Hazrec - Turkipedia

Hazrec, İslâmiyet’ten önce Medine şehrinde yaşayan bir Arap kabilesinin ismi.^[1]

Evs ve Hazrec kabileleri

Hazrec ve Evs, Arabistan’ın Medine şehrinde (İslâmiyet’ten önceki adı "Yesrib") yaşayan iki akraba Arap kabilesiydi. Medine'ye "Seylü'l-arim" diye adlandırılan sel felâketinden sonra Yemen'den gelmişlerdi. Sık sık aralarında savaşlar olurdu. En sonuncu savaş, aralıklarla 120 yıl kadar süren "Buas" harbidir. Bu süreçte Medine'de yaşayan Yahudi topluluklarının bir kısmı Evs, bir kısmı da Hazrec kabileleri ile ittifak etmek suretiyle bu savaşın içinde yer almışlardı.^[1] Evs ve Hazrec kabîleleri, aralarındaki bu düşmanlığın ancak İslâm peygamberi Muhammed'in hakemliği, İslâm dininin sağladığı adâlet, sevgi ve kaynaşma ile ortadan kalkabileceğine inanarak İslâm dinini seçtiler ve İslâm'a sımsıkı bağlandılar.^[1]

İslâmiyet'in ilk zamanlarında Hazrec, dost ve kardeş kabile durumunda olan Evs ile birlikte Medine yakınlarında, Medine'den daha kuzeyde, Hayber ve Taymâ'ya kadar olan kesimde bulunmaktaydı. Bu iki kabile, İslâmiyet'in başlangıcında üstlendikleri mühim rol sebebi ile Ensar (yardımcılar) unvanı ile şereflendirilmişlerdi.^[2] İslâm peygamberi Muhammed'in Medîne'ye gelmesiyle bu iki kardeş kabile arasında yıllarca sürmüş olan husûmet, kin ve düşmanlık bitmiştir. "Hepiniz, toptan sımsıkı Allah'ın ipine (İslâm Dini'ne ve Kur'ân-ı Kerîm'e) sarılın. Allah'ın üzerinizdeki nimetini hatırlayın. Hani siz birbirinizin düşmanları idiniz de O, kalblerinizi birleştirmişti. İşte O'nun bu nimeti sâyesinde kardeş olmuştunuz. Siz bir ateş çukurunun kenarında iken sizi oradan da O kurtarmıştı." (Âl-i İmrân Sûresi : 103)^[1]

Benî Nadir, Benî Kaynuka ve Benî Kureyza kabileleri

Benî Nadir, Benî Kaynuka ve Benî Kureyza kabileleri, Muhammed'in Mekke'den Medine'ye hicret ettiği dönemde Medine'de yaşayan Yahûdî kabileleriydi. Bu kabileler, Romalıların Kudüs'ü işgal ve tahrip etmelerinin ardından Kudüs'ten gelerek Medine'ye yerleşmişlerdi. Yerleşmelerinden sonra bir müddet orada yaşayan Arap kabileleri (Evs ve Hazrec) ile iyi geçindiler. Daha sora çıkarcı davranmaları nedeniyle Araplarla arası açıldı, karşılıklı olarak muharabe yaptılar ve Araplar, Yahûdîleri yenerek Medine'de hâkimiyeti ele aldılar. Ama çok geçmeden hakimiyeti elinde bulunduran Arap kabileleri, Yahûdîlerin entrikaları ile birbirlerine düştüler ve iki kardeş Arap kabîle (Evs ve Hazrec) uzun yıllar birbirleriyle savaştı. Bunların en sonuncusu Buâs Harbi'dir. Hicretten yaklaşık beş yıl önce sona eren ve aralıklarla tam 120 yıl süren bu savaşta her iki taraf da büyük kayıp vermiş, zayıf düşmüşlerdi. Bu sebeple Hicret esnâsında Yahûdîler, iktisâdî yönden Medine'de daha üstün durumdaydılar.^[1]

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d ^e http://www.diyanet.gov.tr/turkish/basiliyayin/weboku.asp?sayfa=22&yid=1^[] Türkiye Diyanet İşleri Başkanlığı
^ http://www.filozof.net/Turkce/islam-tarihi/7486-hazrec-kabilesi-kimlerdir-tarihi-onemli-kisileri.html 11 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. filozof_net/Türkçe_İslâm_Tarihi

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Peygamberimizin Hayatı - Medine Devri - Türkiye Diyanet İşleri Başkanlığı^[]

İlgili Araştırma Makaleleri

Kureyş, rivayet kültüründe İslam peygamberi Muhammed'in mensup olduğu Arap kabilesidir.

İslam'ın yayılışı, İslam'ın genişlemesi, İslami fetihler ya da Arap fetihleri, 7. yüzyılda İslam peygamberi Muhammed'in Müslümanlarca Asr-ı Saâdet diye adlandırılan döneminde başladı. Muhammed, Arap Yarımadası'nda, daha sonraki Râşidîn ve Emevî hilâfetleri döneminde bir yüzyıllık hızlı genişleme gören yeni bir birleşik yönetim kurdu.

Selman-ı Farisi, Fars sahabe.

