İçeriğe atla

Hotel Adlon

Günümüzde Hotel Adlon Kempinski Berlin, 2004

Hotel Adlon Kempinski Berlin, Almanya'nın Berlin kentinde bulunan lüks bir oteldir. Merkezi Mitte semtindeki ana bulvar olan Unter den Linden üzerinde, Pariser Platz'ın köşesinde, Brandenburg Kapısı'nın tam karşısında yer almaktadır.

Orijinal Hotel Adlon, Avrupa'nın en ünlü otellerinden biriydi. 1907'de açıldı ve 1945'te II. Dünya Savaşı'nın son günlerinde büyük ölçüde yıkıldı, ancak küçük bir bölümü 1984'e kadar çalışmaya devam etti. 23 Ağustos 1997'de açılan şimdi ki otel, orijinalinden esinlenerek tasarlanmış yeni bir binadır.

Tarih

İlk Otel Adlon

19. yüzyılın sonlarında, genellikle bir gecelik konaklamadan fazlasını sunmayan Avrupa otelleri, soylular ve zenginler tarafından verilen büyük resepsiyonlara ev sahipliği yapabilen sosyal buluşma yerleri haline gelmişti. Waldorf Astoria gibi Amerikan otellerini örnek alan yeni otel binaları, cömertçe dekore edilmiş balo salonları, yemek salonları, pasajlar, sigara salonları, kütüphaneler ve kahvehanelerle tüm Avrupa kıtasında ortaya çıktı. 1873'te Viyana'da Hotel Imperial, 1898'de Hôtel Ritz Paris ve 1906'da London Ritz açıldı. Alman İmparatorluğu'nun başkenti Berlin'de Wilhelmine yüksek sosyetesi, rakip metropol şehirlerine ayak uydurmaya hevesliydi.

1905'te, aslen Mainz'li başarılı bir şarap tüccarı ve restoran işletmecisi olan Lorenz Adlon, Unter den Linden'de iki mülk satın aldı Adlon, Berlin Hayvanat Bahçesi'nin yanı sıra Berlin'de birkaç kahvehane işletiyordu ve Alman başkentinin kalbindeki Pariser Platz'da bir otel inşa etmek için sermaye toplamıştı. Kaiser Wilhelm II'yi Berlin'in Paris, Londra ve diğer Avrupa başkentlerindekiler seviyesinde lüks bir otele ihtiyacı olduğuna ikna etti ve bu nedenle Kaiser, Karl Friedrich Schinkel tarafından tasarlanan Neo-Rönesans simgesi olan Palais Redern'in sahiplerine şahsen müdahale etti. 1830'da Adlon'un seçtiği yerde oturdu. Kaiser, Adlon'un Palais'i satın almasının ve ardından tarihi binanın yıkılmasının önünü açtı.

Carl Gause ve Robert Leibnitz tarafından tasarlanan otel, iki milyonu Adlon'un kişisel servetinin büyük kısmını oluşturan 20 milyon altın mark maliyetle inşa edildi. Oldukça sade bir cephenin ardında, otel, sıcak ve soğuk akan suyu, bünyesinde bir çamaşırhanesi ve elektrik üretmek için kendi elektrik santrali bulunan Almanya'daki en modern oteldi. Muazzam kare mermer sütunlara sahip devasa bir lobi, restoran, kafe, palmiye avlusu, bayanlar salonu, kütüphane, müzik odası, sigara içme odası, berber dükkanı, puro dükkanı, bahçeli bir iç bahçesi vardı Japon temalı fil çeşmesi ve çok sayıda büyük balo salonu da bulunmaktaydı.

Yeni yapıda 260 oda, 322 yatak ve 110 banyo bulunuyordu. Adlon, 1892'de açılan bitişikteki Hotel Reichshof'u da satın almış ve oteline entegre ederek 69 yataklı ve 30 banyolu 45 oda daha eklemişti. Bu, Hotel Adlon'a 391 yatak ve 140 banyo ile toplam 305 oda sağladı[1] Otel, Neo-Barok stili ve XVI. Wilhelmstraße'deki İngiliz Büyükelçiliği'nin yanındaki hükûmet mahallesinin kalbinde, Pariser Platz'daki Fransız ve Amerikan Büyükelçiliklerine bakan ve daha güneyde Wilhelmstraße'deki Reich Şansölyeliği ve diğer hükûmet bakanlıklarından sadece birkaç blok ötede bulunuyordu.

