İçeriğe atla

Hideki Shirakawa

Hideki Shirakawa
Doğum20 Ağustos 1936 (88 yaşında)
Tokyo, Japonya
MilliyetJapon
EğitimTokyo Teknoloji Enstitüsü
Ödüller Nobel Kimya Ödülü (2000)
Kariyeri
Çalıştığı kurumlarPensilvanya Üniversitesi
Tsukuba Üniversitesi

Hideki Shirakawa (d. 20 Ağustos 1936) Japon kimyagerdir. Pensilvanya Üniversitesi'nde çalıştığı esnada Alan G. MacDiarmid ve Alan J. Heeger'la birlikte yaptığı iletken polimerler çalışmasıyla 2000 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır.

Çalışmaları

Shirakawa Japonya'da bulunan Tokyo Teknoloji Enstitüsü'ne çalıştığı sırada, metalik görünüme sahip poliasetilen geliştirdi. Alan MacDiarmid 1975 yılında enstitüyü ziyaret ettiğinde bu çalışmaya ilgilendi.

1976 yılında MacDiarmid tarafından Pensilvanya Üniversitesi'ne doktora çalışmasına yardımcı olması amacıyla davet edildi. Amerikalı fizikçi Alan Heeger'la birlikte poliasetilenin elektriksel iletkenliğini geliştirdiler.[1][2]

1977 yılında iyot buharı eklenen poliasetilenin iletkenliğinin arttırılabildiğini keşfettiler. Üç bilim adamının bu keşiflerinin tanınmasının ardından 2000 yılında Nobel Kimya Ödülünü almaya layık görüldüler.

Biyografi

1963 yılında askeri doktor bir ailenin çocuğu olarak Tokyo'da doğdu. Üçüncü sınıftayken annesinin memleketi olan Takayama, Gifu'ya taşındılar.

1961 yılında Tokyo Teknoloji Enstitüsü (Tokyo Tech), Fen ve Mühendislik Fakültesi Kimya Mühendisliği bölümünden mezun oldu.

1966 Tokyo Tech Fen Bilimleri Enstitüsü Kimya Mühendisliği bölümünden doktora aldı. Tokyo Tech Kimya Kaynakları Laboratuvarı asistanı olarak işe başladı.

1976 yılında Alan MacDiarmid'in daveti ile ABD Pennsylvania Üniversitesi'nde doktora sonrası araştırmacı olarak araştırmalar yaptı.

1979 yılında Japonya Tsukuba Üniversitesi'nde Yardımcı Doçent unvanı aldı

1982 yılında Japonya Tsukuba Üniversitesi'nde Profesör unvanı aldı

1991 yılından 1993 yılı Mart ayına kadar Japonya Tsukuba Üniversitesi Bilim Mühendisliği bölüm şefliğini yaptı

1994 yılından 1997 yılı Mart ayına kadar Japonya Tsukuba Üniversitesi'nin 3. kategoride şeflik görevini yürüttü

Kaynakça

  1. ^ Shirakawa, Hideki; Louis, Edwin J.; MacDiarmid, Alan G.; Chiang, Chwan K.; Heeger, Alan J. (1977). "Synthesis of electrically conducting organic polymers: Halogen derivatives of polyacetylene, (CH) x". Journal of the Chemical Society, Chemical Communications, 16. s. 578. doi:10.1039/C39770000578. 
  2. ^ "The Nobel Prize in Chemistry 2000: Alan Heeger, Alan G. MacDiarmid, Hideki Shirakawa". 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2013. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Georgia Teknoloji Enstitüsü</span>

Georgia Teknoloji Enstitüsü, Atlanta, Georgia ABD'de bulunan, daha çok mühendislik ve bilişim bilimleri konusunda adını duyurmuş bir üniversitedir. Günlük konuşmada GaTech, Georgia Tech veya Tech olarak anılmaktadır, kısaltma olarak ise genelde GT kullanılır. U.S. News tarafından yapılan sıralamalarda devlet üniversiteleri arasında ilk onlarda yer alır. Okul aynı zamanda Georgia Üniversite Sisteminin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hideki Yukava</span> Japon teorik fizikçi

Hideki Yukava , Japon fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Organik elektronik</span> Organik elektronik olarak anılmasının sebebi kullanılan malzemelerin karbon temelli olmasıdır. Geleneksel elektronikte ise bakır gibi silikon gibi iletkenler kullanılmaktaydı. Alan J. Heeger, Alan G. MacDiarmid ve Hideki Shirakawa, iletken polime

Organik elektronik, plastik elektronik veya polimer elektronik, iletken polimerler ve küçük moleküllerle ilgilenen bir elektronik dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Tokyo Teknoloji Enstitüsü</span>

Tokyo Teknoloji Enstitüsü Japonya'nın Büyük Tokyo Metropolü'nde bulunan ulusal bir araştırma üniversitesidir. Tokyo Tech, bilim ve teknolojiye adanmış Japonya'daki en büyük yükseköğretim kurumudur ve genellikle Japonya'daki en prestijli üniversitelerden biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Alan Heeger</span>

Alan Jay Heeger Amerikalı fizikçi ve Nobel Kimya Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Zewail</span>

Ahmed Hassan Zewail Mısırlı-Amerikalı bilim insanı. 1999 yılında femtokimya üzerine çalışmaları için Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır. Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde fizik ve kimya profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Aleksey Abrikosov</span> Rus-Amerikalı teorik fizikçi (1928 – 2017)

Aleksey Alekseyeviç Abrikosov, Moskova doğumlu Rus Teorik fizikçidir. 2003 yılında Nobel Fizik Ödülünü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Christian Anfinsen</span> Amerikalı biyokimyager (1916 – 1995)

Christian Anfinsen Jr, Amerikalı biyokimyacıdır. Anfinsen, özellikle bir amino asit sekansı ve biyolojik olarak aktif bir konformasyon arasındaki bağlantı ile alakalı ve ribonükleaz ile ilgili çalışmalarından dolayı William Howard Stein ve Stanford Mooreile ile beraber 1972'de Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">David Baltimore</span> Amerikalı biyolog

David Baltimore, Fizyoloji veya Tıp ödülü kategorisinde Nobel sahibi Amerikalı biyolog ve üniversite idarecisi.

