Huasca de Ocampo
| Huasca | |
|---|---|
Kasaba ve belediye | |
 | |
Huasca de Ocampo | |
 Arma | |
  Huasca de Ocampo | |
Koordinatlar: 20°12′10″K 98°34′33″B / 20.20278°K 98.57583°B | |
| Ülke |  Meksika |
| Eyalet | Hidalgo |
| Kuruluş | 18. yüzyıl |
| Belediye Statüsü | 1864 |
| İdare | |
| • Tür | Belediye |
| • Belediye başkanı | Álvaro López Vaca |
| Yüzölçümü | |
| • Toplam | 305,80 km² |
| Rakım | 2100 m |
| Nüfus (2005) | |
| • Toplam | 15.201 |
| • Konut | 543 |
| Zaman dilimi | UTC-06.00 |
| • Yaz (YSU) | UTC-05.00 |
| Posta kodu | 43503 |
Huasca de Ocampo (İspanyolca telaffuz: ['waska ðe o'kampo]), Orta Meksika'da Hidalgo eyaletine bağlı bir kasaba ve belediyedir. Pachuca'ya 34 km ve Pachuca Dağları'ndaki Real del Monte'ye 16 km mesafede yer almaktadır.[1][2] Kasaba sıra dağların hemen içinde olsa da bölge arazisinin çoğu şehrin doğusuna açılan bir vadide yer almaktadır. Meksika'da kurulan ilk çiftliklerden biri burada bulunurken ekonomik gelişme 18. yüzyılda Pedro Romero de Terreros tarafından yaptırılan madencilik çiftlikleriyle başlamıştır. 20. yüzyılın ortalarında ortak çiftlik arazileri (ejido) bölünmüş ve bazıları tamamen veya kısmen baraj göllerinin altında kalmıştır. Tarım ekonomik açıdan önemini korusa da kanyonlar, geleneksel evler, eski çiftlik tesisleri ve şelaleler gibi cazibe merkezleriyle bölge özellikle Meksiko'dan gelen hafta sonu ziyaretçileri için bir turizm alanı haline gelmiştir.[3]
Etimoloji
Bölgenin önceki adı “Huascazaloya”ydı. Bu Nahuatl dilinden gelen bir isimdir ve üç olası anlamı vardır. İlk ve en olası anlamı, “mutluluk ve bolluk yeri”dir. İkincisi, “suyun yeri” anlamına gelen bir kelimeden türemiştir. Üçüncüsü ise “değerli pamuklu şallar (mantalar) yaptıkları yer” anlamına gelen bir deyimden gelmektedir.[1][3][4] "Da Ocampo" eki 19. yüzyıl ortalarında burada kısa bir süre yaşayan Melchor Ocampo'nun onuruna eklenmiştir.[5]
Tarihçe
Bölgeye ilişkin ilk kayıtlar en fazla erken sömürge dönemine kadar uzanmaktadır. 1558'den itibaren Atotonilco el Grande'de bulunan Diego de Paz ailesinin encomienda adı verilen iş gücü sınıfının altına girmiştir. İlk kayıtlarda San Sebastian ve San Bartolomé gibi küçük köylerden bahsedilmektedir fakat Huasca'dan bahsedilmemektedir. 16. yüzyılın sonlarında bölge bir “Hint Cumhuriyeti” olarak kabul edilmiştir. Bu da buradaki yerlilerin İspanyollardan belirli bir miktarda özerkliğe sahip olduğu anlamına gelmektedir. 17. yüzyılda, encomienda dağılarak Hindistan Cumhuriyeti'nin etrafındaki topraklar çiftlik olmuştur.[1]
Huasca kasabası Regla'nın ilk Kontu Pedro Romero de Terreros'un burada madenciliği geliştirmesiyle 1760'lar ve 1780'ler arasında kurulmuştur. Pachuca ve Real del Monte'de daha öncekilerle kurmuş olduğu madenler onu yaşadığı dönemde dünyanın en zengin adamı yapmıştır.[1][5][6] Romero, burada en büyüğü San Miguel Regla ve Santa Maria Regla olmak üzere "hacienda" olarak adlandırılan dört büyük madencilik çiftliği kurmuştur. Bu çiftliklerde en şaşaalı döneminde önce inşa etmek için sonrasında da onları işletmek için binlerce işçi çalıştırılmıştır. Romero'nun 1781'deki ölümünden sonraki zamanlardaki kötü yönetim nedeniyle istihdan fazlasıyla düşmüştür. 