İçeriğe atla

Herero ve Nama Soykırımı

Herero ve Namaka Soykırımı ya da Namibya Soykırımı (Almanca Aufstand der Herero und Nama «Herero ve Nama Başkaldırısı»), Afrika Talanı sırasında Alman Güneybatı Afrikası'nda (günümüzdeki Namibya'da) 1904-1907 yıllarında Alman İmparatorluğu tarafından yerli Bantu halklarından Hererolara ve Hotanto halklarından Namalara karşı yapılan soykırım.

12 Ocak 1904'te, Samuel Maharero idaresindeki Hererolar halkı Alman sömürge idaresine isyan etti. Ağustosta, Alman generali Lothar von Trotha Waterberg Savaşı'nda isyancıları yenerek aileleriyle birlikte bölgeden Omaheke çölüne sürdü. Ekimde ise bölgedeki bir başka halk olan Namalar da isyan ettiler. Almanlar onlara da aynı şekilde davranarak 65,000 Herero'yu (toplam nüfuslarının %80) ve 10,000 Nama'yı (toplam nüfuslarının %50) yok ettiler.

Katliamda en çok kullanılan yöntem ise asileri çöle sürüp orada susuzluktan ya da önceden zehirlenmiş içme suları ile öldürmekti.

1985'te, BM'nin Whitaker Raporu'nda Almanların Herero ve Namalara Güneybatı Afrika'ya da şimdiki adıyla Namibya'da gerçekleşen bu olayları 20 yy.'da gerçekleştirilen ilk soykırım hareketi olarak değerlendirmiştir.[1][2][3][4][5] Alman Hükûmeti Yardım Bakanı Heidemarie Wieczorek-Zeul, 2004'te şöyle bir demeç vermiştir: "Almanlar olarak biz bu olaylardaki tarihi sorumluluklarımızı ve hatalarımızı kabul ediyoruz." Alman devleti kurtulan kurbanların evlatlarına tazminat ödenmesinin söz konusu olmadığını açıkladı.[6]

Yale Üniversitesi'nden soykırım tarihçisi Benjamin Madley'e göre, Güneybatı Afrika'daki Herero Soykırımı birçok yönden Amerika'daki Yuki Soykırımı ile Avustralya'daki Tasmanya Soykırımı'na benzemektedir.[7] Her üçünde de kendini humaninsan») olarak vasıflandıran birçok Beyaz yerleşimci tarafından yerliler subhuman («insan-altı, alt-insan : insan olmayan, insanla aynı kategoride bulunmayan, insandan daha aşağıda bulunan») olarak görülmüştür.[8]

Mayıs 2021'de Almanya, Alman İmparatorluğu tarafından Herero ve Namalara karşı işlenen katliamları resmen soykırım olarak tanıdı.

Soykırım Öncesi

Hererolar, o zamanki adıyla Güney-Batı Afrika'daki Damaraland bölgesinde (şimdiki Namibya) daha çok hayvan çobanlığı yaparak hayatları sürdüren bir kabileydi. Afrika'da o dönemde yaşanan Afrika Dalaşı sırasında Büyük Britanya bölgede hiçbir ilgisi olmadığını açıklayarak, o sıralarda Afrika'da neredeyse önemli hiçbir sömürgesi bulunmayan Almanların, Avrupa dışında yerleşebildikleri tek yere sahip olmalarına göz yumdular. Bölgede aynı zamanda bulunan Hukkularla süren mücadelelere rağmen 1894 yılında kısmi barış sağlandı. Prusya'nın imparatorluğa bağlı askerleri Schutztruppe'nin gelmesi ve vali Theodor Leutweinçalışmaları ile bölgede ciddi gelişmeler sağlandı.

Almanya'dan gelenleri o zamanki yönetim yerlilerden zorla alınan topraklara yerleştirme politikası güdüyordu. Eşitlik ve adaletten uzak politikaların yerli halk üzerinde uygulanması ve bölgede köleciliğin başlaması üzerine büyük bir memnuniyetsizlik başladı. Tarıma müsait toprakları alan Almanlar, ayrıca bölgede bolca bulunan elmasları da kontrol etmek üzere madenlere el koymaya başladılar.

