İçeriğe atla

Heinrich von Plauen

Heinrich von Plauen
Hochmeister
Plauen'in 17. yüzyıl tasviri
Töton Şövalyeleri'nin büyük üstadı
Hüküm süresiKasım 1410 - Ekim 1413
Önce gelenUlrich von Jungingen
Sonra gelenMichael Küchmeister von Sternberg
Doğumy. 1370
Vogtland
Ölüm1429
Lochstädt (Pavlovo)
DefinMalbork Kalesi

Heinrich von Plauen (y. 1370 - 1429), Kasım 1410'dan Ekim 1413'e kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 27. Büyük Üstadıydı. Grunwald Muharebesi'nin ardından Büyük Üstat olduktan sonra, Litvanya ve Polonya ile olan savaşı sert bir şekilde uzatma taraftarıydı. Ailesinin tüm erkek üyeleri Heinrich (Henry) olarak vaftiz edildiğinden, akrabası Heinrich Reuß von Plauen (ö. 1470) ile ayırt edilebilmesi için bazen kendisine Büyük Heinrich von Plauen denir.

Hayatı

Plauen, Thüringen ile Saksonya arasındaki Vogtland'da doğdu.[1] Plauen, Tarikat'ın konuğu olarak 1390 civarında Prusya'ya geldi, ancak daha sonra tam üye oldu. Nessau (Nieszawa) komturu (Komutanı) olarak atandı. 1402 yılına kadar önemli bir görevde bulunmadı. 1407'de Schwetz (Świecie) Komturluğuna terfi etti.

Plauen, 15 Temmuz 1410'da gerçekleşen Grunwald Muharebesi'ne katılmadı. Tarikatın yenildiği haberini aldıktan sonra inisiyatif aldı ve Tarikatın başkenti Marienburg'u savunmak için 3.000 kişilik bir ordu topladı.[1] Plauen, Leh-Litvan ordularının yöneldiği yerin Marienburg olduğundan haklı olarak şüpheleniyordu. Ayrıca Büyük Üstat'mış gibi hareket ederek Almanya'ya ek asker ve para isteyen mektuplar göndermişti.[2] Plauen, Marienburg'a zamanında vardı ve enerjik bir şekilde savunma hazırlıklarına başladı. Marienburg Kuşatması 26 Temmuz'da başladı ve 19 Eylül 1410'a kadar devam etti. Polonya Kralı Jogaila güçlü bir direniş beklemiyordu ve ayrıca uzun süreli bir kuşatmaya hazır değildi. Jogaila'nın ordusunun olduğu yerde kalmasını sağlayan kuşatma, Prusya'daki diğer kuvvetlerinin örgütlenmesi için gerekli zamanı tanımış oldu ve Livonya Tarikatı ile Almanya'dan yardım gelmesi için zaman kazandırdı.[3] Jogaila geri çekilmeye zorlandı. Plauen, kuvvetlerine geri çekilen Leh ordusunu takip etme emri verdi ve Ekim ayının sonuna kadar tüm kaleleri (Polonya-Prusya sınırındakiler hariç) yeniden ele geçirdi.[4]

1410'un Kasım'ında Marienburg ve Prusya'nın savunmasındaki hizmetlerinden dolayı Plauen, Tarikatın Diplomasi Bakanı Werner von Tettingen ve Grunwald Muharebesi'ne katılan Elbing (Elbląg) Komturu gibi daha yüksek mevkilerde olan diğer tarikat üyelerini geride bırakarak Tarikat'ın 27. Büyük Üstadı seçildi. Plauen, Tarikatın yıkılan kalelerini yeniden inşa etmek, ekonomiyi eski haline getirmek, yeni Şövalyeler toplamak ve Tarikat'ın Avrupa'daki sarsılmış itibarını korumak gibi zor bir görevi devraldı.[5]