1810'a gelindiğinde Huasca, Pachuca ve Real del Monte'deki madenlerin üretimi neredeyse %80 oranında azalmıştır. Topraklar kiraya verilmiş ve sığır yetiştiriciliği önem kazanmıştır. Bununla birlikte kiracıların mülklerin korunmasında hiçbir çıkarı olmadığı için aşırı otlatma ve diğer ekolojik zararlar ekonominin bu yönünü de mahvetmiştir. 19. yüzyılın ortalarında, tahıl ambarları ve diğer binaların çoğu harabe hale gelmiş ve bölgeden kitlesel göçe neden olmuştur.[1]
Bölgenin büyük çiftlikleri parçalanmış ve arazilerin çoğu ejidos veya kırsal topluluklar tarafından ortak tutulan araziler haline gelmiştir. 20. yüzyılın ikinci yarısında da Santa Maria Regla ve San Miguel Regla çiftliklerinin ana yapıları lüks otellere ve tatil köylerine dönüştürülmüştür. San Antonio Çiftliği 20. yüzyılda su depolamak ve elektrik sağlamak için burada inşa edilen barajlardan biri nedeniyle neredeyse tamamen sular altında kalmıştır.[1][3]
2005 nüfus sayımına göre yerli dili konuşan sadece 64 kişi olduğu ve hiçbir büyük yerli topluluk kalmadığı görülmektedir.[1]
Tarıma ek olarak ekoturizm ekonominin önemli bir yönü haline geldi. Hidalgo eyaletindeki eski binalarının çoğu burada bulunduğu için Pueblos Mágicos (Büyülü Şehirler) turizm programının bir parçası haline gelen ilk yer olmuştur. 20. yüzyılın ilk yarısından bu yana burada yaşam hızı çok fazla değişkenlik götstermemiştir.[4][7]
Ayrıca bölgenin popüler turistik destinasyonu, yerel halk ile burada özellikle eski Santa María Regla çiftliği çevresini satın almak veya arazinin kontrolünü başka şekilde ele geçirmek isteyenler arasında mülkiyet anlaşmazlıklarına yol açmıştır. Hükûmet yetkilileri yaklaşık yirmi aileye satmaları için baskı yapmış ve diğer mülkler için bankalara ödenmemiş kredileri olanlara bankalardan baskı kurulmuştur. Bazıları tahliye ile tehdit edilmiş ancak mahkeme kararları ile tahliye edilmeleri engellemiştir. Ailelerin çoğu 200 yılı aşkın bir süredir bu topraklarda yaşamaktadır. Araziyi alma girişimleri 1970'lerden beri denenmiş fakat son zamanlarda yoğunlaştığı görülmüştür.[8]
Şehir
Huasca de Ocampo kasabası Tulancingo vadisinin batı ucunun buluştuğu Sierra de Pachuca'nın kuzeydoğu kenarında yer almaktadır.[3] Kasaba alçak ormanlık tepelerle çevrilidir. Kasabadan doğuya doğru çıkıldığında vadiye açılan bir manzara vardır.[3][5] Kasabanın merkezinde beyaz kumtaşından yapılmış kırmızı laminat (metal veya plastik) veya kırmızı kil kiremit kaplı eğimli çatılarla kaplanmış evler ve diğer binalarla inşa edilmiştir. Duvarlar kalındır ve iri taş parçaları harçla bir arada tutulmaktadır. Bu, Hidalgo'da yağmurun sık olduğu eski maden alanlarında kullanılmakta olan yaygındır bir tarzdır.[5] Bazı yapılar pürüzsüz nehir taşlarıyla dekore edilmiş ve ana yollardaki vitrinlerin ve diğer binaların çoğu kabuğu hala bağlıyken kaba yontulmuş ahşaptan detaylara sahiptir.[5] Kasabanın sokakları taş döşelidir ve geceleri yanan sokak lambası yok denecek kadar az bulunmaktadır.[2][3]
