İçeriğe atla

Heinrich von Tunna

Heinrich von Tunna
17. yüzyıl tasviri, Christoph Hartknoch
3. Töton Şövalyeleri'nin büyük üstadı
Görev süresi
1208-1209
Yerine geldiğiOtto von Kerpen
Yerine gelenHermann von Salza
Kişisel bilgiler
Ölüm 1209
Akka, Kudüs Krallığı
Defin yeri Akka, Kudüs Krallığı
Dini Katolik

Heinrich von Tunna veya Heinrich Bart ve bazen yanlış olarak Herman Bart[1] (ö. 2 Haziran 1209), 1208'den 1209'daki ölümüne kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 3. Büyük Üstadıydı.[2]

Biyografisi

Heinrich, Türingiya Landkraf'ı bir Ministerialis soyundandı. O özellikle, aynı zamanda Saksonya Kontu Palatine olan I. Herman'ın Ministerialis'iydi. Heinrich muhtemelen von Thuna Family [de] isimli Thüringen ailesinden geliyordu.

1208 yılında evli olduğu, aynı yıl karısının öldüğü belgelenmiştir. Artık eşi ve çocukları olmayan Heinrich, Kutsal Topraklara hacca gitmeye karar verdi. Gezisini finanse etmek için kendine ait Ettersberg'deki orman parçasını 10 mark karşılığında Reinhardsbrunn manastırına sattı.[3] Levant'a vardıktan sonra Töton Tarikatı'na katıldı ve üç ay sonra (muhtemelen 1209'da) selefi Otto von Kerpen'in ölümünün ardından Büyük Üstat oldu. Ani yükselişinin arkasındaki kesin sebepler, o sıralarda Tarikat kırılganlığını göstermesine rağmen bilinmiyor.

Cermen tarihçileri Heinrich'in saltanatına pek bir şey atfetmezler. Tarikatın söz konusu kırılganlığı ve o zamanki genel olarak küçük doğası, Tarikatı oldukça alakasız hale getiriyordu. Tarikatı kayda değer bir güç haline getirmesiyle tanınan halefi Hermann von Salza'ya göre Tarikat, ondan fazla Şövalyeyi sahaya sürme kapasitesinden bile yoksundu.

Heinrich'in Büyük Üstat olarak görev süresi kısaydı. Büyük Üstat seçilmesinden birkaç ay sonra Akka'da öldü[4] ve Tarikatın şapellerinden birine gömüldü.

Kaynakça

  1. ^ Biographie, Deutsche. "Heinrich Bart - Deutsche Biographie". www.deutsche-biographie.de (Almanca). 21 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2022. 
  2. ^ Paweł Pizuński, Group of the Grand Masters of the Teutonic Knights, "Marpress" Publishing House, Gdańsk 1997, 8385349588
  3. ^ Cf. Ludwig August Schultes: Directorium Diplomaticum or chronologically ordered excerpts from all existing documents on the history of Upper Saxony. Hofbuchhandlung, Rudolstadt 1825, p. 452.
  4. ^ Marie-Louise Heckmann, Der Deutsche Orden und die "Goldene Bulle" Kaiser Karls IV (in Klaus Neitmann/Wolfgang Neugebauer, Jahrbuch Fur Die Geschichte Mittel und Ostdeutschlands ), KGSaur, München 2007, Vol. 52, p. 221.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Töton Şövalyeleri</span> Hristiyan tarikatı

Töton Şövalyeleri ya da Teutonik Şövalyeler, yahut tam adıyla Kudüs Azize Meryem Hastanesi ve Töton Şövalyeleri Tarikatı, bir Cermen-Roma dini tarikatıdır. Tarikat, Katolik hacılara, hac yolunda yardım etmek, hasta ve yaralı Katoliklerin bakımlarını sağlamak üzere hastane kurmak amacıyla kurulmuştur. Adlarını özellikle Orta Çağ’da Haçlı Seferleri'ne katılarak duyurdular. Normalde asıl üyelerin sayısı her zaman sınırlıydı ancak ihtiyaç durumunda gerek gönüllülerin gerekse paralı askerlerin katılımıyla sayıları hayli artmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Walpot von Bassenheim</span>

Heinrich Walpot von Bassenheim diğer bilinen adıyla Henry Walpot, Töton Şövalyeleri'nin ilk Büyük Üstadıdır. Kendisi hakkında çok az şey bilindiğinden dolayı onun hakkındaki bilgiler çoğunlukla tarihçilerin söylemlerine dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Otto von Kerpen</span>

Otto von Kerpen, Töton Şövalyeleri'nin 2. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Ulrich von Jungingen</span>

Ulrich von Jungingen, 1407'den 1410'a kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 26. Büyük Üstadıydı.. Litvanya Büyük Dükalığı ve Polonya Krallığı'na karşı uyguladığı politikası Leh-Litvan-Töton Savaşını ateşleyecek, Tarikatı ve kendisi için büyük felaketlere yol açacaktı.

