İçeriğe atla

Hesya Helfman

Hesya Helfman
Doğum1855
Mazır, Minsk Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Ölüm1882 (26-27 yaşlarında)
Sankt-Peterburg, Rus İmparatorluğu
Ölüm sebebiPeritonitis
EvlilikNikolay Kolodkeviç
Çocuk(lar)1

Hesya Mirovna Helfman [not 1] (Yidiş: העסיע העלפֿמאַן, Rusça: Геся Мировна (Мееровна) Гельфман, Rumence: Gesya Mirovna Gelfman. 1855, Mazyr - 1 Şubat 1882, Saint Petersburg) Narodnaya Volya'nın II. Aleksandr Suikastına karışan bir üyesiydi.

Biyografi

Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Helfman, evli evlilik 'den kaçındığı iddia edilen bir kadındı. Bir dikiş fabrikasında iş bulduğu için Kiev'e gitmek adına evden ayrılmıştır. 1870'lerin başlarında, Helfman Kiev'de, Lev Deutsch ve gelecekteki kocası Nikolay Kolodkeviç ile tanıştığı çeşitli devrimci kulüplerin aktif bir üyesiydi. Helfman, 1877 Elliler Davası (ru) sırasında Litovsky Kalesi'nde iki yıl hapis cezasına çarptırıldı ve 14 Mart 1879'da Novgorod eyaletine sürgüne gönderildi. Birkaç ay sonra kaçtı ve Saint Petersburg'daki Narodnaya Volya'ya katıldı. Muhtemelen Hesya'nın kuruluşa katılmasının sebebi, kocasının İcra Komitesi üyesi olmasından kaynaklanmaktaydı. 1881'de Helfman, cephe hattında olmasa da II. Aleksandr'a suikast düzenleyen Narodnaya Volya grubunun bir parçasıydı; görevi ise suikastın düzenleneceği evi belirlemekti ve burada bir süreliğine grubun bir başka üyesi olan Nikolay Sablin ile şüpheleri çekmemek adına evli bir çiftmiş gibi yaşadı.[3] Polis, Çar'a düzenlenen saldırıdan iki gün sonra dairelerine baskın düzenlediğinde, Sablin yakalanırken kendini vurdu.

Ölüm

Hesya Helfman (soldan üçüncü) yargılanıyor

Mart 1881'deki Pervomartovtsy davası sırasında Helfman suçunu reddetti.[4] Ancak buna rağmen Çar'a yapılan saldırı eyleminde yer aldığı iddiasıyla asılarak ölüme mahkûm edildi.[5] Hüküm giydikten birkaç saat sonra, "...aldığım hüküm ile, hamileliğimin dördüncü ayında olduğumu beyan etmeyi ahlaki görevim olarak değerlendiriyorum " ifadesini kullandı. Kocası Nikolay Kolodkeviç de Ocak 1881'de tutuklanmıştı.[3] Çağdaş yasalara göre, anne karnındaki bebeğin masum olduğu düşünülürken hamile kadınların idam edilmesi yasaktı.Bu nedenle, Helfman'ın infazı doğumdan kırk gün sonrasına kadar resmen ertelendi ve bu arada Petro ve Pavel Kalesi'nde mahkûm edilecekti.[6] Üç ay sonra, Batı Avrupa'daki Sosyalistlerin infazına karşı yürütülen kampanya sayesinde[not 2] ve yabancı basında Helfman'ın cezasının eleştirilmesi üzerine cezası süresiz katorga[not 3] ile değiştirildi. Daha önce tutulduğu cezaevine geri transfer edildi. 5 Temmuz'da, hala Peter ve Paul Kalesi'ndeyken ve İçişleri Bakanı Kont Ignatiev'in izni ile Golos gazetesinden bir gazeteciyle röportaj (neredeyse bir buçuk saat sürdü) verdi. Davasında savunma avukatı Goerke adında bir avukatta bu sırada kendisine eşlik etmekteydi.[7] Bu röportaj sırasında, "uygun tıbbi ve kadın ihtiyaçlarının" eksikliğinden şikayetini dile getirdi. Helfman Ekim 1881'de cezaevinde doğum yaptı. Emniyet Müdürlüğünün talebi üzerine, doğumuna, mahkeme tarafından da istihdam edilen bir jinekolog yardımcı oldu. Perine yırtıldığı için ciddi bir maternal komplikasyonu vardı. Jinekoloğun hapishane doktorunun yarayı birlikte dikme önerisini reddettiği söylendi; her durumda helfman, hiç iyileşemedi. 24 Kasım'a kadar 17 Ocak 1882'de Lohusalık döneminde akut hale gelen peritonit geliştirdi.Yine de kızını doğumundan bebeğin ondan alındığı 25 Ocak'a kadar, yetimhaneye yerleştirildiği ve bilinmeyen ebeveynlerin çocuğu olarak kaydedildiği zamana kadar emzirdi.Sonraki tıbbi rapora göre, peritonit genelleşti ve aynı gün ateşe neden oldu.Kısa bir süre sonra çocuğu bilinmeyen bir hastalıktan öldü.[8][9] Helfman tedavi edilmeyen doğum sonrası komplikasyonların bir sonucu olarak gelişen iltihabından ötürü hapishanede öldü.[10] Çarlık yetkilileri Kolodkeviç'in bebeğin yasal velayeti talebini reddetti.[8] Kolodkeviç'te bir süre sonra 1884'te hapishanede hayatını kaybetti.[3]

