İçeriğe atla

Heino von Heimburg

Heino von Heimburg
Üsteğmen v. Heimburg, Pour le Mérite madalyası ile, 1917
Doğum24 Ekim 1889
Hannover
ÖlümEkim 1945
Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti
Bağlılığı Alman İmparatorluğu
 Nazi Almanyası
Branşı İmparatorluk Donanması
 Kriegsmarine
RütbesiVizeadmiral
KomutasıUB-14, 25 Mart 1915 - 4 Aralık 1915
UB-15, 4 Haziran 1915 - 17 Haziran 1915
UB-14, 6 Şubat 1916 - 31 Mayıs 1916
UC-22, 1 Temmuz 1916 - 13 Temmuz 1917
UB-68, 5 Ekim 1917 - 1 Temmuz 1918
U-35, 14 Ekim 1918 - 11 Kasım 1918
Çatışma/savaşlarıI. Dünya Savaşı
ÖdülleriPour le Mérite

Heino von Heimburg, (24 Ekim 1889 - Ekim 1945) I. Dünya Savaşı sırasında Alman İmparatorluğu Donanması'nda (Kaiserliche Marine) U-Bot komutanı olarak görev yapmış olan bir deniz subayıdır. II. Dünya Savaşı'nda ise Nazi Almanyası Donanması'nda (Kriegsmarine) Koramiral olarak görev yapmıştır.

I. ve II. Dünya Savaşı'nda komuta görevi üstlendiği u-botlar aşağıda döküm olarak verilmişltir.[1]

  • 25 Mart / 4 Aralık 1915 - UB-14
  • 4 Haziran / 17 Haziran 1915 UB-15 (arada, geçici)
  • 6 Şubat / 16 Haziran 1916 UB-14
  • 1 Temmuz 1916 / 13 Temmuz 1917 UC-22
  • 5 Ekim 1917 / 1 Temmuz 1918 UB-68
  • 14 Ekim / 11 Kasım 1918 U-35

Askeri kariyeri

I. Dünya Savaşı

Adriyatik Denizi

İlk denizaltı komutanlığını UB-14'te almıştır. Bu göreve 25 Mart 1915 tarihinde atandı.[1] Kısa süre sonra 4 Haziran 1915 tarihinde UB-15'in komutasına atanmıştır. Ancak bu denizaltıda kısa bir süre 17 Haziran'a kadar görev yaptı.[2] İlk başarısı Kuzey Adriyatik'de İtalya kıyılarındaki Cavallino-Treporti açıklarında 10 Haziran 1915 günü İtalyan denizaltısı Medusa'yı batırmasıydı.[3] Bir hafta sonra, 17 Haziran'da mürettebatıyla birlikte yeniden UB-14'ü devraldılar. UB-14 bu sırada Alman Pola Filotillası'nda görev yapmaktadır. Heimburg, 7 Temmuz 1915 sabahı, bir cebri keşif görevinden dönen İtalyan zırhlı kruvazörü Amalfi'ye Venedik'in yaklaşık 20 deniz mili açığında torpido saldırısına girişmiştir.[4][5] Amalfi kısa süre içinde mürettebatından 67 kişiyle birlikte batmıştır.[5]

İstanbul Filotillası

Bu arada Almanya, Osmanlı İmparatorluğu'nun talebine de dayanarak İstanbul'da bir U-bot filotillası teşkil etmeye karar vermişti. Bu filotilla için Pula'daki Pola Filotillası'na demiryoluyla gönderilmiş olan denizaltılar bir kısım küçük çaplı denizaltı yeni oluşturulan İstanbul Filotillası'na aktarılmış, bazı denizaltılar da bu filotilladan sevk edilmişti. Bu çerçevede UB-14'te İstanbul Filotillası'na katılma emri almıştır.

