İçeriğe atla

Helikoid

α = 1, −1 ≤ ρ ≤ 1 and −π ≤ θ ≤ π değerleriyle bir helikoid.
helisel bir yüzeyin kesiti

Düzlem ve katenoidden sonra helis yüzey de denen helikoid bilinen üçüncü minimal yüzeydir. Helikoid,[1] helis ve eksenle tanımlanan yüzeydir.

Mathematica kullanılarak çizilmiş bir helikoid.
Helis ve eksenindeki sabun film tabakasıyla oluşan bir helikoid.

Tarihçe

Helikoid, 1774'te Euler ve 1776'da Jean Baptiste Meusnier tarafından tanımlanmıştır.

Catalan 1842'de bunun düzlem dışında tek minimal çizgili yüzey olduğunu kanıtlamıştır.[2]

Meeks ve Rosenberg 2005 yılında (Colding-Minicozzi eşitsizliklerine dayanarak) basit bağlantılı minimal yüzeylerin yalnızca iki tipinin bulunduğunu kanıtladılar, 'de yalnızca 2 tür basit bağlantılı minimal yüzey vardır: düzlem ve helikoidler.[3][4]

1990'larda David Allen Hoffman ve meslektaşları helikoidden kaynaklı, sıfırdan farklı topolojik ailenin başka örneklerini buldular. Cins 1 için tam gömülebilir minimal yüzey oluşturduklarının kanıtı 2009'da Hoffman, Michael Wolf ve Matthias Weber tarafından sağlandı.[5] (Bundan önce aile 0 durumu hariç, bu yalnızca sonsuz aile durumu için kanıtlanıyordu).

Tanım

Adı, helis ile benzerliğinden türetilmiştir: Helikoid üzerindeki her nokta için helikoidin içerdiği ve o noktadan geçen bir helis vardır. Düzlemsel aralığın negatif ve pozitif sonsuza kadar uzandığı düşünüldüğünden, yakın gözlem iki paralel veya ayna düzleminin görünümünü gösterir, gerçekte ortak düzlem aynı zamanda zıt perspektiften de izlense bile ortak düzlemin atlandığı görülebilir.

Helikoid aynı zamanda çizgili bir yüzeydir (ve dik konoiddir). Alternatif olarak yüzeydeki herhangi bir nokta için yüzeyde oradan geçen bir çizgi vardır. Helikoid aynı zamanda diferansiyel geometri anlamında bir öteleme yüzeyidir.

Helikoid Arşimet vidası şeklindedir ancak her yönde sonsuz şekilde uzanır.

Helikoid Kartezyen koordinatlar'da aşağıdaki parametrik denklem’lerle açıklanabilir:

burada ρ ve θ negatif sonsuz’dan pozitif sonsuza kadar değişirken α bir sabittir.

Eğer α pozitifse helikoid şekilde gösterildiği gibi sağa doğru, negatifse sola doğru döner.

Helikoidin temel eğrilikleri 'dir. Bu, miktarların toplamı ortalama eğriliği verir (helikoid minimal yüzey olduğundan sıfırdır) ve çarpım Gauss eğriliğini verir.

Helikoid, düzlemine göre homeomorfik'tir. Bunu görmek için α'nın verilen değerinden sıfıra kadar sürekli olarak azalmasına izin verilir. α'nın her ara değeri, α = 0'a ulaşılana ve helikoid dikey bir düzlem haline gelene kadar farklı bir helikoidi tanımlar. Aksi durumda, düzlemde bir çizgi veya "eksen" seçilerek ve ardından düzlem bu eksen etrafında döndürülerek bir düzlem helikoide dönüştürülebilir.

Yarıçapı R olan bir helikoid h yüksekliği kadar yükselirken kendi ekseni etrafında θ açısı kadar dönüyorsa, yüzey alanı şu denklemle verilir.[6]

Helikoid ve katenoid

Helikoidin katenoide dönüşümünü gösteren animasyon.

