İçeriğe atla

Hecuba boşluğu asteroitleri

Hecuba boşluğu asteroitleri, dış ana kuşak asteroitlerini Cybele grubundan ayıran sınır çizgisi olarak da kabul edilen, asteroit kuşağındaki en büyük Kirkwood boşluklarından biri olan Hecuba boşluğunda 3,27 AU'da bulunan dinamik bir rezonans asteroit grubudur. Hecuba boşluğunda bulunan bir asteroit, Mars'ın veya Jüpiter'in yörüngesiyle kesişene kadar uzun bir süre boyunca yavaş yavaş yörüngesini bozabilecek olan gaz devi Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansında kalmaktadır. Hecuba boşluğundaki bir asteroidin yörüngesinin dinamik istikrarına bağlı olarak üç alt grup olduğu ortaya atılmıştır. Bunlar, tahmini ömrü 100 milyon yıldan fazla olan, marjinal olarak kararsız Griqua asteroitleri, kararlı Zhongguo asteroitleri (500 milyondan fazla, hatta 1 milyar yıldan fazla) ve dinamik ömrü 70 milyon yıldan daha az olan son derece dengesiz isimlendirilmemiş diğer bir alt gruba ayrılmış alt gruplardır.[1][2][3]

Güneş Sistemi'nin daha da dışına doğru bakıldığında, Hecuba boşluğundaki asteroit grubunu Cybeleler (7:4), Hildalar (3:2), Thuleler (4:3) ve Jüpiter truvaları (1:1) takip etmektedir.

Tanım

Gerek Zhongguo (kararlı) gerekse Griqua asteroitleri (az kararlı) 70 milyon yılın üzerinde yaşam sürelerine sahip “uzun ömürlü” grup olarak da tanımlanmaktadır ve bu şekilde “kısa ömürlü” popülasyondan ayrılmaktadır. Griqua ve Zhongguo'nun yaşam süreleri açısından net bir şekilde farklı gruplara ayrılması da sorgulanmış ve takip eden çalışmalar iki uzun ömürlü grup arasındaki eşik yaşam süresini 500 milyon yıldan 1 milyar yıla çıkarmıştır.[2]

Griqua asteroitleri

Griqua asteroitleri ("Griquas" olarak da bilinir), marjinal yörünge özellikleri gösteren, kararsız yörüngelere sahip dinamik bir asteroit grubudur. Grup, adını 1362 Griqua adlı cisimden almıştır. Griqua'lar, 3,27 AU ile asteroit kuşağındaki en büyük Kirkwood boşluklarından biri olan Hecuba boşluğunda ve Mars'ın veya Jüpiter'in yörüngesiyle kesişene kadar uzun bir süre boyunca yavaş yavaş yörüngelerini bozmakta olan gaz devi Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansında bulunmaktadır. Grubun tahmini ömrü 100 ila (en az) 500 milyon yıl arasındadır. Griqua grubunun bilinen üyeleri arasında aşağıda yer verilen cisimler bulunmaktadır:[1]

  • 1362 Griqua
  • 3688 Navajo
  • 4177 Kohman
  • 11665 Dirichlet
  • 13963 Euphrates
  • (24491) 2000 YT123
  • (28459) 2000 AW144
  • (29524) 1998 AE
  • (35989) 1999 NF10
  • (86358) 1999 XB143
  • (104742) 2000 HY9

Zhongguo asteroitleri

Griqua'lar marjinal yörünge özellikleri gösteren, istikrarsız bir yörüngede bulunan asteroitler iken, Zhongguo asteroitleri (veya "Zhongguo'lar; adını 3789 Zhongguo'dan alır) Jüpiter ile oldukça istikrarlı bir 1:2 rezonansta hareket etmektedirler. 530 milyon (veya hatta 1 milyar) yıldan fazla bir süredir var oldukları tahmin edilen, 26 tanımlanmış üyeden oluşan grup, sözde uygun eleman uzayında ayrıca iki kümeye ayrılabilir:[1]

  • 3789 Zhongguo
  • (11097) 1994 UD1
  • 11266 Macke
  • 11573 Helmholtz
  • 14871 Pyramus
  • (16882) 1998 BO13
  • (18888) 2000 AV246
  • 22740 Rayleigh
  • (24514) 2001 BB58
  • (26112) 1991 PG18
  • 31249 Renéefleming
  • (31293) 1998 FP70
  • (36140) 1999 RC168
  • (37528) 1975 SX
  • (37991) 1998 KZ5
  • (38984) 2000 UZ4
  • (39018) 2000 UM53
  • (41262) 1999 XZ55
  • 45511 Anneblack
  • (71694) 2000 FN44
  • (86343) 1999 XZ56
  • (91182) 1998 RO49
  • (102915) 1999 XT23
  • (130295) 2000 EF60
  • (138739) 2000 SF206
  • (146258) 2001 AO22