Büyük Üstat olarak kariyeri

1377-1434 arasındaki Töton Şövalyeleri ile Polonya-Litvanya arasındaki çatışma

Plauen'in en büyük diplomatik başarısı, 1 Şubat 1411'de Birinci Toruń Barışı'nın imzalamasıydı. Barış, Tarikat için oldukça önemliydi: Tarikat, temel topraklarını elinde tutmayı başardı. Plauen, Samogitya'yı Vytautas ve Jogaila'nın yaşamı boyunca Litvanya Büyük Dükü Vytautas'a devretti.[6] Onlar öldükten sonra Samogitya Tarikata tekrar bağlanacaktı. Barış masasında sınırlara karar verilemedi - uluslararası bir komisyon daha fazla müzakereye arabuluculuk yapacaktı. Polonya, Dobrzyń Arazisi ve Kuyavia'yı aldı. Tarikat, savaş esirleri için büyükçe fidye ve dört taksitte altı milyon Prag groschen'e eşdeğer savaş tazminatı ödeyecekti.[6]

İlk taksitin parasını toplamak için Plauen, Şubat 1411'de Prusya'daki şehirlerin temsilcilerini Osterode'de (Ostróda) toplantıya davet etti.[7] Şehirlerin mülkiyeti konusunda özel bir değerlendirme önerdi. Danzig (Gdańsk) dışındaki tüm şehir temsilcileri öneriyi kabul etti. Karar oybirliğiyle sağlanamadığı için Plauen, bu kez Elbing'de (Elbląg) ikinci bir toplantı düzenledi. Thorn (Toruń), vergiye karşı Danzig'e katıldı.[7] Plauen değerlendirmeyi uygulamaya karar verdi. Danzig 5 Nisan 1411'e kadar ablukaya direnirken, Thorn fazla direnç göstermeden teslim oldu[8]

Plauen, Kertenkele Birliği ile aktif olarak mücadele etti. 1411'de Plauen, Rehden (Radzyń Chełmiński) Komturu Georg von Wirsberg'in bir komplosunu deşifre etti ve Kertenkele Birliği'ni oluşturan dört şövalyeden biri olan Nicholas von Renys'in Lehlere yardım ettiği gerekçesiyle kafasının kesilmesini emretti. İnfaz Graudenz'de (Grudziądz) gerçekleşti ve bu Plauen'in popülerliğini düşürdü.

İlk iki taksit ödemesi zamanında yapıldı. Plauen üçüncü ödemeyi zamanında yapamayacağını görünce Kutsal Roma İmparatoru Sigismund'dan yardım istedi.[9] Sigismund arabuluculuk yapmayı kabul etti ve taraflar 1412 martında Breslau'da (Wrocław) toplandı. Ağustos 1412'de Sigismund, Birinci Toruń Barışı adilce sürdürülmesi gerektiği ve bir komisyonun savaş tazminatında indirim yapılması için müzakere edilmesi gerektiği kanısına vardı. Başka bir komisyon, Samogitya ile Prusya arasındaki sınıra karar verecek ve bölge sakinlerine özgür kalma, Litvanya Büyük Dükalığı'nın bir parçası olma ya da Töton Tarikatı Devleti'nin bir parçası olma seçeneği sunulacaktı.[10] Plauen, son ödemeyi Ocak 1413'te zamanında yaptı. Samogitya sınırlarına ilişkin komisyon toplandı. 3 Mayıs 1413'te Sigismund tarafından atanan Benedict Makrai, Memel (Klaipėda) dahil Neman Nehri'nin sağ kıyısının Litvanya'ya ait olması gerektiğine karar verdi.[11]

Tarikatın mali sıkıntılarına ve Grunwald Muharebesi'ndeki yenilgisinin ardından zayıflamış askeri kabiliyetine rağmen Plauen, Polonya Krallığı ile başka bir savaş için hazırlıklara başladı. Benedict Makrai'ın kararına karşı çıktı ve 1413 yazının sonlarında Pomeranya sınırına yakın yerlere 6.000, Dobrzyń Arazisi ve Mazovya sınırına 15.000 adam yerleştirdi (Michael Küchmeister von Sternberg tarafından komuta ediliyordu).[12] Vytautas Novgorod'la savaşıyordu ve Jogaila güneydeki problemlerle meşguldü. Polonya'ya saldırmanın tam zamanı gibi görünüyordu. Küchmeister kuzey Polonya'ya sefere çıktı, ancak 16 gün sonra geri döndü. Pomeranya'ya yapılan sefer de benzer şekilde itaatsiz Şövalyeler tarafından durduruldu.[13]