Notlar

  1. ^ Soyadı, Batı ülkelerinde Gelfman, Gel'fman, Guelfman olarak çeşitli şekilde ifade edilirken, ilk adı da Gesya, Gesia, Gesja, Guesia, Hesse, olarak ifade edilir.[1][2]
  2. ^ Bakınız The Times, 11 Mayıs 1881, s. 7. Marsilya'da, katılımcıların bir kısmının para cezasına ve / veya hapsedilmesine yol açan gösteriler de vardı;The Times, 1 Haziran 1881, s. 7.
  3. ^ Katorga, Rus İmparatorluğu'nda cezai bir çalışma sistemiydi

Kaynakça

  1. ^ The Times. London. 11 May 1881. p. 7.
  2. ^ The Times. London. 26 Mart 1881. s. 7
  3. ^ a b c Margaret Maxwell (1990). Narodniki women: Russian women who sacrificed themselves for the dream of freedom. Oxford: Pergamon Press. s. 77. ISBN 0-08-037461-1
  4. ^ The Times. Londra. 7 Nisan 1881. s. 5.
  5. ^ Schapiro, Leonard (December 1961). "The Rôle of the Jews in the Russian Revolutionary Movement". The Slavonic and East European Review. 40 (94): 152. JSTOR 4205328
  6. ^ "Latest Intelligence[]". The Times. Londra. 16 Nisan 1881. s. 5.
  7. ^ The Times. Londra. 7 Temmuz 1881. s. 5.
  8. ^ a b Kravets, Arkady S. (June 1999). "Ребенок № А-824 17 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". ЛЕХАИМ (in Russian). 6 (86).
  9. ^ "Геся Мировна Гельфман". Народная воля (Rusça). 1 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  10. ^ "Петропавловская крепость (1871—1900 годы). Трубецкой бастион". 3 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2010. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Nikolay</span> son Rus İmparatorluğu hükümdarı (1868-1918; çar 1894-1917)

II. Nikolay ya da Nikolay Aleksandroviç Romanov, Romanov hanedanına mensup tüm Rusya imparatoru, Polonya çarı ve Finlandiya büyük prensi, Albay (1892); buna ek olarak, İngiliz Filo Amirali ve İngiliz Ordusu Saha Mareşali idi. Saltanatı sırasında Rus İmparatorluğu, dünyanın önde gelen büyük güçlerinden biriydi ancak ekonomik ve askeri çöküşe geçti. Sovyet tarihçiler tarafından verdiği kararlar sebebiyle askeri yenilgilere ve milyonlarca insanın ölümüne yol açan zayıf ve beceriksiz bir lider olduğu ifade edildi. Batılı tarihçiler ise genel anlamda II. Nikolay'ı Sovyet sistemiyle eşdeğer gördü. Aleksey Tolstoy "Çar'ın rejimi hakkında birçok kötü şey vardı, ama otokrasiyi miras aldı, eylemleri şimdi perspektifte ve Sovyetler tarafından işlenen korkunç suçlarla karşılaştırıldığında görülüyor." ifadelerini kullandı.

