İçeriğe atla

Hayvanlarda aşılanma

Tavuk aşılanması

Hayvan aşılaması, evcil hayvanların, çiftlik hayvanların veya vahşi hayvanların aşılanmasıdır.[1] Uygulama veteriner tıp ile bağlantılıdır.[1] İlk hayvan aşısı 1879'da Louis Pasteur tarafından tavuk kolerası için icat edildi.[2] Bu tür aşıların üretimi bireylerin, hükûmetin ve şirketlerin ekonomik zorluklarıyla ilgili sorunlarla karşılaşmaktadır.[3] Hayvan aşılarının düzenlenmesi, insan aşılarının düzenlenmesine göre daha azdır.[3][4] Aşılar, geleneksel ve yeni nesil aşılar olarak ikiye ayrılır.[5][6] Hayvan aşılarının, bulaşıcı hayvan hastalıklarını kontrol etmenin en uygun maliyetli ve en sürdürülebilir yöntemler olduğu bilinmektedir.[6] 2017 yılında veteriner aşı endüstrisi 7 milyar ABD doları değerindeydi ve 2024 yılında 9 milyar ABD dolarına ulaşacağı tahmin ediliyor.[7]

Şap aşısı

Tarihi

Kuduz aşısı olan ilk kişi, Joseph Meister

Hayvanlar, aşıların hem alıcısı hem de kaynağı olmuştur. Laboratuvar testleri yoluyla oluşturulan ilk hayvan aşısı, 1879'da Louis Pasteur tarafından tavuk kolerası için yapıldı.[8] Pasteur ayrıca 1881'de koyun ve sığırlar için bir şarbon aşısını ve 1884'te kuduz aşısını icat etti.[8] Kuduz virüsünü büyütmek ve zayıflatmak için maymunlar ve tavşanlar kullanıldı.[9] 1881'den itibaren, enfekte tavşanlardan alınan kurutulmuş omurilik materyali, onları kuduza karşı aşılamak için köpeklere verildi.[10] Virüsü zayıflatmak için enfekte sinir dokusu kurutuldu.[11] Daha sonra 1885'te aşı, kuduz hastalığına yakalanmış 9 yaşındaki bir erkek çocuğa, Joseph Meister'e verildi ve çocuk hayatta kaldı.[10] Fransız Ulusal Tıp Akademisi ve dünya bu başarıyı bir atılım olarak gördü ve böylece birçok bilim insanı işbirliği yapmaya ve Pasteur'ün çalışmalarını ilerletmeye başladı.[9][10]

Edward Jenner'ın teorisine göre eğer bir insana zaten sığır çiçeği bulaşmışsa, çiçek hastalığından korunacaklardı. Teorisini 1796'da test etti. Doğru olduğu kanıtlandı ve böylece hastalığın ortadan kaldırılmasına giden yolu başlattı.[12]

Dünya Sağlık Örgütü'nün eradikasyon (bir hastalığı dünya çapında sona erdirme) çabaları sayesinde her ülkede insanların en az %80'i aşılandı.[10] Daha sonra vaka bulma ve ardından halka aşılama yöntemleri kullanıldı, bu da çiçek hastalığının 1980 yılında aşılama yoluyla bir hastalığın ilk eradikasyonu haline gelmesine neden oldu.[10]

Problemler

Hayvanların aşılanmasıyla ilgili temel konular erişim ve bulunabilirliktir.[13] Aşıların büyük popülasyonlara dağıtılması hala bir zorluk olsa da; aşılar, çiftlik hayvanı hastalıklarını önlemede en uygun maliyetli önlemdir.[14][15]

İnsan sağlığı

Hayvanlar ve insanlar için aşı üretimi her zaman bağlantılı olmuştur, tüm insan patojenlerinin en az %61'i hayvanlardan kaynaklandığı için bu ilişki "Tek Sağlık" olarak adlandırılmıştır. Bu bağlantının iki ana örneği kuduz ve çiçek aşılarıdır. Birçok durumda hayvanları aşılamak sadece hayvanların sağlığı için değil, aynı zamanda insan sağlığı ve refahı için de önemlidir. Zoonoz hastalık terimi, hayvanlardan insanlara geçebilen bir hastalığı tanımlar.[16]

