İçeriğe atla

Homeros'un tanrılaştırılması

Homeros'un tanrılaştırılması, British Museum 2191

Homeros'un tanrılaştırılması rölyefi ya da Homeros'un yüceltilmesi kabartması, bazen heykeltıraşın ismine istinaden Prieneli Archelaos kabartması olarak da tanınır. British Museum'da bulunan helenistik döneme ait ikonografisi itibarı ile müstesna bir kabartmadır.

Keşif

Kabartmanın 17. yüzyılın ilk yarısında Bovillae harabelerinin olduğu bölgede bulunduğu iddia edilse de tam keşif tarihi bilinmemektedir. Objenin ilk çizimi 1658 yılında Giovanni Battista Galestruzzi tarafından yapılmıştır.[1] Kabartma 1819'da British Museum'a 1000 £ karşılığında satılmış ve 1820 yılından beri sergilenmeye başlamıştır.

İçerik

Adak amaçlı yaptırıldığı düşünülen kabartma, 4 aşamalı bir biçimde 2 farklı sahne göstermektedir. Üst kısımda dağlık bir bölgede atribütleri sayesinde kim oldukları anlaşılabilen Zeus, Mnemosyne, Apollon ve 9 Müz bulunmaktayken, alt kısımda bir tapınak içerisindeki kurban sahnesi tasvir edilmiştir.

Üst kısım: Zeus, Apollon ve Müzler

Mitlerin aktardığına göre Müzler Parnassos Dağı ya da Helicon Dağı'nda yaşamaktadırlar. Kabartma üzerindeki dağlık çevre tasvirinin bu dağlardan birine işaret ettiğini düşünmek mümkündür. Bütün tasvirlerin en üst kısmında Jüpiter rahat bir biçimde uzanmakta ve elinde bir asa tutmaktadır. Asanın bittiği yerde ayaklarının ucunda bir kartal tasvir edilmiştir. Antik Yunanistan'da tanrıların babası kabul edilen Zeus ile eşit kabul edilen Jüpiter, sağında tasvir edilen Hatıra Tanrıçası ve Müzler'in anası Mnemosyne'ye doğru bakmaktadır.[2] Onun da sağında kabartmanın en sağ kenarında dans ederek merdivenlerden inen bir müz (muhtemelen Kalliope) tasvir edilmiştir. Aşağıya doğru giden merdivenler Zeus'un altındaki ikinci kısımda tasvir edilen, içerisinde dört ayrı müzün tasvir edildiği kısıma doğru gitmektedirler. Bu müzlerden en soldaki tarih müzü Kleio'dur ve elindeki diptikten bir şeyler okurken tasvir edilmiştir. Onu Melpomene ve elindeki lir ile tasvir edilmiş müziğin ilham perisi Erato takip etmektedir. En sağdaki müz Euterpe, elindeki aulos ile diğer müzlere içerisinde Yunanca bir metin olan üzerlerindeki tabula ansatayı göstermektedir. Burada heykeltıraşın imzası kabul edilebilecek şu satırlar yazmaktadır:

Tasvirin devam ettiği alt kısımda da birbiri ile sohbet eden müzler tasvir edilmiştir. Bu müzlerden birisinin yakınındaki küreden ötürü Urania, oturanın ise Terpsikhore olduğu düşünülmektedir. Bu ikilinin yanında Polyhymnia tasvir edilmiştir ve o sağındaki uzun bir kıyafet giyen Apollon'u ve onun kithara çalışını izlemektedir. Kabartmada bu müziğin yapıldığı yerin farklı bir yer olduğu arka plana eklenen bir kemer ile anlaşılmaktadır. Onun ayaklarının önündeki Omphalos, Apollon'un atribütlerinden biridir. Omphalos'un yanında nihayet müzlerin sonuncusu bulunmakta ve Apollon'a yazılı bir rulo vermektedir. Bu müzün Delfili Pitia ya da Apollon tapınağında hizmet eden herhangi bir rahibe olması tezi ileri sürülse de, müzlerin sayısının dokuza erişebilmesi için bu figürün de bir müzü tasvir etmesi ihtimali daha muhtemeldir. Salomon Reinach'a göre bu figür Thalia olabilir.[3]

