İçeriğe atla

Hereward

Uyanık Hereward
1865 tarihli Cassell's History of England adı eserden Normanlarla çarpışan Hereward'ın bir illüstrasyonu
Doğumy. 1035
Lincolnshire
Ölümy. 1072 (36-37 yaşında)
Hareketİngilizlerin Normanlara karşı isyanı

Uyanık Hereward (Geleneksel telaffuz /ˈhɛ.rɛ.ward/,[1] modern telaffuz /ˈhɛ.rɪ.wəd/[2]) (y. 1035 - y. 1072) (aynı zamanda Kanunsuz Hereward veya Sürgün Hereward olarak da bilinir) bir Anglo-Sakson soylusu ve İngiltere'nin Normanlar tarafından fethine karşı yerel direnişin lideriydi. Norman hükümdarlara karşı isyanı yönetirken üssü Doğu İngiltere'deki Ely Adası idi. Efsaneye göre, günümüzde Cambridgeshire, Lincolnshire ve Norfolk'un modern kontluklarının bazı kısımlarını kapsayan Fens'te dolaştı ve Fatih William'a karşı ünlü bir muhalefete yol açtı.

Hereward, here, "ordu" ve ward "muhafız" (Eski Yüksek Almanca adı Heriwart ile eş kökenli) sözcüklerinden oluşan Eski İngilizce bir addır.[3] İlk olarak 14. yüzyılda kaydedilen "Wake" (Türkçe: Uyanık) sıfatı, "tetikte olan" anlamına gelebilir veya daha sonra Hereward'ın soyundan geldiğini iddia edilen Anglo-Norman Wake ailesinden geliyor olabilir.

Kaynakça

  1. ^ Lass, Roger (1994). Old English: A historical linguistic companion. 
  2. ^ Stein, Gabriele (21 Eylül 2017). "Typography in sixteenth-century English dictionaries". Oxford Scholarship Online. doi:10.1093/oso/9780198807377.003.0001. 
  3. ^ Room, Adrian (1992) Brewer's Names, London: Cassell, 0-304-34077-4

Kaynakça

  • Gesta Herewardi Saxoni, ed. T. D. Hardy and C. T. Martin, Lestoire des Engles solum la translaction maistre Geffrei Gaimar. (Rolls Series; 91.) 2 vols: vol 1. London, 1888. pp. 339–404 // tr. M. Swanton, “The Deeds of Hereward” In Medieval Outlaws. Twelve Tales in Modern English Translation, ed. T. H. Ohlgren. 2nd ed. West Lafayette, 2005. 28–99.
  • Liber Eliensis, ed. E. O. Blake, Liber Eliensis. (Camden Society; ser. 3; vol. 92.) London, 1962 // tr. J. Fairweather. Liber Eliensis: a History of the Isle of Ely from the Seventh Century to the Twelfth. Woodbridge, 2005.
  • Rex, Peter The English Resistance: the Underground War Against the Normans, Stroud: Tempus 0-7524-2827-6, chapters 8, 9 and 10 contain new data on his family.
  • Hereward, together with De Gestis Herewardi Saxonis; researched and compiled in the 12th century by monastery historians, revised and rewritten in modern English by Trevor A. Bevis, (1982), Pub. Westrydale Press (reissue of 1979 ed), 0-901680-16-8.
  • Bremmer, R. H., Jr. "The Gesta Herewardi: transforming an Anglo-Saxon into an Englishman", in: T. Summerfield & K. Busby (eds.), People and Texts; relationships in medieval literature: studies presented to Erik Kooper. Amsterdam/New York: Rodopi, 2007, pp. 29–42.
  • Miller, S.H. (transcription) and Sweeting, W. D. (translation), De Gestis Herwardi Saxonis The exploits of Hereward the Saxon, Fenland Notes & Queries, (vol. 3, supplements), Peterborough, 1895.
  • Gaimar, Geoffrey, Lestorie des Engles, Hardy, T.D. & Martin, C.T. (ed. and trans.), Rolls Series, 91 (2 vols.), 1888–89.
  • Short, Ian (ed. & trans.), Geffrei Gaimar Estoire des Engleis History of the English, Oxford University Press, 2009.
  • Thomas, Hugh M (1998). Harper-Bill, Christopher (Ed.). "The Gesta Herwardi, the English, and their Conquerors". Anglo-Norman Studies: Proceedings of the Battle Conference. The Boydell Press. XXI: 213-232. 
  • De Gestis Herwardi — Le gesta di Ervardo, ed. and Italian tr. Alberto Meneghetti, (ETS) Pisa, 2013.
  • Orchard, Andy. "Hereward and Grettir: Brothers from Another Mother?" In New Norse Studies: Essays on the Literature and Culture of Medieval Scandinavia 30 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., edited by Jeffrey Turco, 7-59. Islandica 58. Ithaca: Cornell University Library, 2015. http://cip.cornell.edu/cul.isl/1458045710

