Hucend
| Hucend Хуҷанд | |
|---|---|
 | |
  Hucend | |
Koordinatlar: 40°17′K 69°38′D / 40.283°K 69.633°D | |
| Ülke |  Tacikistan |
| Yüzölçümü | |
| • Toplam | 40 km² |
| Rakım | 325 m |
| Nüfus (2019) | |
| • Toplam | 181.600 |
| Zaman dilimi | +5 |
| • Yaz (YSU) | UTC |
| Alan kodu | 00 992 3422 |
Resmî site www.khujand.tj | |
Hucend[1] ya da Hücent[] ya da Hocent[] (Tacikçe: Хуҷанд; Rusça: Худжанд; Özbekçe: Xoʻjand; Farsça: خجند) Tacikistan'da Soğd ilinin merkezi olan bir şehirdir. 1939 – 1992 yılları arasındaki resmî ismi Leninabad idi. Duşanbe'den sonra Tacikistan'nın ikinci en büyük şehridir. Seyhun nehrinin aktığı Fergana Vadisinin ağzında bulunmaktadır. Şehrin en eski bilinen ismi Alexandria Eschatê (Ἀλεξάνδρεια Ἐσχάτη) yani "Uzak İskenderiye"'dir.
Tarih
Diğer verilen isimler: Khodyent, Hodjent, Leninobod, Ursaten, Kojend, Khojend, Leninabad, Khodzhent ve Khudzhand.[2] Bu yerleşim yeri ilk defa Milattan önce 329 Mayıs ayında Makedonyalı Büyük İskender tarafından kurulmuştur. Şehir asırlar boyunca İpek Yolu güzergahında düğüm noktasında konumlanmıştır. 8. yüzyılda ilk önce Araplar'ın istilasına, sonra Samaniler ardından Karahanlılar hüküm sürmüş ve 13. yüzyılda tekrar Moğolların istilasına uğramıştır.
19. yüzyılın ortalarında bölge Rusların eline geçmiş (1866 yılından sonra Orta Asya'nın büyük bir bölümü), 1924 yılında ilk önce Özbekistan SSC'ne ve 1929 yılında da Tacikistan SSC'ne bağlanmıştır.
Kaşgarlı Mahmud, Divân-ı Lügati't-Türk'te;
Hakan "شو Şu"; "شْجاند Xoçand" ırmağının kenarına karakol kurmak, Zülkarneyn'in geçtiğini haber vermek için kırk tarhanı gözcü göndermişti."[3] şeklinde anlatılan bu şehirdir.
1999 yılında Luna Papa Sinema Filmi'nin büyük bir bölümü Hucend şehrinde ve çevresinde çekilmiştir.
Ünlüler
- Oqil Oqilow (1944), Tacikistan başbakanı.
Notlar
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2014.
- ^ Khujand, Tajikistan Page 14 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt III, sayfa 413.