Ancak bu tarihlerde hiçbir denizaltının harekât menzili bu mesafeyi, yakıt ikmali yapmadan geçmeye elverişli değildi. Yakıt ikmali yapabileceği, tek müttefik limanı ise Bodrum Limanı'dır. Ne var ki buraya bile yakıt ikmali yapmadan ulaşma olanağı olmadığından, Adriyatik çıkışına kadar bir destroyerin yedeğinde çekilmiştir. U-14, Bodrum Limanı'nda sadece yakıt ikmali yapamadı, yolculuğu sırasında ortaya çıkan arıza nedeniyle İstanbul'dan gönderilen teknik ekibi beklemek zorunda kaldı

Onarımın yapılmasından sonra 13 Ağustos 1915 günü İstanbul için Liman'dan ayrıldı[5] Kısa bir süre sonra İstanköy açıklarında Royal Edward yolcu gemisi tespit edildi. Royal Edward, İskenderiye'den Gelibolu Yarımadası'na takviye kuvvetler nakletmektedir. Heinburg, tek bir torpidoyla gemiyi torpillemiştir. Royal Edward, mürettebat ve takviye erat ve subayından 935 kişiyle birlikte kısa sürede sulara gömülmüştür.[6]

Yakında bulunan iki Fransız muhribinden kurtulmaya çalışırken UB-14'ün pusulası yeniden arıza yapmıştır. Bu nedenle Bodrum Limanı'na dönmek zorunda kalındı. Denizaltı 15 Ağustos sabahı limana girmiştir. UB-14, onarım tamamlandıktan sonra yeniden denize açılmıştır.[7] Bu yolculuk sırasında 2 Eylül sabahı saat 09.51'de Limni Adası'nın yaklaşık olarak 30 deniz mili güney-güneybatısındaki Bozbaba Adası yakınlarında askerî birlik yüklü bir gemi tespit edilmiştir. Von Heimburg, kalabalık bir ANZAK birliğini Gelibolu'ya taşıyan bir İngiliz yolcu gemisi olan Southland'e bir torpido saldırısında bulunmuştur.[8][9] Torpido Southland'in sancak baş omuzluğunda infilak etmiş, tekne derhal sancak tarafına yatmaya başlamıştır. Güvertedekiler filikalarla gemiyi terk ederken ikinci torpido az bir farkla gemiyi ıskalamıştır. Civardaki İngiliz su uçağı taşıyıcı olarak kullanılan Ben-my-Chree, bölgeye geldi ve sudan 700 kişiyi kurtardı.[8] Hastane gemisi Neuralia da önemli sayıda askeri kurtarmıştır.[10] Southland'e, mürettebata yardım etmesi için 40 gönüllü çıkarıldı. Gemi, HMS Ben-my-Chree'nin yedeğinde Limni sahiline kadar çekilerek batmaktan kurtarılmıştır. Olayda kırktan fazla kişi ölmüştür.[11] Gemi ağır hasar görmüş olmasına karşın onarıldı ve daha sonra yeniden hizmete alındı.[9] UB-14'ün ilk hedefi gibi Southland de U-Botlar tarafından vurulan büyük tonajlı gemiler arasında yer almaktadır.[12] Böylece von Heimburg komutasındaki denizaltı, Akdeniz'deki ilk üç saldırısında çok parlak bir kariyer yapmıştır.[13]

Fakat Southland saldırısının ardından da gemide arıza baş göstermiştir. İstanbul'a gitmeden önce Çanakkale Limanı'na yanaşan denizaltı burada onarım gördü. Onarımdayken, 4 Eylül 1915'te Çanakkale Boğazı'na giren İngiliz E7'nin Nara Burnu açıklarında denizaltı ağ engeline takılmış olduğu haberi gelmiştir. Von Heimburg, birkaç adamıyla birlikte bir tekneyle denizaltının belirlendiği bölgeye, Türk denizcilerinin çabalarına yardımcı olmak üzere gelmiştir. Ağa bağlı birkaç mayın patlatıldıysa da bundan bir sonuç elde edilemedi. Ağda kullanılan mayınlar sahile uzanan kablolara bağlı, elektrik gerilimiyle patlatılan mayınlardı.[14] Bunun üzerine von Heimburg ve ekibi, bir metal sesiyle karşılaşana kadar suyu çekülle taradılar. Bunun üzerine, E7'nin saptanan yerinde suya su bombaları bırakılmıştır.[15] Bu su bombalarının yakında patlaması üzerine E7'nin komutanı yüzeye teslim olma emri vermiştir. Von Heimburg ve ekibi hızla bölgeden uzaklaşırken Osmanlı sahil bataryaları da kaçmaya çalışan denizaltıya ateş açtılar.[16] Birçok kaynakta E7'nin Osmanlı sahil bataryalarının ateşi sonucunda battığı ileri sürülmektedir.[17]

