İçeriğe atla

Hezekiel Kitabı

        
Yahudilik
Bu madde Hezekiel kitabı hakkındadır. Yahudi peygamber için Hezekiel sayfasına bakınız.
19. yüzyılda Fransız mimar ve Ahit uzmanı Charles Chipies tarafından Vizyoner Hezekiel Tapınağı planı.

Hezekiel kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin üçüncü kitabı olup Yeşaya ile Yeremya kitaplarından sonra ve On iki küçük peygamber kitaplarından önce gelir. Bu sıralama Hristiyanlık'taki Eski Ahit'ten biraz farklıdır. İsmini, görümlerinin kaydedildiği, MÖ 6. yüzyılda yaşamış rahip ve peygamber Hezekiel'den alır.

Kitaba göre peygamber, MÖ 593 ile MÖ 571 yılları arasındaki 22 sene içinde, Babil Sürgünü'ndeyken tecrübe ettiği yedi serilik kehanette bulunmuştur, bu zaman içinde MÖ 586'da Kudüs'ün yıkımını görmüştür. Kitabın ve vizyonların yapısı üç tema üzerine kurulmuştur:

  1. 1 ila 24. konular: İsrail'in yargılanışı,
  2. 25 ila 32. konular: Ulusların yargılanışı,
  3. 33 ila 48. konular: Gelecekte İsrail'in kutsanması.[1]

Dilin canlı ve sıkça sembolik olarak kullanılması Yeni Ahit'teki Vahiy kitabına benzer.[2]

Kompozisyon

Ana madde: Hezekiel

Hezekiel kitabı kendini, MÖ 593 ile MÖ 571 yılları arasında Babil'de sürgünde olan Hezekiel ben-Buzi'nin sözleri olarak tanımlar.[3] Fakat, çeşitli yazıtlardaki işaretleme farklılıkları bu kitabın çeşitli kereler düzenlendiğinin açık ifadesidir.[4] Bazı revizyonların Hezekiel'in kendisi tarafından yapılmış olabileceği gibi, genelde bugüne kadar gelen kitabın, Hezekiel tarihine ve Tapınağa candan bağlı eğitimli ruhban sınıfının bir ürünü olduğuna inanılır.[5]

Tarihsel geçmiş

Kudüs'teki Yad Vaşem'de Holokost'tan Kurtulanlar Anıtı'nda Hezekiel 37:14 25 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.'ten alıntı.

Hezekiel, reformcu kral Yoşiya'nın iktidarı döneminde MÖ 623'te ruhban sınıfına ait bir ailede dünyaya geldi. Bu zamandan önce Yehuda, Asurluların bir uydu ülkesiydi fakat Asurluların ~MÖ 623'te düşüşe geçmesiyle Yoşiya tekrar bağımsızlık ilan edip milli bir tanrı olan Yehova'ya sadakatin üzerinde yoğunlaştığı dini reformlar getirdi. Yoşiya MÖ 609'da öldürüldüğünde Yehuda, bölgenin yeni gücü Babillilerin uydusu oldu. MÖ 597'de Babillilere karşı yapılan bir ayaklanma sonucunda aralarında Hezekiel'in de bulunduğu bir grup Yehudalı sürgüne gönderildi. Hezekiel, hayatının geri kalanını Mezopotamya'da geçirdi. Şehrin ve Tapınağın yıkılmasıyla sonuçlanan MÖ 586'da gerçekleşen Babillilere karşı ikinci başarısız ayaklanma sonunda, kraliyet ailesi ve rahiplerden oluşan Kudüs'teki elit tabakanın geriye kalanları da Babil'e sürüldü. Kitapta verilen tarihlerden anlaşıldığına göre, Hezekiel sürgüne gönderildiğinde 25, ilk vahiy geldiğinde 30 ve MÖ 571'de son görümü sırasında 52 yaşındaydı.[6]