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Harold</span> İngiltere Kralı

Tavşanayak Harold ya da I. Harold, 1035 ile 1040 yılları arası İngiltere Kralı. "Tavşanayak" lakabı hızına ve av yeteneklerini vurgular. İngiltere, Danimarka ve Norveç Kralı Büyük Knud'un ilk karısından doğan en küçük oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Æthelstan</span> Athelstan

Æthelstan ya da Athelstan, 924 ile 927 yılları arasında Anglo-Saksonların Kralı ve 927 ile 939 yılları arasında İngilizlerin Kralı. Kral Yaşlı Edward ve ilk karısı Ecgwynn'ın oğludur. Modern tarihçiler onu İngiltere'nin ilk kralı ve en büyük Anglo-Sakson krallardan biri olarak belirtirler. Hiçbir zaman evlenmemiştir ve yerine baba olan bir kardeşi I. Edmund geçmiştir.

Paul Magdalino St Andrews Üniversitesi ve Koç Üniversitesi'nde Bizans tarihi profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Civitate Muharebesi</span> Ortaçağ muharebesi

Civitate Muharebesi Güney İtalya'da 18 Haziran 1053 günü Puglia Kontu Humphrey of Hauteville komutasında Normanlar ile Papa IX. Leo tarafından bir araya getirilip Lorraine Dükü Gerard ile Benevento Prensi Rudolf tarafından komuta edilen Svabya-İtalyan-Lombardlar arasında gerçekleşen ve Normanların galip geldiği savaştır.

Helen Damico, Yunan-Amerikalı edebiyat profesörü, akademisyen ve eğitimci. Pittas özellikle Ortaçağ İngiliz Edebiyatı üzerinde uzman bir isimdi.

<span class="mw-page-title-main">I. Ethelred (Wessex kralı)</span>

I. Ethelred 865'ten ölümüne kadar Wessex Kralıydı.

Benjamin Thorpe, İngiliz Anglo-Sakson edebiyatı uzmanı.

<span class="mw-page-title-main">Cüce (folklor)</span> mitolojik varlık

Germen mitolojisi de dahil olmak üzere Germen folklorunda cüce, dağlarda ve yeryüzünde yaşayan bir varlıktır. Bu varlık; bilgelik, demircilik, madencilik ve zanaatkarlık ile çeşitli şekillerde ilişkilidir. Cüceler bazen kısa ve çirkin olarak tanımlanırken bazı bilim insanları, bunun varlıkların komik tasvirlerinden kaynaklanan daha sonraki bir gelişme olup olmadığını sorgulamıştır. Cüceler; modern popüler kültürde, çeşitli medyada tasvir edilmeye devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Witan</span>

Witan, yedinci yüzyıldan 11. yüzyıla kadar Anglo-Sakson İngiltere'de kralın konseyiydi. Hem dini hem de seküler önde gelen kodamanlardan oluşuyordu ve konsey toplantılarına bazen Witenagemot deniyordu. Birincil işlevi, kanunların ilanı, yargı kararları, arazi devrine ilişkin sözleşmelerin onaylanması, anlaşmazlıkların çözümü, başpiskopos ve piskoposların seçimi gibi ulusal öneme sahip diğer konularda krala tavsiyelerde bulunmaktı. Witan ayrıca yeni bir kralın atamasını yapmak ve onaylamak zorundaydı. Üyeleri ealdormanler, thegnler ve kıdemli din adamları da dahil olmak üzere en önemli soylulardan oluşuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Ealdred (York başpiskoposu)</span>