Çanakkale'de onarım tamamlandıktan sonra İstanbul'a gelen UB-14 3 Ekim 1915'te Karadeniz'de görevlendirilmiştir.[18] Bu devriye görevi sırasında UB-14, Sivastopol'un yaklaşık 15 deniz mili kuzeybatısında Katja adlı 474 tonluk Rus gemisini 7 Ekim'de,[19] Rusya'nın bir deniz üssü ve tersane merkezi olan Herson'un 24 deniz mili güneyinde el konulmuş bir Belçika gemisi olan Apscheron'u 8 Ekim'de torpilledi.[20] İstanbul'a 19 Ekim'de dönen UB-14, Karadeniz'deki ikinci seferi için hazırlandı. Ancak hazırlıkların tamamlanmasından kısa bir süre önce Karadeniz'den alınarak Marmara Denizi'nde görevlendirildi.

Marmara'daki görevinde UB-14, İngiliz denizaltısı E20'yi batırmakla görevlendirilmiştir.[21] Marmara Denizi'ne ulaştıktan sonra Osmanlı makamlarının eline geçen Turquoise'da ele geçen belgeler, iki denizaltının Marmara'da önceden belirlenmiş bir noktada buluşacağını ortaya koymaktaydı.[18] Tekirdağ açıkları'ndaki[22] bu buluşma noktasına gelen UB-14, 6 Kasım 1915 günü periskop derinliğinden 500 metreden saat 17.16'da bir torpido ile E20'yi batırmıştır.[23] Batan denizaltının mürettebatından komutan dahil 9 kişi kurtarılmış olup geri kalan 22 kişi yaşamının yitirmiştir.[24]

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b "Uboat.net, Heino von Heimburg". 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013. 
  2. ^ "Uboat.net, UB 15". 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013. 
  3. ^ "Uboat.net, Ships hit during WWI". 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013. 
  4. ^ The Great War: The Italian Advance" The Independent: A Weekly Journal of Free Opinion 83 (3476): 75. 19 July 1915
  5. ^ a b c Stern, Sh.: 26
  6. ^ Wise – Baron, Soldiers Lost at Sea: A Chronicle of Troopship Disasters Sh.: 77
  7. ^ Stern, Sh.: 27
  8. ^ a b Piper, Sh.: 163 - 64.
  9. ^ a b "Uboat.net, Southland". 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013. 
  10. ^ "C01833". 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013. 
  11. ^ London Gazette, 16 November 1915
  12. ^ "uboat.net, Largest Ships sunk or damaged". 20 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013. 
  13. ^ "Uboat.net, Ships hit by UB 14". 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013. 
  14. ^ Stern, Sh.: 29
  15. ^ Stern, Sh.: 29 - 30.
  16. ^ Stern, Sh.: 30.
  17. ^ Stern, Sh.: 38
  18. ^ a b Stern, Sh.: 30
  19. ^ "Katja". Uboat.net. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2013. 
  20. ^ "Apscheron". Uboat.net. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2013. 
  21. ^ Stern, Sh.: 31
  22. ^ R. H. Gibson, M. Prendergast, German Submarine War 1914-1918 Sh.: 78
  23. ^ Çanakkale Deniz Savaşları 1915, Sh.: 34
  24. ^ Stern, Sh.: 32
Genel
  • Cecil R. Stern, The Hunter Hunted: Submarine Versus Submarine: Encounters from World War I to the Present - Annapolis, Maryland: Naval Institute Press (2007)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Denizaltı</span> Su altında bağımsız çalışabilen deniz taşıtları

Denizaltı, su altında ve su yüzeyinde hareket edebilen bir deniz aracıdır. Deniz Kuvvetlerinde görev yapan diğer tüm gemiler gibi denizaltılar da ön ada sahiptir.

