İçeriğe atla

Henry Addington

Sidmouth Vikontu
Henry Addington
PC
William Beechey'in portresi, y. 1803
Birleşik Krallık Başbakanı
Görev süresi
17 Mart 1801 - 10 Mayıs 1804
Hükümdar III. George
Yerine geldiğiGenç William Pitt
Yerine gelenGenç William Pitt
Birleşik Krallık İçişleri Bakanı
Görev süresi
11 Haziran 1812 - 17 Ocak 1822
Başbakan Robert Jenkinson
Yerine geldiğiRichard Ryder
Yerine gelenRobert Peel
Birleşik Krallık Özel Konseyi Lord Başkanı
Görev süresi
8 Nisan 1812 - 11 Haziran 1812
Başbakan Spencer Perceval
Robert Jenkinson
Yerine geldiğiJohn Pratt
Yerine gelenDudley Ryder
Görev süresi
8 Ekim 1806 - 26 Mart 1807
Başbakan William Grenville
Yerine geldiğiWilliam Fitzwilliam
Yerine gelenJohn Pratt
Görev süresi
14 Ocak 1805 - 10 Temmuz 1805
Başbakan Genç William Pitt
Yerine geldiğiWilliam Cavendish-Bentinck
Yerine gelenJohn Pratt
Birleşik Krallık Hazine Şansölyesi
Görev süresi
14 Mart 1801 - 10 Mayıs 1804
Başbakan Kendisi
Yerine geldiğiGenç William Pitt
Yerine gelenGenç William Pitt
Avam Kamarası Lideri
Görev süresi
17 Mart 1801 - 10 Mayıs 1804
Başbakan Kendisi
Yerine geldiğiGenç William Pitt
Yerine gelenGenç William Pitt
Birleşik Krallık Parlamentosu Üyesi
Görev süresi
1784-1805
Yerine geldiğiHenry Jones
Yerine gelenThomas Grimston Estcourt
Seçim bölgesiDevizes
Kişisel bilgiler
Doğum Henry Addington
30 Mayıs 1757(1757-05-30)
Holborn, Middlesex, İngiltere
Ölüm 15 Şubat 1844 (86 yaşında)
Richmond Parkı, Surrey, İngiltere
Defin yeri St. Mary the Virgin, Mortlake
Partisi Tory
Evlilik(ler)
Ursula Hammond
(e. 1781; ö. 1811)

Marianne Townsend
(e. 1823)
Bitirdiği okul Cheam Okulu
Reading Okulu
Brasenose Koleji
Winchester Koleji
Dini Anglikanizm
İmzası

Henry Addington (30 Mayıs 1757 - 15 Şubat 1844), 1801-1804 yılları arasında Birleşik Krallık Başbakanı olarak görev yapmış İngiliz Muhafazakâr devlet adamıdır.

Addington, 1802'de Napolyon Fransası ile yapılan ve Fransız Devrim Savaşları sırasında İkinci Koalisyon'un sonunu getiren olumsuz bir barış olan Amiens Antlaşması'nı sağlamasıyla tanınır. Bu antlaşma bozulunca savaşa yeniden başladı, ancak müttefikleri yoktu ve Üçüncü Koalisyon Savaşı'nın öncesinde nispeten zayıf bir savunma savaşı yürüttü. Addington'dan önce başbakan olan Genç William Pitt'in lehine görevinden ayrılmak zorunda kaldı. Addington, 1812'den 1822'ye kadar on yıl süren İçişleri Bakanlığı döneminde demokratik reformları savunanlara yönelik gerici baskılarıyla da tanınır. Addington, 1782'de kurulduğundan beri bu makamda kesintisiz olarak en uzun süre görev yapan kişidir.