Şehrin merkezinde bölgenin ana kilisesi mevcuttur. Çoğu kişi ana kapının üzerindeki kabartma oyma nedeniyle kilisenin Başmelek Mikail'e adandığını düşünse de gerçekte Vaftizci Yahya'ya adanmış bir kilisedir. Kilise 16. yy ilk yarısında Atotonilco el Grande manastırından Augustinians tarafından kurulmuştur. Ana kapının üzerindeki kabartma başmeleğe adanmış olan Pedro de Terreros tarafından bağışlanmıştır. İçerideki yan sunaklar ahşap olup 18. yüzyıldan kalma olduğu tahmin edilmektedir. Bu sunaklardan birisi Barok tarzındadır fakat sütunları eksiktir. Araf'ta kapana kısılmış ruhlara yardım eden iki Fransisken azizi ile tasvir edilen Başmelek Mikail'in büyük bir resmini içermektedir. Diğer yan sunaklar daha geleneksel olarak Barok tarzında yapılmıştır.[3]
Kasaba yerel kırmızı kilden yapılmış olan çanak ve çömlekleriyle ünlü bir kasabadır. Parçaların çoğu kavanoz, tabak ve bardak gibi gündelik eşyalardan oluşmaktadır. Bunlar çoğunlukla haftada bir kez kurulan pazarda veya tianguis'te satılır.[1][5] Kasabanın en tanınmış zanaatkarları olan bilinen, dükkânları ana kilisenin kuzeyindeki kapılarda bulunan Jesús Chavez Centeno ve Luis Escorz'dur.[3] Diğer el sanatları arasında şapkalar, kepler, volkanik taştan yapılmış molkajetler, mobilyalar, dövme demir, obsidyen ve rompope'dan yapılmış nesneler yer alır.[3][5] Casa de Cultura, yerel el sanatları da satan ana kilisenin güneyindedir.[3]
Kasaba için pazar günü satıcıların çoğunlukla yerel olarak ihtiyaç duyulan ürünleri satmak için kasabanın ana caddesi boyunca kurulan pazarda satış yapmaktadır. Restoranlarda fırınlanmış alabalık, cecina, barbacoa, salça, huitlacoche'li quesadillas Quesadilla, pulque ekmeği ve meyve şarapları gibi geleneksel yemekler bulunmaktadır.[1][5] Mevsiminde chinicuiles, escamoles chichas de maguey ve yerel yabani mantarlarla yapılan yemekler gibi özel yemekler mevcuttur.[5][9]
Kasabanın yakınında eski bir piramidin kalıntısı olan olası bir İspanyol öncesi yerleşim birimi vardır.[1] Kasabada on beşten fazla han ve otel bulunmaktadır.[10]
Her yıl 24 Haziran'da John the Baptist festivali gerçekleştirilmektedir. Etkinlik charreadalar, at yarışı, horoz dövüşleri, spor etkinlikleri, havai fişek gösterileri, halk dansları ve buna benzer eylemlerle kutlanmaktadır. Bir diğer önemli yıllık olay Guadalupe Bakiresi'nin bayram günüdür. Bu vesileyle parlak renklerde işlemeli mantadan (doğal pamuklu kumaştan) yapılmış pantolon ve gömlek gibi geleneksel kıyafetleri görmek mümkündür.[1]
Belediye
Huasca de Ocampo kasabası belediye başkanına sahip olmasına rağmen bölgenin 15.201 (2005) nüfusunun sadece küçük bir yüzdesi kasabada yaşamaktadır.[1][11] Bölge, Tulancingo, Omitlán de Juárez, Acatlán ve Atotonilco kasabalarıyla, kuzeyde ise Veracruz eyaleti ile komşudur.[1]
Bölge, kasabanın bulunduğu Sierra de Pachuca dağlarından daha düşük rakımlı ve daha yüksek sıcaklıklara sahip geniş, düz bir vadinin bir kısmına kadar uzanmaktadır. Bu alan küçük kasaba ve köylerin yanı sıra, tarlalar ve meyve bahçeleri gibi tarımsal araziler barındırmaktadır. Düz arazilerin etrafındaki yüksek kotlar, onlara kül yeşili bir görünüm veren pırnal ormanlarıyla doludur.[3] Bölgenin rakımı 1.800 - 2.800 arasında değişmektedir.[1] Bölge, Reserva de la Biosfera de la Vega de Meztitlán'ın (Vega de Meztitlán Biyosfer Rezervi) bir parçası konumundadır.[9] Burada aktif volkan olmamasına rağmen bölgenin yaklaşık %70'i Trans-Meksika Volkanik Kuşağı'nda yer almaktadır.[1]