Yarhisar, Osmanlı Devleti'nde Donanma Cemiyeti tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan, Durandal sınıfı temel alınarak tasarlanmış dört Samsun sınıfı muhripten biridir. 1907'de Osmanlı donanmasına katılan muhrip, 1911-1912'de gerçekleşen Trablusgarp Savaşı'nda Osmanlı filosunun geri kalanı gibi İtalyanlarla aktif bir çatışmada yer almadı. 1912-1913'te Balkan Savaşları esnasında Varna Deniz Muharebesi, İmroz Deniz Muharebesi ve Mondros Deniz Muharebesi gibi tüm önemli çatışmalarda yer aldı, ayrıca devriye görevlerinde bulundu. I. Dünya Savaşı'nda özellikle Marmara Denizi'nde eskort ve önleme görevlerinde yer aldı. Marmara'ya giren Müttefik Devletler denizaltılarıyla birçok çatışmaya girdi. 3 Aralık 1915'te tarihinde Yalova açıklarında Birleşik Krallık'ın E11 denizaltısı tarafından torpidolanarak batırıldı. Bu olayda 7 subay ve 33 er öldü. Birleşik Krallık denizaltısı geminin kalan mürettebatını denizden alarak bir Osmanlı yelkenlisine teslim etti.

<span class="mw-page-title-main">U-bot</span>

U-bot, Almancada denizaltı anlamına gelen, ancak diğer bazı dillerde Alman deniz kuvvetlerince kullanılan denizaltıları ifade eder.

HMS <i>E11</i>

HMS E11, Kraliyet Donanması'nın 23 Nisan 1914 tarihinde suya indirilen E sınıfı denizaltısıdır. 1915 yılı Çanakkale deniz harekâtlarındaki en etkili denizaltılardan birisidir. Marmara Denizi'ne yaptığı üç akın seferinde 27'si buhar gücü ile çalışan ve 58'i daha küçük yelkenli tekneler olmak üzere farklı büyüklüklerde 80'den fazla gemiyi batırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri</span>

Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri, I. Dünya Savaşı'nın bir parçası olan Çanakkale Savaşı çerçevesinde, çeşitli devletlerin denizaltıları tarafından Çanakkale Boğazı ve Marmara Denizi'nde sürdürülen faaliyetlerdir. Esas savaştan önce, Aralık 1914'te başlamış ve Aralık 1915'te sonlanmıştı. İtilaf Devletleri'ne bağlı denizaltıların Çanakkale Boğazı'nı geçerek Marmara Denizi'nde denizaltı operasyonları yapmalarının amacı, Gelibolu'yu savunan Osmanlı kuvvetlerinin lojistik durumunu sarsmak olarak görülür. Bununla birlikte İttifak Devletleri'nin bir üyesi olan Alman İmparatorluğu da Osmanlı'yı desteklemek amacıyla savaş sırasında birtakım denizaltı faaliyetleri yürütmüştü.

HMS <i>E20</i>

HMS E20, E sınıfı denizaltılara mensup, Birleşik Krallık'a ait bir denizaltı. Vickers Limited tarafından inşasına 25 Kasım 1914'te, Barrow-in-Furness'ta başlanıldı ve 30 Ağustos 1915 tarihinde inşası tamamlandı. Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı harekâtlarına katılan E20, 6 Kasım 1915 günü uğradığı torpido saldırı sonucu battı.

HMS <i>E15</i>

HMS E15, İngiliz Kraliyet Donanması'nda görev yapan bir E sınıfı denizaltıdır. Denizaltı, denize indirildiği yıl olan 1914'te Osmanlı İmparatorluğu'na karşı yürütülen Çanakkale Savaşı denizaltı harekâtları'na katılmıştır.

HMS E12, E sınıfı denizaltılara mensup, Birleşik Krallık'a ait bir denizaltı. Kraliyet Donanması tarafından inşasına 5 Eylül 1914'te, Chatham Tersanesi'nde başlanıldı ve 14 Ekim 1914 tarihinde inşası tamamlandı.