İçerik

Kitap, İsrail'in tanrısı Yehova'nın, Kudüs ve Tapınağın yıkılacağını öngörmesi ve bunun Yehova'nın bir cezası olduğunu anlatarak başlayıp yeni bir başlangıç ve yeni bir Tapınak sözü vermesiyle son bulur.[7]

  1. Göreve geliş vizyonu (Hezekiel 1:1–3:27): Yehova, Merkava denen bir savaş arabasıyla ilahi bir savaşçı olarak Hezekiel'e yanaşır. Savaş arabası dört canlı yaratık tarafından çekilip her bir yaratıkta dört adet yüz (insan, aslan, öküz ve kartal suratları) ve dört kanat bulunmaktadır. Her "yaratığın" yanında "iç içe girmiş", "yüksek ve korkunç" görünümlü tekerlekler bulunuyordu. Yehova, Hezekiel'i bir peygamber ve İsrail'in gözcüsü olarak görevlendirdi: "İnsanoğlu, seni İsrail halkına gönderiyorum" (2:3).
  2. Kudüs ile Yehuda'nın (Hezekiel 4:1–24:27) ve ulusların (Hezekiel 25:1–32:32) yargılanması: Yehova, Kudüs'ün yıkılacağı ve kendi halkını sıkıntıya sokan Ammonlular, Moavlılar, Edomlular, Filistler, Mısırlılar gibi ulusları harap edeceği konusunda uyarıda bulunur.
  3. Yeni şehrin inşası (Hezekiel 33:1–48:35): Yahudi sürgünü sona erecek, yeni bir şehir ve yeni bir Tapınak inşa edilecek, İsrailoğulları bir araya gelip daha önce hiç olmadığı gibi kutsanacaklardır.
Kuru Kemik Vadisi görümü, Gustave Doré, 1866, Hezekiel 37 baz alınarak.

"Yehova'nın görkemi"

Hezekiel kitabında bulunan "Yehova'nın görkemi" ifadesi, Tapınağı dolduran İsrail'in Tanrısı'nın mevcudiyeti olarak tanımlanır. Ayrıca "Yehova'nın görkemi", Çıkış sırasında İsrailoğulları'nın Vadedilmiş Topraklar'a girmesinde öncülük eden bir ışık bulutu olarak tasvir edilir. Bu ilahi varlık yine aynı görevi üstlenmiştir; bu sefer Babil Sürgünü'ndekilere önderlik etmektedir.

Hezekiel'in vizyonuna göre, Hezekiel, "Yehova'nın görkemi"nin Kudüs Tapınağı'ndaki Kutsalların Kutsalı'ndan çıkıp şehrin kapısına oradan Babil'e gittiğini görmüştür. Bu durum, Yehova'nın Kudüs'ten ayrılıp halkıyla birlikte sürgüne gittiğini ifade etmektedir.

Yeni Tapınak vizyonunda ise Hezekiel, Tanrı'nın görkeminin Tapınağı girip Tapınağı doldurduğunu görmüştür (43:2-5). Babil'den dönüşte Yehova, Süleyman Mabedi'nden olduğu gibi, restore edilmiş yeni Tapınak'ta ikamet edecektir.[8]

Etkisi

Hezekiel kitabının edebi etkisi, Daniel ve Zekarya'nın akoliptik yazılarında da görülür. İki kitabın yazarı, Helenistik dönemde "büyük bilgeler"in listesini hazırlayan Ben Sirah, 4. Makkabiler ve 1. yüzyıl taihçisi Josephus Flavius'a göre peygemaberin kendisidir. Ölü Deniz parşömenlerinde yüklüce temsil edilmemektedir fakat etkisinin, tapınak planlarının bulunduğu Tapınak Tomarı'nda ve Tsadok rahiplerini savunduğunu anlatan Şam Belgesi'den güçlü olduğu görülür.[9]