Kariyeri

1784'te Avam Kamarası'na Devizes Parlamento Üyelerinden biri olarak seçildi ve 1789'da Avam Kamarası Lideri oldu. Mart 1801'de Genç William Pitt, Kral III. George'un İrlanda'daki Roma Katolikleri üzerindeki mevcut bazı siyasi kısıtlamaları kaldırmayı reddetmesi (Katolik Özgürlüğü) üzerine görevinden istifa etti, ancak kötü sağlık durumu, savaştaki başarısızlık, ekonomik çöküş, kıtlık nedeniyle endişe verici düzeyde sosyal huzursuzluk ve Kabine içindeki uzlaşmaz bölünmeler de rol oynadı. Hem Pitt hem de Kral, kendi itirazlarına ve Kral ile Pitt'i uzlaştırma çabalarının başarısız olmasına rağmen Addington'ın Başbakanlık görevini üstlenmesinde ısrar etti.

Başbakanlık

Dış politika, görev süresinin en önemli parçasıydı. Bazı tarihçiler bu politikayı oldukça eleştirmiş ve İngiltere'nin en büyük ihtiyaçlarına karşı cahil ve kayıtsız kalındığını söylemişlerdir. Ancak Thomas Goldsmith, Addington ve Hawkesbury'nin kaotik bir başına buyruk yaklaşımdan ziyade, davranışlarını yöneten kurallar ve varsayımlara dayanan mantıklı, tutarlı ve Avrupa merkezli bir güç dengesi politikası yürüttüklerini savunmaktadır.

Addington'ın iç reformları gelir vergisinin etkinliğini iki katına çıkardı. Dış ilişkilerde ise 1802'de Amiens Antlaşması'nın imzalanmasını sağladı. Antlaşmanın koşulları İngiliz hükûmetinin kabul edebileceği en asgari düzeyde olsa da, Napolyon Bonapart İngilizler için daha elverişli hiçbir koşulu kabul etmeyecekti ve İngiliz hükûmeti savaş harcamaları, İngiliz malları için Kıta pazarlarının kaybı ve yaygın kıtlık ve sosyal huzursuzluğa yol açan art arda iki başarısız hasat nedeniyle mali bir çöküş durumuna ulaşmış ve barışı bir zorunluluk haline getirmişti.

1803'ün başlarında Britanya'nın mali ve diplomatik durumu Addington'ın Fransa'ya savaş ilan etmesine izin verecek kadar iyileşmişti ki, Fransızların Malta savunması için yakın görünen bir Fransız işgalini savuşturacak kadar güvenli bir anlaşmaya izin vermeyecekleri anlaşıldı.

O dönemde ve o zamandan beri Addington, savaştaki yetersiz yönetimi ve savunma pozisyonu nedeniyle eleştirilmektedir. Ancak müttefikleri olmayan İngiltere'nin seçenekleri savunmayla sınırlıydı. Güçlerini arttırdı, genişletilmiş bir savaşı finanse edebilecek bir vergi tabanı sağladı ve bazı Fransız mülklerini ele geçirdi. Addington müttefik kazanmak için Rusya, Avusturya ve Prusya ile daha iyi ilişkiler geliştirdi ve bu ilişkiler görevden ayrılmasından kısa bir süre sonra Üçüncü Koalisyon ile sonuçlandı. Addington ayrıca güney kıyılarında Martello kuleleri inşa ederek ve 600.000'den fazla silahlı adam yetiştirerek Fransız işgaline karşı İngiliz savunmasını güçlendirdi.

Kral onun yanında dursa da bu yeterli değildi çünkü Addington Parlamentonun her iki kanadında da yeterince güçlü bir konuma sahip değildi. Mayıs 1804'e gelindiğinde, Addington'ın savaş politikalarına yönelik partizan eleştiriler, Addington'ın bakanlığını değiştirmeleri gerektiğine karar veren üç büyük grup (Grenvillites, Foxites ve Pittites) tarafından bir parlamento darbesi için bahane sağladı. Addington'ın en büyük başarısızlığı, kendi çevresi ve Kral'ın dostları dışındaki milletvekillerinin sadık desteğini alarak parlamentoda çoğunluğu sağlayamamasıydı. Bu, vasat konuşma yeteneğiyle birleşince, onu Pitt'in parlamento yönetimindeki ustalığına ve eşsiz hitabet becerilerine karşı savunmasız bıraktı. Pitt'in Mart 1804'te Addington'a karşı parlamento saldırısı, Avam Kamarası'nda yenilginin yakın olduğu noktaya kadar parlamento çoğunluğunun zayıflamasına yol açtı.