HMAS <i>AE2</i>

HMAS AE2, E sınıfı denizaltılara mensup, Avustralya Kraliyet Donanması'na ait bir denizaltı. Vickers Armstrong tarafından inşasına 18 Haziran 1913'te, Barrow-in-Furness'nde başlanıldı ve 28 Şubat 1914 tarihinde inşası tamamlandı. İnşasının ardından kardeş denizaltı AE1 ile birlikte Avustralya'ya hareket eden denizaltı, o tarihe kadarki en uzun mesafeli denizaltı yolculuğunu da gerçekleştirmiş oldu.

HMS <i>E7</i> Birleşik Krallıka ait E sınıf bir denizaltı

HMS E7, E sınıfına mensup, Birleşik Krallık'a ait bir denizaltı. Kraliyet Donanması tarafından inşasına 2 Ekim 1913'te, Chatham Tersanesi'nde başlanıldı ve 14 Mart 1914 tarihinde inşası tamamlandı.

SM <i>UB-14</i> Alman UB I tipi bir denizaltı

SM UB-14, Alman İmparatorluğu'na ait UB I tipi bir denizaltıdır. Bir dönem Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nda da görev yapan denizaltı, bu dönemde SM U-26 adını taşımıştı.

SM <i>UB-3</i>

SM UB-3, Alman İmparatorluğu'na ait UB I tipi bir denizaltıydı. 15 Ekim 1914'te sipariş edilmesinin ardından 3 Kasım 1914'te Kiel'deki Germaniawerft tersanesinde kızağa kondu. İnşası 5 Mart 1915'te tamamlandı ve ilk görevini aynı yıl 14 Mart'ta aldı. UB-3, sınıfının ilk sekiz denizaltısıyla aynı özelliklere sahipti. 28,09 m uzunluğundaki UB-3'ün deplasmanı, su yüzeyi ve su altında olmasına göre 127 ile 142 ton arasında değişiyordu. Pruvasında ikişer adet torpido tüpü ile torpido bulunduran denizaltının güvertesinde de bir makineli silah yer alıyordu.

<span class="mw-page-title-main">SM U-21</span> Alman U-19 tipindeki U-bot

SM U-21, Alman İmparatorluğu deniz kuvvetleri olan Kaiserliche Marine'e ait, I. Dünya Savaşı yıllarında kullanılan U-19 tipindeki U-bot'tur. İki İngiliz zırhlısı Triumph ve Majestic'i Gelibolu Yarımadası batı sahillerinde torpilleyip batırmakla ünlenmiştir.

İstanbul Filotillası, Alman İmparatorluğu deniz kuvvetleri olan Kaiserliche Marine'e ait, I. Dünya Savaşı yıllarında Akdeniz Denizaltı Tümeni'nin bir bölümü olarak İstanbul'da oluşturduğu bir denizaltı teşkilidir. Teşkilin amacı Almanya'nın, müttefiki olan Osmanlı İmparatorluğu'nu Ege Denizi ve Karadeniz'de desteklemekti.

SM <i>U-38</i>

SM U-38, Alman İmparatorluk Donanması'na bağlı olarak I. Dünya Savaşı sırasında faaliyet göstermiş olan Type U 31 sınıfı bir U-Bottur. Denizlatı Kuzey Denizi'nde, Akdeniz'deki Pola Filotillası'nda ve İstanbul Filotillası'nda görev yapmıştır. Denizaltının komutanlığını 5 Aralık 1915 – 15 Eylül 1917 tarihleri arasında Max Valentiner, 16 Eylül – 15 Kasım 1917 tarihleri arasında Wilhelm Canaris, 16 Kasım 1917 – 18 Ocak 1918 tarihleri arasında H. Heinrich Wurmbach ve 19 Ocak 11 Kasım 1918 tarihleri arasında ise Clemens Wickel üstlenmiştir. U-38 I. Dünya Savaşı'nın en başarılı üçüncü U-botu olarak ün kazanmıştır. Savaş boyunca toplamda 296.675 tonluk 142 gemi batırılmış, toplam 36.989 tonluk 7 gemiye de hasar verilmiştir. Batırılan gemilerden bir bir gambot'tur. Bir İngiliz zırhlı kruvazörü olan Roxburgh'a da hasar verilmişti. Denizaltının, kötü bir ünü ise Londra – Bombay seferini yapan İngiliz yolcu gemisi Persia'yı Girit açıklarında torpilleyip batırmasıdır. Gemide yolcu ve mürettebattan 334 kişi yaşamını yitirmişti. Valentiner, tüm bu başarılarından dolayı 1916 yılı içinde Hausorden von Hohenzollern ve Pour le Mérite madalyalarıyla ödüllendirilmiştir. Diğer yandan bu gibi olayların da etkisiyle savaş sonrasında İngiliz çevrelerinde, askeri geleneklerin çok dışındaki saldırı tarzı nedeniyle savaş suçlusu olarak kabul edilmiştir.

