İçeriğe atla

Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)

Holly Wood (In the Shadow of the Valley of Death)
Marilyn Manson stüdyo albümü
Yayımlanmaİngiltere 13 Kasım 2000
Avustralya 14 Kasım 2000
ABD 14 Kasım 2000
Japonya 5 Aralık 2000
Kaydedilme1999-2000, Death Valley, Kaliforniya
TarzAlternatif metal, endüstriyel metal
Süre68:19
ŞirketNothing, Interscope
YapımcıMarilyn Manson ve Dave Sardy
Marilyn Manson kronolojisi
The Last Tour on Earth
(1999) 		The Golden Age of Grotesque
(2003)

Marilyn Manson'ın dördüncü albümü. Mechanical Animals'ın turnesinde iki lise öğrencisi Columbine'de lise baskını sonucu oradan bulunanları ve kendilerini öldürmüşlerdi. Marilyn Manson çocukları kötü etkilediği gerekçesiyle suçlandı ve turnesini yarıda kesmek zorunda kaldı ve uzun süre medya önüne çıkmayarak bu albümün kayıtlarına başladı. Albüm Amerikan toplumuna, medyaya sert eleştiriler taşımaktadır. Albüm konular olarak önceki albümleri Mechanical Animals ve Antichrist Superstar ilk benzerlikler taşır ve bu üçlemenin son ayağı olmaktadır. Albüm Manson'ın en az satan albümü olmasına karşın, medyadan iyi eleştiriler almıştır. Albüm dört bölümden oluşmaktadır ve her bölümü temsil eden harfler yan yana konulduğunda Adam Kadmon yazısı çıkmaktadır.

Arka plan ve oluşum süreci

1990'ların sonunda, Marilyn Manson ve grubu müzik dünyasının en tartışma yaratan gruplarından biri olarak şöhrete kavuştular.[1][2] Albümleri Antichrist Superstar (1996) ve Mechanical Animals (1998) hem eleştirmenlerden hem de dinleyiciden tam not aldı[3] ve 1999'daki Rock Is Dead turnesi başladığında, grubun vokalisti dışlanmış gençliğin ikon olarak tanımladığı isimlerden biri hâline gelmişti.[4] Grubun popülaritesi artarken, grubun provokatif müziği ve imajı muhafazakâr kesimi rahatsız etmeye başladı.[5] Birçok politikacı grubun konserlerinde hayvanlara tecavüz edip, öldürdüğü gibi yanlış ve abartılı iddialar nedeniyle grubun konserlerini yasaklamak için lobi faaliyetleri gösterdi.[6] Grubun müziğinin "tecavüz, katliam, dine küfür ve intihar" gibi konuları överek gençliğe kötü örnek olduğunu iddia eden din grupları ve ebeveynler grubun konserlerini protesto ettiler.[5]

20 Nisan 1999'da Columbine Lisesi öğrencileri Eric Harris ve Dylan Klebold intihar etmeden önce 12 öğrenci ve bir öğretmeni öldürüp, 21 kişiyi yaraladı.[7] Bu okul katliamı sonrası grubun bu katliama ilham verdiği söylendi[7][8] ve ilk çıkan haberler katillerin grubun hayranı olup, katliam sırasında grubun t-shirtünü giydiklerini iddia etti.[9][10] Bu iddialar daha sonra yanlış çıksa da[11] yerel medya ve kamuoyundaki tartışmalar, Manson'ın müziğini Harris ve Klebold'a ilham vermekle suçluyordu.[8][12] Daha sonra çıkan raporlar iki katilin grubun hayranı olmadığını - hatta tam tersine grubun müziğini sevmediğini açıkladı.[13] Buna rağmen bazı diğer gruplar ile birlikte Marilyn Manson, din,[14] politika[15] ve eğlence[16] dünyasından önemli isimler tarafından eleştirildi.

Columbine sonrasında artan bir baskı altındayken grup, ölenler ve ailelerine saygıdan ötürü Kuzey Amerika turnesinin son beş konserini erteledi.[17] 29 Nisan'da, Kansas senatörü Sam Brownback'in başını çektiği 10 senatör, Interscope'un sahibi olan Seagram şirketinin başkanı Edgar Bronfman Jr'a mektup yazarak şirketin "şiddeti öven müziklerin" çocuklara ulaşmasına engel olmasını istedi. Mektup, Manson'ın adını vererek onun şarkılarının Harris ve Klebold'un yaptıklarını yansıttığını söyledi.[18] Aynı gün, grup Kuzey Amerika turnesinin geri kalan konserlerini iptal ettiklerini açıkladı.[19] 2 gün sonra Manson, Rolling Stone dergisinde "Columbineː Kimin Suçu?" adlı bir makale yazarak ona atfedilen iddialara cevap verdi ve Amerika'daki silah kültürüne, silah lobilerinin politik gücüne ve toplumsal sorunları tartışmak yerine bir günah keçisi bulmayı tercih eden medyanın bu olaylara bakış açısına değindi.[20]

