İçeriğe atla

Heinkel HD 14

HD 14
TürüKeşif uçağı
Ulusal köken Almanya
ÜreticiSvenska Aero AB
TasarımcıErnst Heinkel
İlk uçuşTemmuz 1925
Ana kullanıcıReichswehr
Üretim sayısı1 (örnek)
DeğişimleriHeinkel HD 16

Heinkel HD 14, 1920'li yıllarda Alman uçak tasarımcısı Ernst Heinkel tarafından geliştirilen ve İsveçli uçak üreticisi Svenska Aero AB tarafından lisanslı tek bir örnekte üretilen tek motorlu çift kanatlı keşif uçağıydı.[1]

Geliştirme

Torpido uçaklarının inşası için verilen sipariş, toplamda iki adet için, İsveç Donanması'ndan geldi. İsveç Donanması, birkaç teklifi değerlendirdikten sonra, 19 Ağustos 1924'te Svenska Aero'ya bu iş için onay verdi. Svenska Aero, bir örneğin inşası için 110.000 Kron karşılığında anlaşmayı Heinkel'e devretti. HD 14'ün yapımı Haziran 1925'te tamamlandı. Seri numarası 221 olan uçak, parçalar halinde İsveç'e gönderildi ve orada, Svenska Aero aracılığıyla, İsveç Donanma Tersanesi'ne Stockholm'de montaj için teslim edildi. Uçuş testleri takip eden Temmuz ayında başladı. 13 Eylül'den itibaren, m/03 tipi bir hava torpidosu ile atış testleri yapıldı. Ancak, Fiat tarafından üretilen İtalyan A.14 motorunun performansının yetersiz olduğu anlaşıldı ve daha güçlü bir A.25 motoru sipariş etme kararı alındı. Ancak, donanma arada geçen sürede, bu tür bir uçağa hava soğutmalı bir motorun daha uygun olacağına karar verdiği için, ertesi yılın yazında sipariş iptal edildi. Bu yüzden, Eylül 1926'da denemeler durduruldu ve HD 14 Heinkel'e geri verildi. Bunun yerine, İsveçli müşteri, Svenska Aero ile iyileştirilmiş bir halefi sipariş etmek konusunda anlaştı ve bu, HD 16'nın geliştirilmesine yol açtı. HD 14, Warnemünde'ye geri gönderildi ve orada birkaç yıl boyunca bir tanıtım nesnesi olarak ve ayrıca kredilerin alınmasında bir güvence olarak kullanıldı. Ayrıca, torpido yerine ek tankların montajı ile 18 saate kadar uçuş süresine ulaşması hedeflenen bir uzun mesafe keşif uçağı olarak teklif edildi ya da başka bir motorla, bir Condor motoru ile donatılması planlandı. Ne İsveç'te ne de Almanya'da resmi bir kayıt numarası almadı.

Yapısı

HD 14, karma yapım teknikleri kullanılarak üretilmiş, desteksiz, serbest taşıyıcılı çift kanatlı bir uçaktır. Gövde, dört köşe kesitli ve kumaşla kaplı bir çelik boru iskeletinden oluşmakta ve orta bölümde Duralüminyum'dan yapılmış kiriş kutuları bulunmaktadır. Motor taşıyıcısı, çıkarılabilir sac kaplamalarla kaplı ve ayrıca çıkarılabilir şekilde tasarlanmıştır. Motor taşıyıcısının arkasında, iki sıra halinde düzenlenmiş pilot koltuklarına sahip mürettebat kabini yer alır ve buna, arka duvarda üçüncü bir koltuğa sahip bir kargo alanı takip eder. Kuyruk bölümü de sökülebilirdir. Yakıt tankları, üst kanadın ortasında ve gövdenin altında yer alır.

Eşit açıklığa sahip kanat yapısı, iki omurgalı dış kanatlarla birlikte bir orta parçadan oluşur ve bu kanatlar, çoğunlukla kumaşla kaplanmış ahşaptandır. Sadece kanat ön kenarları ve alt taraftaki omurgalar arasındaki alanlar kontrplaktan yapılmıştır. Üst ve alt kanatlar, birbirleriyle ve gövdeyle N-direkleri aracılığıyla bağlanmıştır; ek olarak, I-direkler gövdeden alt kanada doğru uzanır.