1903'te ilk isyanı başlatan Nama kabilesi oldu. Hendrik Witbooi yönetiminde 60 kadar Alman yerleşimciyi öldürdüler. Namalara daha sonra Hukkular da katıldılar. Şef Samuel Maharero idaresindeki isyanlarla beraber, bölgede mücadele artarak sürdü.

1904'te Hererolar tekrar isyan etti ve bu kez 120 Alman öldürüldü. Öldürülenlerin içinde kadınlar ve çocukların da bulunması, merkezi yönetimin önlem almasını zorunlu kıldı. General Lothar von Trotha Ekim 1904'te de 14,000 askerle bölgeye gönderildi. Hererolara yazdığı mesaj şöyledir:

Ben, Alman kuvvetlerinin muzaffer komutanı, bu mektubu Herero halkına gönderdim... Bilesiniz ki tüm Hererolar burayı terk edecektir. Alman sınırları içinde bulunacak silahlı ya da silahsız her Herero, bir hayvanla beraber olsun olmasın, vurularak öldürülecektir. Şu andan itibaren karınızı ya da çocuğunuzu da bu topraklarda istemiyoruz. Onları da ya süreceğim ya da vuracağım. Hererolarla ilgili kararım budur.

Kayser'in 1904 yılında çok zalimce bulduğu bu emir, kaldırılıncaya kadar pek çok Hererolu öldürüldü ya da sürüldü. Emrin hükmü kalmamasına rağmen, bu emirle başlayan öldürmeler, daha sonra katliama giden yolun başlangıcı oldu. Esir alınanlar toplama kamplarında çalışarak ölüme terk edildi.

Başlangıç

Soykırım sırasında zincirlenmiş Herero ve Nama mahkumlarının fotoğrafı
General Lothar von Trotha.

Alman kuvvetleri sayıları 3000-5000 Herero savaşçısı ile Waterberg Savaşı'nda karşılaşarak yenilgiye uğrattılar. Buradan kurtulanlar ve aileleri ise Britanya'nın isyanı durdurmaları karşılığı sunduğu sığınma hakkını kullanarak Bechuanaland bölgesine gittiler.

Savaşın ardından sığınma hakkı verildiğini duyan 24,000 kadar Hererolunun hayatı Kalahari çölünde Bechuanaland bölgesine ulaşabilme umudu ile çıktıkları çöl yolculuğunda sona erdi. Sonradan bölgede görev yapan Alman devriyeleri 7–8 m'lik su bulmak amacıyla kazınmış kuyularının dibinde binlerce kemik buldukları rapor etmişlerdir. Şef Maherero ve 1000 kadar adamı çölü geçerek Bechuanaland'da sığındılar.

Savaştan kurtulan ve sığınmak için Britanya bölgesine kaçamayan çoğu kadın ve çocuk, tıpkı 1. ve 2. Boer Savaşlarından kalanların başına gelen kadere benzer şekilde toplama kamplarına yerleştirildi. Almanlar her Herero'ya bir numara verdiler ve kamplarda ya da çalışarak ölen her Herero'nun kaydını düzenli bir şekilde tuttular. Kamplardan çalışmak üzere Alman firmalarına gönderilenlerin ölmelerine göz yumuluyordu. Ağır çalışma koşulları, hastalıklar ve kötü beslenme yüzünden Hereroların nüfuslarının %50-%80'nin yok olduğu sanılmaktadır.

1908'de Alman idaresinin tekrar kurulmasına dek 100,000 insanın öldüğü sanılmaktadır. Olaylarda 19,000 Alman askerinin yer aldığı düşünülmektedir. 1985 BM Whitaker Raporuna göre, 65,000 Herero (nüfusun %80'i) ve 10,000 Nama'nın (nüfusun %50'si) 1904-1907 arasında öldüğü ya da öldürüldüğü düşünülmektedir. Başka kaynaklar toplam sayıyı 100,000'e tamamlamaktadır.