4 Mayıs'ta ABD Senatosu'nda televizyon, müzik, film ve bilgisayar oyunu endüstrilerinde şiddet içeren materyallerin çocuklara pazarlanması ve dağıtımı konulu bir toplantı yapıldı. Toplantıya dini gruplardan, profesörler ve akıl sağlığı uzmanlarına kadar geniş bir katılım sağlandı. Konuşmacılar, grubu, aynı plak şirketinde yer alan Nine Inch Nails'i ve 1999 tarihli film The Matrix'i Columbine katliamı gibi şiddet olaylarını besleyecek kültürel bir ortam yaratma suçlamasıyla eleştirdiler.[21] Komite, Federal Ticaret Komisyonu ve Amerika Birleşik Devletleri Adalet Bakanlığı'ndan eğlence sektörünün çocuklara yönelik pazarlama uygulamalarını araştırmasını istedi.[21][22]

8 Ağustos'ta turnelerinin Avrupa ve Japonya ayaklarını bitiren grup, göz önünden çekildi.[8] Holy Wood'un ilk çalışmaları, Manson'un Hollywood Hills'teki evinde içinde bulunduğu tartışmaya nasıl tepki vermesini düşündüğü üç aylık sessizlik dönemi ile aynı anda başladı.[8][23] Manson bu dönemde kariyerini tekrar gözden geçirdiğini söylediː "'Değer mi? İnsanlar ne demeye çalıştığımı anlıyorlar mı? Bunu dememe bile izin verilecek mi?' sorusuna cevap verirken bir miktar ürperti vardı çünkü kesin olarak her bir kapı yüzüme kapatılmıştı ... benim arkamda duran çok fazla insan yoktu".[24] Alternative Press'e "Mark David Chapman tarzında vurulabileceğini" düşünecek kadar güvenliğinin tehdit edildiğini söyledi.[23] Bir karşı saldırı olarak albüm üstüne çalışmalara başladı.[24]

Şarkılar

A: In the Shadow

  1. "GodEatGod" – 2:34 (Manson)
  2. "The Love Song" – 3:16 (Manson, Ramirez, 5)
  3. "The Fight Song" – 2:55 (Manson, 5)
  4. "Disposable Teens" – 3:01 (Manson, 5, Ramirez)

D: The Androgyne

  2. "Target Audience (Narcissus Narcosis)" – 4:18 (Manson, Ramirez, 5)
  3. "President Dead" – 3:13 (Manson, Ramirez, 5, Gacy)
  4. "In the Shadow of the Valley of Death" – 4:09 (Manson, Ramirez, 5)
  5. "Cruci-Fiction in Space" – 4:56 (Manson, Ramirez, 5, Gacy)
  6. "A Place in the Dirt" – 3:37 (Manson, 5)

A: Of Red Earth

  2. "The Nobodies" – 3:35 (5, Manson)
  3. "The Death Song" – 3:29 (5, Manson)
  4. "Lamb of God" – 4:39 (Manson, Ramirez)
  5. "Born Again" – 3:20 (Manson, Ramirez, 5)
  6. "Burning Flag" – 3:21 (Manson, Ramirez, 5)

M: The Fallen

  2. "Coma Black" – 5:58 (Manson, 5, Ramirez)
  3. "Valentine's Day" – 3:31 (Ramirez, Manson)
  4. "The Fall of Adam" – 2:34 (Manson, Ramirez, 5)
  5. "King Kill 33°" – 2:18 (Manson, Ramirez)
  6. "Count to Six and Die (the vacuum of infinite space encompassing)" – 3:24 (Manson, 5)