<span class="mw-page-title-main">Akira Suzuki</span> Japon kimyager

Akira Suzuki, Japon kimyager ve 2010 Nobel Kimya Ödülü sahibi. Suzuki reaksiyonunu bulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Ei-ichi Negishi</span> Japon kimyager (1935 – 2021)

Ei-ichi Negishi - ö. 6 Haziran 2021,Indianapolis, Indiana) Japon kimyager. 2010 yılında Japon kimyacı Suzuki Akira ve Amerikalı kimyager Richard F. Heck ile birlikte Nobel Kimya Ödülü'ne layık görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Alan MacDiarmid</span>

Alan Graham MacDiarmid, 2000 yılında Nobel Kimya Ödülünü alan üç kimyagerden birisidir.

Niyazi Serdar Sarıçiftçi Türk asıllı Avusturyalı fizikçi. Johannes Kepler Üniversitesi'nde (JKÜ) fiziksel kimya profesörü olup Fiziksel Kimya Enstitüsü'yle Organik Güneş Hücreleri Enstitüsü'nü (OGPE) yönetmektedir.

Nalan Kabay, Türk kimya mühendisi ve profesördür.

<span class="mw-page-title-main">İletken polimer</span>

İletken polimer veya kendiliğinden iletken polimerler (ICP'ler) elektriği ileten organik polimerlerdir. Bu tür bileşikler metalik iletkenliğe sahip olabilir veya yarı iletkenler olabilir. İletken polimerlerin en büyük avantajı, esas olarak dağılma özelliği ile işlenebilir olmalarıdır. İletken polimerler genellikle termoplastik değildir, yani termoform değildir. Ancak, yalıtıcı polimerler gibi, organik maddelerdir. Yüksek elektrik iletkenliği sunabilirler, ancak ticari olarak temin edilebilen diğer polimerlere benzer mekanik özellikler göstermezler. Elektriksel özellikler, organik sentez yöntemleri ve gelişmiş dispersiyon teknikleriyle ince ayar yapılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Frances Arnold</span>

Frances Hamilton Arnold, Amerikalı kimya mühendisi. Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü Kimya Mühendisliği, Biyomühendislik ve Biyokimya Bölümü'nde profesör olarak görev yapmaktadır. 2018'de enzimlerin yönlendirilmiş evrimi konulu çalışmasıyla Nobel Kimya Ödülü'ne değer görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Akira Yoshino</span>

Akira Yoshino, Nobel Kimya Ödüllü Japon kimyagerdir. Asahi Kasei şirketinin bir çalışanı ve Nagoya'daki Meijo Üniversitesi'nde profesördür. Dünyada ilk defa olarak cep telefonları ve dizüstü bilgisayarlarda kullanılacak olan güvenli, üretilebilir lityum iyon pili icat etti. Yoshino, 2019 yılında M. Stanley Whittingham ve John B.Goodenough ile Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Krzysztof Matyjaszewski</span> Polonyalı-Amerikan kimyager

Krzysztof "Kris" Matyjaszewski Polonya doğumlu, ABD vatandaşı kimyager. Carnegie Mellon Üniversitesi'nde Doğa Bilimleri Profesörü.

Polimer kimyası, polimerlerin ve makromoleküllerin kimyasal sentezine, yapısına ve kimyasal ve fiziksel özelliklerine odaklanan bir kimya alt disiplinidir. Polimer kimyasında kullanılan ilkeler ve yöntemler, organik kimya, analitik kimya ve fiziksel kimya gibi çok çeşitli diğer kimya alt disiplinleri aracılığıyla da uygulanabilir. Pek çok malzeme tamamen inorganik metaller ve seramiklerden DNA ve diğer biyolojik moleküllere kadar polimerik yapılara sahiptir, ancak polimer kimyası tipik olarak sentetik, organik bileşimler bağlamında anılır. Sentetik polimerler, genellikle plastik ve kauçuk olarak adlandırılan, günlük kullanımdaki ticari malzemeler ve ürünlerde her yerde bulunur ve kompozit malzemelerin ana bileşenleridir. Polimer kimyası, her ikisi de polimer fiziği ve polimer mühendisliğini kapsayacak şekilde tanımlanabilen daha geniş polimer bilimi veya hatta nanoteknoloji alanlarına da dahil edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">David MacMillan</span> Britanyalı kimyager

David William Cross MacMillan İskoç organik kimyager ve bilim insanı. Asimetrik organokataliz alanını kavramsallaştırmasına dair çalışmaları ile tanınmaktadır. MacMillan, Alman kimyager Benjamin List ile birlikte 2021 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Nobel Komitesi yaptığı açıklamada "asimetrik organokataliz" olarak bilinen, molekülleri oluşturmak için geliştirdikleri yeni yönteme dair çalışmaları nedeniyle ödüle layık görüldüklerini açıkladı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.