Vahiy 21-23'te Hezekiel'in son vizyonunda, peygamber yüksek bir dağa getirilmiştir ve burada cennetsi bir ulak, yüksek duvarları ve on iki kapısı bulunan, Tanrı'nın mekanı simetrik Kudüs'ü ölçmüştür.[10] Yeni Ahit'te başka atıflar da bulunur.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ David L. Petersen, "The prophetic literature: an introduction" (Westminster John Knox Press, 2002) 7 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.140
  2. ^ Ronald F. Youngblood, F. F. Bruce, R. K. Harrison and Thomas Nelson Publishers, Nelson's New Illustrated Bible Dictionary, Rev. Ed. of: Nelson's Illustrated Bible Dictionary.; Includes Index. (Nashville: T. Nelson, 1995).
  3. ^ Joseph Blenkinsopp, "A History of Prophecy in Israel" (Westminster John Knox Press, 1996) 7 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.167
  4. ^ Joseph Blenkinsopp, "A History of Prophecy in Israel" (Westminster John Knox Press, 1996) 7 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.166
  5. ^ Joseph Blenkinsopp, "A History of Prophecy in Israel" (Westminster John Knox Press, 1996) 7 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. pp.167-168
  6. ^ Joel F. Drinkard Jr, Ezekiel, in Watson E. Mills and Richard F. Wilson (eds), "The Prophets" (Mercer University Press, 1995) 7 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. pp.160-161
  7. ^ Paul L. Redditt, "Introduction to the Prophets" (Wm. B. Eerdmans Publishing, 2008) 7 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p. 148
  8. ^ Michael D. Coogan, A Brief Introduction to the Old Testament (New York: Oxford, 2009), 321-322.
  9. ^ Block (1997), p.43
  10. ^ Block (1998), p.502

Bibliyografi

Genel

Commentaries on Ezekiel

İnernette tercümeler

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yehoahaz (Yehuda)</span>

Yehoahaz Yoşiyahu'nun oğlu ve ardılı, Yehuda Krallığının 3 ay süreyle kralı; Annesi Livnalı Yeremya'nın kızı Hamutal'dı. MÖ 633/632'de doğduğunda ismi Şallum'du. Kardeşi Yehoyakim'den iki yaş genç olmasına rağmen 23 yaşında Yehoahaz ismiyle tahta geçti. Firavun II. Neko tarafından tahttan indirilene kadar 3 ay süreyle krallık yaptı ve en sonunda Mısır'a esarete gönderildi.

<span class="mw-page-title-main">Yehoiakim</span>

Yehoyakim veya Jehoiakim, MÖ 635 – 597 yılları arasındaki Yehuda kralıdır. Yoşiyahu'nun Rumah'lı Pedaya'nın kızı Zevuda'dan olan ikinci oğludur. Doğumdaki ismi Eliakimdi.

<span class="mw-page-title-main">Yoşiyahu</span>

Yoşiyahu büyük reformlar yapan Yehuda kralıydı. Tarihçiler tarafından, kendi zamanına denk gelen Deotronomik reformlar döneminde dini yazıtlar yazdırdığı veya bulduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Belgesel hipotez</span> Tevratın temellerini ve yapısını açıklayan hipotez

Belgesel hipotez veya Wellhausen hipotezi; Tevrat'ın, yani Musa'nın beş kitabının, birbirlerinden bağımsız, paralel ve tam hikâyelerden oluştuğunu ve redaktörler (düzenleyiciler) tarafından bir dizi düzenlemelerden geçtikten sonra son hâlini aldığını iddia eden hipotez. 1870'lerde geliştirilen hipotez Yahvist, Elohist, Tesniyeci ve Ruhbani kaynak olarak sınıflandırılan Kutsal Kitap Yazarlarının, çok tanrılı dinlerden gelen hikâyeleri düzenlemekten sorumlu olduğunu ifade eder ve metinlerdeki monoteist-politeist tutarsızlıkları bu durumun yansıması olarak değerlendirir.

Tesniyeci kaynak ya da kısaca D, Belgesel hipotez (BH)'e göre Tora'yı oluşturan dört kaynaktan biridir. Bu kaynak, Tora'da Tesniye kitabıyla sınırlıdır fakat benzer tema ve dil Tanah'ın Yeşu, Hakimler, Samuel ve Krallar kitaplarında da kullanılmaktadır. Bu adı geçen kitaplar dizisi din bilimadamlarınca Tesniyesel tarih olarak adlandırılır.