Bölge yaklaşık 3300 hektar orman ve neredeyse tamamı şehri çevreleyen Sierra de Pachuca Dağları'nda bulunmaktadır. Başlıca tepeleri Cerro Grande, Las Navajas, La Piedra de Jacal, El Horcón ve La Peña del Aguila'dır. Zirvelerin altında uzanan çok sayıda küçük kanyon ve dağ geçidi, pürüzlü dağ yamaçları mevcuttur. Belediyenin ve ötesinin kapsamlı bir görünümünü veren bir zirveye Los Pelados denmektedir.[1]
Bölge, Panuco ve Moctezuma Nehirlerinin havzaları arasında bölünmüş durumdadır. Akan küçük nehirler, akarsular ve arroyolarla doludur. Nehirlerin en büyüğü Huascazaloya, Iztla, Hueypan ve San Jeronimo isimli nehirlerdir. Bu nehirler ve akarsular, büyüklükleri birkaç metreden birkaç kilometreye kadar değişen 87 doğal ve baraj gölü olan su birikintilerini besler.[1][3] Bölgelerdeki en iyi bilinen baraj ise San Antonio Regla barajıdır. Bu barajdan gelen su öncelikle tarımsal sulamada kullanılmaktadır. Büyük söğüt ve diğer ağaçlarla çevrili ana tatlı su kaynağı ise Ojo de Agua olarak bilinmektedir.[1]
Bölgenin nehirleri ve akarsuları, bölgenin büyük kısmında derin, dar vadiler ve kanyonlar oluşmasını sağlamıştır. Bunların en büyüğü Metztitlán Kanyonu sisteminin bir parçası olan San Sebastian Kanyonu'dur.[3]
Bölgenin iklimi ılıman - hafif soğuktur ve ortalama yıllık sıcaklık 15C'dir.[1] Kış, özellikle geceleri sıcak bir cekete ihtiyaç duyacak kadar soğuk olmaktadır.[6]
Buradaki bitki örtüsü çeşitlidir. Çam ve pırnal meşe gibi çoğu ağaç türü daha yüksek kotlarda bulunur. Düz alanlar çoğunlukla ot, söğüt ve defne gibi dağınık ağaçların bulunduğu tarım arazileridir. Yaban hayatı porsuk, sincap, tilki ve köstebek gibi küçük memelilerle sınırlıdır. Diğer türler, kartal gibi kuşları ve bukalemun gibi sürüngenleri içerir.[1]
Ekonomi
Tarihsel olarak buradaki en önemli ekonomik faaliyetler madencilik ve tarım olmuştur. Madencilik artık eskisi kadar önemli olmasa da bölge nüfusunun %37'sinden fazlasını istihdam eden tarım önemini korumaya devam etmektedir. 17.000 hektardan fazla araziyi kaplayan 3.000'den fazla üretim birimi mevcuttur. Bunun 9.000'den fazlası ekinlere, yaklaşık 4.000'i ise mera olarak ayrılmıştır. Şimdiye kadarki en önemli mahsul, 14.000 tonun üzerinde üretim yapılan mısırdır. Hayvan yemi, fasulye, buğday ve yonca da diğer önemli mahsullerdir. Ayrıca meyve bahçeleri de bulunmaktadır. Evcil hayvanlar arasında koyun, inek ve keçi başta olmak üzere kümes hayvanları, domuzlar, hindiler, atlar ve arılar bulunur.[1]
1993 itibarıyla bölgede on beş kişiyi istihdam eden sadece dokuz sanayi kuruluşu mevcuttu. Ürün çeşitliliği ise işlenmiş gıdaları, içecekleri ve hayvan yemlerini içermekteydi. Nüfusun %28'i İmalat, inşaat ve madencilik yapmaktadır.[1]
Ticaret, turizmden ve yerel nüfus için mal ve hizmetlere ayrılan sınıflardan oluşur. Bu hizmetler nüfusun yaklaşık %35'ini istihdam etmektedir. Bu falliyet alanları devlet ve yerel makamlar tarafından teşvik edilemektedir.[1][9]
