Eski Ahit veya Eski Antlaşma, Kutsal Kitap'ın İbranice kaleme alınmış olan ilk kısmına Hristiyanların verdiği isimdir. Yahudilerin Tanah ve Müslümanların Tevrat ve Zebur olarak kabul ettikleri kitapları içinde barındırır. Kutsal Kitap'ın birinci yüzyılda Grekçe kaleme alınan yazılarına "Yeni Ahit" adı verildi. İnançlı Yahudilerce "Yeni Ahit" kabul edilmez. Toplam 39 bölümden oluşur. Eski Ahit; Tevrat, Tarihsel Kitaplar, Şiirsel Kitaplar, Peygamberlik Kitapları olarak 4 temel bölüme ayrılır.
Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.
Hristiyanlıkta apokrif, kanonik dini metinlerin ve kitapların parçası olmayan metin. Dini metinlerin doğruluğunun şüpheli olduğu durumları tanımlamak amacıyla kullanılır. Kitab-ı Mukaddes'e eklenmemiş metinler apokrif kabul edilir.
Fiat lux veya Işık olsun, Eski Ahit'e göre Tanrı tarafından ışığın yaratılışını tanımlayan Latince cümle. Aslında Eski Ahit'in Yaratılış bölümünün başında geçen bu ifade, Grekçe γεννηθήτω φῶς ifadesinin adaptasyonudur ki bu Grekçe ifadenin kendisi de İbranice aslı olan יְהִי אוֹר 'dan gelmektedir. İngilizcede Let there be light olarak geçer ve bu dilde çok ünlü bir deyiş haline gelmiştir; özellikle de Kral James İncili üçüncü dizesinde var olduğu için.
Ahab veya Ahav Omri'nin oğlu ve İsrail'in Kralıydı. William F. Albright'a göre MÖ 869 - MÖ 850 yıllarında, E. R. Thiele'ye göre ise MÖ 874 - MÖ 853 yılları arasında hükümdarlık yapmıştır.
Origenes veya Origen, İskenderiye'de Hristiyan bir ailede doğmuş ve kendini hadım etmesine bile neden olacak düzeyde münzevi (sofu) bir kişiliğe sahip olmasıyla tanınan ve Patristik felsefenin en önemli temsilcilerinden sayılan bir Kilise Babası'dır.
Septuaginta, Tanah'ın elde mevcut olan en eski Koini Grekçe çevirisi. 70 anlamına geldiği için LXX şeklinde kısaltılır. Dil analizleri, Tevrat kısmının MÖ 3. yüzyılda, geri kalan kısmın MÖ 2. yüzyılda çevirildiğini göstermektedir. Muhtemelen Yunancanın Lingua franca olarak kullanıldığı Mısır'da yaşayan Yahudiler için çevirilmişti. Sonradan ilk Hristiyan kiliseleri tarafından da kullanılmıştır.
Kutsal İbranice veya klasik İbranice, İbranicenin arkaik bir formu olup, Akdeniz ile Şeria Nehri arasında kalan Kenan toprakları denen bölgede Semitik Kenan dillerinden biriydi. Ahit İbranicesi MÖ yaklaşık 10. yüzyıldan, İkinci Tapınak döneminin sonu olan MS 70 yılına kadar kullanılmıştır. Ahit İbranicesi en nihayetinde gelişip Mişna İbranicesine dönüştü ve bu dil MS 2. yüzyıla kadar devam etti. Tanah, sessiz harf iskeletinin ve Orta Çağ'da kullanılmaya başlanan sesli harf sisteminin geçirdiği evrelerin belgesel kanıtıdır. Ayrıca, kuzeydeki İsrail Krallığı ile güneydeki Yehuda Krallığı'ndaki lehçe farklılıkları da göze çarpmaktadır.
Havari Pavlus'un Duası Codex Jung olarak da bilinen Nag Hammadi'nin baş kodeksinin ilk bölümüdür. Bütün metin Kıptîce yazılmış olsa da, Yunanca bir başlık taşımaktadır. Nispeten iyi durumda günümüze ulaşan metnin yalnızca ilk 2 satırı kayıptır. Pavlus'un adı metnin başlığında olsa da, metnin büyük bir ihtimalle Pavlus tarafından yazılmadığı düşünülmektedir. Bu durum Yeni Ahit'teki Pavlus'un mektuplarının gnostik metinlerin içerikleri ile karşılaştırılması sonrası daha net bir biçimde ortaya çıkmaktadır.
