İçeriğe atla

Hipantiyum

Bir nar çiçeğinde, Punica granatum, petal'ler, kaynaşmış tabanları hariç, kısa sürede düşer. Sepal loblu ve ercik'lerin hala bağlı olduğu hipanthium, meyvenin dış katmanını oluşturmak için gelişir.

Kapalı-tohumlularda, hipantiyum ya da çiçek kabı[1][2][3] çanak yaprak, taç yaprak ve çiçek erkek organların esas kısımlarının fincan şeklinde bir tüp oluşturduğu yapıdır.

Bazen çiçek tüpü olarak da adlandırılır, bu terim aynı zamanda taç yaprak ve çanak yaprak için de kullanılır. Genellikle bitkinin nektarlarını içerir. Yapısal boyutları ve görünümü değişse de çoğu çiçekli türde bulunur.[4] Özellikle türler arasındaki hipantiyum arasındaki bu ayrım, tanımlama için yararlıdır. Bazı geometrik formlar toyondaki gibi obkonik , bazıları Mitella caulescens'deki gibi fincan tabağı şeklindedir.

Varlığı, Gülgillerde, Frenk üzümü ve Baklagiller dahil olmak üzere birçok familyanın teşhisidir. Bazı durumlarda, o kadar derin olabilir ki, o kadar dar bir tepesi vardır ki, çiçek alt yumurtalığa sahipmiş gibi görünebilir - yumurtalık, diğer bağlı çiçek kısımlarının altındadır. Hipantiyum, farklı türlerde farklı ortak adlarla bilinir. Okaliptüslerde sakız somunu denilir; güllerde kalça denir.

Bitki türlerindeki değişimler

Hipantiyum'dan daha üst yumurtalık
In Spiraea hipantiyum halka şeklinde olup, burada yaptığı gibi loblu olabilen nektar üreten "disk"i destekler. Stamenler, taç yaprakları ve disk arasında ortaya çıkar.
Gül içindeki hipantiyum
Üst kıvrımdan çiçeğin ucuna kdar görülen yabani nergis, yen, yumurtalık, hipantiyum, tepals, korona

Gelen myrtles hipantiyum yumurtalığı ya gevşek veya sıkıca çevreleyebilir; bazı durumlarda yumurtalık duvarlarına kaynaşabilir. Uzunluğu değişebilir. Hipantiyum'un dış tarafındaki kenarlar, kaliks loblarını veya serbest sepalleri, petalleri ve bir veya iki noktadan tutturulmuş ercik veya çoklu ercikleri içerir. Rosaceae familyasının çiçekleri veya gül ailesi, her zaman bir çeşit hipanthium'a veya en azından sepals, petaller ve stamenlerin hepsinin ortaya çıktığı ve nektar olarak bilinen nektar üreten doku ile kaplı bir çiçek kabına sahiptir. Nektar, kuşları ve arıları çiçeğe çeken şekerli bir maddedir, daha sonra polenleri hipantyumun astarından alır ve ziyaret ettikleri bir sonraki çiçeğe, genellikle komşu bir bitkiye aktarır.[5]

Hipantiyum üzerinde taşınan stamenler, çiçeğin polen üreten üreme organlarıdır. Hipantiyum, çoğu bitkinin üreme ve çapraz tozlaşma yollarına birçok yönden yardımcı olur. Hava koşullarına karşı koruma ve kayıp poleni sürdürmek için bir ortam sağlayarak doğurganlık ve çapraz tozlaşma olasılığını artırır.[6] Tutulan polen daha sonra kuşlar, arılar, güveler, böcekler, yarasalar, kelebekler ve diğer hayvanlar gibi tozlayıcılara bağlanabilir. Rüzgar , döllenme için kışkırtıcı olarak hareket edebilir. Hipantium ayrıca yapısal destek için uyarlanabilir bir özelliktir. Kökün çiçekle kaynaşmasına yardımcı olur, sırayla bağı ve genel stabiliteyi ve bütünlüğü güçlendirir.[7]

Bibliyografya

web siteleri

"Botany Word of the Day". Phytography. 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2014. 

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Foster 2014.
  2. ^ The Kew Plant Glossary: an Illustrated Dictionary of Plant Terms. Royal Botanic Gardens, Kew: Kew Publishing. 2010. 
  3. ^ The Cambridge Illustrated Glossary of Botanical Terms. Cambridge University Press. 2001. 
  4. ^ Cronquist 1981.
  5. ^ Givnish 1997.
  6. ^ Clarke 2004.
  7. ^ Snow 2003.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gelincik (bitki)</span>

Gelincik, gelincikgiller (Papaveraceae) familyasından Dünya'da çok geniş bir yayılma alanına sahip bir yıllık bir bitki türü.