Kaynakça

  1. ^ a b "Vaccination for animal health: an overview". NOAH (National Office of Animal Health) (İngilizce). 31 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2020. 
  2. ^ "The Antibody Initiative -- Veterinary Vaccines and Serums". National Museum of American History (İngilizce). 6 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2020. 
  3. ^ a b "Strategies to increase adoption of animal vaccines by smallholder farmers with focus on neglected diseases and marginalized populations". PLOS Neglected Tropical Diseases. 13 (2): e0006989. February 2019. doi:10.1371/journal.pntd.0006989. PMC 6366725 $2. PMID 30730883. 
  4. ^ "Pet vaccination - Health". CHOICE (İngilizce). 11 Haziran 2014. 30 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2020. 
  5. ^ Vaccine design : methods and protocols. Vaccines for veterinary diseases. 2. Humana Press. 2016. ISBN 978-1493933884. 
  6. ^ a b "The development of veterinary vaccines: a review of traditional methods and modern biotechnology approaches". Biotechnology Research and Innovation. 1 (1): 6-13. January 2017. doi:10.1016/j.biori.2017.10.001. 
  7. ^ "Home". HealthforAnimals (İngilizce). 18 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2020. 
  8. ^ a b "The Antibody Initiative -- Veterinary Vaccines and Serums". National Museum of American History (İngilizce). 6 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020. 
  9. ^ a b "Current status of veterinary vaccines". Clinical Microbiology Reviews. 20 (3): 489-510, table of contents. July 2007. doi:10.1128/CMR.00005-07. PMC 1932753 $2. PMID 17630337. 
  10. ^ a b c d e "WHO | Smallpox vaccines". WHO. 5 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: ":6" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  11. ^ Long (6 Temmuz 2007). "July 6, 1885: Rabies Vaccine Saves Boy -- and Pasteur". Wired. ISSN 1059-1028. 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020. 
  12. ^ "The history of the smallpox vaccine". The Journal of Infection. 52 (5): 329-34. May 2006. doi:10.1016/j.jinf.2005.07.021. PMID 16176833. 
  13. ^ "Obstacles to vaccination of animals and prospective solutions". Biologicals. 65: 46-49. May 2020. doi:10.1016/j.biologicals.2020.03.001. PMID 32209300. 
  14. ^ "Bill & Melinda Gates Foundation". www.gatesfoundation.org (İngilizce). 1 Ocak 2001. 25 Ocak 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2020. 
  15. ^ "The livestock vaccine supply chain: Why it matters and how it can help eradicate peste des petits Ruminants, based on findings in Karamoja, Uganda". Vaccine. 37 (43): 6285-6290. October 2019. doi:10.1016/j.vaccine.2019.09.011. PMID 31526623. 16 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2021. 
  16. ^ "Zoonotic Diseases | One Health | CDC". www.cdc.gov (İngilizce). 19 Şubat 2020. 2 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Aşı (tıp)</span> belirli bir hastalığa karşı bağışıklık sağlamak için üretilen biyolojik ilaç

Aşı, belirli bir bulaşıcı veya malign hastalığa karşı aktif kazanılmış bağışıklık sağlayan biyolojik bir preparattır. Aşıların güvenliği ve etkinliği geniş çapta incelenmiş ve doğrulanmıştır. Bir aşı tipik olarak hastalığa neden olan bir mikroorganizmaya benzeyen bir ajan içerir ve genellikle mikrobun zayıflatılmış veya öldürülmüş formlarından, toksinlerinden veya yüzey proteinlerinden yapılır. Vücudun bağışıklık sistemi ajanı bir tehdit olarak tanır, yok eder ve bu sayede gelecekte karşılaşabileceği bu ajanla ilişkili mikroorganizmaları daha fazla tanır ve yok eder.

<span class="mw-page-title-main">DBT aşısı</span> difteri, boğmaca ve tetanosa karşı kullanılan aşı

DBT aşısı veya DTB aşısı, insanlarda görülen üç bulaşıcı hastalığa karşı bir karma aşı sınıfıdır: difteri, boğmaca ve tetanos. Aşı bileşenleri difteri ve tetanoz toksoitleri ile boğmacaya neden olan bakterinin öldürülmüş bütün hücrelerini veya boğmaca antijenlerini içerir. Toksoit terimi, bir bağışıklık yanıtı oluşturmak için hedef aldıkları patojen tarafından üretilen inaktive edilmiş bir toksini kullanan aşıları ifade eder. Bu şekilde, toksoit aşı, patojenin kendisine karşı hedeflenen bir aşıdan ziyade, patojen tarafından üretilen ve hastalığa neden olan toksine karşı hedeflenen bir bağışıklık yanıtı oluşturur. Tüm hücreler veya antijenler "DTwB" veya "DTaB" olarak gösterilecektir; burada küçük harf "w" tüm hücre inaktive boğmacayı ve küçük harf "a" "aselüler" anlamına gelir. Canlı zayıflatılmış aşılar gibi alternatif aşı türlerine kıyasla, DTB aşısı herhangi bir canlı patojen içermez, bunun yerine bir bağışıklık tepkisi oluşturmak için inaktive edilmiş toksoit kullanır; bu nedenle, hastalığa neden olduğu bilinen herhangi bir risk olmadığından, bağışıklığı zayıf olan popülasyonlarda kullanım riski yoktur. Sonuç olarak, DTB aşısı herkes için güvenli bir aşı olarak kabul edilir ve ilgili patojene özgü çok daha hedefli bir bağışıklık yanıtı oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Aşılama</span> hastalıklara karşı koruma için aşının uygulanması