Sağ kenardaki ozan

Yukarıdan aşağıya üçüncü kısımda ve son olarak tasvir edilen müzün sağında ancak arka plan olarak ondan da ayrılan bir biçimde bir ozan heykeli bulunmaktadır. Heykelin başının üzerinde üçayak olarak da bilinen bir nesne tasvir edilmiştir. Bu nesnenin Antik Yunanistan'da tapınaklara bağışlandığı ve değerli olduğu, hatta bazı yarışmalarda ödül olarak verildiği bilinmektedir. Üçayağın bu şekilde tasvir edilmesi, podyum üzerinde tasvir edilen ozanın büyük bir ihtimalle bir çeşit edebiyat ya da şiir yarışmasını kazandığına işaret etmektedir. Bu yarışmanın Homeros'un namına yürütülmüş olma ihtimali oldukça yüksektir, zira bunu takip eden alt kısımda Homeros'a büyük saygı gösterilmektedir.[4]

Rodoslu Filiskos tarafından MÖ 2 yy.da yapılmış müz heykellerinden birinin kopyası, muhtemelen Polymnia. Kabartma üzerindeki Apollon'un solundaki figür ile olan benzerliğe dikkat ediniz.

Alt Kısım: Homeros ve hayranları

Alt kısım bir çeşit kurban sahnesine ayrılmıştır. Adak kabartmaları için tipik olan bu sahne dor düzeni sütunlar ve ön kısımdaki perde tasviri ile bir tapınak içerisine konumlandırılmıştır. Sütun başlıkları yukarıdaki sahneyi taşır şekilde tasvir edilmiştir. Sol kenarda adeta bir kral gibi bir tahtta oturan bir erkek figürü vardır ve bu figürün etrafında farklı figürler de tasvir edilmiştir. Tahttaki figür ve erkanı önlerindeki oval sunağa bakmaktadırlar. Sunağın yanında bir hizmetçi, bir sığır ve bir rahibe bulunmaktadır. Sağ tarafta neredeyse tamamen kadınlardan oluşan bir hayran grubu vardır. Kabartmanın en alt kesimindeki isim yazıtları aracılığıyla bu seremoniye katılan figürlerin kim olduğu tespit edilebilmektedir. Buna göre bir hükümdar gibi oturarak tasvir edilen kişi Homeros'tur. Homeros sağ eliyle yazılı bir rulo tutarken, sol eliyle bir asa taşımaktadır. Homeros'un sağında ve solunda tasvir edilen genç kadınlar ise, onun baş eserlerinden olan İlyada ve Odysseia'dan başkası değildir. Homeros'un ayakları ucunda görünen yazı rulosu, Homeros'un yazdığı kurbağa ve farelerin savaşı konulu Batrachomyomachia adlı esere bir ima olarak görülmektedir.[4] Homeros'a taç giydiren ikili ise yer küreyi ve zamanı temsil eden ekümen ve chronosun kişileştirmeleridir. Mit (Anlatı) isimli bir çocuk Homeros'a dönmüş ve ona bakmaktadır. Elinde tuttuğu ibrikten anlaşıldığı üzere bu çocuk bir libasyon yapmıştır. Sunağın etrafındaki diğer figürler rahibe görevindeki diğerlerine arkasını dönmüş biçimde gösterilen historia (Tarih), elinde iki meşale taşıyan bir genç kadın olarak tasvir edilen poiesis (Şiir) ve kostümlü ve maskeli figürler halinde resmedilen trajedi ve komedidir. Bu kişileştirmeler edebiyat türlerine işaret etmektedir. En sağ tarafta ise physis (doğa), erdem (Arete), hafıza (Mneme), güven (Pistis) ve bilgelik (Sophia) bir arada görülmektedirler. Paul Zanker'a göre bu sahnenin ana fikri antik Yunanistan'da eğitimin bütün prensiplerinin Homeros gibi eski ozanların eserlerinden alınması gerektiğidir.

