Hilmi İleri - Turkipedia

Hilmi İleri
Doğum	1907 Lefkoşa
Ölüm	1968 (60-61 yaşlarında) İstanbul
Mezun olduğu okul(lar)	ETH Zürih
Ödüller	Tübitak Hizmet Ödülü

Kariyeri
Dalı	Makina Mühendisi
Çalıştığı kurumlar	İstanbul Teknik Üniversitesi Yıldız Teknik Üniversitesi

Hilmi İleri, (1907, Lefkoşa - 17 Eylül 1968, İstanbul), Türk mühendis, akademisyen.

Hayatı

1907 yılında Kıbrıs'ın Lefkoşa şehrinde doğdu. 1924 yılında Kıbrıs Türk Lisesi'ni bitirip İstanbul'a geldi. 1926 yılında Sultanahmet Sanat Okulu'nun elektrik şubesinden mezun oldu. 1926 yılında İstanbul Yüksek Mühendis Okulu'na kaydolmuştur. Üçüncü sınıfı bitirdiğinde Zürih Teknik Üniversitesi ETH'ya gönderildi. 1934'te makine bölümünün tekstil kısmını bitirerek "Dipl. Ing. E.T.H." derecesi ile mezun oldu. 1936'da öğretmen yardımcısı olarak yüksek mühendislik okulunda göreve başladı. 1938-1939 yıllarında Yıldız Teknik Okulu'nda makine bölümünün kuruluşunda çalıştı.

1944 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi'ne dönüştürülen Yüksek Mühendis Okulu'nun makine fakültesinin gerekli program hazırlıklarını yaptı ve aynı yıl makine fakültesi, makine elemanları kürsüsüne profesör olarak atandı.

1953 yılında Aachen Teknik Üniversitesi'ne misafir profesör olarak davet edildi. Orada aşınma konusunda bir doktora yaparak Almanca "doktor mühendis" anlamına gelen "Dr.- Ing." ünvanını aldı. 1957'de ordinaryüs profesörlüğe terfi etti. Hilmi İleri, İ.T.Ü.'nün ilk yabancı dil laboratuvarının da kurucusudur.

5 tanesi telif olmak üzere 14 kitap, 2 monografi, telif veya tercüme 25 adet makalesi, Almanya'da yayınlanmış 3 orijinal çalışması vardır.

1976 yılında Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) tarafından "Hizmet Ödülü" verildi. Yazar Selim İleri'nin babasıdır.

Çalışmaları

Kaymalı yataklarda maksada uygun yağ kanalları, Erich Falz, çev.Hilmi İleri (İstanbul, Milli Eğitim Bakanlığı Teknik Okulu, 1945.)
Makine elemanları, M. Ten Bosch, çev. Hilmi İleri (İstanbul, Maarif Bakanlığı İstanbul Teknik Üniversitesi, 1945)
Grafostatik ve mukavemet, Hilmi İleri (Ankara, Milli Eğitim Bakanlığı, 1947)
Dişli çarklar, A. Schiebel,çev. H.İleri (İstanbul, İ.T.Ü., 1949.)
Makine elemanlarında bazı aktüel konular, M. ten Bosch, çev. Hilmi İleri. (İstanbul, İTÜ, 1949)
Endüstride standardizasyon ve standard sayılar, Hilmi İleri (İstanbul, İ.T.Ü., 1955.)
Pres geçmeler ve basınçlı yağ metodu, Hilmi İleri (İstanbul, İTÜ, 1957)
Rulmanlı yatakların bazı hususiyetleri ve basınçlı yağ metodu ve tatbikatı, Robert Mundt,çev. Hilmi İleri, Lütfullah Ulukan (İstanbul, İTÜ, 1957)
Kardan kavramasına ait belli başlı problemler, Hilmi İleri (İstanbul, İstanbul Teknik Üniversitesi, 1959.)
Makine elemanları hesabı, M. ten Bosch, çev. Hilmi İleri (İstanbul, İTÜ, 1960-1961.)
Rulmanlı yataklarda geçme toleransları ve raylı taşıtlarda rulmanlı yataklar, Robert Mundt, çev.Hilmi İleri (İstanbul, İTÜ, 1961.)
Yüksek takatlı planet mekanizmaları, Hilmi İleri (İstanbul, İTÜ, 1965)
Rulman tekniğinde son gelişmeler, Paul Eschmann, çev. Hilmi İleri (İstanbul, İTÜ, 1967)