Mekke'nin Fethi, 10 Ocak 630 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslüman ordusunun, Mekkeli Kureyşlilerin elindeki Mekke'yi fethetmesidir. Bu fetih, İslam tarihindeki en önemli olaylardan biridir. Bu fetih, Müslümanlar ile Kureyş kabilesi arasındaki yaklaşık sekiz yıl boyunca süren savaşların sonunu getirmiş ve Arap Yarımadası'nda İslam'ın yayılışını daha da hızlandırmıştır.

Muhammed'in Medine ve çevresinde yaşayan Yahudi kabileleriyle irtibata geçtiği birçok yazılı kaynakta anlatılmaktadır. Bu kaynaklarda Muhammed Yahudiler için Ehl-i Kitap diye hitap ederken Müslümanlarla Yahudilerin arasında bir ittifak kurulamadığından bahsedilir.

Arap Yarımadası'ndaki Yahudi kabileler, İslam'dan önce Arap Yarımadası'nda yaşamını sürdürmüş Mizrahi Yahudi gruplarıydı. Bu kabilelerin atalarının İbrani olup olmadığı yüzde yüz belli değildir. Yahudi geleneğinde Rehabitler gibi göçebe kavimlerin antik zamanlarda Yahudiliğe geçtiğinden bahsedilir.

Muâz bin Cebel, İslam peygamberi Muhammed'in sahabisi ve fıkıh bilgini.

Beni Kurayza veya Beni Kureyza, 7. yüzyılda Arap Yarımadası'nın kuzeyindeki Yesrib vahasında (Medine) yaşamış bir Yahudi kabilesiydi. İslam peygamberi Muhammed'in 622'de Medine'ye hicret etmesinden sonra, Muhammed tarafından düzenlenen Medine Sözleşmesi'ne katılmışlardır. Bu sözleşmede yer alan, herhangi bir saldırı durumunda Medine'yi birlikte savunacakları maddesini Hendek Muharebesi'nde (627) ihlal ettikleri ve üstelik Müslümanlarla karşı savaştıkları gerekçesiyle Muhammed yönetimindeki Müslüman kuvvetleri tarafından erkeklerin ölüm cezasına çarptırıldığı, kadınların ve çocukların ise köleleştirildikleri iddia edilir.

Secah bint el-Hâris bin Süveyd, Peygamber olduğunu iddia etmiş Arap kadın.

Muhammed, İslam'ı duyurmaya başlamasıyla zaman içerisinde kendisine taraftar topladı ve böylece giderek artan bir nüfuz elde etti. Diğer inançlara mensup bazı kimseler, kendilerini yanlış yolda olmakla itham eden Muhammed'e karşı koydu. Bazı şairler şiirleriyle Muhammed'i hicvederken bazıları ise şiirleriyle insanları ona karşı savaşmaya davet etti. Muhammed muhaliflerini ortadan kaldırmak amacıyla onları öldürttü.

Kelb, Yemen menşeli büyük bir Kahtani Arap kabilesidir.

Benî Kurayza Muharebesi, Benî Kureyza Muharebesi veya Benî Kurayza Gazvesi, 627 yılında İslam peygamberi Muhammed'in başında olduğu Müslüman güçleri ile Medineli Yahudi kabilesi Benî Kurayza güçleri arasında, Hendek Muharebesi'nin akabinde gerçekleşen savaştır. Savaş, Müslümanların zaferiyle sonuçlanmıştır.

Ebû Kays Sa‘d b. Ubâde b. Düleym b. Hârise el-Ensârî, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi.

Fezare, Orta Arabistan'daki Necid bölgesinde yerleşik bir Arap kabilesi.

İslam peygamberi Muhammed, şehrin sıkıntı çektiği kabileler arasındaki anlaşmazlıkları karara bağlamak için şehir liderleri tarafından Medine'ye davet edilmişti. Muhammed Medine'ye hicret edip burada işleri yola koyduktan sonra 629 yılının Kasım ayında Mekke'yi fethetti.

Medine İslam Devleti, İslâm peygamberi Muhammed'in ve takipçilerinin Mekke'den Hicret olarak bilinen göçünü takiben Medine şehrine geldiği 622 yılından 632 yılındaki ölümüne kadar Arap Yarımadası'na egemen olan teokratik bir devletti. Medine İslam Devleti, ilk İslâm devleti ve Râşidîn Halifeliği'nin öncüsü olarak kabul edilir.

Beni Evs, Medine'de yerleşik iki ana Arap kabilesinden biriydi. Diğeri ise Hazrec'ti ve ikisi de Hicret'ten sonra Ensar'ı oluşturuyordu.

Sad bin Muaz (590-627) Medine'deki Evs kabilesinin lideri ve İslam peygamberi Muhammed'in önde gelen sahabelerinden biriydi. Hendek Savaşı'ndan kısa bir süre sonra öldü.

Abdullah bin Übey bin Selül, Medine'deki Hazreç kabilesinin reisiydi. İslam peygamberi Muhammed'in gelişiyle birlikte İbn Ubeyy görünüşte Müslüman oldu, ancak Müslüman geleneği onun ölümüne kadar İslam'a münafık olduğunu belirtir. Muhammed'le tekrarlanan çatışmalardan dolayı İslami gelenek onu Münafık (ikiyüzlü) ve "Münafikun lideri" olarak etiketlemiştir.

Esad bin Zürare, genellikle Ebu Ümame künyesi ile bilinir, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesinden ve Medine'de Müslüman olan ilk kabile reisidir.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.