İçeriğe atla

Huygens (uzay aracı)

Huygens uzay sondası
Sondanın 1,3 metre (4,3 fit) çapındaki tam boyutlu bir kopyası
UygulayıcıESA / ASI / NASA
COSPAR kimliği1997-061C Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Web sitesiHuygens ana sayfası
Uzay aracı özellikleri
ÜreticiAérospatiale
GüçToplam 1800 W
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi15 Ekim 1997, 08:42 (UTC) (15 Ekim 1997, 08:42 (UTC))
RoketTitan IV(401)B, sırtındaki Cassini yörünge aracıyla
Konuşlandırma tarihi25 Aralık 2004
Görev sonu
Son temas13:37, 14 Ocak 2005 (UTC) (2005-01-14T13:37Z)
İniş tarihi14 Ocak 2005, 12:43 (UTC)
Titan iniş aracı
İniş tarihi14 Ocak 2005, 12:43 (SCET UTC)
İniş yeri10°34′23″S 192°20′06″W / 10.573°G 192.335°B / -10.573; -192.335 (Huygens probe)[1]
Horizon 2000
 

Huygens (/ˈhɔɪɡənz/ HOY-gənz), 2005'te Satürn'ün uydusu Titan'a başarıyla inen atmosferik bir giriş probuydu (sonda). Avrupa Uzay Ajansı (European Space Agency-ESA) tarafından inşa edilip işletilen bu uzay aracı, Cassini-Huygens misyonunun bir parçasıydı ve Titan'a inen ilk uzay aracı ve bir uzay aracının Dünya'dan şimdiye kadar yaptığı en uzak iniş oldu.[2] Sonda, 1655'te Titan'ı keşfeden 17. yüzyıl Hollandalı gökbilimci Christiaan Huygens'in[3] adını almıştır.

Birleştirilmiş Cassini–Huygens uzay aracı 15 Ekim 1997'de Dünya'dan fırlatıldı.[3] Huygens, 25 Aralık 2004'te Cassini yörünge aracından ayrıldı ve 14 Ocak 2005'te Adiri bölgesi yakınında Titan'a indi.[4] Bu iniş, dış Güneş Sisteminde gerçekleştirilen tek iniştir.[5] Aynı zamanda Dünya'nın Ayı dışındaki bir aya ilk inişti.

Huygens karaya indi, ancak tasarımında okyanusa düşme olasılığı da hesaba katılmıştı. Sonda, atmosferde birkaç saat ve muhtemelen yüzeyde kısa bir süre için veri toplamak üzere tasarlandı. İnişten sonra yaklaşık 90 dakika veri göndermeye devam etti.

Kaynakça

Alıntılar

  1. ^ Kazeminejad, Bobby (Mayıs 2011). "Titan's new pole: Implications for the Huygens entry and descent trajectory and landing coordinates". Advances in Space Research. 47 (9). ss. 1622-1632. Bibcode:2011AdSpR..47.1622K. doi:10.1016/j.asr.2011.01.019. Erişim tarihi: 4 Ocak 2018. 
  2. ^ Rincon (15 Ocak 2005). "Huygens sends first Titan images". BBC News. 23 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2016. 
  3. ^ a b "Solstice Mission Overview". NASA. 17 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2013. 
  4. ^ "Cassini-Huygens". European Space Agency. 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2019. 
  5. ^ "Cassini-Huygens Mission Facts". European Space Agency. 18 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2019. 

Bibliyografi

Konuyla ilgili yayınlar

  • NASA/ESA/ASI Cassini-Huygens: 1997 onwards (Cassini orbiter, Huygens probe and future exploration concepts) (Owners' Workshop Manual). Haynes Manuals, UK. 2018. ISBN 978-1785211119. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Satürn</span> Güneş Sisteminin 6. gezegeni

Satürn veya Eski Türkçedeki adıyla Sekentir ya da Sekendiz, Güneş'e en yakın altıncı gezegen ve Jüpiter'den sonra Güneş Sistemi'ndeki en büyük ikinci gezegendir. Ortalama yarıçapı Dünya'nın yaklaşık dokuz buçuk katı olan bir gaz devidir. Dünya'nın ortalama yoğunluğunun yalnızca sekizde birine sahiptir, ancak Dünya'dan 95 kat daha büyüktür. Satürn, neredeyse Jüpiter büyüklüğünde olmasına rağmen, Jüpiter'in kütlesinin üçte birinden daha azına sahiptir. Satürn, Güneş'in etrafında 9,59 AU (1.434 milyon km) mesafede 29,45 yıllık bir yörünge periyoduyla dolanır.

