| Hlinka Muhafızı | |
|---|---|
 | |
| Etkin | 1938–1945 |
| Ülke | Slovak Cumhuriyeti (1939-1945) |
| Tipi | Paramiliter Grup |
Hlinka Muhafızı (Slovakça: Hlinkova garda; Almanca: Hlinka-Garde) Adını Andrej Hlinka'dan alan 1938'den 1945'e kadar olan döneme Slovak Halk Partisi tarafından kullanılan bir milis gücüdür.
16 Ağustos, Miladi takvime göre yılın 228. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 137 gün vardır.
II. Dünya Savaşı'ndan önce Slovakya'da 135.000 Yahudi yaşıyordu. Bazıları savaştan önce göç ettilerse de çoğu sürgün sırasında öldürüldü. Mart 1939'da Slovakya Cumhuriyeti Nazi Almanyası kontrolünde bağımsızlığını ilan ettikten sonra Yahudilere karşı kanunlar koymaya başladı; Yahudiler ilk olarak askeri ve hükûmet görevlerinden alındı. Hlinka Slovak Halk Partisi muhafızları Yahudilere saldırmaya başlayıp Eylül 1941'de "Yahudi Kod'u"nu yürürlüğe soktu. Nürnberg Yasalarını andıran bu kod'da Yahudilere sarı kol bandı takma zorunluluğu getirilip, birçok işten ve karışık evliliklerden mahrum edildiler.
Jozef Tiso, Slovak Katolik rahip ve Slovakya Halk Partisi'nin önde gelen siyasetçilerinden biri. 1939'dan 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın uydu devleti olan Birinci Slovak Cumhuriyeti'ni yönetti ve siyasi kariyeri boyunca aktif bir şekilde rahipliğini sürdürdü. II. Dünya Savaşı sonrasında Bratislava'da Ulusal Mahkeme tarafından vatan hainliğinin yanı sıra savaş suçu ve insanlığa karşı suç işlemekten tutuklanarak idam edildi.
Slovak Cumhuriyeti (1939-1945) veya Birinci Slovakya Cumhuriyeti veya Birinci Slovak Cumhuriyeti, 14 Mart 1939 ile 4 Nisan 1945 arasında, bugünkü Slovakya topraklarının büyük kısmı üzerinde var olmuş Nazi Almanyası'na bağlı uydu devlet. Devlet Almanların Çekoslovakya'yı işgalinden 1 gün önce Alman provokasyonları ile bağımsızlığını ilan etmiştir. Bu daha önce kendilerine ait bir devletleri olmayan Slovakların tarihinde bir ilkti. Slovak Cumhuriyeti, günümüz Slovakya topraklarının büyük kısmına sahipti ancak 1938'de Çekoslovakya'nın Macaristan'a bıraktığı güney toprakları yoktu. Doğudaki bazı topraklar, kısa süren bir savaş sonucunda Macaristan'a kaybedildi.
Andrej Hlinka İkinci Dünya Savaşı'ndan önce Çekoslovakya'daki en önemli Slovak kamu aktivistlerinden biri olan Slovak Katolik rahip, gazeteci, bankacı ve politikacıydı. Hlinka Slovak Halk Partisi'nin lideriydi.
Ulusal Kahraman, bir ülkenin, devletin veya ulusun kuruluşunda önemli bir rol oynayan kişiye verilen saygın bir unvandır. Pater Patriae, aynı zamanda Parens Patriae olarak da bilinen, Roma'da "Vatanın Babası" anlamına gelen bir onur unvanıdır ve Senato tarafından kahramanlara ve daha sonra imparatorlara verilirdi. Monarşilerde, hükümdar genellikle "ulusun babası/annesi" veya ailesine rehberlik eden bir ata olarak kabul edilir. Bu kavram, bazı monarşilerde benimsenen kraliyetin kutsal hakkıyla ifade edilirken, diğerlerinde anayasal hukuka dönüştürülür.
Nástup, 1933-1940 yılları arasında yayınlanan, Slovak özerkliğini, etnik milliyetçiliği ve antisemitizmi savunan bir Slovak dergisiydi. Ferdinand Ďurčanský ve kardeşi Ján Ďurčanský tarafından kurulan dergi, özellikle üniversite öğrencileri olmak üzere genç Slovak Katoliklere yönelikti. Derginin Slovak Halk Partisi'nin en radikal kanadını oluşturan okurları "Nástupistler" ya da "Nástup fraksiyonu" olarak adlandırılıyordu; birçoğu daha önce Rodobrana paramiliter örgütüne ve daha sonra Hlinka Muhafızları paramiliter örgütüne bağlıydı.
