İçeriğe atla

Hoca Mesud bin Ahmed

Hoca Mesud bin Ahmed, 14. yüzyılda yaşamış bir Türk şair ve yazardır. Hoca Mesud ile aynı dönemde yaşamış olan Şeyhoğlu Sadrüddin Mustafa, "Kenzü’l küberâ ve Mehekkü’l Ülemâ" adlı eserinde Hoca Mesud'dan bahsedip, onu üstad diye över.[1] Hoca Mesud, yeğeni İzzeddin Ahmed ile beraber, "Süheyl ü Nevbahar" denilen eseri Farsçadan Anadolu Türkçesine çevirmiştir.[2] Bu eserin asıl adı "Kenzü’l-bedâyi"dir. "Süheyl ü Nevbahar" ile beraber "Ferhengnâme-i Sa‘dî" denilen eserinde Sadi Şirazi'nin "Bostan"ından seçilmiş şiirleri Türkçeye çevirmiştir.[3] Fuad Köprülü'ye göre Hoca Mesud, Germiyan Beyliği bölgesinde yaşamış olabilir.[4]

Kaynakça

  1. ^ Yavuz, Kemal (1991), Şeyhoğlu Kenzü’l Küberâ ve Mehekkü’l Ulemâ (İnceleme -Metin - İndeks), Atatürk Kültür Merkezi Yayını, Ankara. s. 47, 53, 71, 74, 80, 81, 89, 90, 115.
  2. ^ Özkan Ciğa, Yüksek Lizans Tezi; Süheyl ü Nevbahar, T.C Dicle Üniversitesi, Diyarbakır 2013
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2021. 
  4. ^ Okan Çakır, Yüksek Lizans Tezi; Tercüme-i Ferhengname-i Sa'di Üzerine Bir Dil İncelemesi, s.11, Bartın Üniversitesi, Bartın 2019,

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ahmedî</span> Türk divan şairi ve hekim (1334–1413)

Ahmedî divan şairi ve hekim.

Divan edebiyatı, Türk kültürüne has süslü ve sanatlı bir edebiyat türüdür. Bu edebiyata genellikle "divan edebiyatı" adı uygun görülmekte olup bunun en büyük nedenlerinden birisinin şairlerin manzumelerinin toplandığı kitaplara "divan" denilmesi olduğu kabul edilmektedir. Öte yandan, divan edebiyatı gibi tabirlerin modern araştırmacılar tarafından geliştirildiğini ve halk-tekke-divan edebiyatları arasındaki ayrımların bazen oldukça muğlak olduğu ve bu edebiyatlar arasında ciddi etkileşimlerin de bulunduğu vurgulanmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nasreddin Hoca</span> efsanevi kişi ve mizah kahramanı

Nasreddin Hoca, Anadolu Selçuklu Devleti döneminde, Hortu ile Akşehir çevresinde yaşamış olan efsanevi kişi ve mizah kahramanıdır.

Şeyhî, Kütahya doğumlu 15. asır Türk divan şairi ve tabip.

<span class="mw-page-title-main">Germiyanoğulları Beyliği</span> Batı Anadoluda eski bir Türk beyliği

Germiyanoğulları Beyliği, Anadolu Selçuklu Devleti’nin çökmesi ve dağılmasıyla başlayan Anadolu Beylikleri döneminde Batı Anadolu’da Kütahya merkezli olarak kurulmuş bir beyliktir. Germiyan adının anlamı Farsçada "sıcak" anlamına gelen germâ sözcüğünden, yine Farsçadaki çoğul üretme takısı -yân ile türetilmiştir. "Ilıcalar" anlamına gelir. Germiyan aşiretinin menşei hakkında çeşitli görüşler vardır.

Kenzü'l-Küberâ ve Mehekkü'l-'Ulemâ, Türk düşünürlerinden Şeyhoğlu Sadrüddîn Mustafa'nın siyasetnâmesi. 1401 yılında yazılmış olan eser Kutadgu Bilig'den sonra siyaset felsefesine dair konuları inceleyen ikinci Türkçe eserdir. Eser aslında tanınmış düşünür Necmeddîn-i Râzî'nin Mirsâd el-'İbâd isimli eserinden yararlanılarak kaleme alınmıştır. Fakat eseri Mirsâd el-'İbâd'ın Türkçe tercümesi olarak tanımlamak yanlış olur; eser daha çok bir uyarlama niteliğindedir. Necmüddîn-i Râzî'nin siyasi görüşlerinin Osmanlı Devleti'nde yayılmasına katkıda bulunmuş olan Kenzü'l-Küberâ ve Mehekkü'l-'Ulemâ; dönemin toplumsal yapısının bozulduğuna işaret eder ve geleneksel siyaset anlayışı açısından devlet yönetiminin temel makamlarında bulunan kişilerin yapması ve yapmaması gerekenleri ifade eder. Ayrıca âlimleri konu alan kısımlarında ilimlerin tasnifi yapılmakta ve şerî'ata göre yararlı ve yararlı olmayan ilimler belirtilmektedir. Eserde yer alan bu ilimler tasnifi ve ilgili hususlar yine daha önce farklı birçok düşünür tarafından ortaya atılmış olan şekillerdendir ve orijinal değildir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Yesevî</span> Türk mutasavvıf ve şair