<span class="mw-page-title-main">Astrobiyoloji</span> Dünyadaki ve uzaydaki yaşamın incelenmesi ile ilgilenen dirim bilimi dalı

Astrobiyoloji ya da eksobiyoloji, disiplinlerarası bir bilim olup, özellikle evrende yaşamın ortaya çıkmasını ve evrimini sağlayan jeokimyasal ve biyokimyasal etken ve süreçleri konu alır; bir başka deyişle, evrende biyolojik kökenin, evrimin, dağılımın ve canlıların geleceğinin incelenmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Uluslararası Uzay İstasyonu</span> Düşük Dünya yörüngesinde yaşanabilir yapay uydu

Uluslararası Uzay İstasyonu, alçak Dünya yörüngesine yerleştirilmiş bir uzay üssü, başka bir tabirle üzerinde yaşanabilen yapay bir uydudur. Bir araya getirilen modüllerin birleştirilmesiyle inşa edilmiş olan istasyonun ilk kısmı 1998 yılında fırlatılmıştır. İstasyonun yapısı temel olarak basınçlı modüller, destekleyici dış iskelet ve güneş panellerinden meydana gelmektedir. Dünya yörüngesinde bulunan en büyük yapay uydudur. Uygun saatlerde yeryüzünden bakıldığında çıplak gözle görülebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa Uzay Ajansı</span> AB ülkelerinin uzay kuruluşu

Avrupa Uzay Ajansı veya yaygın İngilizce kısaltmasıyla ESA, 1975 yılında, uzayın keşfini amaçlayan, hükûmetlerarası bir organizasyon olarak kurulmuştur. Şu an 22 üyesi olan ajansın merkezi Fransa'nın başkenti Paris'tedir. 2021 yılı itibarıyla 4,55 milyar Euro'luk bütçeye ve yaklaşık 2200 çalışana sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Titan (uydu)</span> Satürn uydusu

Titan, Satürn'ün en büyük uydusu ve yoğun bir atmosferi olduğu bilinen tek doğal uydudur. Dünya dışında, yüzeyinde kararlı sıvı bulundurduğu kanıtlanan 2. gök cismi olan Titan'daki büyük su kütleleri gibi görünen okyanusların, metan gazının sıvı hali olduğu görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Uzay aracı</span> araştırma yapmak üzere uzaya gönderilen insanlı veya insansız araçların ortak adı

Uzay aracı ya da uzay gemisi, Dünya'nın atmosferi dışında, özellikle dış uzayda çalışmak üzere tasarlanmış araç ya da makinedir. Uzay araçları insanlı ya da insansız olabilir. Bir uzay aracı telekomünikasyon, Dünya'nın gözlemlenmesi, meteoroloji, yolbul, uzay kolonizasyonu, gezegen keşfi, uzay turizmi, uzay savaşımı, uzay ortamında insan ve kargo taşınması gibi görevler için yapılmış olabilir. Bu tanım aynı zamanda yapay uyduları da kapsamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İapetus (uydu)</span>

Iapetus, tahmini 1469 km çap ile Satürn'ün üçüncü, Güneş Sistemi'nin 11. büyük uydusudur. İsmini Yunan Mitolojisi'nde bir Titan olan Iapetos'tan alır. Giovanni Domenico Cassini tarafından 1671 yılında keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">Uzay sondası</span> uzay keşfi için yapılan makineler

Uzay sondası, Dünya'nın çekim alanından kurtulup, Ay'a, diğer gökcisimlerine, gezegenler arası ya da galaksiler arası uzay boşluğuna gönderilerek veri toplamaya yarayan robotik uzay aracı ve bu aracın yerine getirdiği göreve verilen addır. Halihazırda etkin durumda yaklaşık 20 uzay sondası görev yapmaktadır. Şu an uzayda sondası bulunan ülkeler ve birlikler, Rusya, Ukrayna, ABD, AB, Japonya, Hindistan ve Çin'dir.

<span class="mw-page-title-main">Spitzer Uzay Teleskobu</span> 2003 yılında uzaya gönderilen ve 30 Ocak 2020de kullanım dışı bırakılan bir kızılötesi uzay teleskopu

Spitzer Uzay Teleskobu (SST), 2003 yılında uzaya gönderilen ve 30 Ocak 2020'de kullanım dışı bırakılan bir kızılötesi uzay teleskopuydu.

<span class="mw-page-title-main">Carolyn Porco</span> Amerikalı yerbilimci

Carolyn C. Porco dış güneş sisteminin keşfiyle ilgili çalışmalarıyla bilinen Amerikalı gezegenbilimci. Görüntüleme çalışmalarına 1980'lerde, Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün'ü kapsayan Voyager programında başlamıştı. Halen Satürn'ün yörüngesinde bulunan Cassini'nin görüntüleme takımı başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hyperion (uydu)</span> Satürnün uydusu

Hyperion, Satürn'ün doğal uydusudur. William Cranch Bond, George Phillips Bond ve William Lassell tarafından 1848 yılında keşfedildi. Düzensiz şekli, kaotik dönüşü ve açıklanamayan sünger benzeri görünümü ile dikkat çekicidir. Keşfedilen ilk yuvarlak olmayan uydudur.