Kaynakça

  1. ^ Athanasius Kircher: . Amsterdam 1671, S. 81–87, Abbildung vor S. 81.
  2. ^ Salomon Reinach'a göre bu figür Melpomene'yi tasvir etmektedir.; Salomon Reinach, Observations sur l'apothéose d'Homère, bas-relief en marbre du musée britannique 1887, Extrait de la Gazette archéologique, S.3.
  3. ^ Salomon Reinach, Observations sur l'apothéose d'Homère, bas-relief en marbre du musée britannique 1887, Extrait de la Gazette archéologique, S.4.
  4. ^ a b Paul Zanker: Maske des Sokrates. Das Bild des Intellektuellen in der antiken Kunst. München 1995, S. 156. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: ":0" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Heykel</span> taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu

Heykel ya da yontu, sanatsal bakış açısıyla meydana getirilmiş üç boyutlu formlara denir. Heykel temelde mekânın kapsanması, kavranması ve mekân ile ilişki kurulması ile ilgilenir.

<span class="mw-page-title-main">Pergamon</span> Günümüzdeki İzmir, Bergama ilçe merkezinin yerinde kurulmuş, UNESCO dünya mirası listesinde yer alan antik kent. (Pergamon)

Pergamon, günümüzde İzmir iline bağlı Bergama ilçesinin merkezinin yerinde kurulu antik kentin adıdır. Pergamon, eski çağlarda Misya bölgesinin önemli merkezlerinden biriydi. MÖ 282-133 arasında da Pergamon Krallığı'nın başkentiydi. Pergamon adı, bir söylence kahramanı olan Pergamos'tan gelir. Pergamos'un, Teuthrania kralını öldürdükten sonra kenti ele geçirdiği ve kendi adını verdiği sanılır. Başka bir söylenceye göre de Teuthrania Kralı Grynos savaşta Pergamos'tan yardım istemiş, zaferden sonra iki kent kurdurarak birine onun onuruna Pergamon, ötekine de Gryneion adını vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">İlyada</span> Truva Savaşını anlatan bir destan

İlyada, Homeros'un Troya Savaşı'nı anlatan destanıdır. Yunancada Odysseia ile birlikte en eski destan olduğu düşünülen, epik bir şiirdir. Eldeki veriler ışığında Homeros tarafından MÖ 7. ya da 8. yüzyılda yazıldığı düşünülen Antik Yunan edebiyatının temel eserlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Zeus</span> Yunan mitolojisinde en güçlü ve önemli; göklerin şimşeklerin ve gök gürültülerinin tanrısı

Zeus, "Tanrıların ve İnsanların Babası" ve Yunan mitolojisinde en güçlü ve önemli tanrıdır. Roma'da Jüpiter olarak da bilinir. Göklerin, şimşeklerin ve gök gürültülerinin tanrısıdır. Çoğu zaman elinde bir şimşek ile resmedilmiştir. Bereket ile özdeşleşmiştir, yağmur ondan beklenir. Titan Kronos'un ve eşi Rhea'nın en küçük çocuğu ve oğludur. Tanrıça Hera'nın kocasıdır. Simgesi şimşeğin yanında boğa, kartal ve meşe ağacıdır. Aynı zamanda tanrıların kralı olduğu için taht ve asa ile de sık sık betimlenir. Ayrıca Athena'nın ona hediyesi olan Aegis'in de taşıyıcısıdır. Zeus'un en eski kült ve bilicilik merkezi Yunanistan'daki Dodona antik şehirdir. Habercisi oğlu Hermes'tir. Gigantlar arasındaki karşıtı Kral Porphyrion'dur.