<span class="mw-page-title-main">Konrad von Erlichshausen</span>

Konrad von Erlichshausen veya Ellrichshausen, 1390 ya da 1395'te Svabya'daki Satteldorf yakınlarındaki Ellrichshausen'da doğdu ve 1449'da Malbork Kalesi'nde öldü. 1441'den 1449'a kadar yönettiği Töton Şövalyeleri'nin 30. Büyük Üstadıydı. Onun yerine kuzeni Ludwig von Erlichshausen geçti.

<span class="mw-page-title-main">Siegfried von Feuchtwangen</span> Töton Tarikatı büyük üstadı (ö. 1311)

Siegfried von Feuchtwangen, 1303'ten 1311'e kadar Töton Şövalyeleri'nin 15. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Günther von Wüllersleben</span>

Günther von Wüllersleben, 1249 veya 1250'den 1252'ye kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 8. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Konrad von Jungingen</span>

Konrad von Jungingen, 1393'ten 1407'ye kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 25. Büyük Üstadıydı. Onun yönetimi altında, Töton Tarikatı Devleti en geniş sınırlarına ulaşacaktı.

<span class="mw-page-title-main">Gottfried von Hohenlohe</span>

Gottfried von Hohenlohe, 1297'den 1303'e kadar Töton Şövalyeleri'nin 14. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Konrad von Wallenrode</span>

Konrad von Wallenrode, 1391'den 1393'e kadar Töton Şövalyeleri'nin 24. Büyük Üstadıydı. Modern kaynaklar, onun sıcakkanlı, gururlu ve acımasız olma eğilimleri olduğunu iddia etseler de Konrad'a karşı dostça yaklaşırlar.

Wilhelm von Urenbach, şövalyelerin çoğunluğu tarafından seçilen Büyük Üstat Poppo von Osterna'ya karşı 1253'te Töton Şövalyeleri'nin Büyük Üstadı seçildi. Papalık yanlısı Guelfo azınlık partisi tarafından seçildiği için, Üstat unvanının taliplerinden biri olarak görülür.

<span class="mw-page-title-main">Konrad von Feuchtwangen</span>

Konrad von Feuchtwangen 1290'dan 1296'ya kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 13. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Reuß von Plauen</span>

Heinrich Reuß von Plauen, 1467'den 1470'e kadar hüküm süren 1441'den 1449'a kadar yönettiği Töton Şövalyeleri'nin 32. Büyük Üstadıydı.. Bir önceki Büyük Üstat Ludwig von Erlichshausen'in yeğeni ve 27. Büyük Üstat Heinrich von Plauen'in uzak akrabasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Dusemer</span>

Heinrich Dusemer von Arfberg, genellikle basitçe Heinrich Dusemer olarak bilinir, Töton Şövalyeleri'nin 21. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Gerhard von Malberg</span>

Gerhard von Malberg, yaklaşık 1241'den 1244'e kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 6. Büyük Üstadıydı. Gerhard görevden istifa etmeye zorlandı. Bu nedenden ötürü Tarikatın 15. ve 16. yüzyıllarda derlenen Büyük Üstatlar listelerinde adı geçmez.

<span class="mw-page-title-main">Frederick von Sachsen (Töton Şövalyesi)</span>

Friedrich von Sachsen veya Friedrich von Wettin olarak da bilinen Saksonya Dükü Frederick, 1498-1510 yılları arasında hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 36. Büyük Üstadıydı. Saksonya Dükü III.Albert ve Podebrady'li George'un kızı Poděbrady'li Sidonie'nin üçüncü oğluydu.

<span class="mw-page-title-main">Poppo von Osterna</span>

Poppo von Osterna, 1253'ten 1256'ya kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 8. Büyük Üstadıydı. Frankonyalı asil bir aileden gelmektedir; 1228'de tarikata katılmış ve Prusyalılara karşı bir dizi başarılı seferinin ardından Büyük Üstat olarak seçilmiştir. Onun dönemine, 16. yüzyıla kadar tarikatın merkezi haline gelen Prusya'daki Töton Şövalyeleri'ni sağlamlaştırma girişimleri damgasını vurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Johann von Tiefen</span>

Johann von Tiefen, 1489'dan 1497'e kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 35. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Philippe du Plessis</span> Fransız şövalye ve Tapınak Şövalyeleri büyük üstadı (1165-1209)

Philippe du Plessis Tapınak Şövalyeleri'nin 13. Büyük Üstadıdır. Fransa'nın Anjou kentindeki Plessis-Macé kalesinde doğmuştur. 1189'da Üçüncü Haçlı Seferi'ne basit bir şövalye olarak katılmış ve Filistin'deki Tapınak Şövalyeleri ile tanıştı. Gilbert Horal'ın ölümünden sonra Büyük Üstat olmuştur. Selahaddin Eyyubi ile I. Richard arasındaki anlaşmanın sürdürülmesine yardım etti. Bu antlaşmanın 1208 yılında yenilenmesinde Töton Şövalyeleri ve Hospitalier Şövalyeleri, I. Adil ile yeni bir barış antlaşması teklifinde bulunmalarını önerdi. Anlaşma Papa III. Innocentius tarafından eleştirilmiştir.