Büyük Üstat'lık makamından istifası

Plauen, 9 Ekim 1413'te Königsberg'in (Kaliningrad) Büyük Mareşali ve Komturu Michael Küchmeister von Sternberg tarafından istifa ettirildi.[14] Küchmeister, Plauen'in başka bir savaş başlatma kararına karşı çıkmıştı. Küchmeister, Polonya ve Litvanya ile barış halinde kalma taraftarıydı. Kapitulum beş gün sonra toplandı. Herman Gans, Ocak 1414'te resmi bir genel kurul toplanana kadar geçici Büyük Üstat olarak atandı.[15] Plauen resmen istifa etti ve Küchmeister yeni Büyük Üstat seçildi. Plauen istifa ettikten sonra küçük bir kaleye Komtur olarak atandı, fakat Jogaila yeni rejimi desteklemeyince ve Plauen'in yeniden Büyük Üstat olmasını talep edince kısa süre sonra tutuklandı.[16] Küchmeister Polonya ile diplomatik görüşmeleri yeniden başlattı ama anlaşmazlıklar sonuca kavuşturulamadı ve 1414[17] yazında kısa bir Açlık Savaşı başladı.

Plauen, 1418'de[18] Danzig hapishanesinden serbest bırakıldı. O sırada, 1429'da öldüğü Königsberg yakınlarındaki Lochstädt'ın (Pavlovo) vekili oldu.

Kaynakça

  1. ^ a b Urban, William (2003). Tannenberg and After. Chicago: Lithuanian Research and Studies Center. ss. 160-161. ISBN 0-929700-25-2. 
  2. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 163.
  3. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 164–165.
  4. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 166.
  5. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 169.
  6. ^ a b Urban, William. Tannenberg and After. 175.
  7. ^ a b Urban, William. Tannenberg and After. 179.
  8. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 180.
  9. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 188.
  10. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 192.
  11. ^ Kiaupa, Zigmantas; Jūratė Kiaupienė; Albinas Kuncevičius (2000) [1995]. The History of Lithuania Before 1795 (English bas.). Vilnius: Lithuanian Institute of History. ss. 142-143. ISBN 9986-810-13-2. 
  12. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 195.
  13. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 195–196.
  14. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 198.
  15. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 198–199.
  16. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 199.
  17. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 200–201.
  18. ^ Urban, William. Tannenberg and After. 203.
  • Friedrich Borchert : "Die Hochmeister des Deutschen Ordens in Preußen." İçinde: Preußische Allgemeine Zeitung, 6 Ekim 2001.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Töton Şövalyeleri</span> Hristiyan tarikatı

Töton Şövalyeleri ya da Teutonik Şövalyeler, yahut tam adıyla Kudüs Azize Meryem Hastanesi ve Töton Şövalyeleri Tarikatı, bir Cermen-Roma dini tarikatıdır. Tarikat, Katolik hacılara, hac yolunda yardım etmek, hasta ve yaralı Katoliklerin bakımlarını sağlamak üzere hastane kurmak amacıyla kurulmuştur. Adlarını özellikle Orta Çağ’da Haçlı Seferleri'ne katılarak duyurdular. Normalde asıl üyelerin sayısı her zaman sınırlıydı ancak ihtiyaç durumunda gerek gönüllülerin gerekse paralı askerlerin katılımıyla sayıları hayli artmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Grunwald Muharebesi</span>

Grunwald Muharebesi, Leh-Litvan-Töton Savaşı sırasında Leh-Litvan ittifakı ile Töton Şövalyeleri ve müttefikleri arasında 15 Temmuz 1410'da Grunwald, Tannenberg (Stębark) ve Ludwigsdorf (Łodwigowo) köyleri arasında gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Vytautas</span>

Vytautas Orta Çağ Litvanyası'nın en ünlü hükümdârlarından biri. Vytautas;(1392–1430) döneminde, Litvanya ve Rutenya'yı kapsayan Litvanya Büyük Dükalığı'nı yönetmiştir. Ayrıca Hrodna (1370–1382) ve Lutsk (1387–1389) prensliği yapmıştır. Hussites Krallığı döneminde ön plana çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sigismund (Kutsal Roma imparatoru)</span>