Kaynakça

  1. ^ Pearlman, Mischa (21 Ocak 2015). "Marilyn Manson interview: 'I just think you have to be astonishing'". Time Out. 26 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2017. 
  2. ^ Gasparek, Brian (6 Şubat 2015). "25 Unexpected Facts About Marilyn Manson (Only One of Which Involves Mario Kart)". The Huffington Post. Verizon. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2016. 
  3. ^ Barker, Emily (12 Haziran 2015). "Marilyn Manson's Albums Ranked From Worst To Best". NME. Time Inc. UK. 19 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2017. 
  4. ^ "Marilyn Manson Rolling Stone Biography". Rolling Stone. Wenner Media. 29 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2011. 
  5. ^ a b Strauss, Neil (17 Mayıs 1997). "A Bogey Band to Scare Parents With". The New York Times. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2011. 
  6. ^ Mikkelson, Barbara (15 Mayıs 2007). "Marilyn Manson Kills Puppies". Snopes.com. 5 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2017. 
  7. ^ a b France, Lisa Respers (20 Nisan 2009). "Columbine left its indelible mark on pop culture". CNN. Turner Broadcasting System, (Time Warner). 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2010. 
  8. ^ a b c d Bryant, Tom (10 Kasım 2010). "Screaming For Vengeance". Kerrang!, 1338. Bauer Media Group. ss. 40-42. ISSN 0262-6624. 
  9. ^ Cullen, Dave (23 Eylül 1999). "Inside the Columbine High investigation". Salon. 17 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2012. 
  10. ^ O'Connor, Christopher (27 Nisan 1999). "Colorado Tragedy Continues To Spark Manson Bashing". MTV. Viacom. 8 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2011. 
  11. ^ "Marilyn Manson: Media Storm After Columbine 'Really Shut Down My Career Entirely'". Blabbermouth.net. 24 Haziran 2015. 27 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2017. 
  12. ^ Jones 2002, ss. 126–127
  13. ^ Marilyn Manson (24 Nisan 1999). "Columbine: Whose Fault Is It?". Rolling Stone. Wenner Media. 21 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017. 
  14. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Ape isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  15. ^ Burk, Greg (18 Ocak 2001). "Marilyn: A Re-Examination". LA Weekly. Village Voice Media. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2017. 
  16. ^ Uhelszki, Jaan (13 Ağustos 1999). "Lynyrd Skynyrd Threaten Marilyn Manson With a Can of Whoop Ass". Rolling Stone. Wenner Media. 19 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2011. 
  17. ^ "Marilyn Manson Postpones U.S. Tour Dates". MTV. Viacom. 28 Nisan 1999. 13 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2011. 
  18. ^ O'Connor, Christopher (1 Mayıs 1999). "Politicians Go on Offensive Against Marilyn Manson". MTV. Viacom. 19 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2011. 
  19. ^ Sterngold, James (29 Nisan 1999). "Terror in Littleton: The Culture; Rock Concerts Are Cancelled". The New York Times. 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2010. 
  20. ^ "Marilyn Manson: The Write To Be Wrong". NME. Time Inc. UK. 1 Mayıs 1999. 19 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2011. 
  21. ^ a b O'Connor, Christopher (4 Mayıs 1999). "Senators Criticize Marilyn Manson, Nine Inch Nails at Hearing". VH1. Viacom. 11 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2011. 
  22. ^ Tapper, Jake (29 Ağustos 2000). "Hollywood on trial". Salon. 10 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2012. 
  23. ^ a b Lanham, Tom (Kasım 2000). "Marilyn Manson: Absinthe Makes The Heart Grow Fonder". Alternative Press, 148. ss. 76-86. ISSN 1065-1667. 
  24. ^ a b Childers, Chad (14 Kasım 2016). "16 Years Ago: Marilyn Manson Emerges From the Eye of the Storm With 'Holy Wood' Album". Loudwire. Townsquare Media. 28 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2017. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Marilyn Manson</span> Amerikalı müzisyen

Brian Hugh Warner ya da sahne adıyla Marilyn Manson, Amerikalı şarkıcı. Kendi adını taşıyan Marilyn Manson grubunun lideridir. Adını dünyaca ünlü oyuncu Marilyn Monroe ve seri katil Charles Manson'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Marilyn Manson (müzik grubu)</span> 1990lardan beri genelde endüstriyel rock tarzında eserler veren Amerikalı bir rock grubu

Marilyn Manson 1990'lardan beri genelde endüstriyel rock tarzında eserler veren Amerikalı bir rock grubudur. Grup, 1989 yılında vokalist Marilyn Manson ve gitarist Daisy Berkowitz tarafından Florida'da kuruldu. Orijinal adı Marilyn Manson & the Spooky Kids olan grup, 1990'ın ilk yıllarında Güney Florida'da dikkat çekti. 1993'te Trent Reznor tarafından kurulan Nothing Records'un anlaştığı ilk grup olan Manson, ilk albümünü aynı yıl çıkardı. Grup elemanları 1996 yılına kadar sahne isimlerini seks yıldızı bir kadın ve seri katil bir erkekten alıyordu. Yıllar boyunca elemanları değişen grubun bugünkü elemanları vokalde Marilyn Manson, gitarda Tyler Bates ve davulda Gil Sharone'dur.