Ahit asırlar boyunca farklı kişiler tarafından yazılmıştır. Bunlardan çok azı geleneksel olarak bir kişi ile bağdaştırılırken çoğu büyük ölçüde düzenlemelerle karşılaştığından bu metinlerin kökeninin bugün ne olduğu tam olarak bilinememektedir.

<span class="mw-page-title-main">Yehoyakin</span> Yehuda kralı

Yehoyakin, Babil kralı MÖ 6. yüzyılda kendisini tahtından edip sürgüne gönderene kadar Yehuda Krallığı'nın kralıydı. Yehoyakin hakkındaki bilgilerin çoğu Eski Ahit'ten gelmektedir. Irak'ta yapılan kazılar sonucu bulunan Yehoyakin'in İstihkak Tabletleri'yle Yehoyikan'ın varlığı su üstüne çıkarıldı. Bu tabletler Babil'in İştar Kapısı'nın yakınlarında bulunmuş olup tarihi yaklaşık MÖ 592'ye dayandırılır. Çivi yazısıyla yazılan tablette Yehoyakin'in ("Ya-'-ú-kinu") ve beş oğlunun Babil'deki yemek harçlığıyla ilgili bilgi mevcuttur. Babil kayıtlarıyla İbrani dini kayıtlar kıyaslandığında Yehoyakin'in sürgündeki süresi doğru bir şekilde hesaplanabilmektedir. Bir ölçüde, Kudüs'ün düşüşü MÖ 597'ye dayandırılabilir.

Krallar Kitabı, Kral David'in ölümünden Yekoniya'nın Babil'de esir düşmesine kadar geçen 400 yıllık sürede antik İsrail ve Yehuda krallıklarıyla ilgili hikâyeleri anlatır. Yeşu, Hâkimler ve Samuel kitaplarının bulunduğu bir dizi tarihsel kitabın sonuncusudur ve ana amacı Yahudi krallığın Babilliler tarafından neden yıkıldığını dini açıdan anlatmak ve sürgünden dönüşün temelini hazırlamaktı.

Yeşu Kitabı, Eski Ahit'in ve Tanah'ın altıncı kitabıdır. 24 konu başlığı içeren kitapta Kenan topraklarına giriş, Yeşu önderliğinde toprakların fethi ve paylaşımı ve bu topraklarda Tanrı'ya yapılan hizmet anlatılır.

Samuel kitapları, Yeşu, Hakimler ve Krallar kitaplarıyla birlikte Nevi'im'in İlk Peygamberler bölümünü oluşturur. Peygamberler aracılığıyla Tevrat'ı doğrulayıp onun açıklamasını yapar.

Yeşaya kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin ilk kitabıdır; bu kitabın ardından Hezekiel, Yeremya ve Oniki küçük peygamber kitapları gelir. Hristiyanlıktaki Eski Ahit'te ise bu sıralama biraz farklıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yeremya Kitabı</span> İbrani Kutsal Kitabının (Eski Ahit) bir parçası olan Büyük Peygamberlerin ikinci bölümü

Yeremya Kitabı, Eski Ahit'te Son Peygamberler kısmının ikinci kitabı olup, Yeşaya kitabından sonra ve Hezekiel ile On İki Küçük Peygamber kitaplarından önce gelir. Görümleri aktarıldığı için kitap adını, MÖ 7. yüzyılın sonları ve MÖ 6. yüzyılın başlarında Kudüs'te, Yehuda Krallığı Babillilere yenik düştüğü zamanki kral Yoşiya zamanında yaşamış peygamber Yeremya'dan alır. Kitap, karmaşık ve şiirsel olarak İbranice yazılmıştır.

Yoel kitabı, Eski Ahit'in bir parçasıdır. Küçük peygamberler ya da kısaca Onikiler olarak bilinen on iki kehanet kitabından biridir. "Küçük" denmesinin sebebi, öneminin az olması değil, metnin kısalığıdır.