Ahmed Yesevî ya da Ata Yesevî (Kazakistan Türkçesi: Қожа Ахмед Яссауи; Özbekistan Türkçesi: Xoja Ahmad Yassaviy; 1093, Sayram - 1166, Türkistan, kendi gibi Türk asıllı olan Arslan Baba'nın talebesidir. "Pîr-i Türkistan" lakabıyla bilinen bir mutasavvıf ve şairdir.

<span class="mw-page-title-main">Germiyanoğlu Süleyman Şah</span>

Süleyman Şah bin Mehmed, Germiyanoğlu Mehmed Bey'in ölümünden sonra 1368'den önce hükümdar oldu. Çahşadan Mehmed Bey'in büyük oğludur. Lakabı "Şah Çelebi" ve "Alem Şah" tır. Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî'nin torunu, Sultan Veled'in kızı Âbide Mutahhara Hatun ile Mutahhara Hatun 18 yaşında iken evlenmiştir. Bir diğer eşi de Mübarezeddin Umur bin Savcı'nın kızıdır. Çocukları Hızır Paşa, İlyas Paşa ve Devletşah Hatun; Mutahhare Hatun'dan doğmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Şeyhoğlu, Çaycuma</span> Çaycumada bir köy

Şeyhoğlu, Zonguldak ilinin Çaycuma ilçesine bağlı bir köydür.

<span class="mw-page-title-main">Süheyl Ünver</span> Türk hekim ve yazar

Ahmet Süheyl Ünver, Türk yazar ve doktor.

<span class="mw-page-title-main">Ahmet Rasim</span> Türk yazar, gazeteci, tarihçi, milletvekili (1864 - 1932)

Ahmet Rasim, Türk yazar, gazeteci, tarihçi, milletvekili.

Ahmed-i Dâ'i, 14. yüzyılın ikinci yarısıyla 15. yüzyılın başında yaşamış olan, çok eser vermiş alim bir şairdir.

Veysî, şair ve yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Lâmiî Çelebi</span>

Lâmiî Çelebi (1472-1532), divan şairi ve mürit. Asıl adı Mahmut'tur.

Hoca Dehhani, Horasanlı şair ve bilim insanı. Divan Edebiyatı'nın ilk şairidir. 13. yüzyıl ile 14. yüzyıl arasında yaşamıştır.

Nûbihara Biçukan, 1683 yılında Ahmed-i Hani tarafından kaleme alınan Kürtçe manzum eser. Hani bu eseri Kürdistan medreselerinde Kürtçe eğitim vermek için yazmıştır. Kitap Kürtçe-Arapça manzum bir sözlük olup, Kürt tarihindeki ilk Kürtçe sözlük sayılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hızır Çelebi</span> İstanbulun ilk kadısı

Hızır Çelebi, 15. yüzyılda yaşamış Osmanlı alimidir. İstanbul'un fethinden sonra yeni başkentin ilk kadısı olarak tayin edilmiştir. Arap ülkelerine gitmeden Arapçayı öğrenen Osmanlı âlimlerinden ve aynı zamanda Fahreddin er-Râzî'nin kelâm ekolünü devam ettirenlerden biridir. Zamanında Arapça, Farsça ve Türkçe şiirleriyle de tanınmıştır. Kaynaklarda ondan "İkinci İbn Sînâ", "ilim dağarcığı" ve "ilmin âlemi" şeklinde bahsedilir.

<span class="mw-page-title-main">Çerçi</span> Satış amacıyla evden eve gezen kişi.

Çerçi; köy, pazar vb. yerlerde dolaşarak ufak tefek tuhafiye eşyası satan kimse. Şehir merkezlerine yakın köylerde lastik tekerlekli arabayla, at ile ya da el arabalarıyla çeşitli ihtiyaç ürünü satmaktadırlar. Müşterileri genelde kadın ve çocuklardır. Çerçilikle uğraşanlar çoğunlukla erkektir. Günümüzde çerçilik giderek azalmaktadır.

Muzaffereddin Yavlak Arslan, 1280-1292 yılları arası hüküm sürmüş Çobanoğulları Beyi. Saltukname'de Melik Muzaffereddin olarak da anılmaktadır.

Tahsin Yazıcı, Fars dili ve edebiyatı uzmanı.