Kaynakça

Dış bağlantılar

İTÜ Haberleri, Özel Sayı, Nisan 1966.
İTÜ Kütüphane Hizmetleri19 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

Kestirimci bakım tam zamanında bakımdır. Kestirimci bakım, makina veya ekipmanlardan bazı fiziksel verilerin alınıp işlenmesinden sonra arızanın ne zaman gerçekleşebileceğini, yüksek bir doğrulukla, yeteri kadar zaman önce bilebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mustafa İnan</span> Türk bilim insanı

Mustafa İnan, Türk inşaat mühendisi, fizikçi ve akademisyen.

Mehmet Emin Onat, Türk mimar, eski İTÜ rektörü, Mimarlar Odası 1 numaralı üyesi ve DP eski İstanbul Milletvekili (1954-1957). Türkiye'de mimarlık alanında özel bir yeri olan Emin Onat sürekli aşama göstermiş, İTÜ Mimarlık Fakültesi'nin örgütlenmesinde çalışmış, ulusal ve uluslararası boyutta ün yapmıştır.

Ahmet Orhan Arda, Türk mimar ve akademisyendir.

İTÜ Elektrik-Elektronik Fakültesi, elektrik mühendisliği, elektronik ve haberleşme mühendisliği ve robotik ve otonom sistemler mühendisliği bölümlerini barındırmaktadır. Ayazağa yerleşkesinde bulunur. Fakülte programları ABET sürecinden geçmiştir ve 2005 yılında akreditasyon almıştır. Eğitim dili İngilizce ve Türkçedir. Elektrik-Elektronik Fakültesi öğrencilerinin katılımıyla Arıba, Arıba2, ARIBA3(ITURA), ARIBA4, HydroBee gibi projeler gerçekleştirilmiştir. Ayrıca İTÜRO robot olimpiyatları etkinliği de fakülte öğrencilerinin kurduğu İTÜ Kontrol ve Otomasyon Kulübü tarafından yapılmaktadır.

İTÜ Denizcilik Fakültesi, 3 Temmuz 1992'de kurulmuştur. İçerisinde deniz ulaştırma işletme mühendisliği ve gemi makineleri işletme mühendisliği bölümleri vardır. Sembolik kurulma tarihi 1884'tür.

İTÜ Makina Fakültesi bugünkü adını 1944 yılında almıştır. Gümüşsuyu yerleşkesinde yer alır. Bünyesinde makina mühendisliği lisans programını, ısı akışkan, katı cisim mekaniği, Konstrüksiyon, makine dinamiği, titreşim ve akustik, malzeme ve imalat, otomotiv ve sistem dinamiği ve kontrol yüksek lisans programlarını bulundurur.

İlk kez denizcilik eğitimi vermek üzere kurulan Mühendishane-i Bahr-i Hümayun ders programında yapılan yenilikler ve gelişmelerle önce Mühendishane-i Berr-i Hümayun'a daha sonra Mühendis Mekteb-i Alisi'ne dönüştü. En sonunda ise Yüksek Mühendis Mektebi adını almıştır. İlk mezunlarını 1931 yılında veren Yüksek Mühendis Mektebi Cumhuriyet Türkiye'sinin bayındırlık işleri için gerekli teknik elemanları yetiştiriyordu. Önceleri sadece Gümüşsuyu kışlasını kullanan Yüksek Mühendis Mektebi daha sonra Maçka ve Taşkışla silahhanelerine sahip olmasıyla birlikte büyüdü ve eğitim kadrosunu da İsviçre ve Almanya'dan gelen hocalarla geliştirdi. 1944 yılında ise Yüksek Mühendis Mektebi İstanbul Teknik Üniversitesi'ne dönüştü.