Ealdred, erken Orta Çağ İngilteresi'nde Tavistock Başrahibi, Worcester Piskoposu ve York Başpiskoposu'ydu. Dönemin bir dizi başka din adamıyla akrabaydı. Winchester'daki manastırda keşiş olduktan sonra, yaklaşık olarak 1027 yılında Tavistock Manastırı Başrahibi olarak atandı. 1046'da Worcester Piskoposluğu'na seçildi. Ealdred, piskoposluk görevlerinin yanı sıra, İngiltere Kralı Günah Çıkartıcı Edward'a bir diplomat ve askeri lider olarak hizmet etti. Kralın ardında bir veliaht bırakmadan ölmesinin ardından veraseti güvence altına almak için kralın akrabalarından biri olan Sürgün Edward'ı Macaristan'dan İngiltere'ye geri getirmek için çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Stigand</span>

Stigand, Norman Fethi öncesinde İngiltere'de Canterbury Başpiskoposu olan Anglo-Sakson bir din adamıydı. Doğum tarihi bilinmemekle beraber 1020 yılına gelindiğinde kraliyet papazı ve danışmanı olarak görev yapıyordu. 1043'te Elmham Piskoposu seçildi ve daha sonra Winchester Piskoposu ve Canterbury Başpiskoposu oldu. Stigand, birkaç Anglo-Sakson ve Norman kraliyet hanedanı üyesi olan İngiltere hükümdarının danışmanıydı ve birbiri ardına altı krala hizmet etti. Winchester ve Canterbury'nin piskoposluğunu aynı anda elinde tutma konusundaki çoğulculuğu, kısaca aynı anda iki makamı birden elinde tutması nedeniyle birkaç papa tarafından aforoz edildi. En nihayetinde 1070 yılında tahttan indirildi ve mülklerine ve kişisel servetine Fatih William tarafından el konuldu. Stigand, Winchester'da hapsedildi ve burada öldü.

Morcar Ælfgār'ın oğlu ve Edwin'in erkek kardeşiydi. 1065'ten 1066'ya kadar Northumbria kontuydu ve yerine Copsi ile Fatih William geçti.

Hide, bir haneyi geçindirmeye yeterli arazi miktarını temsil etmeyi amaçlayan bir İngiliz arazi ölçü birimiydi. Geleneksel olarak 120 akre (49 ha) olarak alınıyordu ancak aslında gıda-kira yükümlülükleri, köprülerin ve tahkimatların bakım ve onarımı, ordu için insan gücü ve en nihayetinde toprak vergisi de dahil bir değer ve vergi değerlendirmesi ölçüsüydü. Hide'ın hesaplama yöntemi artık muğlaktır zira aynı hide'a sahip farklı mülkler, aynı kontlukta bile dikkate değer ölçüde değişebilir. İngiltere'nin Normanlar tarafından fethinin ardından, hide'lık değerlendirmeleri 1086 tarihli Domesday Kitabı'nda kaydedildi ve genellikle yılda 1 sterlin gelir üreten toprakların 1 hide olarak değerlendirilmesi eğilimi vardı. Norman kralları, bu birimi 12. yüzyılın sonuna kadar vergi değerlendirmeleri için kullanmaya devam ettiler.

<span class="mw-page-title-main">Thegn</span>

Anglosakson İngiltere'de bir thegn, bir veya daha fazla kontlukta dikkate değer miktarda toprağa sahip olan bir aristokrattı. Toplumda kralın ve ealdormanin altında, yani üçüncü seviyede yer alırdı.