Amos kitabı, Tanah'ın Nevi'im kitabındaki Küçük Peygamberler kitaplarından biridir. Hoşea ve Yeşaya'nın büyüklerinden olan Amos, II. Yarovam dönemine denk gelen ~MÖ 750'lerde aktif rol oynamış olup Kutsal Kitap'ın ilk peygamber kitabı olan Amos kitabını yaratmıştır. Amos, Yehuda Krallığı'nda yaşadı fakat vaazlarını kuzeydeki İsrail Krallığı'nda verdi. Amos'un ana temaları sosyal adalet, Tanrı'nın mutlak kadri ve ilahi yargı konularını içerir.

Mika kitabı, Eski Ahit/Tanah'ta bulunan on beş kehanet kitabından biri olup Küçük peygamberler dizisinin altıncısıdır. Kitabın yazarının, Yehuda Krallığı'na bağlı Moreşet köyünden MÖ 8. yüzyılda yaşamış ve isminin anlamı "Kim Yehova gibidir?" olan Mikayahu olduğu belirtilir. Kitap, 1-2, 3-5 ve 6-7. konular olmak üzere üç ana bölümden oluşur ve her bölümün başlangıcında "Dinle" kelimesi ve bunu takip eden kehanet bildirileri bulunur. Mika, adil olmayan liderlere karşı serzenişte bulunur, zengin ve güçlüye karşı fakiri savunur ve sosyal adalet konusunda vaazlar verir; bir yandan da Siyon merkezli ve Davud hanedanlığına bağlı barış dolu bir dünyayı dört gözle bekler.

Habakkuk kitabı, Tanah'taki Oniki küçük peygamber kitaplarının sekizincisidir. Peygamber Habakkuk ile bağdaştırılır ve muhtemelen MÖ 7.yy'ın sonlarında yazılmıştır. İçinde üç konu barındıran kitabın ilk iki konusu Ölü Deniz parşömenlerinde de bulunmuştur.

Zekeriya kitabı, Tanah ve Kutsal Kitap'taki oniki küçük peygamber kitaplarından sondan bir öncekidir ve peygamber Zekeriya'ya dayandırılmaktadır.

Malaki kitabı, Tanah'ta bulunan Neviim kitabının içindeki Oniki küçük peygamber dizisinin son kitabıdır. Hristiyan sıralamasında Yeni Ahit'ten önce gelen son kitabı dolayısıyla Eski Ahit'teki son peygamberi oluşturur.

Ezra kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Orijinalinde Nehemya kitabı ile birlikte yer alan bu metin Hristiyanlığın erken çağlarında iki kitap haline ayrılmıştır. Babil Sürgününün ardından İsrail topraklarına dönüşü konu alan kitap iki bölümden oluşur. İlk bölümde Büyük Kiros'un krallığının ilk yılında MÖ 538'de sürgünden ilk dönenlerin hikâyesini ve I. Darius'un krallığının altıncı yılında MÖ 515'te Kudüs Tapınağı'nın tamamlanıp hizmete açılmasını anlatır. İkinci bölümde ise Ezra'nın Kudüs'teki misyonu ve goylarla evlenip günaha giren Yahudileri günahlardan arındırmak için verdiği çabalar anlatılır. Nehemya kitabıyla birlikte Tanah'taki tarihi hikâyelerin sonuncusunu temsil eder.

Nehemya kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabında bulunan bir metindir. Büyük ölçüde birinci tekil kişinin anıları olarak aktarılır. Kitapta, Pers sarayı yetkilisi bir Yahudi olan Nehemya'nın Kudüs duvarlarını ördürttüğü, şehre olan bağlılığı ve şehir halkının Tanrı'nın kanunlarına olan bağlılığı anlatılır. Kitapta anlatılanlar MÖ 5. yüzyılın ikinci yarısında geçmektedir. Ezra kitabıyla birlikte, Tanah'taki tarihi metinlerin sonuncusunu oluşturmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.