Tam bu zamanlarda bölgede bulunan elmas yatakları, bölgenin önemini Almanlar ve başkaları için daha da artırdı. Almanlar koloniyi 1919 Versay Antlaşması ile Güney Afrika'ya kaptırdılar.

Alman Askerlerince Gerçekleştirilen Tecavüzler

Köln Üniversitesi'nden Hollandalı tarihçi Jan-Bart Gewald, Alman babalardan olan binlerce çocuk için özel kurulan bazı toplama kamplarından bahsetmiştir. Erkeklerinin çoğu öldüğünden kadınlar ve genç kızlar, Alman askerlerine seks kölesi olmaya zorlanmışlardır.[9]

Tanıma, inkâr ve tazminat talepleri

Mayıs 2021'de Federal Almanya Hükûmeti, Herero ve Namalara karşı Alman İmparatorluğu tarafından gerçekleştirilen katliamları resmen soykırım olarak tanıdığını açıkladı. Alman hükûmeti yaptığı açıklamada soykırımın tanınmasının mağdurlar açısından hukuken tazminat talebinde bulunma sonucunu doğurmadığını ancak ortada siyasî ve ahlaki bir yükümlülük olduğunu bildirdi. Almanya Dışişleri Bakanı Heiko Maas yaptığı açıklamada, Almanya'nın "ölçülemez acıların tanınmasının bir ifadesi olarak" Namibya'nın yeniden inşa ve kalkınma çalışmalarına yaklaşık 1 milyar 100 milyon euroluk kaynak sağlayacağını, bu paranın 30 yıl süre boyunca öncelikle Herero ve Namaların yaşadığı yerleşim yerlerindeki projelerde kullanılacağını belirtti.[10][11]