Oldukça istikrarsız grup

"Uzun ömürlü" Griquas ve Zhongguo'larla ilişkili ancak onlardan farklı özellikler göstermeleri sebebiyle daha "kararsız" yörüngelere sahip olan Hecuba-boşluğu asteroitleri grubudur:[1]

  • 1921 Pala
  • 1922 Zulu
  • 5201 Ferraz-Mello
  • 5370 Taranis (AMO)
  • 8373 Stephengould
  • 9767 Midsomer Norton
  • (159367) 1977 OX
  • (23577) 1995 DY8
  • (26166) 1995 QN3 (AMO)
  • (31339) 1998 KY30
  • (37237) 2000 WZ161
  • 65541 Kasbek
  • (86367) 1999 XY223
  • (136620) 1994 JC
  • (252002) 2000 EU170
  • (495832) 2000 JV60

2005 yılında yapılan daha ileri araştırmalar sonucunda, 16 cisimden oluşan bu grup, yaşam süreleri 70 milyon yıldan daha kısa olarak hesaplanan 31 adet asteroitle daha genişletilmiştir. Ayrıca kısa ömürlü nüfusun yaklaşık %25'inin "son derece dengesiz" olduğu ve yaşam sürelerinin 2 milyon yıldan az olduğu düşünülmektedir.[2]

  • (55068) 2001 QX83
  • (57565) 2001 TB52
  • (82009) 2000 RF68
  • (83943) 2001 WK14
  • (86358) 1999 XB143
  • (95488) 2002 EV25
  • (97653) 2000 FH13
  • (108455) 2001 KD50
  • (114721) 2003 GG32
  • (114804) 2003 NS8
  • (114926) 2003 QW42
  • (115916) 2003 WB8
  • (116908) 2004 GT2
  • (121906) 2000 DB62
  • (140348) 2001 TK15
  • (162983) 2001 RP53
  • (166564) 2002 RB107
  • (182931) 2002 GQ1
  • (184922) 2005 UP497
  • (206310) 2003 HG38
  • (222927) 2002 LN53
  • (228994) 2003 WO87
  • (257379) 2009 RP55
  • (274786) 2008 VT75
  • (307464) 2002 WL
  • (376874) 2001 VE
  • (405132) 2002 JH36
  • (437994) 2003 UL12 (APO)
  • (443805) 1997 WW
  • (455157) 1997 YM3 (AMO)
  • (506437) 2000 WL10 (APO)

Kararsız cisimler popülasyonü arasında, bazı asteroitler, 1,3 AU'dan daha az bir günberi mesafesi ile birlikte çok yüksek bir dışmerkezliğe sahiptir. Bu yörünge özelliklerine sahip olmaları nedeniyle Dünya'ya yakın nesne olarak sınıflandırılmaktadırlar. Bu cisimler; 5370 Taranis (0,64), 1995 QN3 (0,65), 2003 UL12 (0,70), 1997 YM3 (0,66) ve 2000 WL10 (0,72)'dir.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b c d Roig, F.; Nesvorný, D.; Ferraz-Mello, S. (September 2002). "Asteroids in the 2 : 1 resonance with Jupiter: dynamics and size distribution [ Erratum: 2002MNRAS.336.1391R ]". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 335 (2). ss. 417-431. Bibcode:2002MNRAS.335..417R. doi:10.1046/j.1365-8711.2002.05635.x. 
  2. ^ a b c d Broz, M.; Vokrouhlický, D.; Roig, F.; Nesvorný, D.; Bottke, W. F.; Morbidelli, A. (June 2005). "Yarkovsky origin of the unstable asteroids in the 2/1 mean motion resonance with Jupiter". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 359 (4). ss. 1437-1455. Bibcode:2005MNRAS.359.1437B. doi:10.1111/j.1365-2966.2005.08995.x. 
  3. ^ Chrenko, O.; Broz, M.; Nesvorný, D.; Tsiganis, K.; Skoulidou, D. K. (August 2015). "The origin of long-lived asteroids in the 2:1 mean-motion resonance with Jupiter". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 451 (3). ss. 2399-2416. arXiv:1505.04329 $2. Bibcode:2015MNRAS.451.2399C. doi:10.1093/mnras/stv1109. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Asteroit kuşağı</span>

Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Kirkwood boşlukları</span>

Bir Kirkwood boşluğu, ana kuşak asteroitlerin yörüngelerinin yarı büyük eksenlerinin dağılımındaki bir boşluk veya çukurdur. Jüpiter ile yörüngesel rezonansların konumlarına karşılık gelirler.