Turizm
Bölge, Corredor de la Montaña veya sıra dağların bir parçası olarak Hidalgo eyalet turizm otoritesi tarafından turizm amaçlı tanıtımlarla desteklenmektedir.[5] Federal düzeyde kasaba, korunmuş mimarisi ve doğal çevresi nedeniyle Pueblo Mágico (Büyülü Şehir) olarak isimlendirilmektedir.[7] Bu detekleme faaliyetleri turistler için daha çekici hale getirmek için yeniden ağaçlandırma ve diğer ıslah projelerini içermektedir.[9] Bölgenin ziyaretçilerinin çoğu arabayla sadece 1 saat 40 dakika uzaklıktaki Meksiko'dan gelmektedir.[2][6] Ekoturizm ve yerel maden çiftlikleri, su kütleleri, dağlar ve kanyon alanları ve etkinliklerle başlıca ilgi çekici yerlerdir. Etkinliler olarak balık tutma, kürek çekme, yürüyüş, binicilik ve daha birçok benzer aktivite sayılabilir.[12] Bölgenin hacienda'ları (maden çiftlikleri) çoğunlukla Pedro Romero de Terreros tarafından inşa edilmiştir ve diğer alanlarla birlikte film ve televizyon şovları için set olarak kullanılmıştır.[3][13] Huasca kasabasından özellikle hafta sonları beölge içerisindeki ilgi çekici yerlerinin çoğuna turlar düzenlenmektedir.[5]
Santa Maria Regla Çiftliği
Terreros bu bölgede o zamanlar inanılmaz bir miktar olan iki milyon pesoya dört maden çiftliği inşa etti. Bu paranın yaklaşık yarısı sadece Santa Maria Regla'nın inşaatında harcanmıştır.[3] Huasca kasabasına dört km uzaklıkta bulunan inşaat, 1762'de gümüş bir operasyon olarak başladı.[3][6] Çiftliğin, Romero'nun bulunduğu İspanya'nın Cádiz eyaletindeki Chipiona kasabasında saygı gören Meryem Ana'ya olan bağlılığından gelmektedir.[5] Madenlerden çıkarılan kayalar, gümüşün saflaştırılması için ezilmek ve cıva ile işlenmek üzere ana tesise getirildi. Bu işlem, yerel akarsuların sağladığı büyük miktarlarda su gerektiriyordu. Yerel ormanlar, gümüşü eriterek çubuklara dönüştürmek için gereken ahşabı sağladı.[3] Hacienda, kanyonun dibinde (Prismas Basálticas'a çok yakın) on iki hektarlık bir alana yayılmakta ve yüksekliği 2.000'e kadar işçi çalıştırılmaktadır.[2][10]
Romero hayatını 1781'de bu çiftlikte kaybetmiştir.[3] Alexander von Humboldt, 1803'te Santa María Regla'yı ziyaret ederek, o sırada mülkün bir parçası olan Prismas Basálticas da dahil olmak üzere eskizlerini yaptı. Eskizleri ve yazıları Avrupa'da yayınlandı ve bölgenin ilk turizm destekçisi olarak kabul edildi. Orijinal çizimler Londra'daki British Museum'da bulunmaktadır.[14]
Ana kapısı, “Quis ut Deus” (Tanrı gibi olan) yazıtıyla Başmelek Mikail'in bir görüntüsünü taşımaktadır.[3] Ana konut, izabe fırınları, tüneller, su kemerleri, depolama tesisleri, kemerli ana teraslar ve şapel gibi orijinal yapıların bir kısmı korunmuş durumdadır.[2][5][6] Şapelin sade bir Barok cephesi vardır ve tasarım Antonio Rivas Mercado'ya atfedilmektedir.[14]
1945'te ana konut lüks bir otele dönüştürülmüştür. Çiftlik mülkünün büyük kısmı yakındaki derede kurulan baraj nedeniyle şimdi sular altındadır.[3] Tesis piknik alanları, korunan vahşi yaşam alanları, restoran, binicilik, rehberli turlar ve ATV kiralama hizmetleri sunmaktadır. Eski madencilik, ergitme ekipmanı sergileri ve şapel, düğünler ve diğer durumlar için kiralanabilir. Ayrıca restoranda bulunan alabalık yetiştirme tesisleri vardır. Çiftlik, The Old Gringo, The Mask of Zorro ve Demián Bichir ile birlikte Meksika filmi “Ave María” gibi filmlerin yapımında kullanılmştır.[6]