Kemal Kafalı, Türk mühendis, bilim insanı ve eğitimci.

Fikret Narter, 1911 yılında İstanbul'da doğdu. Yüksek Mühendis Mektebi'ni yüksek makine mühendisi olarak bitirdi. 1952-1954 arasında İTÜ Makina Fakültesi dekanlığı, 1959-1962 arasında İTÜ rektörlüğü yaptı. Ayrıca Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu başkan vekilliği Türkiye Hindistan ve Türk Fransız Kültür derneklerinin başkanlıklarını da yaptı. Prof. Dr. Fikret Narter, 1962 yılında Legion d'Honneur ödülünün Officier rütbesine layık görüldü. 1988'de teknik üniversite kendisine fahri doktor unvanını vermiştir. 2000 yılında İstanbul'da öldü.

Osman Tevfik Taylan, Türk bilim insanı.

Mustafa Hulki Erem, Türk elektrik mühendisi.

Hendese-i Mülkiye, 1883 yılında Padişah II. Abdülhamid tarafından kurulmuştur. Mühendishane-i Berr-i Hümayundaki kılıçhanelerden birisi boşaltılıp Hendese-i Mülkiye öğrencilerine tahsis edilmiştir. Kuruluşunda Fransa'daki École des Ponts et Chaussées örnek alınmıştır. Ancak daha sonra Fransız usulü terk edilmiş ve Alman usulüne geçilmiştir. Hendese-i Mülkiye önceleri askeriyeye bağlıydı, fakat daha sonra askeriyeden ayrılıp Bayındırlık Bakanlığına bağlanmıştır. Adı da Mühendis Mektebi olarak değiştirilmiştir (1909).

<span class="mw-page-title-main">Hayati Tabanlıoğlu</span> Türk mimar

Hayati Tabanlıoğlu, Türk mimar.

Mühendis Mekteb-i Âlîsi, askeri idareden ayrılarak kurulan Hendese-i Mülkiye'nin devamı olan kurumdur. Prof. Dr. Karl von Terzaghi okulun önemli hocalarındandır. Bu dönemde ülkede ilk defa Mühendis Mektebi Mecmuası adıyla akademik bir mühendislik dergisi çıkartılmıştır. Okula ilk kez kız öğrenci bu dönemde kabul edildi ve İTÜ'nün bugün hala kullanılan arı simgesine o dönemde karar verilmiştir. 1.Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı döneminde öğrenciler orduya katılmış ve okul 1915 ile 1921 yıllarında mezun vermemiştir. Okul daha sonra Yüksek Mühendis Mektebi adını alarak eğitim ve öğretimine devam etmiştir.

Reşat Baykal, İTÜ eski rektörü ve bilim insanıdır.

Ahmet Akhunlar, Türk akademisyen.

Mustafa Bayram, Türk profesördür.

Rulman, hareketli mekanik parçaları yataklayan(hareketlerini sınırlandıran), parçalar arasındaki sürtünmeyi azaltan bir makine elemanıdır. Yatağın tasarımı, örneğin, hareketli parçanın serbest doğrusal hareketini veya sabit bir eksen etrafında serbest dönümesini sağlayabilir; veya hareketli parçalara etkiyen normal kuvvetlere karşı direnç gösterir. Çoğu rulman, sürtünmeyi en aza indirerek istenen hareketi kolaylaştırır, sürtünmeden doğan doğrudan ve dolaylı enerji kayıplarını minimize eder. Rulmanlar, geometrisine, çalışma şekline, izin verilen hareketlere veya parçalara uygulanan yüklerin (kuvvetlerin) yönlerine göre geniş bir şekilde sınıflandırılır.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.