İçeriğe atla

Hen 2-131

Koordinat:Sky map 15sa 37d 11,5s; -71º 53' 42″
Hen 2-131
Salma bulutsusu
Gezegenimsi bulutsu
HUT tarafından elde edilen Hen 2-131 fotoğrafı.
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızCennetkuşu
Sağ açıklık (α)15sa 37d 11,5s[1]
Dik açıklık (δ)-71° 53′ 42″[1]
Görünür büyüklük (V)10,47[2]
Görünür büyüklük (B)10,24[2]
Görünür boyutlar (V)6,3" x 4,9"[3]
İyonize kaynağı
AdıHD 138403
Görünür büyüklük (V)9,2[4]
Özellikler
Uzaklık7.175 Iy (2.200 pc)
Keşif
Andrew David Thackeray (1950)
Katalog belirtmeleri
PK 315-13 1 • PN G315.1-13.0 • ESO 68-8 • Hen 2-131
Ayrıca bakınız: Bulutsu listeleri

Hen 2-131, Cennetkuşu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 7.175 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. 1950 yılında Andrew David Thackeray tarafından keşfedilmiş[4] ve 1964 yılında Karl Gordon Henize tarafından kataloğa eklenmiştir.[5]

Bulutsu, saniyede 11,5 km'lik bir hızla genişler ve merkezi yıldızın sıcaklığı 34.000 K'dir.[6] Merkezi yıldızın parlaklığı, birkaç saatlik döngü içerisinde 0,1 ile 0,15 kadir aralığında değişkenlik gösterir. Bu bulutsu, IC 418, IC 4593 ve Hen 2-138'e benzemektedir.[7]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "NED results for object ESO 094-???007*". NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE. 27 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2013. 
  2. ^ a b "ESO 68-8 -- Planetary Nebula". SIMBAD. 27 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2013. 
  3. ^ A. D. Thackeray: Some southern stars involved in nebulosity 30 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1950MNRAS.110..524T
  4. ^ a b Koelbloed, D. "A study of the low-excitation nebula around HD 138403". Bulletin of the Astronomical Institutes of the Netherland. Cilt 16. s. 163. Bibcode:1962BAN....16..163K. 4 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2013. 
  5. ^ Karl G. Henize: Observations of Southern Planetary Nebulae 10 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1967ApJS...14..125H
  6. ^ Raghvendra Sahai, John T. Trauger: Multipolar Bubbles and Jets in Low-Excitation Planetary Nebulae: Toward a New Understanding of the Formation and Shaping of Planetary Nebulae 12 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1998AJ....116.1357S
  7. ^ R. G. Hutton, R. H. Mendez: The central stars of He 2-131 and He 2-138 - Photometric variations 29 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1993A&A...267L...8H

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gezegenimsi bulutsu</span>

Gezegenimsi bulutsu veya gezegenimsi nebula, yaşamının son evresinde bulunan bir kırmızı devin yaydığı parlak bir iyonize gazdan oluşan salma bulutsusu türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Helis Bulutsusu</span>

Helis Bulutsusu, Kova takımyıldızı yönünde bulunan oldukça büyük bir gezegenimsi bulutsu. Karl Ludwig Harding tarafından muhtemelen 1824'ten önce keşfedilmiştir. Bu bulutsu, parlak gezegenimsi bulutsular içinde Dünya'ya en yakın olanıdır. Uzaklığı yaklaşık olarak 215 parsek yani 700 ışık yılıdır. Görünüşte Halka bulutsusu'na, boyutu, yaşı ve fiziksel özellikleri nedeniyle de Halter bulutsusu'na benzemektedir. Helis, 2003'ten bu yana internette sıklıkla "Tanrı'nın gözü" olarak anılır. Ünlü TV dizisi Battlestar Galactica'nın 15 Aralık 2006 tarihinde yayınlanan The Eye of Jupiter bölümünde Helis bulutsusuna muhtemelen bir gönderme vardır.

<span class="mw-page-title-main">Hen 2-47</span>

Hen 2-47 (ayrıca He 2-47 adıyla da bilinir) Karina takımyıldızında, yaklaşık 6600 ışık yılı uzaklıkta bulunan genç gezegenimsi bulutsu.

Bu sayfa, katalog tanımlayıcıları tarafından hazırlanmış olan Gökbilim kataloglarının bir listesidir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6302</span>

NGC 6302, Akrep takımyıldızı'nda yaklaşık olarak 4.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çiftkutuplu bir gezegenimsi bulutsudur. Bu, gözlenmiş en ilginç ve karmaşık gezegenimsi bulutsulardan birisidir. NGC 6302 orta yıldızlı bir galaksinin en sıcak cismidir, tayf bilgileri merkezindeki yıldızın yüzey sıcaklığını 200.000 °K olarak göstermektedir ki bu da bulutsuyu oluşturan yıldızın çok büyük bir yıldız olduğunu gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Vatoz Bulutsusu</span>

Vatoz Bulutsusu Sunak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 18.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan, bilinen en genç gezegenimsi bulutsudur.

<span class="mw-page-title-main">Gezegenimsi Bulutsu M2-9</span>

Minkowski 2-9, kısaca M2-9, Rudolph Minkowski'nin 1947 yılında keşfetmiş olduğu bir gezegenimsi bulutsu. Dünya'dan yaklaşık olarak 2,100 ışık yılı uzaklıktadır ve Yılancı takımyıldızı yönünde bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Donuk Aslan Bulutsusu</span>

Donuk Aslan Bulutsusu, Aslan takımyıldızında yaklaşık olarak 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ön gezegenimsi bulutsudur. Tayfsal çiftkutuplu bulutsudur. Merkezi yıldız, Frosty Leo olarak adlandırılan optik tayf türü K7II olan bir yıldızdır. 3,1 µm'de çok aşırı soğurma özelliği ve gökada düzlemi üzerinde 900 parsekten fazla mesafesiyle oldukça sıradışıdır.