<i>Portrait of an American Family</i> Bir Amerikan Aile portresi

Portrait of an American Family, Amerikalı rock grubu Marilyn Manson'ın ilk stüdyo albümü. Nothing ve Interscope Records tarafından ABD'de 19 Temmuz 1994'te yayınlandı. Yapımcılığını Nine Inch Nails'ten Trent Reznor üstlendi. Albüm, seri katil Charles Manson'ın kendi grubuna bir gönderme olarak önce The Manson Family Album olarak adlandırılmıştı ancak piyasaya verilmeden önce adı değiştirildi.

<i>Antichrist Superstar</i>

Marilyn Manson'ın üçüncü albümü. Önceki albümdeki Sweet Dreams'in başarısından sonra Marilyn Manson tüm dünyada yavaş yavaş tanınmaya başlamıştı ve yeni yapacağı albüm merakla bekleniyordu. Albüm bir konsept albümdü ve Hristiyanlık eleştirileri barındırıyordu. Antichrist Superstar, Billboard listelerinde de 3.lüğe kadar çıktı. Üç bölümden oluşan albümün 16. şarkısı bittiğinde 99. şarkıya kadar boşluklar vardır ve 99'a gelindiğinde bir gizli şarkı çalmaktadır. Antichrist Superstar kayıtları sırasında şarkı yazımına da katılan gitarist Daisy Berkowitz ayrılmış, albümde gitarları Twiggy Ramirez çalmış, turnede ise yeni gitarist Zim Zum gitarları çalmıştır.

<i>Mechanical Animals</i>

Mechanical Animals Marilyn Manson'ın üçüncü albümü. Albüm Marilyn Manson'ın en çok satan ve en iyi eleştiriler aldığı albümdür. İlk kez listelerde 1 numaraya çıkmıştır. Albüm bundan önceki albüm Antichrist Superstar gibi bir konsept albümdür. Albümdeki David Bowie etkileri dikkat çekmektedir. albümde Manson David Bowie'yi andıran Omega isimle bir rock star'ı oynamaktadır. Başta albüm kapağı olmak üzere albümü destekleyen fotoğraflar ve Manson imajı bazı kesimlerden tepki çekmiştir. Önceki albüme benzer olarak yine bir gitarist problemi yaşanmış. Şarkı yazarlarından Zim Zum albümün gitar kayıtlarını bitirdikten sonra gruptan ayrılmış ve yerine John 5 gelmiştir. Rock Is Dead şarkısı, Matrix soundtrack'inde bulunmaktadır. Albümü bilgisayara takınca Marilyn Mansonın yaptığı çizimler görülmekte ve gizli bir şarkı dinlenebilmektedir.

<i>The Last Tour on Earth</i>

The Last Tour on Earth Marilyn Manson'ın ilk konser albümüdür. Şarkılar Mechanical Animals albümü sonrası çıkılan turnenin değişik ayaklarında söylenen şarkıların toplanmasıyla oluşturulmuş. Astonishing Panorama of the Endtimes şarkısı ise stüdyoda kaydedilmiştir. Albümün adı Mechanical Animals şarkısı The Last Day On Earth'ten gelmektedir.

<i>The Golden Age of Grotesque</i>

The Golden Age of Grotesque Marilyn Manson'ın altıncı albümüdür. Diğer Marilyn Manson albümlerine göre çok farklıdır. Üçlemeyi tamamladıktan sonra Marilyn Manson daha yeni bir yol çizmek istedi. Bu yüzden bas gitarist Twiggy Ramirez gruptan ayrıldı ve yerine Tim Skold geldi. Skold'un müzikal zevklerinin etkisiyle daha elektronik bir sound yakalandı. Albüm 1930'ların Almanya'sına göndermeler yapıyordu ve grubun giydiği kıyafetler, albüm kapakları, turnelerdeki gösterilerde 1930'lar teması kullanıldı. Söz yazımında ise daha çok göndermeler ve kelime oyunları yapıldı. Marilyn Manson'ın o zamanki eşi Dita Von Teese Para-noir şarkısında vokal yaptı. Albümün bazı versiyonlarında Marilyn Manson'ın yönettiği Doppelherz adlı bir kısa film de vardı. Albüm Billboard'a 1. sıradan girmesine rağmen karışık eleştiriler topladı.

<span class="mw-page-title-main">Tim Sköld</span>

Tim Skold İsveçli müzisyen, Marilyn Manson isimli grubun eski gitaristidir.