<span class="mw-page-title-main">Zeus Heykeli</span> Antik Heykel

Zeus heykeli, M.Ö. 456 yılında Olimpos Dağı'nda inşâ edilen Zeus Tapınağı için Fidias tarafından yapılan ve tanrı Zeus'u oturur hâlde betimleyen devasa bir heykeldi. Fidias'ın M.Ö. 438 ile 430 yılları arasında yaptığı tahmin edilen 13 metre yüksekliğindeki görkemli eseri "Dünyanın Yedi Harikası" arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Karya</span>

Karya, Anadolu'nun güneybatısında günümüzde Muğla kuzey kısımları Denizli güneyi ve içerideki bölgeye denk gelen coğrafyanın eski çağlardaki ismi. Bölgenin oluşumu Antik Yunan kavimlerinin Anadolu'nun Ege kıyılarında koloniler kurmaya başlamalarından öncesine dayanmaktadır ve bir uygarlık düzeyi yaratmış olan Karyalıların Anadolu'nun yerli halkı olduğu konusunda tarihçiler arasındaki mutabakat genişlemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Niks</span> Yunan mitolojisinde gece tanrıçası

Niks, Yunan mitolojisindeki ilk tanrılardan gece tanrıçası, gecenin şekil almış hâlidir.

<span class="mw-page-title-main">Sardis</span> Türkiyede bir antik kent

Sardis, Manisa'nın Salihli ilçesine bağlı Sart kasabası yakınlarında bulunan ve Lidya (Lydia) devletine başkentlik yapmış antik kent. MÖ 1300'de kurulup MS 1200'de yıkılmıştır. Salihli merkezine 9 km, İzmir'e 82 km uzaklıkta olup, İzmir-Ankara karayolunun iki yanına yayılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Klaros</span> Kehanet merkezi

Klaros, günümüzde İzmir'in Menderes ilçesi sınırlarında bulunan Kolofon antik kentinin kutsal alanı.

<span class="mw-page-title-main">Ara Pacis</span> Romada bina

Ara Pacis Augustae, Roma tanrıçası olarak tahayyül edilen Barış'a adanmış sunak. Sunak, Roma İmparatoru Augustus tarafından sipariş edilmiş ve MÖ 30 Ocak 9 tarihinde Augustus'un Galya ve Hispania'daki zaferlerinin ardından tesis edilen barışı kutlamak için Roma Senatosu tarafından kutsanmıştır. MÖ 4 Temmuz 13 tarihinde hizmete girmiştir. Sunak, Roma İmparatorluğu'nun baskın askerî güç olmasıyla elde ettiği Pax Romana'nın sağladığı barış ve refahtan duyulan memnuniyeti resmetmek için yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yazılıkaya</span>

Yazılıkaya, Çorum ilinde, Hitit başkenti Hattuşaş antik yerleşkesinin 2 km kuzeydoğusunda yer alan, doğal kayalar arasına yapılmış Hitit açık hava tapınağıdır. Kayalar arasındaki iki açıklık Hitit tanrılarını resmeden rölyeflerle işlenmiştir ve Hitit döneminden kalan en önemli anıtsal eserlerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Sebasteion Kabartmaları</span>

Sebasteion Kabartmaları, Anadolu'nun Karya Bölgesi'nin kuzeydoğusunda, Tanrıça Aphrodite'e adanmış antik Roma kenti Afrodisias'daki Sebasteion Tapınağı'nın kuzey ve güney kenarlarındaki cephelerin ikinci ve üçüncü katlarını süsleyen insan boyutlarında yapılmış, Afrodisias Heykelcilik Okulu'nun ürünü olan 200 adet kabartmadır.

<span class="mw-page-title-main">Bergama Müzesi (İzmir)</span>

Bergama Müzesi, İzmir’in Bergama ilçesinde bulunan ve 1936 yılından beri Kültür bağlı olarak hizmet veren bir arkeoloji ve etnografya müzesidir.