San Miguel Regla Çiftliği
Bölgenin diğer tanınmış çiftliği ise Huasca kasabasının hemen dışında, San Miguel Regla adıyla anılan alanda bulunan San Miguel Regla çiftliğidir. Bu çiftlik 18. yüzyılda Romero tarafından inşa edilmiş ve madenciliğe adanmıştır.[4][12] Çiftlikteki beş metrelik taş çevre duvarı, ana avluların kemerleri, ana konut, eritme fırınları (şimdi su basmış haldedir), cevher tankları ve bahçeler gibi yapılarının çoğu korunmaktadır.[5] San Miguel Regla'nın eski mülklerinin çoğu şimdi ejido arazisidir [4] ancak kompleks bir otel ve ekoturizm parkına dönüştürülmüştür. Ana ev patikalarla birbirine bağlanan mülkün üzerine inşa edilmiş küçük villalardan oluşan lüks bir otel durumundadır. Bölgenin bahçeleri 18. yüzyılda olduğu gibi korunmaktadır ve modern bir ısıtmalı yüzme havuzu eklenmiştir. Diğer olanaklar arasında toprak tenis kortu, bar, oyun odası, video kiralama ve 160 kişilik toplantı salonu bulunmaktadır. Yanındaki gölde yürüyüş yolları, çeşmeler ve Yunan tarzı bir tiyatro vardır.[2][12]
Santa María Regla'nın Bazaltik Prizmaları
Santa María Regla'nın Bazaltik Prizmaları (İspanyolca: Prismas basálticos de Santa María Regla), San Antonio Barajı'ndan suyun aktığı bir vadiyi çevreleyen uzun bazalt kaya sütunlarıdır. Bu dağ geçidi alanı Santa María Regla Çiftliği'nin bir parçasıydı ve ilk olarak 1803'te Alexander von Humboldt tarafından terfi ettirildi.[5]
Barranca de Alcholoya olarak adlandırılan kanyonun duvarları, otuz ila elli metre yüksekliğinde beş veya altı kenarlı çokgen sütunlarla kaplanmıştır.[14] Bazalt sütunlar volkanik lavların yavaş soğumasıyla oluşturulmuştur.[2] Görünür sütunlar daha da fazla poligonal bazalt sütunlarla desteklenmektedir. İki tane şelale mevcuttur. Diğerinden daha yüksek olanın suyu yakındaki barajlardan yapılan sapmalarla desteklenerek çoğaltılmaktadır.[14] Alttakine Cascada de la Rosa denir.[3][14] Kanyona kolay erişim için merdivenler, yürüyüş yolları ve asma köprüler eklenmiştir.[3]
Diğer ilgi çekici yerler
Bölgedeki diğer iki önemli çiftlik San Antonio Regla ve San Juan Hueyapan'dır. San Antonio Regla, Pedro Romero de Terrero tarafından bir maden tesisi olarak inşa edilmiştir. 20. yüzyılın başlarında eyaletteki en aktif tesislerden biriydi. Ancak bugün Pachuca'ya elektrik sağlayan San Antonio Barajı'nın Huazcazaloya ve Iztla Nehirlerine baraj gölü yapması nedeniyle tüm alan sular altında kalmış durumdadır. Görülebilen tek şey sulardan çıkan bu rafineriye ait büyük bir bacadır.[5][12] 1535 yılında Hernán Cortés'in yeğeni tarafından yaptırılan, çiftçilik ve hayvancılık yapılan San Juan Hueyapan Çiftliği, Meksika'da kurulan ilk çiftliklerden biridir. Tavernaları, ahırları ve şapeli günümüze kadar korunmuştur.[5]
El Zembo, Huasca'nın merkezinden 7 km uzaklıkta yüksek tepeler, pırnal ve köknar ormanlarıyla çevrili küçük bir vadide yer almaktadır. Bir alabalık çiftliği ve balıkları çeşitli şekillerde hazırlayan çeşitli küçük rustik restoranlar bulunmaktadır. Ziyaretçiler, tesisin gölünden alabalık satın alabilir veya balık tutabilir.[3][5]