Hotel Adlon, 23 Ekim 1907'de Kaiser, eşi ve diğer birçok ileri gelen kişinin katılımıyla açıldı Hızla Berlin'in sosyal merkezi haline geldi. Stadtschloss'taki odalar soğuk ve cereyanlı olduğu için Kaiser, süitleri misafirlerine açık tutmak için yıllık bir ücret ödedi.[2] Aynı şekilde Dışişleri Bakanlığı, Rusya Kralı II. Nicholas ve Patiala'dan Maharaja Bhupinder Singh gibi konuklarla birlikte devlet ziyaretleri sırasında Adlon'u konaklama için kullandı. Açıldığı ilk yılların önemli konukları arasında Thomas Edison, Henry Ford ve John D. Rockefeller gibi sanayiciler, Walter Rathenau, Gustav Stresemann ve Fransa başbakanı Aristide Briand gibi politikacılar vardı. Birçok zengin Berlinli, otelde uzun süre yaşarken, balo salonları resmi hükûmet toplantılarına ve toplum etkinliklerine ev sahipliği yaptı.

Birinci Dünya Savaşı ve Kaiser'in tahttan çekilmesinden sonra, Lorenz Adlon sadık bir monarşist olarak kaldı ve bu nedenle, yalnızca Kaiser için ayrılmış olan Brandenburg Kapısı'nın merkezi kemerinden normal trafiğin geçeceğini asla hayal etmemişti Bu nedenle önünden geçmeden önce hiç bakmadı. Trajik bir şekilde bu, Adlon'a 1918'de o noktada bir arabanın çarpmasıyla sonuçlandı. Üç yıl sonra, tam olarak aynı yerde bir araba çarptı ve birkaç gün sonra, 7 Nisan 1921'de aldığı yaralardan dolayı öldü. Lorenz'in oğlu Louis Adlon, eşi Tilli ve beş çocuğuyla birlikte otelin yönetimini devraldı.

"Altın Yirmiler" sırasında Hotel Adlon, Avrupa'nın en ünlü otellerinden biri olarak kaldı ve Louise Brooks, Charlie Chaplin, Mary Pickford, Emil Jannings, Albert Einstein, Enrico Caruso, Thomas Mann, Josephine Baker ve Marlene Dietrich gibi ünlü konukları ağırladı ve ayrıca Franklin Roosevelt, Paul von Hindenburg ve Herbert Hoover gibi uluslararası politikacılarda oteli ziyaret ettiler. Otel, yazılarında sık sık bahseden William L. Shirer de dahil olmak üzere uluslararası gazetecilerin favori uğrak yeriydi. Otelin lobisi ve umumi odaları da yabancı diplomatlar arasında popülerdi.[3]

Otel, Nazi dönemi boyunca şehrin sosyal merkezi olarak kaldı, ancak Naziler, Propaganda Bakanlığı'nın ve Wilhelmplatz'daki Hitler'in Şansölyeliği'nin hemen karşısında ve birkaç blok güneyde Hotel Kaiserhof'u tercih ettiler. 1938'de mali zorluklar, Louis Adlon'u 70a Wilhelmstraße adresindeki eski Hotel Reichshof'taki otelin ek binasını Nazi hükûmetine satmaya zorladı ve bu da oteli Reich Gıda ve Tarım Bakanlığı ofislerine dönüştürdü.[1] Adlon, 2. Dünya Savaşı boyunca normal şekilde çalışmaya devam etti, hatta misafirleri için lüks bir bomba sığınağı ve etkinlik odalarını uçan enkazdan korumak için lobi katının etrafına devasa bir tuğla duvar inşa etti. Otelin bazı bölümleri , Berlin Savaşı'nın son günlerinde askeri sahra hastanesine dönüştürüldü. Otel, şehri yerle bir eden bomba ve bombardımanlardan kaçınarak savaştan büyük bir hasar almadan kurtuldu. 2 Mayıs 1945 gecesi, otelin şarap mahzeninde sarhoş Kızıl Ordu askerleri tarafından çıkarıldığı iddia edilen bir yangın, ana binayı harabeye çevirdi.[4]

Louis Adlon, "Generaldirektor" unvanı nedeniyle bir nazi generali zannedildikten sonra 25 Nisan'da Sovyet birlikleri tarafından Potsdam yakınlarındaki evinde tutuklandı. Ölüm belgesine göre 7 Mayıs 1945'te Falkensee'de bir sokakta kalp yetmezliğinden öldü.[5]

1964 yılında Hotel Adlon'un geri kalan kısmı Doğu Alman hükûmeti tarafından yenilenmiş ve cephe yeniden inşa edilmiştir. 1970'lerde otel misafirlere kapandı ve esas olarak devlet çırakları için bir pansiyon olarak hizmet verecek şekilde dönüştürüldü. Nihayet 10 Mart 1984'te bina yıkıldı.