Kuyruk takımı, aerodinamik olarak dengelenmiş yükseklik ve yanal dümenler ve üst ve alt kanatlarda bulunan çelik boru yapılı ve kumaş kaplı alerondan oluşan serbest duran ahşap yükseklik dümenini içerir.

İki adet ahşap yapılı flotor, birbirleriyle bağlantısızdır, I- ve N-direkleri aracılığıyla gövdeye monte edilmiştir. Tek katmanlı, kıvrımlı ve %100 ek yüzdürme kapasitesine sahiptirler.

Özellikler

Kaynak[2]

Genel özellikleri

  • Mürettebat: 2-3
  • Uzunluk: 14,7 m (48 ft 3 inç)
  • Kanat açıklığı: 19,0 m (62 ft 4 inç)
  • Kanat alanı: 103.3m²
  • Menzil: 1800 km (yüksüz)
  • Maksimum yüksekliği: 4000 m
  • Uçuş süresi: 10,5 saat
  • Boş ağırlık: 3.400 kg (7.496 lb)
  • Brüt ağırlık: 5.600 kg (12.346 lb)
  • Motor: 1 × Fiat A.14 su soğutmalı W-12, 450 kW (600 hp)

Verim

  • Maksimum hız: 175 km/sa
  • Seyir hızı: 150 km/sa
  • Durma hızı: 90 km/sa
  • İniş hızı: 89 km/sa
  • Tırmanma hızı: 2.0 m/sn
  • Kanat yüklemesi: 54 kg/m2 (11 lb/sq ft)

Kaynakça

  1. ^ "samolotypolskie.pl - Heinkel HD-14". www.samolotypolskie.pl. 7 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2021. 
  2. ^ "The Virtual Aviation Museum - AEG B I (Typ Z 6 )". web.archive.org. 3 Ekim 2005. 3 Ekim 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Uçak</span> Motorlu hava taşıtı

Uçak veya tayyare; hava akımının başta kanatlar olmak üzere kanat profilli parçaların alt ve üst yüzeyleri arasında basınç farkı oluşturması sayesinde havada tutunarak yükselebilen, uçma özellikli motorlu bir hava gemisi ve hava taşıtıdır. Pistonlu ya da jet motorlu, sabit kanatlı ve havadan ağır pek çok hava taşıtı uçak kategorisine dahildir. Günümüzde en temel uçak tipleri, yolcu uçağı, savaş uçağı, kargo uçağı olarak bilinirken, farklı coğrafi şartlara göre özelleştirmiş uçaklar da mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Bf 109</span>

Messerschmitt Bf (Me) 109, II. Dünya Savaşı Alman avcı uçağı. Willy Messerschmitt tarafından 1930'larda tasarlanmıştır. Messerschmitt 109, ilk uçuşunu prototip Bf 109 V1 olarak Mayıs 1935'te yaptığı zaman döneminin en gelişmiş tek kişilik avcı uçağıydı. 1937 Şubatı’nda üretilmeye başlanan Jumo motorlu "B-1", Luftwaffe’de servise girdi. Jumo 210 motoru, "B", "C" ve "D" modellerinde de kullanıldı. Ocak 1939’dan 1942’nin başlarına dek üretimde kalan Bf 109 E modelinde Daimler-Benz DB 601 motoru kullanılmıştır. "G" modelinin üretimine 1942 Mayıs’ında başlanmıştır. Messerschmitt 109, yaklaşık 12.000 tanesi Bf 109 G olmak üzere toplam 35,000 civarında imal edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Heinkel He 111</span> Taktik bombardıman uçağı

Heinkel He 111 bir II. Dünya Savaşı bombardıman uçağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Learjet 31</span>

Learjet 31, ikisi mürettebat olmak üzere 8-10 kişilik, çift motorlu, yüksek hızlı iş jetidir. Learjet firması tarafından Learjet 28'in yerini alması için üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Me 262</span> İlk jet motorlu savaş uçağı