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Bonapart</span> Fransız asker ve imparator (1769–1821)

Napolyon Bonapart veya I. Napolyon kısaca Napolyon, Fransız asker, politikacı ve 1804-1814 arası Fransa imparatoru. Gerek Fransız Devrim Savaşları gerekse Napolyon Savaşları sırasında Fransa'ya önderlik ettiği gibi tüm Avrupa'yı da etkilemiş önemli bir komutandır. Girdiği savaş ve çatışmaların büyük bölümünü kazanmış, 1815'teki nihai yenilgisine kadar hızla Avrupa kıtasının hakimiyetini ele geçirmiştir. Tarihteki en önemli komutanlardan biri olan Napolyon'un savaşları dünyanın her yerinde askerî okullarda ders olarak okutulmaktadır ve kendi Avrupa tarihinin en ünlü ve en tartışmalı siyasi figürlerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Savaşları</span> Savaş dönemi

Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Genç William Pitt</span>

Wiliam Pitt, 1783'ten 1800 Birlik Yasası'na kadar Büyük Britanya'nın en genç ve son başbakanı ve ardından Ocak 1801'den itibaren Birleşik Krallık'ın ilk başbakanı olan bir İngiliz devlet adamıydı. Mart 1801'de görevinden ayrıldı, ancak 1804'ten 1806'daki ölümüne kadar tekrar başbakan olarak görev yaptı. Başbakanlık yaptığı süre boyunca Hazine Şansölyesi olarak da görev yaptı. Daha önce başbakanlık yapmış olan ve 1. Chatham Kontu olan "Yaşlı William Pitt" olarak anılan babasından ayırmak için "Genç William Pitt" olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Spencer Perceval</span> 1809-1812 yılları arasında görev yapmış ilk ve tek Birleşik Krallık başbakanıdır

Spencer Perceval, İngiliz hukukçu ve devlet adamı. Suikast sonucu yaşamını yitiren ilk ve tek Birleşik Krallık başbakanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Arthur Wellesley</span> 1. Wellington Dükü

Arthur Wellesley, lakabı Demir Dük, Napolyon Savaşları sırasında Britanya ordusu komutanlığı ve sonradan başbakanlık (1828-1830) yapan asker ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Bonaparte</span> Napolyon Bonapartın en büyük erkek kardeşi

Joseph Bonaparte (d. 7 Ocak 1768, Corte, Haute-Corse, Korsika - ö. 28 Temmuz 1844, Floransa, Toskana Büyük Dükalığı,, Napolyon Bonapart'ın en büyük erkek kardeşidir. Kardeşi tarafından 1806-1808 arasında Napoli Kralı ve 1808-1813 arasında da İspanya kralı yapılmıştır. Napolyon Bonapart'ın düşmesinden sonra Joseph kendini Survilliers Kontu olarak isimlendirmiştir.

1800'ler, Gregoryen takvimine göre 1 Ocak 1800'de başlayıp 31 Aralık 1809'da sona eren onyıldır. 1800'ler büyük değişimlerin onyılıydı. Son 30 yıldaki teknolojik gelişmeler Sanayi Devrimini küresel bir hareket olmasını sağladı. Bütün savaşların yeni geliştirilmiş silahlarla olması Afrika ve Asya'da daha sonra Latin Amerika'da süregelen Emperyalist kampanyalara bir ivme kazandırdı.