Aşılama, bağışıklık sisteminin bir hastalığa karşı bağışıklık geliştirmesine yardımcı olmak için bir aşının uygulanmasıdır. Aşılar zayıflatılmış, canlı veya öldürülmüş halde bir mikroorganizma veya virüs ya da organizmadan alınan proteinler veya toksinler içerir. Vücudun adaptif bağışıklığını uyararak, bulaşıcı bir hastalıktan kaynaklanan hastalıkları önlemeye yardımcı olurlar. Bir nüfusun yeterince büyük bir yüzdesi aşılandığında, sürü bağışıklığı ortaya çıkar. Sürü bağışıklığı, bağışıklık sistemi baskılanmış - zayıflatılmış bir versiyonu bile kendilerine zarar vereceği için aşı olamayan - kişileri korur. Aşılamanın etkinliği geniş çapta incelenmiş ve doğrulanmıştır. Aşılama, bulaşıcı hastalıkların önlenmesinde en etkili yöntemdir; çiçek hastalığının dünya çapında ortadan kaldırılmasından ve çocuk felci ve tetanos gibi hastalıkların dünyanın büyük bir kısmından yok edilmesinden büyük ölçüde aşılama sayesinde sağlanan yaygın bağışıklık sorumludur. Bununla birlikte, Amerika'daki kızamık salgınları gibi bazı hastalıklarda, 2010'larda nispeten düşük aşılama oranları nedeniyle - kısmen aşı tereddütlerine atfedilen - artan vakalar görmüştür. Dünya Sağlık Örgütüne göre aşılama sayesinde yılda 3,5-5 milyon ölüm önlenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Çiçek aşısı</span> geliştirilmiş ilk başarılı aşı

Çiçek aşısı, bulaşıcı bir hastalığa karşı geliştirilen ilk aşıdır. 1796 yılında İngiliz doktor Edward Jenner, nispeten hafif olan sığır çiçeği virüsü enfeksiyonunun ölümcül çiçek virüsüne karşı bağışıklık kazandırdığını göstermiştir. Sığır çiçeği, 20. yüzyılda modern çiçek aşısı ortaya çıkana kadar doğal bir aşı görevi gördü. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), 1958'den 1977'ye kadar çiçek hastalığını ortadan kaldıran küresel bir aşılama kampanyası yürütmüş ve çiçek hastalığını ortadan kaldırılan tek insan hastalığı haline getirmiştir. Artık halka rutin çiçek aşısı yapılmasa da aşı biyoterörizm, biyolojik savaş ve mpox'a karşı korunmak için hala üretilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kızamık aşısı</span> kızamık hastalığına karşı kullanılan aşı

Kızamık aşısı, kızamık hastalığına yakalanmaya karşı koruyan aşıdır. Tek bir dozdan sonra bağışıklık geliştirmeyenlerin neredeyse tamamı ikinci bir dozdan sonra bağışıklık geliştirir. Bir toplumda aşılanma oranı %92'den fazla olduğunda, kızamık salgınları tipik olarak artık meydana gelmez; ancak aşılanma oranı azalırsa tekrar ortaya çıkabilir. Aşının etkinliği uzun yıllar sürer. Zaman içinde daha az etkili olup olmadığı belirsizdir. Aşı, kızamığa maruz kaldıktan sonraki birkaç gün içinde yapılırsa da kızamığa karşı koruma sağlayabilir.

Aşı karşıtlığı, aşı hizmeti kendisine sunulmasına karşın kişinin kendisi ve çocuğu adına aşılamaya yanaşmaması veya tamamen karşı çıkma durumudur. Dünya Sağlık Örgütü, aşı karşıtlığını 2019'un en büyük on sağlık tehdidinden biri saymıştır. Terim, genel olarak aşılar hakkında olumsuz görüşler yaymayı, aşıları ertelemeyi ve kimi aşıları daha makbul görmeyi içerir. Aşılamaya karşı çıkan argümanlar, aşıların güvenliği konusunda sağlanmış bilimsel konsensüs ile de çelişmektedir.