İkinci Otel Adlon Kempinski

Almanya'nın yeniden birleşmesi ile Kempinski, otel adı ve site üzerindeki haklarını kullandı Uzun yasal işlemlerden sonra mülkiyet hakını satın aldılar, ardından geliştirme projesini bir Batı Alman yatırım şirketi olan Fundus Fonds'a sattılar ve Kempinski otel için uzun vadeli bir kira kontratını elinde tuttu.[1] Fundus Fonds, 1995 ile 1997 yılları arasında yeni bir otel inşa etti. Orijinalinden çok az esinlenen bina, Patzschke Klotz & Partners'tan Rainer Michael Klotz tarafından tasarlandı ve 23 Ağustos 1997'de Almanya Cumhurbaşkanı Roman Herzog, yeni Hotel Adlon Kempinski Berlin'i açtı. Otel, bitişik ek arazi ile birlikte orijinal binanın bulunduğu yeri işgal etmektedir. Başarısından dolayı, mimar Günter Behnisch tarafından tasarlanan Behrenstrasse'de arkada yeni kanatlarla iki kez genişletildi.[6][7] Adlon Palais olarak bilinen ilk kanat 2003'te,[8] Adlon Residenz olarak bilinen ikincisi ise 2004'te açıldı.[9]

Kaynakça

  1. ^ a b c The Hotel Adlon. Nicolai. 2004. s. 77. ISBN 3-89479-114-4. 
  2. ^ "Hotel Adlon Kempinski (1907), Berlin | Historic Hotels of the World-Then&Now". 10 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Berlin Embassy. 1722: Cornage Publishing. 4 Mart 2018. 
  4. ^ "The Berlin Hotel Where Hollywood Sleeps — and Hitler Did Too". The Hollywood Reporter. 2 Şubat 2013. 5 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ Article in German newspaper
  6. ^ "architect Günter Behnisch dies at 88 years". Die Welt. 13 Temmuz 2010. 4 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2016. 
  7. ^ "Front history, rear Behnisch The Hotel Adlon in Berlin is extended". BauNetz (German language). 16 Eylül 1999. 11 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2016. 
  8. ^ "Adlon Palais (Berlin-Mitte, 2003)". 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ "Adlon-Residenz (Berlin-Mitte, 2004)". 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Demokrasi ve Özgürlükler Adası</span> Marmara Denizinde İstanbula yakın küçük bir ada

Demokrasi ve Özgürlükler Adası ya da önceki adıyla Yassıada veya Plati, Marmara Denizi'nde İstanbul'a yakın küçük bir adadır. Biri sivri, diğeri yassı görünümlü olan, birbirine yakın iki metruk adadan yassı olanıdır. Eni 185, boyu 740 metre, yüzölçümü 18.3 hektar olan adanın arazisi düzdür, ancak sahilleri genellikle denize dik olarak iner. Sivriada'ya 0,9 deniz mili (1,66 km), Burgazada'ya 2,67 deniz mili (4,94 km) ve Kadıköy kıyısındaki Fenerbahçe Adası'na 6,27 deniz mili (11,6 km) uzaklıktadır. 27 Mayıs Darbesi döneminde burada gerçekleştirilen ve Demokrat Partililerin (DP) yargılandığı Yassıada Yargılamaları ile de tanınır. Darbenin izlerini silmek için adanın adı; 2013 yılında Kadir Topbaş'ın ikinci döneminde İBB Meclisi kararıyla Demokrasi ve Özgürlükler Adası olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Duvarı</span> 1961–1989 yılları arasında Doğu Almanya ile Batı Almanyayı ayıran bariyer

Berlin Duvarı, Doğu Almanya vatandaşlarının Batı Almanya'ya kaçmalarını önlemek için Doğu Alman meclisinin kararı ile 13 Ağustos 1961 tarihinde Berlin'de yapımına başlanan 46 km uzunluğundaki duvar. Demokratik Almanya Cumhuriyeti açısından resmî adı Antifaschistischer Schutzwall şeklindeydi.

<span class="mw-page-title-main">Otel</span> konaklama yeri

Otel, belirli bir ücret karşılığında yolcu ve turistlere konaklama ve yemek hizmeti veren tesis.