Slovak Halk Partisi Hlinka Partisi olarak da bilinir. Parti aşırı sağcı, Klerikal faşist, Katolik dincisi bir partiydi.
Çekoslovakya, Fransa'nın Albertville kentindeki 1992 Kış Olimpiyatları'na katıldı. 74 Çekoslovak sporcu organizasyonda mücadele etti. 1992 Albertville, 1 Ocak 1993'te Çek Cumhuriyeti ve Slovakya olarak ikiye bölünen Çekoslovakya'nın Kış Olimpiyatları'na son katılımıydı.
Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti, genellikle halk arasında Birinci Cumhuriyet olarak anılır, 1918'den 1938'e kadar var olan etnik Çekler ve Slovakların oluşan ilk Çekoslovak devletiydi. Ülke genellikle Çek ve Slovakya'nın bir bileşimi olan Çekoslovakya olarak adlandırılıyordu; halefi devletler için yavaş yavaş en yaygın kullanılan isim haline geldi. Devlet, eskiden Avusturya ve Macar topraklarından farklı yönetim sistemlerini miras alan eski Avusturya-Macaristan topraklarından oluşuyordu.
İkinci Çekoslovak Cumhuriyeti, 30 Eylül 1938 ile 15 Mart 1939 arasında 169 gün yaşadı. Bohemya, Moravya, Silezya, Karpat Rutenya ve Slovakya'nın özerk bölgelerinden oluşuyordu.
Karpat-Ukrayna, Aralık 1938'de Altkarpat-Rus olarak adlandırılarak oluşturulan İkinci Çekoslovak Cumhuriyeti'nde özerk bir bölgeydi. Tam idari ve siyasi özerklik, 22 Kasım 1938 tarihli Anayasa kanunuyla onaylandı. 20 yıl önce, tarihsel olarak Macaristan'a ait olan bölge, 1920 Trianon Antlaşması ile Macaristan Krallığı'ndan ayrılarak yeni oluşturulan Çekoslovakya'ya bağlandı ve Macaristan, tarihsel sınırlarını geri getirmenin şiddet içermeyen bir yolu ve Trianon Antlaşması'nın revizyonunun yolunu arıyordu. 2 Kasım 1938'de Birinci Viyana Ödülü, Çekoslovakya'dan, çoğunlukla Macar nüfuslu güney Karpat Rusları da dahil olmak üzere bölgeleri ayırdı ve onları Macaristan'a geri verdi. Ancak İkinci Çekoslovak Cumhuriyeti'nin dağılmasından sonra, 15 Mart 1939'da, Karpat-Ukrayna'yı temsilen Avgustyn Voloshyn Hitler'e tanınma ve destek için bizzat başvururken, aynı zamanda Karpat-Ukrayna bağımsızlığını ilan etti. Nazi Almanyası cevap vermedi ve kısa ömürlü devlet, 18 Mart 1939'a kadar tüm yerel direnişi ezen Macaristan tarafından işgal edildi.
Magyarizasyon veya Macarlaştırma, 1867 Uzlaşması ile kurulan Avusturya-Macaristan'ın 1918'de dağılmasıyla sona eren Macaristan'ın kontrol ettiği alanda uyguladığı bir asimilasyon veya kültürleşme süreciydi. Macarlaştırma hem gönüllü olarak hem de sosyal baskının bir sonucu olarak meydana geldi.
Sağcı diktatörlük, sağcı totalitarizm veya sağcı otoriter rejim, sağcı politikaları izleyen otoriter veya totaliter bir yönetimdir. Sağcı diktatörlükler genellikle gelenekçiliği savunma, hukuk ve düzenin korunmasına vurgu yapma ve sıklıkla milliyetçiliği savunma ile karakterizedir ve yükselişlerini muhafazakar statükonun sürdürülmesine duyulan ihtiyaç ve komünizme karşı muhalefet temelinde haklı çıkarlar. Sağcı diktatörlüklerin dikkate değer örnekleri arasında Nazi Almanyası, Faşist İtalya, Estado Novo, Franco İspanyası, Vladimir Putin yönetimindeki Rusya ve Soğuk Savaş döneminde çeşitli Latin Amerika ülkelerini yöneten askeri diktatörlükler yer alır.