Parque de las Truchas veya Alabalık Parkı (Bosque de las Truchas olarak da bilinir), yaklaşık on yıl önce 72 ejidos'un ortak arazilerinde bir alabalık çiftliği kurmaya karar vermesiyle başlamıştır. Projede sadece yirmi bir tane kalmıştır. Park, balık satışının yanı sıra ziyaretçilere balık tutma, kano, ızgara ve binicilik hizmetleri sunmaktadır. Kuluçkahane, yaklaşık %80'i yumurtadan çıkan bir tankta 40.000 ila 60.000 yumurta üretir. Bu yumurtalar Amerika Birleşik Devletleri'nden ithal edilmekte çünkü buradaki sular gökkuşağı alabalığının üremesi için biraz fazla soğuktur. Her hafta parkta bir adı olan tek göl konumundaki Lago de la Cruz'da yumurtalar bırakılır ancak neredeyse tüm göl ve göletlerde balık avına izin verilir. Huasca kasabasına yaklaşık 7 km uzaklıktadır.[9][12]
Peña del Aire, Santa María Regla Çiftliği'nin hemen kuzeyindeki bir kanyonun kenarından çıkan muazzam bir bazalt kayadır. Kanyon tabanından 800 metre yüksekte bulunan bu yapı ilk bakışta havada asılı duruyormuş gibi görünür ve adını bu durumundan almaktadır. Bu kanyonda Tulancingo'dan gelen ve San Sebastian Kanyonu'na giden bir nehir akar. Bu dönüm noktasının yakınında rappelling, dağ tırmanışı ve yürüyüşe ayrılmış alanlar bulunmaktadır.[5][10]
Huasca kasabasının hemen dışında Museo de los Duendes (duende, trol veya goblin benzeri bir yaratıktır). Binanın dışında “Aunque usted no lo crea” (İster inanın ister inanmayın) yazan bir tabela vardır. Bina küçüktür ve yerel ağaçlardan kabaca yontulmuş ahşaptan yapılmıştır. María de los Angeles tarafından işletilen müze dünyadaki goblinlerin ve benzeri yaratıkların hikâyelerini anlatmaktadır. Angeles, efsaneye göre 1994 yılında bir grup arkadaşın bu bölgede kamp yapmakta olduğunu ve kendi türlerinin insanlığın doğayı yok etmesine ve birbirlerine zulmetmesine kızdıklarını söyleyen bir grup goblinle karşılaştıklarını belirtir. Ayrıca, aksi hikâyelere rağmen goblinlerin kötü yaratıklar olmadığını belirtirler. Müzenin kurulma amacının arkasındaki sebep budur.[15] Museo de los Duendes Goblin figürleri koleksiyonunun büyük bir kısmı atların yelelerinden ve kuyruklarından yapılan kıllardan yapılmış olanları içermektedir.[3]
Aguacatitla Kanyonu, San Miguel Regla'ya birkaç km uzaklıktadır ve San Sebastian Kanyonu'nun kollarından biridir. Bu alan rappelling, yürüyüş ve kaya tırmanışı için geliştirilmiştir.[3] El Huariche, Santa María Regla yakınlarındaki Oje de Agua topluluğunda bulunan ejido arazisinde bir ekoturizm geliştirmesidir. Başlangıç ve kamp alanları vardır ayrıca etrafı çam ormanları ile çevrilidir.[5] Bölgede sıcak hava balonu turları sunan iki kuruluş mevcuttur. Bunlar Club Aerostático Nacional ve Club de Aeronautas de México şirketleridir.[3]
Kaynakça
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w "Estado de Hidalgo Huasca de Ocampo". Enciclopedia de los Municipios de México (İspanyolca). Mexico: Instituto Nacional para el Federalismo y el Desarrollo Municipal. 2005. 17 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010.