<span class="mw-page-title-main">Pe 1-19</span>

Pe 1-19 veya PN G026.5-03.0, Kalkan takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. 1960'larda Çek gök bilimci Luboš Perek tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hen 3-1475</span>

Hen 3-1475 veya IRAS 17423-1755, Yay takımyıldızında yaklaşık olarak 18.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ön gezegenimsi bulutsudur. 1976 yılında Karl Gordon Henize tarafından keşfedilmiştir. Merkezi yıldız, Güneş'ten 12.000 kat daha fazla aydınlatma gücüne sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Hen 2-73</span>

Hen 2-73, Sinek takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. 1967 yılında Karl Gordon Henize tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hen 2-63</span>

Hen 2-63, Erboğa takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. 1964 yılında Karl Gordon Henize tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Henize 3-401</span> Karina takımyıldızı yönünde ön gezegenimsi bulutsu

Henize 3-401, Karina takımyıldızında yaklaşık olarak 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ön gezegenimsi bulutsudur. 1976 yılında Karl Gordon Henize tarafından kataloğa eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mz 2</span>

Mz 2, Cetvel takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 7.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. 1922 yılında Donald Menzel tarafından keşfedilmiş ve 1967 yılında Karl Gordon Henize kataloğuna eklemiştir.

<span class="mw-page-title-main">IC 2944</span>

IC 2944, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 6.500 ışık yılı (2.000 pc) uzaklıkta bulunan bir açık yıldız kümesi ve ilişkili bir salma bulutsusudur. 7 Mayıs 1904 tarihinde Royal Harwood Frost tarafından keşfedildi. Bulutsu, λ Centauri yıldızına yakın bir konumda bulunur ve yanlış bir şekilde Lambda Centauri Bulutsusu olarak da belirtilir. Genellikle aktif yıldız oluşum bölgesi olarak bilinen Bart damlacıkları içerir.

<span class="mw-page-title-main">Henize 2-428</span>

Henize 2-428, Kartal takımyıldızı bölgesinde ve çekirdeğinde ikili beyaz cüce sistemi bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. Çekirdekteki yıldız sistemi, birleşme sürecindeki ikili beyaz cüce olarak keşfedilen ilk Tip Ia süpernova adayıdır. Bulutsu, merkezindeki ikili yıldız sisteminden dolayı asimetrik bir görüntüye sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">IC 2448</span>

IC 2448, Karina takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 13.000 Iy uzaklıkta bulunan eliptik bir gezegenimsi bulutsudur. 1898 yılında İskoç gökbilimci Williamina Fleming tarafından keşfedilmiştir. Parlak bir yıldız olan Beta Carinae yakınlarında yer alan bulutsu, sonbahar aylarında güney yarımküreden gözlemlenebilir.

<span class="mw-page-title-main">Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu</span> gökbilim kataloğu

Gezegenimsi Bulutsuların Abell Kataloğu, 1966'da George O. Abell tarafından yaratılan ve yaklaşık yarısı Albert George Wilson, geri kalanı George O. Abell, Robert George Harrington ve Rudolph Minkowski tarafından yapılan keşiflerden derlenmiş, 86 adet gezegenimsi bulutsudan oluşan gök bilimsel bir katalogdur. Tamamı Ağustos 1955'ten önce National Geographic Society - Palomar Gözlemevi Gökyüzü Araştırması'nın bir parçası olarak Palomar Dağı'ndaki 48 inç Samuel Oschin teleskopu ile elde edilen fotoğraf plakalarında keşfedildi. Dördü önceki kataloglardan daha iyi bilinmektedir: Abell 50, NGC 6742, Abell 75, NGC 7076, Abell 37, IC 972 ve Abell 81, IC 1454'tür. Diğer dördü daha sonra gezegenimsi olmadıkları için reddedildi: Abell 11, Abell 32, Abell 76 ve Abell 85. Diğer üçü ise Strasbourg-ESO Galaktik Gezegenimsi Bulutsu Kataloğu'na (SEC) dahil edilmedi: Abell 9, Abell 17 ve Abell 64. Listedeki gezegenimsi bulutsular en iyi geniş açıklıklı bir teleskopla ve OIII filtresi ile görüntülenebilir.

<span class="mw-page-title-main">En büyük bulutsular listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda, şu ana kadar keşfedilen en büyük bilinen bulutsuların gerçek çaplarına göre sıralanmış bir listesi yer almaktadır. Bu liste, çalışmalar arasındaki tutarsızlıklar, bulutsuların komşu yıldızlardan çok uzak mesafelerde bulunması ve teknoloji ile mühendisliğin sürekli olarak iyileştirilmesi nedeniyle değişime açık bir listedir.

<span class="mw-page-title-main">Hen 2-437</span> Tilkicik takımyıldızındaki gezegenimsi bulutsu

Hen 2-437, Tilkicik takımyıldızında bulunan çift kutuplu bir gezegenimsi bulutsudur. Buz mavisi rengiyle oldukça dikkat çekici olan bulutsu, 1946 yılında Rudolph Minkowski tarafından keşfedildi. Gözlem, 1967'de Karl Gordon Henize tarafından doğrulanmış ve gezegenimsi bulutsular kataloğuna dahil edilmiştir. Hen 2-437, Güneş'e benzer düşük kütleli bir yıldızın kırmızı dev evresinde dış katmanlarını uzaya fırlatmasıyla oluşmuştur.