Helikoid ve katenoit yerel olarak izometrik yüzeylerdir.

Minimal alan

parametrelerine karşılık gelen noktadaki sarmal yüzeyin ana eğrilikleri şu şekildedir:

ve , ortalama eğrilik her noktada sıfırdır, sarmal yüzey bir minimal yüzeydir.

Topolojik düzleme göre homeomorfik'tir.

Yerel olarak katenoid ile helikoid izometriktir ancak homeomorfik değildir. Helikoid ve katenoid, helikoid-katenoid minimal yüzey ailesinin parçalarıdır.

Helikoid çizgili bir yüzey ve vida yüzeyidir. Aynı zamanda kayan yüzey olarak da temsil edilebilir.

Pratik ve Bilimsel Önemi

Helisel yüzeylerin doğada, mimaride ve kimyada çok sayıda uygulama alanı vardır. Dönme yönünde rol oynarlar.

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ Ou une hélicoïde ; les deux genres (masculin et féminin) sont acceptés selon le CNRTL 20 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. : le féminin par ellipse de la locution courbe hélicoïde, le masculin par existence propre du substantif masculin en tant que tel.
  2. ^ Elements of the Geometry and Topology of Minimal Surfaces in Three-dimensional Space By Anatoli Fomenko, A. A. Tuzhilin Katkıda Bulunan A. A. Tuzhilin AMS Bookstore tarafından basılmıştır, 1991 0-8218-4552-7, 978-0-8218-4552-3, p. 33
  3. ^ William H. Meeks, Harold Rosenberg (2005). The uniqueness of the helicoid. Annals of Mathematics (2), 161 (2), 727–758, DOI:10.4007/annals.2005.161.727.
  4. ^ Tobias H. Colding, William P. Minicozzi (2004). The space of embedded minimal surfaces of fixed genus in a 3-manifold. IV. Locally simply connected. Annals of Mathematics (2), 160 (2), 573–615, DOI:10.4007/annals.2004.160.573.
  5. ^ David Allen Hoffman, Matthias Weber, Michael Wolf: An embedded genus-one helicoid, Annals of Mathematics, Band 169, 2009, S. 347–448 (und Proc. Nat. Acad. USA, Band 102, 2005, S. 16566–16568).
  6. ^ Eric W. Weisstein, Helikoid (MathWorld)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yörünge</span> bir gökcisminin bir diğerinin kütleçekimi etkisi altında izlediği yola yörünge adı verilir

Gök mekaniğinde yörünge veya yörünge hareketi, bir gezegenin yıldız etrafındaki veya bir doğal uydunun gezegen etrafındaki veya bir gezegen, doğal uydu, asteroit veya lagrange noktası gibi uzaydaki bir nesne veya konum etrafındaki yapay uydunun izlediği kavisli bir yoldur. Yörünge, düzenli olarak tekrar eden bir yolu tanımlamakla birlikte, tekrar etmeyen bir yolu da ifade edebilir. Gezegenler ve uydular Kepler'in gezegensel hareket yasalarında tanımlandığı gibi, kütle merkezi elips biçiminde izledikleri yolun odak noktasında olacak şekilde yaklaşık olarak eliptik yörüngeleri takip ederler.

<span class="mw-page-title-main">Küresel koordinat sistemi</span>

Küresel koordinat sistemi, üç boyutlu uzayda nokta belirtmenin bir yoludur.