<span class="mw-page-title-main">Tepecik (bitki)</span>

Tepecik ya da stigma, pistilin çiçek tozlarının ulaşıp tutunduğu genişlemiş üst kısmı.

<span class="mw-page-title-main">Polen</span>

Polen, bitkinin erkek gametini dişi gamete taşıyan bir yapıdır. Polen, bu taşınma sırasında erkek gametini çok iyi korumak zorundadır. Polenin dış duvarı eksin olarak adlandırılır. Bu tabaka çok nadir olarak bulunan ve çok dayanıklı olan sporopollenin denilen bir yapıdan oluşmaktadır. İç tabaka ise selülozdan yapılmış olup tipik bitki hücre duvarının yapısındadır. Polen tanelerinin boyu 15-100 µm arasındadır. Sıkıştırılmış polen tozu binlerce polen tanesi içermektedir.Taç yaprakların iç kısmında bir veya iki daire üzerine dizilidirlerdir

<span class="mw-page-title-main">Meyve</span> çiğ halde yenilebilir gıda

Botanikte meyve çiçeklenmeden sonra yumurtalıktan oluşan, çiçekli bitkilerde tohum taşıyan yapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gül</span> gülgiller (Rosaceae) familyasının Rosa cinsinden güzel kokulu bitki

Gül, gülgiller (Rosaceae) familyasının Rosa cinsinden, odunsu çok yıllık kapalı tohumlu güzel kokulu bitki türlerine verilen ad.

<span class="mw-page-title-main">Arı</span> zar kanatlılardan, bal ve bal mumu yapan bir böcek

Arı, zar kanatlılar takımına ait Apoidea familyasını oluşturan tüm böcek türlerine verilen isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Çiçek</span> bazı bitkilerin üreme organı

Çiçek bitkilerde üremeyi sağlayan organları taşıyan yapı. Bir çiçek, 4 kısımdan oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Çınargiller</span>

Çınargiller (Platanaceae), hamamelidales'e ait 5 familyadan biridir. Platanaceae (Çınargiller) soğuğa ve kirli havaya dayanıklı uzun ömürlü bitkilerdir. Işık enerjisini kimyasal enerjiye dönüştürebilirler (fotosentez). Kök çok güçlüdür. Budamaya oldukça dayanıklıdır. Yaprakları tozdan ve gazlardan fazla etkilenmediklerinden büyük endüstri şehirlerinin caddelerinde, park ve bahçelerde fazla görünmektedir. Platanaceae (Çınargiller) ailesinin sadece bir cinsi (Platanus) vardır. Bu cins 6-10 m uzunluğuna sahiptir. Çınarlar (Platanus), kuzey Yarım kürenin ılıman ve subtropikal bölgelerinde doğal olarak yetişen ve 25-30 m boylarında kışın yapraklarını döken bir ağaçtır. Tüm türlerde, çiçekler yoğun küçük çiçek grupları olarak büyür. Platanus occidentalis (Amerikan çınar) ve P. orientalis ; iki tür melezleştirildi ve ekili çınarların çoğu melez kökenli olabilir. Bütün üyeleri Platanus cinsinde toplanmıştır. Platanus'un taksonomik pozisyonunun, genellikle çiçek ve çiçeklenme yapısına dayanarak, Rosaceae'nin daha ilkel üyelerine yakın bir yerde olduğu kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Ballıbabagiller</span> bitki familyası

'Lamiaceae, Labiatae veya Türkçe adıyla 'Ballıbabagiller; 236 cins ve 7,280 tür ile temsil edilir ve dünya çapında özellikle ılıman kuşakta yayılış gösteren bir bitki familyasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Periyant</span>

Periant

<span class="mw-page-title-main">Orchidaceae</span> bitki familyası

Orkideler, Asparagales takımına bağlı Orchidaceae familyasına ait bitkilerdir. Orkideler, çiçekleri genellikle renkli ve hoş kokulu olan çeşitli ve yaygın çiçekli bir bitki grubudur. Orkideler, buzullar hariç Dünya'daki hemen hemen her yaşam alanında bulunan kozmopolit bitkilerdir. Dünyanın en zengin orkide cinsleri ve türleri tropiklerdedir.