Augsburg merkezli Messerschmitt AG tarafından geliştirilen Messerschmitt ME 262,, seri olarak üretilen ilk jet uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Cessna 172</span> Sivil hava aracı

Cessna 172 Skyhawk 4 kişilik, yüksek kanatlı, tek motorlu Cessna modelidir. Dünyanın en çok üretilen popüler eğitim uçağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Piper J-3 Cub</span> hafif uçak ailesi

Piper J-3 Cub eğitim maksatlı olarak 1937-1947 yılları arasında Piper Aircraft Company tarafından üretilen küçük bir uçaktır. Zamanının en popüler eğitim uçaklarından biridir. Tek motorlu ve iki kişiliktir. Amerika Birleşik Devletleri'nde 19.888 ve Kanada'da 150 adet üretilmiştir. Uçak dizaynı Walter Jamouneau tarafından yapılmış, Taylor E-2 Cub uçağına rakip olarak üretilmiştir. Uzun süre hizmette kalmış bir uçaktır. Geçmişte hava ambulansı, hava postası, ordu eğitim uçağı olarak kullanılan bu küçük uçak günümüzde; kişisel uçak, hava taksi ve akrobasi uçağı olarak kullanılmaktadır. Uluslararası gösterilerde hareket eden bir otobüs üzerine iniş yapabilmesiyle ün kazanmış uçak, piste ihtiyaç duymaksızın kısa mesafeden rahatlıkla havalanabilir. II. Dünya Savaşı'nda da görev yapmıştır. Uçak bir adet Continental A-65-8 65 beygirlik motor kullanır. Küçük bir uçak olmasına rağmen 354 km. uçuş menziline sahiptir ve yakıt tüketimi açısından oldukça ekonomiktir. Yeni bir uçağın maliyeti ortalama olarak 995-2500$ arasındadır. Ekonomik olması, bakım avantajları ve performansı sebebiyle halen Teksas eyaletinde American Legend Aircraft tarafından üretilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Heinkel He 70</span>

Heinkel He 70, Alman havacılık firması Heinkel Havacılık tarafından tasarlanan ve aynı zamanda yardımcı bombardıman uçağı ve hava keşif rollerinde kullanılan 1930'ların bir posta uçağı ve hızlı yolcu uçağıydı. Daha fazla yolcu taşıyabilecek tiplerle değiştirilmeden önce nispeten kısa bir ticari kariyeri vardı.

<span class="mw-page-title-main">Volvo RM8</span>

Volvo RM8, Saab 37 Viggen avcı uçağı için geliştirilmiş düşük baypaslı bir turbofan uçak motorudur. 1962'de, Pratt & Whitney JT8D-1 motoru, askeri kullanım için tasarlanmış uygun ve mevcut bir motorun yokluğunda Viggen'e güç sağlamak için seçildi. Temelde JT8D'nin lisanslı bir versiyonu olan ve İsveç tarafından tasarlanmış süpersonik hızlar için büyük ölçüde modifiye edilmiş bir versiyon olan RM8, Svenska Flygmotor tarafından üretildi.

<span class="mw-page-title-main">Aichi E3A</span>

Aichi E3A ya da Heinkel HD 56, Aichi Havacılık'ın isteği üzerine Heinkel Havacılık, Heinkel HD 56'yı geliştirdi. Aichi Havacılık'ta HD 56'yı temel alarak E3A' yı geliştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Republic XP-72</span>

Republic XP-72, P-47 Thunderbolt tasarımının bir ilerlemesi olarak geliştirilmiş bir Amerikan prototip önleme savaşçısıdır. XP-72, Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major 28 silindirli hava soğutmalı radyal motor etrafında tasarlandı ve bir süper şarj cihazı pilotun arkasına monte edildi ve motordan bir uzatma şaftıyla çalıştırıldı. Silahlanma, altı adet 50 kalibrelik kanatlı makineli tüfek ve iki 1.000lb'lik bomba için destek raflarından oluşuyordu