Paris Antlaşması, 25 Haziran 1802'de Paris'te, Fransa ile Osmanlı İmparatorluğu arasında imzalan bir barış antlaşmasıdır. Napolyon'un Mısır Seferi'nin 1798 yılında başlamasından itibaren bozulan ikili ilişkileri barış ilkeleri temelinde yeniden düzenleme amacı taşır.

<span class="mw-page-title-main">Austerlitz Muharebesi</span>

Austerlitz Muharebesi veya Üç İmparator Savaşı, Napolyon Savaşlarının en önemli ve belirleyici çarpışmalarından biriydi. Napolyon'un kesin zaferi ile sonuçlanmış bu muharebe Austerlitz, Moravya'da olmuştur. Napolyon Bonapart tarafından elde edilen en büyük zafer olarak kabul edilir. Napolyon'un Büyük Ordu'su bu muharebede I. Aleksandr ve II. Franz tarafınca komuta edilen, kendi ordusundan daha büyük olan Rus ve Avusturya ordusunu yenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yüz Gün</span> Napolyonun Yüz Günü

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fransız Devrim Savaşları</span> Fransa Cumhuriyeti ve diğer Avrupalı devletler arasındaki 1792den 1802ye kadar süren savaş

Fransız Devrim Savaşları 1792'den 1802'ye kadar süren Fransız Devrimi'nin sonucu olarak ortaya çıkan bir dizi kapsamlı askeri çatışmadır. Çatışmalar Fransa'yı İngiltere, Avusturya, Prusya, Rusya ve diğer birçok ülkeyle karşı karşıya getirdi. Savaşlar iki döneme ayrılır: Birinci Koalisyon Savaşı (1792-1797) ve İkinci Koalisyon Savaşı (1798-1802). Başlangıçta Avrupa ile sınırlı olan mücadele giderek küresel boyut kazandı. Fransa, on yıllık sürekli savaş ve saldırgan diplomasiden sonra, Avrupa'nın çoğuna karşı savaş için tamamen seferber edilmiş olan geniş Fransız nüfusu çok büyük ve güçlü ordusu sayesinde İtalya Yarımadası'ndaki, Aşağı Ülkeler'deki ve Renanya'daki toprakları fethetti. Fransızların bu çatışmalardaki başarısı, askeri işgali ve devrimci ilkelerin Avrupa'nın büyük bir bölümüne yayılmasını sağladı.

<span class="mw-page-title-main">Amiens Antlaşması</span> barış antlaşması

Amiens Antlaşması, Fransız Devrim Savaşları'nı sona erdirerek Fransa Cumhuriyeti ile Birleşik Krallık arasındaki düşmanlığı geçici olarak bitiren antlaşma. 25 Mart 1802 tarihinde Amiens şehrinde Joseph Bonaparte ve Charles Cornwallis arasında "Kesin Barış Antlaşması" olarak imzalanmıştır. Amiens Antlaşması sadece bir yıl 18 Mayıs 1803'e kadar sürmüş ve 1793 ile 1815 arasında 'Büyük Fransız Savaşı' olarak anılan yıllardaki tek barış dönemidir. Bu antlaşma ile Birleşik Krallık Fransa Cumhuriyeti'ni tanıdı. III. George, sadece iki yıl önce, Fransa Krallığı'nın yıkılışından sonraki Fransız tahtı üzerindeki İngiliz iddialarından vazgeçmişti. Lunéville Antlaşması (1801) ile birlikte Amiens Antlaşması 1798'den beri Devrim Fransasıyla savaş halinde olan İkinci Koalisyon'u sona erdirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Koalisyon Savaşı</span>

İkinci Koalisyon Savaşı, İngiltere, Avusturya ve Rusya'nın başını çektiği ve Osmanlı İmparatorluğu, Portekiz, Napoli ve çeşitli Alman monarşilerinin de dahil olduğu birçok Avrupa monarşisinin devrimci Fransa'yı hedef alan ikinci savaşıdır. Savaşta İspanya Fransa'yı destekledi.