Masoretik Metin, Rabbinik Yahudilik'te İbranice ve Aramice yazılmış Tanah'ın 24 cildini de kapsayan metindir. Yahudi kutsal metinlerinin düzenli bir şekilde kaydedilmesini ve gelecek kuşaklara aktarılmasını sağlamak amacıyla oluşturulmuş ve Masoretler de denilen Yahudi katipler ile Kutsal Yazı uzmanlarından oluşan bir grup tarafından MS 7. ve 10. yüzyıllar arasında hazırlanmıştır. İbranicede Masoretik teriminin kaynağı olan “mesorah” kelimesi bir geleneğin aktarılmasını ifade eder.
Chester Beatty Papirüsleri, ekseriyetle Kitab-ı Mukaddes'ten parçalar içeren Yunanca kaleme alınmış bir grup antik papirüstür. Toplamda 15 farklı el yazması içeren papirüslerin 13'ü Kutsal Kitap'a ait içeriğe sahipken geriye kalan iki son el yazması apokrif kitaplardan parçalar ile Melito'nun bir vaazını içermektedir.
Baruk kitabı, bazı Hristiyan geleneklerinde Kutsal Kitap'ın bir parçası olarak görülen döterokanonik metin. Yazıtın Yahudilikte ve Protestanlığın çoğu biçiminde, Ahid'in bir parçası olmadığı düşünülür. Kitap, Baruk 1:1'de ismi geçen, Yeremya'nın kâtibi Baruk ben Neriya'dan adını almıştır ve metnin yazarının bu kişi olduğu varsayılmaktadır. Kitap, bir geç dönem Yahudi yazarının Babil sürgünü, İsrail teolojisi ve tarihi ile bilgelik tartışmalarını içerir ve Kudüs ile diasporadaki Yahudilere doğrudan seslenerek yazılmıştır. Bazı araştırmacılar, metnin Makkabiler döneminde veya bundan kısa bir süre sonra yazıldığını önermektedir.
Nash Papirüsü, Kutsal Kitap'ın İbranice metninin eski bir el yazmasıdır. Dört fragmandan oluşan bu papirüs İbranice metnin yalnızca 24 satırını içerip eni 7,5 boyu 12,5 cm büyüklüğündedir.
Papirüs 7 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazmasının Grekçe metni Luka İncili'nin 4. bölümünden iki ayet içermektedir.
Oxyrhynchus Papirüsleri, arkeologlar tarafından 19. yüzyılın sonunda Mısır'daki tarihi Oxyrhynchus bölgesi yakınlarındaki eski bir çöplükte bulunan papirüs üzerine yazılmış el yazmalarıdır. Bu geniş papirüs koleksiyonu, antik Yunanca ve Latince binlerce belge, mektup ve edebi eser içermektedir. Ayrıca bazı parşömen el yazmaları ve kağıt üzerinde daha yeni Arapça el yazmaları da vardır.
Papirüs 8 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazmasının Grekçe metni Elçilerin İşleri kitabının 4-6 bölümlerinden birkaç ayet içermektedir.
Papirüs 13 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Fragman Oxyrhynchus Papirüsleri Koleksiyonuna aittir. Bu el yazmasının Grekçe metni İbraniler Mektubu'ndandır.
Yeni Ahit'in Metin Tarihi, Yunanca ve diğer dillerde günümüze ulaşan çok sayıda el yazmasının aktarılmasıdır. Yeni Ahit'in el yazısı aktarılması, diğer tüm eski edebi eserlerden daha iyi ve daha kapsamlıdır. En eski metin tanıkları, yazarların orijinal metinlerinin çıkış zamanına çok yakındır.
Yehova İbranice Kutsal Yazılarda geçen Tanrı'nın ismidir. İbranice metinde 6.828 kez geçer. Bu ifade genelde Tetragrammaton ya da Tetragram olarak adlandırılır. Birçok dilbilimcilere göre tanrısal isim „Yehova“ yerine „Yahve“ telaffuz edilmeli.
Papirüs 27 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. 
P. Oxyrhynchus 1355 ismi altında da tanınır. Böylece Oxyrhynchus Papirüsler Koleksiyonu'na aittir. Bu el yazması Pavlus'un Romalılara yazdığı mektubunun birçok ayeti içermektedir. Papirüs şu anda Cambridge'deki (İngiltere) Üniversite kütüphanesinde saklanır.