<span class="mw-page-title-main">Chris Vrenna</span>

Chris Vrenna Amerikalı müzisyen, Nine Inch Nails ve Marilyn Manson gibi gruplarda davulculuk ve klavyecilik yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Rob Holliday</span>

Rob Holliday İngiliz müzisyen, Marilyn Manson isimli grubun eski bas gitaristidir.

<span class="mw-page-title-main">Zim Zum</span> Amerikalı gitarcı

Timothy Michael Linton bilinen sahne adıyla Zim Zum, Amerikalı müzisyen ve Life, Sex & Death ile Marilyn Manson gruplarının eski gitaristidir. Hâlen solo olarak Pleistoscene projesi ve The Pop Culture Suicides adlı grup ile çalışmalarına devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Jeordie White</span>

Jeordie White Amerikalı bas gitarist. Marilyn Manson ve A Perfect Circle'ın bas gitaristidir.

<span class="mw-page-title-main">Daisy Berkowitz</span> Amerikalı müzisyen (1968 – 2017)

Daisy Berkowitz, Amerikalı müzisyen. Marilyn Manson'ın kurucu üyesi ve ilk gitaristidir.

Olivia Newton Bundy Amerikalı bas gitarist. Marilyn Manson'ın ilk bas gitaristidir.

<span class="mw-page-title-main">Get Your Gunn</span>

"Get Your Gunn", alternatif metal grubu Marilyn Manson'ın ilk albümü Portrait of an American Family'den çıkan 1994 tarhli ilk resmi single'ı. Nothing Records'tan çıkan ilk üründür. Kapaktaki çocuk Twiggy Ramirez'in üvey kardeşidir. Şarkı Kanada'da listeye girebilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">The Nobodies</span>

The Nobodies Marilyn Manson'ın Holy Wood albümünün üçüncü single'ı. Şarkının sözleri Columbine Lisesi katliamı katilleri olan iki genci anlatmak için yazılmıştır. Marilyn Manson ve yaptığı müzik bu olay sonrasında suçlanmıştı.

<i>The High End of Low</i>

The High End of Low, Marilyn Manson'ın yedinci stüdyo albümüdür. 20 Mayıs 2009'de tüm dünyada yayınlanmıştır.Albümle ilgili ilk açılmalar 29 Kasım 2007'de geldi. "Rape of the World" turnesinden sonra şarkı yazmaya başlayan Manson önceki albümlerinde beraber çalıştığı Tim Skold'la yollarını ayırdı. Grup arkadaşları Ginger Fish ve Chris Vrenna'nın yanında eski gitaristi Twiggy Ramirez'i de yanına alarak albüm için çalışmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Tyler Bates</span> Amerikan müzisyen, müzik yapımcısı ve film müziği yapımcısı

Tyler Bates Amerikan müzisyen, müzik prodüktörü ve film, televizyon ve video oyunları bestecisi. Çoğu eseri aksiyon ve korku filmi türleri için bestelenmiş ve Dawn of the Dead, 300, Sucker Punch ve John Wick gibi filmlerde yer almıştır. Zack Snyder, Rob Zombie, Neil Marshall, William Friedkin, Scott Derrickson ve James Gunn gibi yönetmenlerle çalıştı. Gunn'ın, 2014'ün en çok izlenen filmlerinden Galaksinin Koruyucuları ve onun 2017 tarihli devamı da dahil olmak üzere bütün filmlerinin müziklerini yaptı. Ayrıca Amerikan rock grubu Marilyn Manson'ın gitaristliğini ve grubun The Pale Emperor ve Heaven Upside Down albümlerinin prodüktörlüğünü yaptı.

<i>Heaven Upside Down</i>

Heaven Upside Down, Amerikalı rock grubu Marilyn Manson'ın onuncu stüdyo albümü. Loma Vista Recordings ve Caroline International tarafından 10 Ekim 2017'de yayınlandı. "We Know Where You Fucking Live" albümün çıkış parçası olarak 11 Eylül'de yayınlanırken, "Kill4Me" 20 Eylül'de piyasaya sürüldü. Albüm, Heaven Upside Down Turnesi ile tanıtıldı.

Fred Sablan Amerikalı müzisyen. Marilyn Manson'ın bas gitaristi olarak tanınmaktadır. Ayrıca Goon Moon'un basçısı ve zaman zaman gitaristidir. Butcher Holler'da bas, Crack'te de gitar çalmıştır. Temmuz 2010'dan Haziran 2014'e kadar Marilyn Manson'da bas gitar çaldı. Fred şu anda Chelsea Wolfe'un bas gitaristiliğini yapmakta ve Jeordie White ile Hour of Goon adlı podcast'in sunuculuğunu yapmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.