<span class="mw-page-title-main">Navier-Stokes denklemleri</span> Akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan denklemler dizisi

Navier-Stokes denklemleri, ismini Claude-Louis Navier ve George Gabriel Stokes'tan almış olan, sıvılar ve gazlar gibi akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan bir dizi denklemden oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kutupsal koordinat sistemi</span>

Matematikte kutupsal koordinat sistemi veya polar koordinat sistemi, noktaların birer açı ve Kartezyen koordinat sistemindeki orijinin eşdeğeri olup "kutup" olarak bilinen bir merkez noktaya olan uzaklıklar ile tanımlandığı, iki boyutlu bir koordinat sistemidir. Kutupsal koordinat sistemi, matematik, fizik, mühendislik, denizcilik, robot teknolojisi gibi birçok alanda kullanılır. Bu sistem, iki nokta arasındaki ilişkinin açı ve uzaklık ile daha kolay ifade edilebildiği durumlar için özellikle kullanışlıdır. Kartezyen koordinat sisteminde, böyle bir ilişki ancak trigonometrik formüller ile bulunabilir. Kutupsal denklemler, çoğu eğri tipi için en kolay, bazıları içinse yegâne tanımlama yöntemidir.

<span class="mw-page-title-main">Mie saçılması</span>

Mie saçılması veya Mie teorisi, düzlem bir elektromanyetik dalganın (ışık) homojen bir küre tarafından saçılmasını ifade eder. Maxwell denklemlerinin Lorenz–Mie–Debye çözümü olarak da bilinmektedir. Denklemlerin çözümü sonsuz bir vektör küresel harmonik serisi şeklinde yazılır. Saçılma ismini fizikçi Gustav Mie'den almaktadır; analitik çözümü ilk kez 1908 yılında yayınlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kütle merkezi</span>

Fizikte, uzaydaki ağırlığın dağılımının ağırlık merkezi, birbirlerine göre olan ağırlıkların toplamlarının sıfır olduğu noktadır. Ağırlık dağılımı, ağırlık merkezi etrafında dengelenir ve dağılan ağırlığın kütle pozisyon koordinatlarının ortalaması onun koordinatlarını tanımlar. Ağırlık merkezine göre formüle edildiği zaman mekanikte hesaplamalar basitleşir.

<span class="mw-page-title-main">Laplace denklemi</span>

Matematikte Laplace denklemi, özellikleri ilk defa Pierre-Simon Laplace tarafından çalışılmış bir kısmi diferansiyel denklemdir. Laplace denkleminin çözümleri, elektromanyetizma, astronomi ve akışkanlar dinamiği gibi birçok bilim alanında önemlidir çünkü çözümler bilhassa elektrik ve yerçekim potansiyeli ile akışkan potansiyelinin davranışını açıklar. Laplace denkleminin çözümlerinin genel teorisi aynı zamanda potansiyel teorisi olarak da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Karmaşık düzlem</span>

Matematikte karmaşık düzlem, gerçel eksen ve ona dik olan sanal eksen tarafından oluşturulmuş, karmaşık sayıların geometrik bir gösterimidir. Karmaşık sayının gerçel kısmının x-ekseni boyuncaki yer değiştirmeyle, sanal kısmının ise y-eksenindeki yer değiştirmeyle temsil edildiği değiştirilmiş bir Kartezyen düzlem olarak düşünülebilir.

<span class="mw-page-title-main">Sarmal</span>

Sarmal, burgu şekilli, üç boyutlu bir şekildir. Sarmal şekilli gündelik nesnelere örnek olarak silindirik yay, vida ve minare merdiveni gösterilebilir. Sarmallar biyolojide de yer alır, DNA molekülü birbirine sarılmış iki sarmaldan oluşur, çoğu proteinde de alfa sarmal olarak adlandırılan sarmal yapılar bulunur. Sıfat hali için sarmal kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Solenoid</span>

Solenoid, sıkıştırılmış sarmal eğri şeklindeki sarılı bir bobindir. Bu terim Fransız fizikçi André-Marie Ampère tarafından sarmal bir bobin tasarlamak üzere bulunmuştur.

Görüntü yük yöntemi, elektrostatikte kullanılan bir soru çözüm tekniğidir. İsimlendirmenin kökeni problemdeki sınır koşullarını bazı sanal yükler ile değiştirme yönteminden gelir.