Soyut Etkileri

Ayrıca

Kaynakça

  1. ^ Olusoga, David and Erichsen, Casper W (2010). The Kaiser's Holocaust. Germany's Forgotten Genocide and the Colonial Roots of Nazism. Faber and Faber. ISBN 978-0-571-23141-6
  2. ^ Levi, Neil (2003). The Holocaust: Theoretical Readings. Rutgers University Press c. s. 465. ISBN 0-8135-3353-8. 
  3. ^ Mahmood Mamdani, When Victims Become Killers: Colonialism, Nativism, and the Genocide in Rwanda, Princeton University Press, Princeton, 2001, p. 12
  4. ^ Allan D. Cooper (31 Ağustos 2006). "Reparations for the Herero Genocide: Defining the limits of international litigation". Oxford Journals African Affairs. 30 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2013. 
  5. ^ "Remembering the Herero Rebellion". Deutsche Welle. 1 Kasım 2004. 29 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2013. 
  6. ^ Almanlar Namibya soykırımını kabul ediyoruz. 23 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC, 14 Ağustos 2004
  7. ^ Madley 2004, sayfa: 177
  8. ^ Madley 2004, sayfa: 169, 186
  9. ^ Almanların Unutmak İstedikleri Kabile, http://www.artsci.wustl.edu/~anthro/courses/306/herero.html 6 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ "Germany officially recognises colonial-era Namibia genocide". BBC News. 28 Mayıs 2021. 28 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  11. ^ "Almanya'dan Herero ve Namalara yönelik soykırımı tanıma kararı". Deutsche Welle. 28 Mayıs 2021. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  • Administrator's Office (1918). Report on the Natives of South-West Africa and their Treatment by Germany, Windhuk, ed. (London: His Majesty's Stationary Office).
  • Anderson, Rachel (2005). Redressing Colonial Genocide Under International Law: The Hereros' Cause of Action Against Germany, 93 California Law Review 1155 (2005).
  • Bayer, M. (1909). Mit dem Hauptquartier in Südwestafrika (Berlin: Wilhelm Weicher).
  • Bley, H. (1971a). “Social discord in South West Africa, 1894–1904,” in P. Gifford and W. Lewis, eds, Britain and Germany in Africa (New Haven: Yale University Press).
  • Bley, H. (1971b). South West Africa under German Rule, 1898–1914, R. Hugh, trans. (Evanston: Northwestern University Press).
  • Bridgman, J. (1981). The Revolt of the Hereros (Berkeley: University of California Press).
  • Dedering, T. (1999). “A certain rigorous treatment of all parts of the nation: the annihilation of the Herero in German South West Africa, 1904,” in M. Levine and P. Roberts, eds, The Massacre in History: Studies on War and Genocide (New York: Berghan).
  • Drechsler, H. (1966). Südwestafrika unter deutscher Kolonialherrschaft: Der Kampf der Herero and Nama gegen den deutschen Imperialismus (1884–1915) (Berlin: Akademie–Verlag).
  • Drechsler, H. (1980). Let Us Die Fighting”: Struggle of the Herero and the Nama against German Imperialism (1884–1915) (London: Zed).
  • François, C. von (1899). Deutsch-Südwest-Afrika (Berlin: Dietrich Reimer).
  • Generalstab, ed. (1906). Die Kämpfe der deutschen Truppen in Südwestafrika, I (Berlin: Ernst Siegfried Mittler und Sohn).
  • Generalstab, ed. (1907). Die Kämpfe der deutschen Truppen in Südwestafrika, II (Berlin: Ernst Siegfried Mittler und Sohn).
  • Goldblatt, I. (1971). History of South West Africa From the Beginning of the Nineteenth Century (Capetown: Juta).
  • Hanemann, H. (1905). Wirtschaftliche Verhältnisse in Südwestafrika (Berlin: Akademie Verlag).
  • Irle, J. (1973). Die Herero (Lichtenstein).
  • Katjavivi, P. (1988). A History of Resistance in Namibia (Paris: United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization).
  • Leutwein, T. (1907). Elf Jahre Gouveneur in Deutsch Südwestafrika (Berlin: Ernst Siegfried Mittler und Sohn).
  • Poole, G. (1990). Samuel Maherero (Windhoek: Gamsberg Macmillan).
  • Rohrbach, P. (1907). Deutsche Kolonialwirtschaft, I (Berlin and Scho¨neberg: *Buchverlag der Hilfe).
  • Rust, C. (1905). Krieg und Frieden im Hererolande (Leipzig: Kittler).
  • Schwabe, K. (1907). Der Krieg in Deutsch-Su¨dwestafrika, 1904–1907 (Berlin: Weller).
  • Soggot, D. (1986). Namibia: The Violent Heritage (London: Rex Collins).
  • Vedder, H. (1938). South West Africa in Early Times, C. Hall, trans. (London: Oxford Press).
  • Vedder, H. (1953). Kurtze Geschichten aus einem langen Leben (Wuppertal–Barmen: Verlag der Reinischen Missions–Gesellschaft).
  • Wellington, J. H. (1967). South West Africa and its Human Issues (Oxford: Oxford Press).
  • Wood, B., ed. (1988). Namibia 1884–1984: Readings on Namibia’s History and Society (London: Namibia Support Committee).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Namibya</span> Güney Afrikada bulunan bir ülke

Namibya ya da resmî adıyla Namibya Cumhuriyeti, eski adıyla Güney Batı Afrika, batı sınırı Atlantik Okyanusu olan güney Afrika'da bir ülkedir. Kuzeyinde Zambiya ve Angola, doğusunda Botsvana, güney ve doğusunda Güney Afrika Cumhuriyeti ile sınır paylaşmaktadır. Zimbabve ile sınırı olmamasına rağmen, Zambezi Nehri'nin 200 metreden daha az bir kısmı iki ülkeyi en yakın noktalarında ayırır. Namibya Kurtuluş Savaşı sonrasında, 21 Mart 1990 tarihinde Güney Afrika Cumhuriyeti'nden bağımsızlığını kazandı. Başkenti ve en büyük şehri Windhoek'tir. Namibya Birleşmiş Milletler (BM), Güney Afrika Kalkınma Topluluğu (SADC), Afrika Birliği (AU) ve İngiliz Milletler Topluluğu'na üye bir devlettir.