Poitiersli William Norman kökenli bir Frank rahip ve Normandiya Dükü William'ın papazıydı. Dük için Gesta Willelmi ducis Normannorum et regis Anglorum veya Gesta Guillelmi II ducis Normannorum olarak adlandırılan eserinde, İngiltere'nin Normanlar tarafından fethini kayıt altına aldı. Papazlığından önce askerlik eğitimi almıştı.

<span class="mw-page-title-main">Wace</span> Fransız yazar (1110-1180)

Wace, bazen Robert Wace olarak da anılır, Jersey'de doğmuş ve Normandiya'da büyümüş bir Orta Çağ Norman şairiydi ve yaşamını Bayeux Kanonu olarak noktaladı.

Carmen de Hastingae Proelio, Latince Eylül 1066'dan Aralık 1066'ya kadar İngiltere'nin Normanlar tarafından istilasının en eski tarihi olan Carmen Widonis'in 20. yüzyıldan kalma bir adıdır. Eser, bir Ponthieu soylusu, manastır eğitimi almış bir piskopos ve Fransız sarayına yakın bir yönetici ve en nihayetinde Fatih William'ın kraliçesi Flandreli Matilda'nın papazı olarak görev yapmış Amiens Piskoposu Guy'a atfedilir. Amiens Piskoposu Guy, 1064'te İngiltere kralı olmuş Harold Godwinson'ı Hastings Muharebesi'nde mağlup eden Normandiya Dükü William'ın Bayeux İşlemesi'nde belirgin bir şekilde vasalı olduğu gözüken Ponthieu Kontu Guy'ın amcasıydı.

Malmesburyli William, 12. yüzyılın önde gelen İngiliz tarihçisiydi. Bede'den bu yana en yetenekli İngiliz tarihçileri arasında gösterilmektedir. Modern tarihçi C. Warren Hollister, William'ı şu şekilde tanımlar: "yetenekli bir tarih bilgini ve her şeyi bilen bir okuyucu, klasik, patristik ve daha önceki Orta Çağ dönemlerinin yanı sıra kendi çağdaşlarının da yazılarında etkileyici derecede bilgili. Gerçekten de William 12. yüzyıl Batı Avrupası'ndaki en bilgili adam olabilir."

<span class="mw-page-title-main">Saxo Grammaticus</span> Danimarkalı tarihçi

Saxo Grammaticus Saxo cognomine Longus olarak da bilinen, Danimarkalı bir tarihçi, ilahiyatçı ve yazardır. Danimarka Kralı I. Valdemar'ın baş danışmanı olan Lund Başpiskoposu Absalon'un katibi veya sekreteri olduğu düşünülüyor. Latince: Gesta Danorum kitabının yazarıdır. Amleth efsanesinin William Shakespeare'in Hamlet hikâyesine ilham kaynağı olacağı Danimarka'nın ilk tam tarihidir.

<span class="mw-page-title-main">Eski İngiliz edebiyatı</span>

Eski İngiliz edebiyatı, 7. yüzyıldan, genellikle Anglosakson İngilteresi olarak adlandırılan bir dönem olan 1066'daki Norman Fethi'nden sonraki on yıllara kadar, erken Orta Çağ İngilteresi'nde Eski İngilizce ile yazılan şiir ve düzyazıyı ifade eder. 7. yüzyıldan kalma Cædmon's Hymn adlı eser, Bede'nin metninin 8. yüzyıldan kalma bir kopyası olan İngiliz Halkının Kilise Tarihi eserinde göründüğü gibi, genellikle İngilizce'de hayatta kalan en eski şiir olarak kabul edilir. 12. yüzyılın ortalarında yazılan şiir, Eski İngilizcenin Norman sonrası en son örneklerinden bazılarını temsil etmektedir. Eski İngilizcenin gramer kurallarına bağlılık, 12. yüzyıl çalışmalarında büyük ölçüde tutarsızdır ve 13. yüzyıla gelindiğinde Eski İngilizcenin grameri ve sözdizimi neredeyse tamamen bozulmuş ve yerini çok daha geniş Orta İngiliz edebiyat külliyatına bırakmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.