<i>Cassini-Huygens</i> NASA-ESA-ASI ortak yapımı kaşif (satürn ve uyduları)

Cassini–Huygens, doğal uyduları ve halkaları da dahil olmak üzere Satürn sistemini incelemek amacıyla 15 Ekim 1997'de başlatılan NASA, ESA ve ASI ortaklığında gezegenler arası uzay araştırma göreviydi.

<i>Philae</i> (uzay aracı) Rosetta uzay aracına eşlik eden insansız Robotik Avrupa Uzay Ajansı iniş aracı

Philae, Avrupa Uzay Ajansı'nın robotik bir iniş aracıydı. Rosetta uzay aracının taşıdığı Philae, 12 Kasım 2014 tarihinde 67P/Churyumov–Gerasimenko kuyruklu yıldızına inerek bir kuyruklu yıldıza inen ilk uzay aracı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 2</span>

Chang'e 2, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ilk aşamasının bir parçası olup 2007'de fırlatılan Chang'e 1'in devamıdır. Chang'e 2'nin tasarımında Chang'e 1 ile benzerlik göstermesine karşın, daha gelişmiş bir yerleşik kamera da dahil olmak üzere bazı teknik yenilikler yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Titan'da yaşam</span>

Titan'da yaşam olup olmadığı sorusu; halen bilimsel değerlendirme ve araştırma konusu olarak ucu açık bir sorudur. Titan, Dünya'dan çok daha soğuktur ve yüzeyi sıvı sudan yoksundur, bu da bazı bilim insanlarının Titan'da yaşamı olası görmemesine neden olan etkenlerdendir. Öte yandan, kalın atmosferi kimyasal olarak aktiftir ve karbon bileşikleri bakımından zengindir. Yüzeyde sıvı metan ve etan gövdeleri vardır ve buz kabuğunun altında sıvı halde bir su tabakası olduğu düşünülmektedir; bazı bilim insanları, bu sıvı karışımların Dünya'daki hücre yapısından farklı canlı hücrelerin gelişimi için yaşam alanı sağlayabileceğini düşünüyor.

<span class="mw-page-title-main">Tarqeq</span>

Tarqeq, Satürn'ün doğal uydusudur. Scott S. Sheppard, David C. Jewitt, Jan Kleyna ve Brian G. Marsden tarafından 5 Ocak 2006 ve 22 Mart 2007 tarihleri arasında yapılan gözlemler sonucunda keşfedildi ve 13 Nisan 2007 tarihinde duyuruldu. Adını İnuit ay tanrısı Tarqeq'ten almıştır ve İnuit grubunun bir üyesidir. Çapı yaklaşık yedi kilometredir. Cassini uzay aracı Tarqeq'i 15-16 Ocak 2014 tarihlerinde 1,5 gün boyunca gözlemlemişti.

<span class="mw-page-title-main">Trace Gas Orbiter</span>

ExoMars Trace Gas Orbiter, Avrupa liderliğindeki ExoMars programının bir parçası olarak 2016 yılında Mars'a atmosferik araştırma için bir yörünge aracı ve Schiaparelli test iniş aracı gönderen Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ile Rus Roskosmos ajansı arasındaki ortak bir projedir.

Linda Spilker Satürn gezegenini araştıran Cassini misyonu için proje bilimcisi olarak görev yapmış Amerikalı bir gezegen bilim insanıdır. Araştırma ilgi alanları arasında Satürn'ün halkalarının evrimi ve dinamikleri yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Athena Coustenis</span> Yunan asıllı Fransız astrofizikçi

Athena Coustenis, Yunan asıllı Fransız astrofizikçi ve gezegen bilimcidir. Meudon'daki Paris Gözlemevi'nde çalışmaktadır ve Fransa Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi'nde (CNRS) İstisnai Araştırma Sınıfı Direktörüdür. Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ve NASA için çeşitli uzay görevi projelerinde yer almaktadır. Gaz devi gezegenleri Satürn, Jüpiter ve onların uydularıyla ilgilenmekte ve Satürn'ün uydusu Titan konusunda önde gelen uzman olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Amanda Hendrix</span> Amerikalı gezegen bilimci

Amanda R. Hendrix, Amerikalı astronom ve gezegen bilimci. Güneş sistemi cisimleri ve ultraviyole dalga boylarıyla ilgili öncü çalışmalarıyla tanınmaktadır. Gezegen Bilimi Enstitüsü'nde kıdemli bir bilim insanıdır. Araştırma ilgi alanları arasında ay ve asteroit yüzey kompozisyonu, uzayın ayrışma etkileri ve radyasyon ürünleri bulunmaktadır. Cassini-Huygens ve Galileo uzay araçlarının yardımcı araştırmacısıdır. Ay Keşif Yörünge Aracının katılımcı bilim insanı ve Hubble Uzay Teleskobu gözlem programlarında baş araştırmacıdır. 2019 itibarıyla, aynı zamanda "NASA Roadmaps to Oceans World Group" topluluğunun eş başkanıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.