- ^ a b c d e f g Ma. Eugenia Monroy (16 Kasım 1997). "Fin de Semana/ Dese unos aires en Hidalgo" [Weekend/Take in the air in Hidalgo]. Reforma (İspanyolca). Mexico City. s. 18.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z "Mexico Desconocido Guia de Hidalgo". Mexico Desconocido (İspanyolca). Mexico City: Impresiones Aéreas S.A. de C.V.: 28-41 2008. ISSN 1870-9400.
- ^ a b c d "Huasca" (İspanyolca). Hidalgo: Secretary of Tourism of Hidalgo. 3 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t "Huasca de Ocampo Un lugar mágico con historia propia" (İspanyolca). Mexico: Buen Viaje magazine. 5 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ a b c d e f Maria Esther Gonzalez (30 Kasım 2003). "Tomese un descanso en Santa Maria Regla" [Take a rest in Santa Maria Regla]. El Norte (İspanyolca). Monterrey, Mexico. s. 3.
- ^ a b "Dirección de Turismo Municipal de Huasca de Ocampo" [Municipal Office of Tourism of Huasca de Ocampo] (İspanyolca). Hidalgo: Secretary of Tourism of Hidalgo. 16 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010.
- ^ "Disputan en Hidalgo terrenos de ex hacienda" [Former hacienda lands in Hidalgo in dispute]. El Norte (İspanyolca). Monterrey, Mexico. 22 Ocak 2006. s. 17.
- ^ a b c d e Kibzaim Juárez García (Kış 2001). ""Granja para el Cultivo de Truchas", Huasca de Ocampo, Hgo" [Farm for the raising of trout, Huasca de Ocampo, Hidalgo] (İspanyolca). Mexico: Red Escolar. 18 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010.
- ^ a b c Anabel Tello (3 Mayıs 2003). "Huasca de Ocampo: Lugar de regocijo y alegria" [Huasca de Ocampo:Place of enjoyment and happiness]. Reforma (İspanyolca). Mexico City. s. 4.
- ^ "Principales resultados por localidad 2005 (ITER)". INEGI. 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010.
- ^ a b c d e Jacobo Velez (18 Nisan 1996). "San Miguel Regla: Goce de su tranquilidad" [San Miguel Regla:Enjoy its tranquility]. Reforma (İspanyolca). Mexico City. s. 8.
- ^ Anabel Tello (29 Temmuz 2005). "Mágica telenovela" [Magical soap opera]. El Universal (İspanyolca). Mexico City.
- ^ a b c d e Ivette Rangel (8 Nisan 2007). "Prismas Basálticos: Agua escultora" [Prismas Basalticos:Sculpted water]. El Norte (İspanyolca). Monterrey, Mexico. s. 3.
- ^ Ricardo Olivares (9 Ağustos 2009). "Museo de los Duendes en Huasca de Ocampo, Hidalgo" [Goblin Museum in Huasca de Ocampo, Hidalgo] (İspanyolca). Mexico: Organización Editorial Mexicana. 9 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010.