<span class="mw-page-title-main">Tokatlıyan Oteli</span>

Hotel M. Tokatlıyan, İstanbul, Beyoğlu'nda İstiklal Caddesi üzerinde hizmet vermiş tarihî otel. 1909'da hizmete giren Tokatlıyan Oteli, o dönemde Avrupa ve Ortadoğu'nun en lüks otellerinden birisi ve İstanbul'un Pera Palas'tan sonra en büyük oteliydi. Tarabya'da da bir yazlık şubesi bulunuyordu.

<span class="mw-page-title-main">The Dolder Grand</span> Zürihte 1899 yılında açılmış 5 yıldızlı otel

Grand Hotel Dolder Zürih'te 1899 yılında açılmış 5 yıldızlı oteldir. Otel 40.000 metrekare üzerine kurulmuş olup, 173 oda ile hizmet vermektedir. Gecelik konaklama ücreti 850 ile 14.000 İsviçre frankı arasında değişmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Reichskanzlei</span>

Reichskanzlei, 1871'den 1945'e kadar Alman Reich'ı döneminde Almanya Şansölyeliğinin geleneksel adıydı. 1875'teki Şansölyelik yeri, Berlin'deki Wilhelmstraße'de bulunan Prens Antoni Radziwiłł'nin (1775-1833) eski şehir sarayıydı. Hem saray hem de yeni bir Reich Şansölyesi binası II. Dünya Savaşı sırasında ciddi şekilde hasar gördü ve sonra yıkıldı. Günümüzde Almanya Şansölyelik ofisine genellikle Kanzleramt ya da daha resmi olarak Bundeskanzleramt adı verilir. İkincisi, 2001 yılında tamamlanan Şansölye Ofisinin yeni yer adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sony Center</span>

Sony Merkezi ya da Sony Center, Almanya, Berlin'de bulunan Potsdamer Platz'da yerleşim gösteren Sony sponsorlu bina kompleksidir. Bina 2000 yılında açılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Galeries Lafayette</span> Pariste AVM

Galeries Lafayette, lüks bir Fransız mağaza zinciridir. En büyük mağazası Paris'in 9. bölgesindeki Boulevard Haussmann'dadır

<span class="mw-page-title-main">Reichsluftfahrtministerium</span>

Reichsluftfahrtministerium Nazi Almanyası dönemi esnasında bir hükûmet bakanlıklarından biriydi (1933-45). Merkezi Berlin'de Wilhelmstraße'de bir binanın orijinal ismidir. Günümüzde ise Alman Maliye Bakanlığı olarak kullanılmaktadır. İkinci dünya savaşında uçakların tasarımlarından sorumlu bakanlıktı. Genel olarak uçakları tasarımı, hava kuvvetlerinin saha yönetimi, uçak üretimi ve pilot yetiştirmek bu bakanlığın temel amacıydı. Mayıs 1933'te Nazi Almanyası savaş bakanlığının bir kolu olan havacılık bürosunun bakanlığa çevirilmesiyle oluştu.

<i>Kimliksiz</i>

Kimliksiz, Jaume Collet-Serra tarafından yönetilen aksiyon ve gerilim filmidir. 7 Ocak 2011 tarihinde ABD'de, 22 Nisan 2011 tarihinde Türkiye'de gösterime girmiştir. Filmin senaryosu Didier van Cauwelaert'ın Out of My Head kitabından esinlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pariser Platz</span>

Pariser Platz, Almanya'nın başkenti Berlin'de Unter den Linden caddesi sonunda Brandenburg Kapısı yanında yer alan meydan. Şehrin odak noktalarından biri olan meydan, Prusya kuvvetlerinin 1814 yılında Fransız başkenti Paris'i işgalinin anısına bu ismi almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Unter den Linden</span>

Unter den Linden Almanya başkenti Berlin'in Mitte ilçesinde bir bulvar. Adını, caddenin ortasından geçen yaya yolunun iki yanında bulunan ıhlamur ağaçlarından almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Friedrichstraße</span> Berlinde bir cadde

Friedrichstraße, Berlin'in merkezindeki başlıca kültür ve alışveriş caddelerinden biridir. Eski Mitte'nin kuzey bölgesinden Kreuzberg'deki Hallesches Tor'a doğru uzanır. Kuzey-güney eksenindeki cadde, doğu-batı eksenindeki Leipziger Straße ve Unter den Linden gibi önemli caddelerle kesişerek kavşaklar oluşturmaktadır. Adını, Prusya kralı I. Friedrich'den almıştır. U6 U-Bahn metro hattı caddenin altından geçmektedir. Soğuk Savaş döneminde cadde, Berlin Duvarı tarafından ikiye bölünmüş ve geçiş noktası Checkpoint Charlie de cadde üzerinde yer almaktadır.