<span class="mw-page-title-main">Güneybatı Afrika</span> (Afrikaanca: Suidwes-Afrika; Almanca: Südwestafrika), Afrika kıtasında günümüzde Namibya devletinin kurulu olduğu, 1918 ile 1990 yılları arasında Milletler Cemiyeti manda yönetimi altında Güney Afrika Cumhuriyetine bağlı bir bölge iken b

Güneybatı Afrika (Afrikaanca: Suidwes-Afrika; Almanca: Südwestafrika), Afrika kıtasında günümüzde Namibya devletinin kurulu olduğu, 1918 ile 1990 yılları arasında Milletler Cemiyeti manda yönetimi altında Güney Afrika Cumhuriyeti'ne bağlı bir bölge iken bölgeye verilen ad.

<span class="mw-page-title-main">Windhoek</span> Namibyanın başkenti

Windhoek, Namibya'nın başkenti. Şehir ayrıca ülkenin ticari ve siyasi açıdan da merkezi konumundadır. Ülke merkezine yakın bir noktada konumlanan başkent, deniz seviyesinden 1.654 metre yükseklikte yer alır. Şehir nüfusu 2011 verilerine göre 322.500 kişidir. şehridir. Namibya'nın merkezinde, Khomas platosu üzerinde, deniz seviyesinden yaklaşık 1.700 m (5.600 ft) yükseklikte yer alır ve ülkenin coğrafi merkezine oldukça yakındır. 2023 yılı itibarıyla Windhoek'un nüfusu 486.169'dur. Şehir, diğer Namibya bölgelerinden gelen sürekli göç nedeniyle hızla büyümektedir.

<span class="mw-page-title-main">Hererolar</span>

Afrika'da bir halk. Namibya, Angola ve Botsvana'da yaşayan Hererolar, Hereroca ve Nguni ya da Sotho'dan farklı bir Bantu dili konuşurlar. Namibya'da 2013 yılında tahmini 250,000 Herero insanı yaşamaktadır. Klanlar halinde yaşar, klanın önde gelenlerinden biri tarafından yönetilirler. Hem ana soylu, hem de baba soylu geleneklere bağlı oldukları için, evlilik kuralları çok karmaşıktır.

<span class="mw-page-title-main">Gulag</span> Sovyet baskılı cezai çalışma kamplarının başındaki hükümet kurumu

Gulag, GULAG veya GULag, Vladimir Lenin'in emriyle kurulan ve 1930'lardan 1950'lerin başına kadar Josef Stalin'in yönetimi sırasında zirveye ulaşan Sovyet zorunlu çalışma kampları ağından sorumlu devlet kurumuydu. Sovyet rejimi karşıtı unsurların hızla kovuşturulması ve toplumdan soyutlanması için 25 Nisan 1930 tarihinde kurulan bir tür yargı ve infaz sistemidir. Zaman içinde Sovyetler Birliği'nin birçok yerinde çok sayıda çalışma kampını da bünyesinde barındırır olmuştur. Bu kamplarda, 1930'dan 1953'e kadar yaklaşık 1,7 milyon mahkûm öldü. Batı dünyası Gulag kavramını ilk kez Aleksandr Soljenitsin'in Gulag Takımadaları kitabıyla tanıdı.

<span class="mw-page-title-main">Himba</span>

Himba veya Kırmızı Kadınlar Kabilesi, kuzey Namibya'da Kunene yöresinde yaşayan 20.000 ila 50.000 nüfuslu bir etnik grup. Göçebe bir topluluktur. Hererolara akrabadırlar ve benzer bir dil konuşurlar.

