paşa, Uluç Ali ya da Uluç Ali Reis olarak da bilinen, 1571 ile 1587 yılları arasında 16 yıl kaptan-ı derya olarak görev yapmış Osmanlı denizcisidir. İtalyan asıllı olup, Müslüman olmadan önceki adı "Giovanni Dionigi Galeni"dir. İtalyan kaynaklarında Occhiali adıyla geçer. Müslüman olduktan sonra hızla yükselmiş ve Osmanlı donanmasının önemli komutanlarından biri olmuştur. Özellikle, İnebahtı Savaşı sırasında gösterdiği başarı ile bilinir. Karısının adı Selime Hatun'du ve hiç çocukları olmamıştı.

<span class="mw-page-title-main">Pietro Loredan (doçe)</span> Siyasi Kişi

Pietro Loredan, 26 Kasım 1567–3 Mayıs 1570 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 84'üncü dükadır. Doçe Francesco Venier'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 26 Kasım 1567'da tahta çıktı. 3 yıl 2 ay 2 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"lik saltanatından sonra 3 Mayıs 1570'te 87 yaşında Venedik'te öldü.

<span class="mw-page-title-main">Sebastiano Venier</span>

Sebastiano Venier. 11 Haziran 1577 – 3 Mart 1578 döneminde Venedik Cumhuriyeti "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 86'ncı dükadır. Doçe I. Alvise Mocenigo'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 11 Haziran 1577'de tahta çıktı. 1 yıl 10 ay 1 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 3 Mart 1578'de 88 yaşında Venedik'te öldü.

<span class="mw-page-title-main">II. Giovanni Cornaro</span>

II. Giovanni Cornaro, 22 Mayıs 1709 – 12 Ağustos 1722 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 111'inci dükadır. Doçe I. Alvise Mocenigo'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 22 Mayıs 1709'da tahta çıktı. 13 yıl 2 ay 21 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 12 Ağustos 1722'de 75 yaşında Venedik'te öldü.

<span class="mw-page-title-main">Sebastiano Mocenigo</span>

.

<span class="mw-page-title-main">Alvise Giovanni Mocenigo</span>

.

(İkinci) Çanakkale Deniz Muharebesi, Kaptan-ı Derya Zurnazen Mustafa Paşa komutasındaki Osmanlı Donanması'nın 21 Haziran 1655'te Venedik Cumhuriyeti Donanması ile Çanakkale Boğazı önlerinde yaptığı deniz muharebesi, 1645-1669 Osmanlı-Venedik Savaşı'nın bir evresi.

<span class="mw-page-title-main">II. Alvise Mocenigo</span>

.

<span class="mw-page-title-main">Mağusa Kuşatması</span>

Mağusa Kuşatması, 1570-1573 Osmanlı-Venedik Savaşı sırasındaki en büyük iki askerî harekâttan biri olan Kıbrıs Seferi'nde bir evre. Fiilen 12 Mayıs 1571'de başlayan kuşatmanın 82. gününde kale Osmanlı ordusunca fethedildi.

<span class="mw-page-title-main">İnebahtı Kuşatması (1499)</span>

İnebahtı Kuşatması, 1499-1503 Osmanlı-Venedik Savaşı'nda bir evre. II. Bayezid komutasındaki Türk ordusu, Venedik-Fransa donanmalarını mağlup eden Türk donanmasının yardımıyla İnebahtı'yı fethetti.

<span class="mw-page-title-main">Akdeniz Seferi (1572)</span>

Akdeniz Seferi, 1570-1573 Osmanlı-Venedik Savaşı'nda evre.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Antlaşması (1573)</span>

İstanbul Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu ile Venedik Cumhuriyeti arasında 5 Mart 1573'te imzalanan ve taraflar arasındaki 1570-73 Savaşını sona erdiren ahidnâme.

Palabıyık Yusuf Paşa ya da Çelebi Yusuf Paşa, Osmanlı kaptan-ı deryası.

<span class="mw-page-title-main">Pulya Seferi (1573)</span>

Pulya Seferi, 1515-1577 Osmanlı-İspanya Savaşı'nda evre.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.