Sigismund 1378'den 1388'e ve 1411'den 1415'e kadar Brandenburg'un elektörü, 1387'den Macaristan ve Hırvatistan kralı, 1411'den itibaren Almanya kralı, 1419'dan itibaren, Bohemya kralı, 1431'den itibaren İtalya kralı ve 1433'te taç giymesinden 1437'deki ölümüne dek Kutsal Roma İmparatoru oldu. Lüksemburg Hanedanı'nın son erkek üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Leh-Litvan-Töton Savaşı</span> Töton Şövalyeleri ile Polonya ve Litvanya ittifakı arasındaki savaş (1409–1411)

Leh-Litvan-Töton Savaşı, Büyük Savaş olarak da bilinen, 1409-1411 yılları arasında Töton Şövalyeleri ile müttefik Polonya Krallığı ve Litvanya Büyük Dükalığı arasında meydana geldi. Yerel Samogit ayaklanmasından tetiklenen savaş, Ağustos 1409'da Polonya'nın Töton işgali ile başladı. Her iki taraf da tam ölçekli bir savaşa hazır olmadığından, Bohemyalı IV. Wenceslaus dokuz aylık bir ateşkes sağladı.

<span class="mw-page-title-main">Marienburg Kuşatması (1410)</span> Malbork Kalesi Muharebesi

Marienburg Kuşatması, Töton Şövalyeleri'nin manastır devletinin başkenti Marienburg'daki (Malbork) kalenin iki aylık başarısız bir kuşatmasıdır. Kral II. Władysław Jagiełło ve Büyük Dük Vytautas komutasındaki ortak Leh-Litvan kuvvetleri, Grunwald Muharebesi'ndeki (Tannenberg) büyük zaferin ardından Prusya'nın tamamen fethi amacıyla 26 Temmuz ve 19 Eylül 1410 tarihleri arasında kaleyi kuşattı, fakat kale Heinrich von Plauen komutasında kuşatmaya dayandı ve Şövalyeler, 1411'de yapılan Birinci Toruń Barışı'nda yalnızca küçük toprak kayıplarını kabul ettiler. Marienburg'un savunucusu Heinrich von Plauen, Şövalyelerin tamamen yok olmaktan kurtarıcısı olarak kabul edilir.

Açlık Savaşı veya Kıtlık Savaşı, toprak anlaşmazlıklarını çözmek amacıyla 1414 yazında müttefikler Polonya Krallığı ve Litvanya Büyük Dükalığı ile Töton Şövalyeleri'ni karşı kısa bir çatışmadır. Savaş, adını her iki tarafın da izlediği yıkıcı yakıp yıkma taktiği sonucu hasat alınamamasından aldı. Çatışma önemli bir siyasi sonuç alamadan sona ererken, Prusya'yı kıtlık ve veba sardı. Johann von Posilge'e göre, Töton Tarikatı'nın 86 keşişi savaştan sonra vebadan öldü. Buna karşılık, Orta Çağ Avrupa'sının en büyük savaşlarından biri olan 1410 Grunwald Muharebesi'nde yaklaşık 200 keşiş öldü.

<span class="mw-page-title-main">Ulrich von Jungingen</span>

Ulrich von Jungingen, 1407'den 1410'a kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 26. Büyük Üstadıydı.. Litvanya Büyük Dükalığı ve Polonya Krallığı'na karşı uyguladığı politikası Leh-Litvan-Töton Savaşını ateşleyecek, Tarikatı ve kendisi için büyük felaketlere yol açacaktı.

<span class="mw-page-title-main">Konrad von Erlichshausen</span>

Konrad von Erlichshausen veya Ellrichshausen, 1390 ya da 1395'te Svabya'daki Satteldorf yakınlarındaki Ellrichshausen'da doğdu ve 1449'da Malbork Kalesi'nde öldü. 1441'den 1449'a kadar yönettiği Töton Şövalyeleri'nin 30. Büyük Üstadıydı. Onun yerine kuzeni Ludwig von Erlichshausen geçti.

<span class="mw-page-title-main">Konrad von Jungingen</span>

Konrad von Jungingen, 1393'ten 1407'ye kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 25. Büyük Üstadıydı. Onun yönetimi altında, Töton Tarikatı Devleti en geniş sınırlarına ulaşacaktı.