Bu, profilaktik insan aşılarının geliştirilmesinin bir zaman çizelgesidir. Erken aşılar, geliştirme veya testin ilk yılına göre listelenebilir, ancak daha sonraki girişler genellikle aşının denemeleri tamamladığı ve piyasaya sürüldüğü yılı gösterir. Aşağıda listelenen hastalıklar için aşılar bulunmasına rağmen, dünya çapında sadece çiçek hastalığı ortadan kaldırılmıştır. Aşıyla önlenebilir diğer hastalıklar her yıl milyonlarca ölüme neden olmaya devam ediyor. Şu anda, çocuk felci ve kızamık, dünya çapında aktif şekilde ortadan kaldırılmaya çalışılan hastalıklardır.

<span class="mw-page-title-main">İnaktif aşı</span> bir hastalık patojeninin öldürülmüş bir halini kullanan aşı

İnaktif aşı, kültürde yetiştirilen ve daha sonra hastalık üretme kapasitesini yok etmek için öldürülen virüs partikülleri, bakteriler veya diğer patojenlerden oluşan bir aşıdır. Buna karşılık, canlı aşılar hâlâ canlı olan patojenleri kullanır. İnaktif aşılar için patojenler kontrollü koşullar altında yetiştirilir ve enfektiviteyi azaltmak ve böylece aşıdan kaynaklanan enfeksiyonu önlemek için bir araç olarak öldürülür.

<span class="mw-page-title-main">Grip aşısı</span> Influenza virüsüne karşı uygulanan tıbbi aşı

Grip aşısı, grip virüslerinin neden olduğu hastalıklardan korunmak için uygulanan bir aşıdır. Bu aşının yeni türleri yılda iki kez uygulanmaktadır. Çünkü grip virüsü çok hızlı değişim göstermektedir. Etkinliği yıldan yıla değişse de, gribe karşı en etkili yöntemdir. ABD Hastalık Kontrol ve Korunma Merkezleri, aşının hastalığı, doktora gitmeyi, hastaneye yatırılmayı ve ölümü azalttığını tahmin etmektedir. Grip olan aşılanmış işçiler ortalama yarım gün daha erken işe dönmektedir. Aşının 65 yaş üstü bireyler üzerindeki etkisi, kaliteli araştırma yapılmadığı için belirsizdir.

Aşı ile ilişkili sarkom (VAS) veya kedi enjeksiyon bölgesinde sarkomu (FISS) bazı aşılarla bağlantılı olan, kedilerde (ve genellikle, köpekler ve gelinciklerde) bulunan bir tür maligante tümordür. VAS, hem veteriner hekimler hem de kedi sahipleri için bir endişe haline geldi ve önerilen aşı protokollerinde değişikliklere neden oldu. Bu sarkomlar en yaygın olarak kuduz ve kedi lösemi virüsü aşılarıyla ilişkilendirilmiştir, ancak diğer aşılar ve enjekte edilen ilaçlar da suçlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kedilerin aşılanması</span>

Kedi aşısı, kedilere uygulanan hayvan aşısıdır. Aşılama, kedileri bazıları olası ölümcül olabilen bulaşıcı hastalıklardan korumada hayati bir rol oynar. Bu hastalıklara çevrelerinden, diğer evcil hayvanlardan ve hatta insanlardan maruz kalabilirler.

İnsan papilloma virüsü (HPV) aşıları, belirli insan papilloma virüsü (HPV) türlerinin neden olduğu enfeksiyonu önleyen aşılardır. Mevcut HPV aşıları, iki, dört veya dokuz tip HPV'ye karşı koruma sağlar. Tüm HPV aşıları, en büyük rahim ağzı kanseri riskine neden olan en az HPV tip 16 ve 18'e karşı koruma sağlar. HPV aşılarının rahim ağzı kanserinin %70'ini, anal kanserin %80'ini, vajina kanserinin %60'ını, vulva kanserinin %40'ını önleyebileceği ve HPV pozitif orofaringeal kanserlerin önlenmesinde %90'dan fazla etkinlik gösterdiği tahmin edilmektedir. Ayrıca HPV tiplerine karşı koruma sağlayan dörtlü ve nonvalan aşılar ile bazı genital siğilleri önlerler. HPV-6 ve HPV-11 daha fazla koruma sağlar.