<span class="mw-page-title-main">Güneybatı Afrika Halk Örgütü</span> Namibyada bulunan bir siyasi parti

Güneybatı Afrika Halk Örgütü (SWAPO), Namibya'da bulunan bir siyasi partidir.

<span class="mw-page-title-main">Kızılderili rezervasyonu</span>

Kızılderili rezervasyonu ya da kısaca Rezervasyon, Amerika Birleşik Devletleri'nde ABD Kızılderilileri için oluşturulan kısıtlayıcı yasal yerleşim bölgelerine verilen ad. 1840'lı yıllarda oluşturuldu. Bureau of Indian Affairs adlı bölüme bağlıdır. Kanada'daki muadili ise yasal olarak Kızılderili rezervi adını alır.

<span class="mw-page-title-main">Alman Güneybatı Afrikası</span> günümüzdeki Namibya devletinin Alman İmparatorluğunun sömürgesi olduğu 1884 ila 1919 yılları arasında taşıdığı addır

Alman Güneybatı Afrikası, günümüzdeki Namibya devletinin Alman İmparatorluğu'nun sömürgesi olduğu 1884 ila 1919 yılları arasında taşıdığı addır.

<span class="mw-page-title-main">Yukiler</span>

Yukiler, Amerika Birleşik Devletleri'nin kuzeybatı Kaliforniya eyaletinde yaşayan, avcı ve toplayıcı, Kaliforniya Kızılderilileri kültür grubundan Kızılderili halkı. En yakın akrabaları dilce Yuki-Vapo dilleri ailesini oluşturan Vapolardır. Diğer ABD Kızılderilileri gibi Yukiler de da yasal olarak Kızılderili rezervasyonu adı verilen kamp benzeri toplama yerleşimlerde yaşamak zorundadırlar. Diğer kabilelerle birlikte bugün Round Valley Indian Tribes of the Round Valley Reservation adlı rezervasyonda yaşaşarlar. Soykırıma uğrayan Yukilerin dilleri de 20. yüzyılda tükenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yuki Soykırımı</span>

Yuki Soykırımı, Kuzeybatı Kaliforniya'da Round Valley vadisinde yaşayan Kaliforniya Kızılderililerinden avcı ve toplayıcı Yukilere karşı 1851–1910 yıllarında valilerin direktifleri doğrultusunda Beyaz Amerikalılar tarafından uygulanan Kızılderili soykırımı. 19. yüzyılın ikinci yarısında Kaliforniya'daki Avrupalı-Amerikalılar tarafından kendi özel çıkarlarını korumak ve geliştirmek için demokratik süreçleri ve mekanizmaları kullanarak yerli Kaliforniya Kızılderililerine karşı cinayet, tecavüz ve binlerce yerli Kızılderilinin köleleştirilmesi gibi araçlar kullanılarak kitlesel soykırım uygulamıştır.

Afrika kıtasının güneyinde bulunan Namibya devleti kendi içerisinde 14 idarî bölgeye ayrılmış durumdadır. Her bölgenin kısıtlı yetkilere sahip olsa da bölgesel yönetimleri mevcuttur. Ülkenin bağımsızlığını kazanmasından sonra 3 Mart 1992 tarihinde bölgeler yasal olarak belirlenerek sistem hayata geçirilmiştir. Bölgelerin sayısı, büyüklüğü ya da bölünümü konusunda ülkede tek yetkili olan kurum Delimitation Commission of Namibia dır. Kasım 2012'de Oshikoto ve Kavango bölgelerinin bölünerek iki yeni bölgenin oluşturulmasının planlandığı açıklanmış, bu açıklanan plan dahilinde de 8 Ağustos 2013 tarihinde gerçekleştirilen yeni düzenleme ile Kavango bölgesi ortadan kaldırılıp ikiye bölünerek Kavango Doğu ve Kavango Batı bölgeleri oluşturulmuş, bunun haricinde Karas bölgesinin adı ǁKaras, Caprivi bölgesinin de adı Zambezi olarak değiştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Twyfelfontein</span>