<span class="mw-page-title-main">Konrad von Wallenrode</span>

Konrad von Wallenrode, 1391'den 1393'e kadar Töton Şövalyeleri'nin 24. Büyük Üstadıydı. Modern kaynaklar, onun sıcakkanlı, gururlu ve acımasız olma eğilimleri olduğunu iddia etseler de Konrad'a karşı dostça yaklaşırlar.

<span class="mw-page-title-main">Raciążek Barışı</span>

Raciążek Barışı, 22 Mayıs 1404'te Polonya Krallığı ileLitvanya Büyük Dükalığı ve Töton Tarikatı arasında Dobrzyń Arazisi ve Samogitya'nın kontrolüne ilişkin imzalanan bir antlaşmaydı. Antlaşma, Lehler özünde 1342 Kalisz Antlaşması'nı ve Litvanya - 1398 Salynas Antlaşması'nı geçerli kıldı. Antlaşma istikrarlı değildi ve durum kısa süre sonra 1409-1411 Leh-Litvan-Töton Savaşı ile değişti.

<span class="mw-page-title-main">Winrich von Kniprode</span>

Winrich von Kniprode, Töton Şövalyeleri'nin 22. Büyük Üstadıydı. Büyük Üstadlık pozisyonunda 31 yıl (1351–1382) kalarak en uzun süre hüküm süren Büyük Üstat oldu.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig von Erlichshausen</span>

Ludwig von Erlichshausen, 1449/1450'den 1467'ye kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 31. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Dusemer</span>

Heinrich Dusemer von Arfberg, genellikle basitçe Heinrich Dusemer olarak bilinir, Töton Şövalyeleri'nin 21. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Werner von Orseln</span> Töton Tarikatı büyük üstadı (1280-1330)

Werner von Orseln, 1324'ten 1330'a kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 17. Büyük Üstadıydı.

<span class="mw-page-title-main">Litvanya Haçlı Seferi</span>

Litvanya Haçlı Seferi, Töton Şövalyeleri ve Livonya Tarikatı'nın, pagan Litvanya Büyük Dükalığı'nı zorla Hıristiyanlaştırma bahanesi altında gerçekleştirdiği bir dizi seferdir. Livonya Tarikatı 1202'de Riga'yı işgal etti ve 1230'larda Polonya'nın bir yurtluk olan Chełmno Arazisi'ne yerleştiler. İlk olarak Livonya Haçlı Seferi ve Prusya Haçlı Seferi'nde diğer komşu Baltık kabilelerini fethettiler.

<span class="mw-page-title-main">Melno Antlaşması</span>

Melno Antlaşması veya Melno Gölü Antlaşması, Gollub Savaşı'nı sona erdiren bir barış antlaşmasıdır. 27 Eylül 1422'de Polonya Krallığı ve Litvanya Büyük Dükalığı ittifakı ile Töton Şövalyeleri arasında Graudenz'in (Grudziądz) doğusunda Melno Gölü'nde imzalanmıştır. Antlaşma, Şövalyeler ile Litvanya arasında Küçük Litvanya ve Samogitya ile ilgili 1382'den beri devam eden toprak anlaşmazlıklarını çözmüş ve daha sonra yaklaşık 500 yıl boyunca değişmeden kalan Prusya-Litvanya sınırını belirlemiştir. Orijinal sınırın bir kısmı, Litvanya Cumhuriyeti ile Rusya'nın Kaliningrad Oblastı arasındaki modern sınırın bir parçası olarak varlığını sürdürmesi onu Avrupa'nın en eski ve en istikrarlı sınırlarından biri haline getirmektedir.

Kertenkele Birliği veya Kertenkele Ligi 1397'de Culmerland'da kurulan Prusyalı soylular ve şövalyelerden oluşan bir örgüttür. Her ne kadar gizli bir şekilde Culmerland'ın Töton Şövalyeleri'nden Polonya'ya transferini talep etse de beyan edilen amacı kanunsuzlukla mücadele etmektir.

<span class="mw-page-title-main">Leh-Töton Savaşı (1431-1435)</span> 15. yüzyılda Kuzey Avrupada gerçekleşmiş bir savaş

Leh-Töton Savaşı (1431-1435), Polonya Krallığı ile Töton Şövalyeleri arasındaki silahlı çatışmadır. Brześć Kujawski Barışı ile sona ermiş ve Polonya için bir zafer olarak kabul edilir.