<span class="mw-page-title-main">Harpalyke (uydu)</span>

Harpalyke, Jüpiter'in ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydusudur. 2000 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir grup astronom tarafından keşfedilmiş ve geçici olarak S/2000 J 5 adı verilmiştir. Ağustos 2003'te, bazı anlatılarda Zeus (Jüpiter) ile de sevgili olan, Clymenus'un ensest kızı Harpalyke'nin adını almıştır.

Alinda asteroitleri, yarı büyük ekseni yaklaşık 2,5 AU ve yörünge dışmerkezliği yaklaşık 0,4 ile 0,65 arasında olan asteroitlerin oluşturduğu bir dinamik gruptur. Gruba adını veren 887 Alinda, 1918 yılında Max Wolf tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegenler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda, artan sayısal sırayla numaralandırılmış küçük gezegenlerin bir listesi bulunmaktadır. Kuyruklu yıldızlar hariç, asteroitler, uzak cisimler ve cüce gezegenler dahil olmak üzere küçük gezegenlerin tümü Güneş Sistemi'ndeki küçük gök cisimleri olarak bilinir. Bu gezegenlerin listeleri, her biri 1000 küçük gezegen içeren yüzlerce sayfalık kataloglardan oluşmaktadır. Uluslararası Astronomi Birliği adına, Küçük Gezegen Merkezi, Minor Planet Sirkülerlerinde her yıl binlerce yeni numaralandırılmış küçük gezegen yayınlamaktadır. Haziran 2024 itibarıyla, toplamda 1.367.486 adet gözlemlenen cisimden 669.991 tanesi numaralandırılmış küçük gezegenlerdir. Geriye kalanlar ise henüz numaralandırılmamış küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlardır.

Nice modeli, Güneş Sistemi'nin dinamik evrimi için önerilmiş bir senaryodur. Adını, ilk olarak 2005 yılında geliştirildiği Côte d'Azur Gözlemevinin bulunduğu Fransa'nın Nice kentinden almıştır. Model temel olarak ön gezegen diskinin dağılmasından uzun bir süre sonra dev gezegenlerin ilk oluşum yapılanmasından mevcut konumlarına doğru hareket ettiğini öne sürmektedir. Bu yönüyle Güneş sisteminin oluşumuna dair öne sürülen önceki modellerden farklıdır. Bu gezegen hareketi, Güneş sisteminin dinamik simülasyonlarındaki Geç Dönem Ağır Bombardımanı, Oort bulutunun oluşumu ve Kuiper kuşağı cisimleri, Jüpiter truvaları ve Neptün ötesi cisimler de dahil olmak üzere küçük Güneş sistemi kütlelerinin ortaya çıkışı gibi tarihi olayları açıklamak için kullanılır.

Cyrene, küçük gezegen tanımı 133 Cyrene, JC Watson tarafından 16 Ağustos 1873'te Michigan, Ann Arbor'da keşfedilen ve adını kral Hypseus'un kızı Cyrene'den alan oldukça büyük ve çok parlak bir ana kuşak asteroididir. Spektrumuna göre S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede dönen Hecuba asteroit grubunun bir üyesi olarak listelenir.

Honoria, Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 26 Nisan 1884'te Viyana'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. Asteroit, adını Hun imparatoru Attila ile müzakerelere başlayan Roma İmparatoru I. Theodosius'un torunu Honoria'dan almıştır. Spektrumuna göre taşlı S-tipi asteroit olarak sınıflandırılır. 236 Honoria, Jüpiter ile 5:2 ortalama hareket rezonansına yakın bir yörüngede dönmektedir.

<span class="mw-page-title-main">104 Klymene</span> Asteroit

Klymene, 13 Eylül 1868'de J. C. Watson tarafından keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki birçok Klymene'den birinden alan büyük, koyu renkli bir Themistian asteroitidir. Güneş'in etrafında 5,60 yıllık bir periyot ve 0,16'lık bir dışmerkezlikle döner. Yörünge düzlemi, tutulum düzlemine 2,8° eğiktir. C-tipi asteroit olarak sınıflandırılmıştır ve bu da muhtemelen karbonlu bir bileşime sahip olduğunu gösterir. Spektrumu, 3 μm dalga boyundaki belirgin bir özelliğe dayanarak yüzeyde suyla değişime uğramış minerallerin varlığına işaret eder ve 2015 itibarıyla Themis ailesinin bu emilimi gösterdiği tespit edilen tek üyesidir.

Hecuba, oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.

<span class="mw-page-title-main">Asteroit ailesi</span> benzer uygun yörünge unsurlarını paylaşan asteroit popülasyonu

Bir asteroit ailesi, yarı büyük eksen, eksantriklik ve yörünge eğikliği gibi benzer uygun yörünge öğelerini paylaşan bir asteroit grubudur. Aile üyelerinin geçmişteki asteroit çarpışmalarının parçaları olduğu düşünülmektedir. Bir asteroit ailesi, üyeleri bazı geniş yörünge özelliklerini paylaşırken, başka türlü birbirleriyle ilgisiz olabilen asteroit grubundan daha spesifik bir terimdir.