Twyfelfontein,, resmi adı ile | /Ui-//Ais, kuzey-batı Namibya'da yer alan Kuene Bölgesi'nde bulunan antik kaya gravürleri sit alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Eugen Fischer</span> Alman fizikçi

Eugen Fischer, Alman tıp, antropoloji ve öjenik profesörü ve Nazi Partisi üyesiydi. Kaiser Wilhelm Antropoloji Enstitüsü, İnsan Kalıtım ve Öjenik'in direktörlüğünü yaptı ve aynı zamanda Berlin'deki Frederick William Üniversitesi rektörlüğünü yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Namibya-Türkiye ilişkileri</span>

Namibya-Türkiye ilişkileri, Namibya ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Namibya-Türkiye ilişkileri 12 Kasım 1997'de diplomatik olarak başlamıştır. Türkiye, 4 Ocak 2012 tarihinde Namibya Büyükelçiliğini faaliyete geçirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lothar von Trotha</span> Alman general (1848-1920)

General Adrian Dietrich Lothar von Trotha Avrupa'nın yeni sömürge döneminde Alman askeri komutanıydı. Doğu Asya Sefer Kolordusunun bir tugay komutanı olarak, Almanların Sekiz Devlet İttifakı'na katkısını oluşturan birliklere komuta ederek, Çin İmparatorluğu'ndaki Boxer Ayaklanması'nı bastırmakla uğraştı. Daha sonra Alman Güneybatı Afrikası valisi ve sömürge güçlerinin başkomutanı olarak görev yaptı ve bu rolde Herero Savaşları sırasında yerel bir isyanı bastırdı. Herero Savaşları'ndaki acımasızlığı, özellikle de Herero halkının neredeyse imha edilmesine yol açan soykırımdaki rolü nedeniyle geniş çapta kınandı.

<span class="mw-page-title-main">Maji Maji İsyanı</span>

Maji Maji İsyanı, Müslüman ve animist Afrikalıların Alman Doğu Afrikası'ndaki Alman sömürge yönetimine karşı silahlı bir isyanıdır. Savaş, yerli halkı ihracat için pamuk yetiştirmeye zorlamak üzere tasarlanmış Alman sömürge politikaları tarafından tetiklenmiştir. Savaş 1905'ten 1907'ye kadar sürmüş ve bu süre zarfında büyük çoğunluğu kıtlıktan olmak üzere 75.000 ila 300.000 kişi ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Alman savaş suçları</span>

Alman İmparatorluğu ve Nazi Almanyası hükûmetleri, önce Herero ve Namaqua soykırımında ve ardından Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarında önemli sayıda savaş suçunu emretmiş, organize etmiş ve göz yummuştur. Bunlardan en dikkate değer olanı, milyonlarca Avrupalı Yahudi, Polonyalı ve Roman'ın sistematik olarak istismar edildiği, sınır dışı edildiği ve öldürüldüğü Holokost'tur. Milyonlarca sivil ve savaş esiri de bu iki çatışmada Almanların uyguladığı suiistimaller, kötü muamele ve kasıtlı açlık politikaları sonucunda öldü. Delillerin çoğu, Sonderaktion 1005'te olduğu gibi, suçlarını gizlemek amacıyla failler tarafından kasıtlı olarak yok edildi.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Ernst Göring</span>

Heinrich Ernst Göring, Alman Güney Batı Afrika'nın sömürge valisi olarak görev yapan bir Alman hukukçu ve diplomattı. Nazi lideri ve Luftwaffe komutanı Hermann Göring'in de aralarında bulunduğu beş çocuk babasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Christuskirche</span>

Christuskirche, Namibya'nın Windhoek şehrinde bulunan tarihi bir simgesel yapı ve Lüteryen kilise. Almanca konuşan Evanjelik Lüteryen Kilisesi'ne aittir ve mimarı Gottlieb Redecker'dir.