1974 Hindistan çiçek hastalığı salgını, 20. yüzyılın en kötü çiçek hastalığı salgınlarından birisi olarak adlandırılmaktadır. Salgında 188,000 kişi enfekte olmuş ve 31,000 Hint ise hayatını kaybetmiştir. Hindistan salgın sırasında, dünyadaki çiçek hastalığı vakalarının %86'sından fazlasına sahipti.

<span class="mw-page-title-main">Suçiçeği aşısı</span> suçiçeğini önlemek için kullanılan aşı

Varisella aşısı olarak da bilinen suçiçeği aşısı, suçiçeğine karşı koruma sağlayan bir aşıdır. Bir doz aşı orta dereceli hastalıkların %95'ini ve ağır hastalıkların %100'ünü önler. İki doz aşı bir dozdan daha etkilidir. Bağışıklığı olmayan kişilere su çiçeğine maruz kaldıktan sonraki beş gün içinde yapılırsa hastalık vakalarının çoğunu önler. Nüfusun büyük bir kısmının aşılanması, aşılanmamış olanları da korur. Derinin hemen altına enjeksiyon yoluyla verilir. Zoster aşısı olarak bilinen başka bir aşı, aynı virüsün neden olduğu hastalıkları önlemek için kullanılır.

Yapay bağışıklık indüksiyonu, organizmaların bağışıklık sistemleri tarafından üretilen doğal bağışıklığın aksine, koruyucu sağlık hizmetlerinde insan çabalarıyla elde edilen bağışıklamadır. İnsanları, hastalığa yakalanmalarını beklemekten başka yollarla belirli hastalıklara karşı bağışık hale getirir. Amaç, hastalığın yok edilmesinin mümkün olmadığı durumlarda bile ölüm ve acı çekme riskini, yani hastalık yükünü azaltmaktır. Aşılama, bu tür bağışıklamanın başlıca türüdür ve aşıyla önlenebilir hastalıkların yükünü büyük ölçüde azaltır.

<span class="mw-page-title-main">Sürü bağışıklığı</span> bir nüfusun yeterli bir kısmı bağışıklık kazandığında (aşılama veya önceki enfeksiyonlar yoluyla) ortaya çıkan bulaşıcı hastalıktan korunma durumu

Sürü bağışıklığı, yalnızca bulaşıcı hastalıklar için geçerli olan bir dolaylı koruma şeklidir. Bir popülasyonun yeterli bir yüzdesi, önceki enfeksiyonlar veya aşılama yoluyla bir enfeksiyona karşı bağışıklık kazandığında ortaya çıkar ve böylece bağışıklığı olmayan bireyler için enfeksiyon olasılığını azaltır.

Tifo aşıları tifo ateşini önleyen aşılardır. Çeşitli türleri yaygın olarak mevcuttur. Söz konusu aşıya bağlı olarak ilk iki yılda yaklaşık %30 ila %70 etkilidirler. Vi-rEPA aşısının çocuklarda etkili olduğu gösterilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">KKK aşısı</span> kızamık, kabakulak ve kızamıkçığa karşı uygulanan çeşitli karma aşılardan herhangi biri

KKK aşısı, KKK olarak kısaltılan kızamık, kabakulak ve kızamıkçığa karşı bir aşıdır. İlk doz genellikle 9 aylık ile 15 aylık arasındaki çocuklara verilir, ikinci doz ise 15 aylık ile 6 yaş arasında ve dozlar arasında en az dört hafta olacak şekilde yapılır. İki dozdan sonra insanların %97'si kızamığa, %88'i kabakulağa ve en az %97'si kızamıkçığa karşı korunmuş olur. Aşı ayrıca bağışıklık kanıtı olmayanlara, iyi kontrol edilen HIV/AIDS'lilere ve eksik bağışıklığı olanlara kızamığa maruz kaldıktan sonraki 72 saat içinde önerilmektedir. Enjeksiyon yoluyla yapılır.

Zayıflatılmış aşı, bir patojenin virülansını azaltarak, ancak yine de onu canlı tutarak oluşturulan bir aşıdır. Zayıflatmada, bulaşıcı ajanı alınırr ve zararsız veya daha az virülan hale gelecek şekilde değiştirilir. Bu aşılar, patojeni "öldürerek" üretilen aşıların tersidir.

Modifiye vaccinia Ankara (MVA), vaccinia virüsünün zayıflatılmış bir türüdür. Aşı olarak kullanılmaktadır çiçek hastalığı ve maymun çiçeğine karşı, diğer çiçek virüslerinden elde edilen çiçek aşılarına göre daha az yan etkiye sahiptir.