<span class="mw-page-title-main">II. Aleksandr</span>

Aleksandr Nikolayeviç 1855 - 1881 yılları arasında hüküm sürmüş Rusya imparatoru. Kapsamlı bir reform programı uygulamış ve 1861'de köylü serfliğini kaldırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Nikolay</span>

I. Nikolay, Nikolay Pavloviç, 1825 ile 55 yılları arasındaki Rusya imparatoruydu. Klasik otokrat tipinin başlıca temsilcisi ve tutucu politikalarıyla Rusya'nın gelişimini 30 yıl boyunca donduran kişi olarak anılır.

Narodnik, "halk" anlamına gelen narod (народ) sözcüğünden türemiştir. Narodnik Rus İmparatorluğu'nda 19. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkan sosyal-devrimci bir hareketti. Bu hareketin başlıca temsilcileri Aleksandr İvanoviç Herzen, Nikolay Gavriloviç Çernışevski ve Piyotr Lavroviç Lavrov'du. Kısa tanımı ile narodnik Çarlık Rusya'daki devrimci küçük-burjuva topluluğudur. Devrimi itici sınıfın değil, devrimcilerin (narodniklerin) gerçekleştirebileceğini savunmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Fanya Kaplan</span>

Fanni veya Fanya Yefimovna Kaplan, Bolşevik lideri Vladimir Lenin'e suikast girişiminde bulunan bir Rus sosyalist devrimci suikastçı. Çeka tarafından 1918 yılında tutuklandı ve idam edildi.

Tüm Rusya Kurucu Meclisi, Rusya’da 1917 Ekim Devriminden sonra toplanan ve demokratik seçimlerle seçilmiş olan yasama organı. 5-6 Ocak 1918 günlerinde sadece 13 saat toplanabilmiştir. Sovyet iktidarını tanımayı reddettiği için Bolşevikler tarafından lağvedilmiştir.

<i>"Halkın Dostları" Kimlerdir ve Sosyal-Demokratlara Karşı Nasıl Savaşırlar?</i> Leninin 1894 yılında yazdığı eser

"Halkın Dostları" Kimlerdir ve Sosyal-Demokratlara Karşı Nasıl Savaşırlar?, Bolşevik lider Vladimir Lenin'in 1894 yılında yazmış olduğu eser.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandra Fyodorovna</span> Rus İmparatoriçesi (Çariçe)

Aleksandra Fyodorovna, 26 Kasım 1894ʼteki evliliklerinden 15 Mart 1917ʼde II. Nikolayʼın zorla tahttan çekilmesine kadar İmparator II. Nikolayʼın eşi olarak son Rusya imparatoriçesiydi. Eşinin otokratik otoritenin teslim olmasına karşı direnişini teşvik etme konusundaki şöhreti ve Rus mistik Grigori Rasputinʼe olan bilinen inancı, kendisinin ve Romanoff monarşisinin son yıllarında popülaritesine ciddi şekilde zarar verdi. Aleksandra ve yakın ailesi, 1918ʼde Rus Devrimi sırasında Bolşevik esaretindeyken öldürüldü. 2000 yılında, Rus Ortodoks Kilisesi tarafından azize ilan edildi.

<span class="mw-page-title-main">Rus İmparatorluğu'nda pogromlar</span>

Rus İmparatorluğu'ndaki Yahudi pogromları ya da Rus İmparatorluğu'ndaki pogromlar.

<span class="mw-page-title-main">Rus İmparatorluğu'nda antisemitizm</span>

Rusya İmparatorluğunda antisemitizm, çok sayıda pogrom ve Rus Ortodoksluğuna geçmedikleri sürece Yahudilerin Rusya'nın içine göç etmesinin yasak olduğu Soluk Yerleşiminin belirlenmesini içeriyordu.