<span class="mw-page-title-main">Üçüncü Koalisyon</span>

Üçüncü Koalisyon veya Üçüncü Koalisyon Savaşı, 1803-1806 yılları arasında, Büyük Britanya - Kutsal Roma-Cermen İmparatorluğu - Rus İmparatorluğu Koalisyonu ile Fransa Cumhuriyeti arasında gerçekleşmiş muharebeler dizisidir. Bu koalisyon savaşında, Napolyon'un asıl amacı, Büyük Britanya'nı işgal edip, savaşı kökten bitirmekti. Trafalgar Muharebesi'nde yenilmesi üzerine, bu planı suya düştü. Bunun yerine, Rusya hariç tüm Kıta Avrupası'nı işgal etmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Pride Darbesi</span>

Pride Darbesi, birinci evresi tamamlanmış olan İngiliz İç Savaşı sırasında 6 Aralık 1648 günü Albay Thomas Pride komutasındaki Yeni Ordu birliklerinin Oliver Cromwell yanlısı olmayan millevekillerini zorla Uzun Parlamento'dan çıkartması olayıdır. İngiliz tarihindeki başarılı tek askeri darbe olarak bilinir.

Güvenlik Komitesi, kral I. Charles'a karşı yapılan İngiliz İç Savaşı sırasında Parlamento yanlıları tarafından ilk olarak 1642 yılında oluşturulan kurumdur. Fetret Devri olarak tanımlanan dönem boyunca birçok kez bu kuruma başvurulmuştur. Monarşinin restorasyonu ile beraber lağvedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Malta Kolonisi</span> günümüzde Maltanın bulunduğu topraklarda var olan Britanya kolonisiydi

Malta Kolonisi, günümüzde Malta'nın bulunduğu topraklarda var olan Britanya kolonisiydi. Britanya himayesinde olan Malta'nın, 23 Temmuz 1813'te kraliyet kolonisi ilan edilmesiyle kuruldu ve 30 Mayıs 1814'teki Paris Antlaşması'yla bu statüsü tanındı. 21 Eylül 1964'te ülke, bağımsızlığını ilan etti.

<span class="mw-page-title-main">Robert Jenkinson</span>

Robert Jenkinson, İngiliz devlet adamı. 1801-04 yıllarında dışişleri bakanı, 1804-06, 1807-09 yıllarında İçişleri bakanı ve 1809-12 yıllarında savaş ve koloniler sekreterliği, son olarak 1812 yılından 1827 yılına kadar Birleşik Krallık başbakanlığı yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Geçici Churchill Hükûmeti</span> Birleşik Krallık hükûmeti

Geçici Churchill Hükûmeti, İkinci Dünya Savaşı'nın ikinci aşamalarında, 23 Mayıs'tan 26 Temmuz 1945'e kadar kısa vadeli bir Birleşik Krallık (BK) hükûmetiydi. Başbakan, Muhafazakar Parti lideri Winston Churchill'di. Bu hükûmet, 10 Mayıs 1940'ta ilk kez başbakan olarak atanmasından sonra oluşturduğu ulusal koalisyonun yerini aldı. Koalisyon Muhafazakar, İşçi ve Liberal partilerin önde gelen üyelerinden oluşuyordu ve Nazi Almanyası'nın yenilgisinden kısa bir süre sonra sona erdi, çünkü koalisyon tarafları Japonya'nın yenilgisine kadar devam edip etmeme konusunda anlaşamadılar.

<span class="mw-page-title-main">Churchill Savaş Hükûmeti</span> Birleşik Krallık hükûmeti

Churchill savaş Hükûmeti, 10 Mayıs 1940'tan 23 Mayıs 1945'e kadar İkinci Dünya Savaşı'nın çoğunda Birleşik Krallık'ın koalisyon hükûmetiydi. Neville Chamberlain'in istifasının ardından Kral VI. George tarafından Başbakan olarak atanan Winston Churchill tarafından yönetildi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.