Burada, en yaygın olarak kullanılan koordinat dönüşümü bazılarının bir listesi verilmiştir. Kısmi türevler alınırken çarpımın türevi gibi davranıldığı akıldan çıkarılmamalıdır. Bir örnek olarak fonksiyonunda üç çarpım vardır

<span class="mw-page-title-main">Fresnel denklemleri</span>

Bu kısım ışığın değişmez düzlemsel arayüzeylerdeki yansımaları ve kırınımlarını tanımlayan Fresnel denklemleri hakkındadır.Işığın bir açıklık boyunca kırınımları için Fresnel kırınımlarına bakınız.İnce lensler ve ayna teknolojileri için Fresnel lens lerine bakınız.

Fizikte, dairesel hareket bir nesnenin dairesel bir yörünge boyunca bir rotasyon ya da çemberin çevresinde yaptığı harekettir. Rotasyonun sürekli açısal değeriyle birlikte düzgün ya da değişen rotasyon değeriyle düzensiz olabilir. 3 boyutlu bir cismin sabit ekseni etrafındaki rotasyon parçalarının dairesel hareketini içerir. Hareketin denkliği bir cisim kütlesinin merkezini tanımlar.

Kerr–Newman metriği genel relativitide yüklü, dönen kütlelerin çevresindeki uzay zaman geometrisini tarif eden Einstein–Maxwell denklemlerinin çözümüdür. Bu çözüm astrofizik alanındaki fenomenler için pek faydalı sayılmaz çünkü gözlemlenebilen astronomik objeler kayda değer net yük taşımazlar. Bu çözüm uygulama alanı yerine daha çok teorik fizik ve matematiksel ilginin bir sonucudur..

<span class="mw-page-title-main">Kütleçekimsel potansiyel</span>

Klasik mekanikte, bir yerdeki yerçekimi potansiyeli iş bölü birim ağırlığa eşittir. Sabit bir referans noktası için bir nesnenin yerçekimi kuvveti tarafından oluşan hareketidir. Yük rolü oynayan bir ağırlığın elektrik potansiyeline benzerdir. Referans noktasında potansiyel herhangi bir ağırlığın sonsuz uzaklıkta toplanmasından dolayı 0'dır ve sonlu bir uzunlukta negatif bir potansiyelle sonuçlanır. Matematikte, yerçekimi potansiyeli ayrıca Newton potansiyeli olarak bilinir ve potansiyel teorinin çalışmasının temelidir.

Einstein-Hilbert etkisi genel görelilikte en küçük eylem ilkesi boyunca Einstein alan denklemleri üretir. Hilbert etkisi genel görelilikte yerçekiminin dinamiğini tarifleyen fonksiyonel işlemdir. metrik işaretiyle, etkinin çekimsel kısmı,

<span class="mw-page-title-main">Batlamyus teoremi</span> Öklid geometrisinde bir teorem

Öklid geometrisinde, Batlamyus teoremi, bir kirişler dörtgeninin dört kenarı ile iki köşegeni arasındaki bir ilişkiyi gösteridir. Teorem, Yunan astronom ve matematikçi Batlamyus'un adını almıştır. Batlamyus, teoremi astronomiye uyguladığı trigonometrik bir tablo olan kirişler tablosunu oluşturmaya yardımcı olarak kullandı.

<span class="mw-page-title-main">Casorati-Weierstrass teoremi</span>

Karmaşık analizde Casorati-Weierstrass teoremi, holomorf fonksiyonların esaslı tekillikler civarındaki olağanüstü davranışlarını açıklayan bir ifadedir. Teorem, Karl Theodor Wilhelm Weierstrass ve Felice Casorati'ye atfen isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mollweide formülü</span> bir üçgenin kenar uzunluklarını ve açılarını ilişkilendiren iki denklem

Trigonometride Mollweide formülü, bir üçgendeki kenarlar ve açılar arasındaki bir çift ilişkidir.