<span class="mw-page-title-main">Didyma</span>

Didyma, İyonya sahili üzerinde yer alan bir Antik Yunan kutsal alanıdır. Bu yer Apollo tapınağını içermektedir. Delphi'nin yanında Didyma, Helen dünyasının en ünlü kehanet merkezidir. İlk olarak Homeros'un Apollo'ya ilahisinde bahsedilmiştir. Kuruluşu okuma-yazma öncesi, hatta Ionia'nın Helen kolonizasyonundan da öncedir.

<span class="mw-page-title-main">Efes Müzesi</span> İzmir, Selçuktaki bir müze

Efes Müzesi, Türkiye'nin İzmir iline bağlı Selçuk'ta bulunan bir müze. Yakınlarında bulunan Efes kazı alanındaki buluntulara ev sahipliği yapmaktadır. En bilinen eser, Efes'teki Artemis Tapınağı'nda bulunan Artemis heykelidir. Müze, arkeoloji ve etnografya olarak iki bölüme ayrılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Aya Blaise Kilisesi, Zagreb</span>

Aya Blaise Kilisesi, Hırvatistan'ın Zagreb şehrindeki Aşağı Şehir'de bulunan bir Katolik pariş kilisesidir. Aya Blaise'e adanmıştır ve Hırvat mimar Viktor Kovačić tarafından eklektik tarzda tasarlanmıştır. Bölgede türünün ilk örneği olan betonarme kubbesi ile dikkat çekmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Homerik İlahiler</span>

Homerik İlahiler her biri ayrı bir Yunan tanrısını öven 33 anonim ilahinin bir derlemesidir. İlâhiler, esasında Homeros tarafından yazılmamış oldukları halde onun İlyada ve Odysseia eserlerinde kullandığıyla aynı epik ölçüde ve aynı şiveyle yazıldıkları ve çoğu benzer formülü kullandıkları için "Homeros'la ilgili" anlamında "Homerik" adını aldılar. Antik çağlarda, onlardan ilk bahseden Thukididis'in (iii.104), "Tüm derleme, derleme olarak, kelimenin tek kullanışlı anlamıyla Homeriktir," sözlerinden beri sorgusuzca Homeros'a atfedildiler ve bu isim üzerlerine yapıştı. İngiliz Klasik eserler akademisyeni A. W. Verall'ın 1894'te dediği gibi "Yunan kitap edebiyatı tarihinin en eski zamanlarından beri 'Homeros' olarak etiketlendirildiler."

<span class="mw-page-title-main">San Nazaro Rölikeri</span> Üzerinde tasvirler bulunduran gümüş küp biçimli bir röliker

San Nazaro Rölikeri, MS. 4. yüzyıla tarihlenen gümüş bir rölikerdir. Adını Milano'daki aynı isimli kiliseden almakta olan röliker, günümüzde yine Milano'da bulunan Museo Diocesane'da sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mut (tanrıça)</span>

Maut ve Mout olarak da bilinen Mut, Eski Mısır'da tapılan bir ana tanrıçaydı. Adı, eski Mısır dilinde kelimenin tam anlamıyla anne anlamına geliyor. Mut'un binlerce yıllık eski Mısır kültürü boyunca değişen ve gelişen birçok farklı yönü ve niteliği vardı.

<span class="mw-page-title-main">Hüseyindede vazoları</span>

Hüseyindede vazoları, Türkiye'nin Çorum ilinde Yörüklü yakınlarındaki Hüseyindede Tepe'de yapılan kazılarda bulunan, kabartmalarla süslenmiş Erken Hitit vazolarıdır. Toplamda dört adet vazo parçası bulunmaktadır. Bunlardan ikisi neredeyse tamamlandı ve restore edilebildi. Yaklaşık MÖ 1650'ye tarihlenen vazolar Çorum Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.