SM U-34, Alman İmparatorluk Donanması'na bağlı olarak I. Dünya Savaşı sırasında faaliyet göstermiş olan Type U 31 sınıfı bir U-Bottur. Denizlatı 25 Ağustos 1915'e kadar Kuzey Denizi'nde, bu tarihten 21 Ekim 1918 tarihine kadar Akdeniz'deki Pola Filotillası'nda görev yapmıştır. Denizaltı 18 Ekim'de son seferine çıkmış, 9 Kasım 1918 günü Cebelitarık dolaylarında HMS Privet tarafından su bombalarıyla imha edilmiştir. Bu tarihten sonra gemi ve 38 kişilik mürettebatı hakkında bilgi alınamamıştır.

SM <i>U-35</i>

SM U-35, Alman İmparatorluk Donanması'na bağlı olarak I. Dünya Savaşı sırasında faaliyet göstermiş olan U 31 sınıfı sınıfı bir U-bottur. I. Dünya Savaşı'nın en başarılı U-botlarından sayılmaktadır.

SM <i>U-39</i>

SM U-39, Alman İmparatorluk Donanması'na bağlı olarak I. Dünya Savaşı sırasında faaliyet göstermiş olan Type U 31 sınıfı bir U-Bottur. I. Dünya Savaşı'nın en başarılı ikinci U-botu olmak gibi bir üne sahiptir. Savaş boyunca 161 gemi batırmıştır. Denizaltıya kariyeri boyunca Hans Kratzsch, Walter Forstmann ve Heinrich Metzger komuta etmiştir. U-39'a en uzun süre komuta eden Walter Forstmann, nispeten kısa bir süre, 1 Ağustos 1914'ten 9 Şubat 1915'e kadar U-12'ye komuta etmiştir. U-39'daki görev süresi 11 Şubat 1915 – 14 Ekim 1917 tarihleri arasıdır.

Pola Filotillası, I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluğu'nun müttefiki Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun Akdeniz'deki deniz faaliyetlerine yardımcı olması amacıyla oluşturulan, Alman İmparatorluk Donanması'na bağlı denizaltı filotillasıdır. İsminin aksine, filotillanın düzenlediği harekâtlarının çoğu Pola'dan değil, Adriyatik Denizi'nin girişindeki Cattaro'dan yönetilmişti.

<span class="mw-page-title-main">Askerî gemi</span>

Askerî gemi, Deniz kuvvetleri ve donanma tarafından kullanılan gemi veya botlara verilen genel isimdir. Deniz savaşı için yaratılmıştır. Yapıları ve amaçlarıyla sivil gemilerden farklıdırlar. Askerî gemiler genellikle hasar kontrol sistemi ve silahlarla donatılmış şekilde seyir ederler. Bazı personel taşıma gemilerinde bu donanımlar hafiftir veya bulunmayabilir. Askerî gemiler, inşaat veya amaca göre sivil gemilerden farklıdır. Günümüzde dünya donanmalarında birçok farklı gemi var. Bu gemilerde uçak, helikopter, askerî araç ve askerî teknoloji'ler taşınabilir. Hepsinin farklı uygulamaları vardır ve bazı sınıflandırmalar belirli ülkelere özeldir. Farklı ülkeler çabalarını farklı gemi türlerine harcadılar ve bazıları neredeyse hepsine yatırım yaptı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.