Tiergarten Berlin'in merkezinde yer alan Mitte ilçesinde bulunan bir semt. İçinde bulunan ve semtle aynı adı taşıyan parkıyla ünlüdür. Semt, Almanya'nın yeniden birleşmesi öncesi Batı Berlin'in bir parçasıydı. 2001 Berlin İdarî Reformundan önce Tiergarten şu anki Tiergarten Bezirkini de içine alan ilçenin de adıydı.

<span class="mw-page-title-main">Hôtel-Dieu (Lyon)</span>

Hôtel-Dieu de Lyon, Lyon şehrinin ilk hastane binasıdır ve Rhône nehrinin batı kıyısında yer alır. Yarımadanın en büyük binalarından biri olan Hôtel-Dieu'de, 2007 yılından itibaren hastane servisi başka binalara taşınmıştır. 2010 ve 2015 yılları arasında tamamen boşaltılmış binada, eski hastanenin 2017 yılından itibaren hotel, müze ve la cité de la gastronomie olarak kullanılması için pek çok sayıda inşaat planlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Hôtel de Ville</span> Fransada belediye sarayı

Hôtel de Ville, Fransa'nın başkenti Paris'in Paris'in 4. bölgesinde bulunan ve bu binanın adı ile anılan l'Hôtel-de-Ville semtinde bulunur. Şehrin en eski yapılarından bir tanesi olup, 1357 yılından beri kentin yönetimi bu binada gerçekleştirilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kroll Opera Binası</span>

Kroll Opera Binası, Almanya'nın Berlin kentinde, Königsplatz meydanının batı ucunda Tiergarten merkezi bölgesinde bulunan ve Reichstag binasına bakan bir opera binası idi. Restoran sahibi Joseph Kroll için bir eğlence mekanı olarak 1844 yılında inşa edilmiştir. Hareketli geçmişi boyunca 1851'de bir opera evi olarak yeniden tasarlandı ve opera, operet ve drama için çeşitli sahipler ve yönetmenler tarafından kullanıldı. Daha sonra Prusya devlet opera ve tiyatro şirketleri tarafından işletildi ve 1933'ten 1942'ye kadar Alman Reichstag parlamentosunun toplantı salonu olarak görev yaptı. II. Dünya Savaşı'nın sonunda, Berlin Savaşı sırasında bombalamalar nedeniyle bina ağır hasar gördü. Sonunda 1951'de yıkıldı. 19 Temmuz 1940'ta opera binası, 1940 Feldmareşal Törenine ev sahipliği yapmak için kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Astoriya Oteli</span>

Astoriya Oteli, Rusya'nın St. Petersburg kentinde ilk olarak Aralık 1912'de açılan beş yıldızlı bir oteldir. Otel, 52 süit dahil 213 yatak odasına sahiptir ve Aziz Isaak Meydanı'nda, Aziz Isaac Katedrali'nin yanında ve tarihi Alman İmparatorluğu Büyükelçiliği'nin karşısında yer almaktadır. Otel dünyanın önde gelen otellerinden biridir. 2002 yılında tam bir restorasyon geçirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Münih Residansı</span>

Residenz, Münih'in merkezinde, Bavyera'nın Wittelsbach hükümdarlarının eski kraliyet sarayıdır. Residenz, Almanya'nın en büyük şehir sarayıdır ve bugün mimarisi, oda süslemeleri ve eski kraliyet koleksiyonlarından sergilenen sergileriyle ziyaretçilere açıktır. Residenz, 1918 yılına kadar Wittelsbach hanedanının eviydi. Binaların geçmişi, Neuveste'nin Münih'in surlarla çevrili bölümünde inşa edildiği 1385 yılına dayanmaktadır. 16. yüzyılda Antiquarium ve başka bir kanat eklenerek Grottenhof avlusu oluşturuldu. Kaiserhof 17. yüzyılda eklendi. Barok ve Rokoko dönemlerinde yeniden yapılandıktan sonra, topluluk 19. yüzyılda Königsbau ve Festsaalbau tarafından çevrelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Karl-Marx-Allee</span>

Karl-Marx-Allee Doğu Almanya tarafından 1952 ile 1960 yılları arasında Berlin Friedrichshain ve Mitte'de inşa edilen anıtsal bir sosyalist gerçekçi akımına uygun inşa edilen bir bulvardır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.