Tozlaşma ya da polenleşme, bitkinin erkek organında üretilen polenlerin çeşitli nedenlerle dişi organın tepecik bölümüne yapışması olayına denir. Böylece tepeciğe yapışan polenler, dişicik borusundan yumurtalığa iner döllenme meydana gelir. Döllenmiş yumurtaya zigot denir. Zigot gelişerek embriyoyu oluşturur. Bu polenlerin dişicik borusuna taşınması hava, su ve böceklerle olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Bitkilerde üreme</span>

Bitki türlerine göre çeşitlilik gösteren üreme genel sınıflandırma olarak eşeyli üreme ve eşeysiz üreme olarak ayırmak mümkündür.

<span class="mw-page-title-main">Barut ağacı</span> Cehrigiller familyasından bir bitki türü

Barut ağacı, cehrigiller (Rhamnaceae) familyasından 4–5 m'ye kadar boylanan yaprak döken yavaş gelişen bir bitki türü.

<span class="mw-page-title-main">Melisa (bitki)</span> Bitki

Oğul otu ya da Melissa (Melissa), nane (Lamiaceae)'nin familyasındaki bir bitki cinsi'dir. Dört ya da daha fazla tür Akdeniz bölgesi'nden batı Malezya'ya dağılmıştır. Bu cinsin en bilinen türü limon balsamı 'dir.

<span class="mw-page-title-main">Convolvulaceae</span> Çiçekli bitkilerin Solanales takımına bağlı bir familyası

Convolvulaceae, Tarlasarmaşığıgiller, Çitsarmaşığıgiller, Kahkahaçiçeğigiller veya Gündüzsefasıgiller; Solanales takımına ait, yaklaşık 58 cins ve 1.880 tür ile temsil edilen, tropikler ve ılıman kuşak başta olmak üzere dünya çapında yayılış gösteren; tatlı patates, cinsaçı ve tarla sarmaşığı gibi bitkileri içeren, bir çiçekli bitki familyasıdır.

<i>Rosenverbene</i>

Gül Mine Çiçeği, Glandularia cinsinden bir bitki türüdür, eskiden Verbenaceae familyasından Verbena cinsine ait bir türdür. Doğu ve güney-orta ABD'ye özgüdür.

<span class="mw-page-title-main">Bitkilerin evrimi</span> bitkilerin kökeni ve tarihi

Bitkilerin evrimi, yaklaşık 500 milyon yıllık bir süreçtir. Siyanobakteriler milyarlarca yıl boyunca, sualtındaki kolonilerinde kalarak, baskın fotosentetik yaşam formu oldu. 1,6 milyar yıldan fazla süre önce, ikinci bir fotosentetik organizmalar grubu belirdi: Algler. Algler ökaryottur; yani hücrelerinin içinde "organel" adı verilen özelleşmiş yapılar vardır. Kloroplast adı verilen organel, tüm alglerde ve kara bitkilerinde bulunur. Hücrede fotosentezin gerçekleştiği yer bu organeldir. Kara bitkilerinin ilk ataları, yaklaşık 500 milyon yıl önce Charophyceae adlı yeşil alglerden evrimleşmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Tepal</span>

Tepal ,çiçeğin dış kısımlarından biridir. Terim, bu parçalar kolayca çanak yapraklar (sepal) veya taç yaprak (petal) olarak sınıflandırılamadığında kullanılır. Bunun nedeni, periantın parçalarının Manolya'da olduğu gibi farklılaşmamış olması veya dış çanak yaprak sarmalını iç taç yaprak sarmaldan ayırt etmek mümkün olsa da, çanak yapraklar ve taçyaprakların benzer birbirine görünüş özelliklerine sahip olması olabilir.. Terim ilk olarak 1827'de Augustin Pyramus de Candolle tarafından önerildi ve "petal" ve "sepal" terimlerine benzetilerek oluşturuldu. oluşturuldu.

<span class="mw-page-title-main">Bitki anatomisi</span>

Bitki anatomisi veya fitotomi, bitkilerin anatomisinin incelenmesi için kullanılan genel terimdir. Başlangıçta bitki morfolojisini, bitkilerin fiziksel formunun ve dış yapısının tanımını içeriyordu, ancak 20. yüzyılın ortalarından itibaren bitki anatomisi, yalnızca iç bitki yapısına atıfta bulunan ayrı bir alan olarak kabul edildi. Bitki anatomisi artık sıklıkla hücresel düzeyde araştırılmakta ve sıklıkla dokuların ve mikroskopi kesitlerinin alınmasını içermektedir.