<span class="mw-page-title-main">Savoia-Marchetti S.55</span>

Savoia-Marchetti S.55, 1924'ten başlayarak İtalya'da üretilen çift gövdeli bir uçan gemiydi. Tanıtımından kısa bir süre sonra hız, yük, irtifa ve menzil için rekorlar kırmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Reggiane Re.2005</span>

"Sagittario" olarak da bilinen Reggiane Re.2005, 1940'ların ilk yarısında İtalyan Officine Meccaniche Reggiane tarafından üretilen tek motorlu, tek kanatlı, tek kişilik bir avcı uçağıdır. Önceki Re.2000 ve Re.2001'in geliştirilmiş hâlidir ve Alman Daimler-Benz DB 605 motorunun lisansı alınıp bu motorla donatılmıştır. Otuzdan biraz fazla birimde üretilmiş, 1943 yazında İkinci Dünya Savaşı sırasında Regia Aeronautica tarafından kullanılmış ve ayrıca Cassibile ateşkesinin ardından sağlam kalan uçaklara ek olarak üretilen yeni dört adet birim, İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'ne bağlı Aeronautica Nazionale Repubblicana ve Luftwaffe tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aerfer Sagittario 2</span>

Aerfer Sagittario 2, Aerfer tarafından İtalya'da üretilen, önleyici veya hafif taktik destek uçağı olarak hizmet etmesi amaçlanan, tamamen metal tek kişilik hafif bir savaş uçağı prototipiydi. İlk kez 4 Aralık 1956 tarihinde uçmuş ve 13.725 metreden (45.000 ft) bir dalış sırasında Mach 1.1 hıza ulaşmış ve kontrollü uçuşta ses duvarını aşan ilk İtalyan uçağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">IMAM Ro.57</span>

IMAM Ro.57, Regia Aeronautica'nın çift motorlu, tek kişilik ve tek kanatlı avcı uçağıydı. Giovanni Galasso'nun 1939 tasarımına dayanan uçak, 1943'e kadar üretime girmedi.

Polikarpov ITP, II. Dünya Savaşı sırasında tasarlanmış bir Sovyet avcı prototipiydi. Uçağın geliştirilmesi, 1941 sonbaharında Almanların Moskova'ya ilerlemesininden dolayı tasarım bürosunun boşaltılmasıyla uzamıştır. İkinci prototip tamamlandığında Sovyetler Birliği'nde eşdeğer veya daha iyi performansa sahip avcı uçakları zaten üretimdeydi ve ITP programı iptal edildi.

<span class="mw-page-title-main">Kyushu J7W</span>

Kyūshū J7W Shinden, gövdesinin arkasında kanatları ve itici motoru bulunan, pervaneli kanart tipi bir II. Dünya Savaşı Japon prototip avcı uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Yokosuka R2Y</span>

Yokosuka R2Y Keiun, II. Dünya Savaşı'nın sonlarında Japonya'da üretilmiş bir prototip keşif uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Lockheed XP-49</span>

Lockheed XP-49, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları'nın 39-775 teklifine yanıt olarak tasarlanmış, P-38 Lightning'in geliştirilmişiydi. Yeni 24 silindirli Pratt & Whitney X-1800 motorunu kullanması amaçlanan, P-38'e büyük ölçüde benzeyen bir uçak için olan bu teklife XP-49 adı verildi, 39-775 teklifindeki diğer rakibi ise yarışmada 2. olan Grumman XP-50 idi.

Mikoyan-Gurevich MiG-8 Utka bir Sovyet deney uçağıydı. Ahşaptan yapılmış olan uçak, yeni uydurma konfigürasyonu test etmek için 1945 yılında tasarlanmış ve inşa edilmiştir. Ayrıca, ilk olarak OKB tarafından kullanılan üç tekerlekli bir alt takım kullandı. Çeşitli dikey dengeleyici ve kanat ucu konfigürasyonlarını test etmek için modifiye edildi ve daha sonra tasarım bürosu tarafından uzun yıllar irtibat uçağı olarak kullanıldı.