<span class="mw-page-title-main">II. Aleksandr Suikastı</span>

II. Aleksandr suikastı, 13 Mart 1881'de Sankt-Peterburg, Rusya'da gerçekleştirilen suikasttır. II. Aleksandr at arabasının kapalı vagonunda Mikhailovsky Manège'den Kışlık Saray'a dönerken gerçekleştirilen bir suikast neticesinde öldürüldü. Suikast, başta Andrey Jelyabov tarafından Narodnaya Volya İcra Komitesi tarafından planlanmıştı. Sofya Perovskaya tarafından koordine edilen dört suikastçiden sadece ikisi aslında kararlı bir eylem gerçekleştirdi. Suikastçılardan olan Nikolay Rısakov, arabaya zarar veren bir bomba attı. Bu noktada ikinci bir suikastçı olan İgnati Grinevitski, arabaya II. Aleksandr'ı ölümcül şekilde yaralayan bir bomba daha attı. II. Aleksandr, Zaporijya'daki imparatorluk trenini dinamitle patlatma girişimi ve Şubat 1880'de Kış Sarayı'nın bombalanması gibi Dmitri Karakozov ve Aleksandr Solovyov'un girişimleri de dahil olmak üzere hayatında birkaç suikastten kurtulmayı başarmıştı. Gerçekleştirilen bu suikast, halkın 19. yüzyıl Rus Nihilist hareketinin en başarılı eylemi olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sofya Perovskaya</span>

Sofya Lvovna Perovskaya bir Rus devrimcisi ve nihilist devrimci örgütü Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi. II. Aleksandr suikastı'nın düzenlenmesinde yer aldığı için 15 Nisan 1881 senesinde, 27 yaşında asılarak idam edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Andrey Jelyabov</span>

Andrey İvanoviç Jelyabov Devrimci Narodnik, İmparator II. Aleksandr'ın suikastının organizatörlerinden Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Rısakov</span>

Nikolay İvanoviç Rısakov Rus devrimcisi ve Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi. Bizzat Çar II. Aleksandr suikastine katılanlardan biridir. Çar'ın seyahat ettiği at arabasına, kaçmasını engelleyen bombayı atmıştır. Ardından suç ortağı olan İgnati Grinevitski'nin attığı ikinci bomba ile Çar hayatını kaybetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İgnati Grinevitski</span>

İgnati Grinevitski veya Ignacy Hryniewiecki(Rusça: Игнатий Гриневицкий; y.1856 - 13 Mart 1881), II. Aleksandr Suikastı'nı düzenleyen devrimci Narodnaya Volya grubunun Polonyalı bir üyesiydi. Grinevitski, II. Aleksandr'ın öldürüldüğü bombalı suikast saldırısına katılımı ile tanındı. Grinevitski, Çar'ı ve kendisini ölümcül şekilde yaralayan ikinci bombayı atmıştı. Çar'ın ölümünden birkaç saat sonra aynı gün kendisi de öldü. Grinevitski ve suç ortakları, II. Aleksandr'a yapılacak herhangi bir suikastın çarlık otokrasisini devirmek için siyasi veya sosyal bir devrimi tetikleyebileceğine inanmaktaydılar. Birçok tarihçi ise suikastı bir Pirus zaferi olarak görmektedir, zira bir devrime katılmak yerine devletin devrimci hareketi ezmek için kararlılığını güçlendirmiştir ve 1880'lerde devrim hareketinin düşüşüne yol açmıştır.Grinevitski'nin ise suikastteki rolünün İntihar saldırılarının ilk örneklerinden olarak görülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">İvan Yemelyanov</span>

İvan Panteleymonoviç Yemelyanov Çar II. Aleksandr suikastı'na katılan Rus devrimci örgütü Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Kibalçiç</span>

Nikolay İvanoviç Kibalçiç, Narodnaya Volya'nın ana patlayıcı uzmanı olan Kibalçiç Çar II. Aleksandr suikastına katılan ve Ukraynalı-Sırp kökenli bir Rus devrimciydi.Devrimci Victor Serge'in uzaktan bir akrabasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Timofey Mihaylov</span>

Timofey Mihaylov Rus devrimci örgütü Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi.Çar II. Aleksandr'ın suikastinde gönüllü bir bombacı olarak yer aldı.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Sablin</span>

Nikolay Alekseyeviç Sablin, küçük bir toprak sahibinin oğluydu, 1849 veya 1850'de doğdu. Moskova Üniversitesi'ndeyken Narodnaya Volya grubunun üyesi olarak devrimci siyasete karıştı.

<span class="mw-page-title-main">Vera Figner</span>

Vera Nikolayevna Figner Filippova Kazan Guberniyası, Rus İmparatorluğu'nda, Alman ve Rus kökenli asil bir ailede doğan devrimci bir politik aktivistti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.