<span class="mw-page-title-main">142 Polana</span> Asteroit

Polana, asteroit kuşağından çok karanlık bir asteroittir. 28 Ocak 1875'te Johann Palisa tarafından keşfedildi ve adını keşfi yaptığı Austrian Naval Gözlemevi'nin şehri olan Pola şehrinden almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">147 Protogeneia</span> Asteroit

Protogeneia, Macar astronom Lipót Schulhof tarafından 10 Temmuz 1875'te Viyana Gözlemevi'nden keşfedilen büyük bir asteroit kuşağı asteroididir. Bu keşif Shulhof'un tek asteroit keşfiydi. Adı Yunanca "ilk doğan" anlamına gelir ve Karl L. Littrow tarafından, bunun zaten astronominin diğer alanlarında çalışmasıyla tanınan bir astronom tarafından keşfedilen ilk asteroit olduğu gerçeğine atıfta bulunmak için seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">153 Hilda</span> Asteroit

Hilda, dış asteroit kuşağında yer alan ve 170 km çapında büyük bir asteroittir. İlkel karbonlu maddelerden oluştuğu için çok koyu bir yüzeye sahiptir. Johann Palisa tarafından 2 Kasım 1875'te, şimdi Hırvatistan olan Pula'daki Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroidin ismi, ona kızlarından birinin adını veren astronom Theodor von Oppolzer tarafından seçildi.

<span class="mw-page-title-main">Jüpiter truvalısı</span> Jüpiterin yörüngesinde bulunan asteroit kümesi

Jüpiter truvalıları, Truvalı asteroitler veya Truvalılar, Jüpiter'in Güneş etrafındaki yörüngesini takip ederek hareket eden bir asteroit grubudur. Her bir truva asteroidi, Jüpiter'e göre gezegenin 60° önündeki L4 veya 60° ardındaki L5 olarak adlandırılan sabit Lagrange noktalarında ve kendi yörüngelerinde salınmaktadır. Cisimler, ortalama yarı büyük ekseni yaklaşık 5,2 Astronomik birim (AU) olan bu Lagrange noktalarının etrafındaki iki adet uzun ve kavisli bölgeye dağılmış durumda bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegen grupları listesi</span>

Bir küçük gezegen grubu çoğunlukla benzer yörüngeleri izleyen küçük gezegenler ve cisimlerden oluşan gruptur. Bu grupların üyeleri, bir asteroit ailesinden farklı olarak genellikle birbirlerinden bağımsızdır. Bir grubu adlandırmak için genellikle keşfedilen ve muhtemelen en büyükleri olan cismin adı tercih edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Hilda asteroitleri</span>

Hilda asteroitleri Jüpiter yörüngesiyle asteroit kuşağı arasındaki bölgede konumlanmış 5000'den fazla cisimden meydana gelen dinamik bir asteroit ailesi grubudur. Jüpiter'in 3:2 yörüngesel rezonansında seyretmektedirler. 153 Hilda asteroidinin keşfine istinaden adlandırılmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Pasiphae grubu</span> Pasiphaeye benzer yörüngeleri takip eden ve ortak bir kökene sahip oldukları düşünülen, Jüpiterin ters yön yörüngeye sahip düzensiz uyduları grubu

Pasiphae grubu, Pasiphae'ye benzer yörüngeleri takip eden ve ortak bir kökene sahip olduğu düşünülen, Jüpiter'in ters yön yörüngede hareket eden düzensiz uydularından oluşan bir gruptur.

Hungaria asteroitleri veya Hungaria grubu, asteroit kuşağında yer alan ve Güneş'in etrafındaki yörüngesinde 1,78 ila 2,00 astronomik birim (AU) arasındaki yarı büyük eksen ile dönen dinamik bir asteroit grubudur. Bunlar, Güneş Sistemi'ndeki asteroitlerin en içteki yoğun grubudur ve adlarını en büyük üyesi olan 434 Hungaria'dan alırlar. Hungaria grubu, popülasyonuna hakim olan ve çarpışma sonucu oluşmuş bir asteroit ailesi olan Hungaria ailesi'ni içerir.

<span class="mw-page-title-main">279 Thule</span> Asteroit

Thule, dış asteroit kuşağında yer alan büyük bir asteroittir. D-tipi asteroit olarak sınıflandırılan cisim, muhtemelen organik açıdan zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan bir bileşime sahiptir, Thule, 4 AU'dan büyük yarı büyük eksene sahip keşfedilen ilk asteroittir. Johann Palisa tarafından 25 Ekim 1888'de Viyana'da keşfedilmiş ve adını Roma ve Antik Yunan edebiyatında adı geçen ve kuzeydeki en uç nokta olan Thule'den almıştır.