İçeriğe atla

Hayabusa 2

Hayabusa2
İyon iticilerini ateşleyen Hayabusa2'nin sanatsal tasviri
Görev türüAsteroit numunesi getirme görevi
UygulayıcıJAXA
COSPAR kimliği2014-076A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.40319
Web sitesihayabusa2.jaxa.jp/en/
Görev süresi6 yıl (planlanan)
(9 yıl, 10 ay ve 12 gün geçti)
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracı tipiHayabusa
ÜreticiNEC[1]
Fırlatma ağırlığı600 kg[2]
Yakıtsız ağırlık490 kilogram (1.080 lb) [3]
BoyutlarGövde: 1 × 1,6 × 1,25 metre
Güneş paneli: 6 × 4,23 metre
Güç2,6 kW (1 au'da), 1,4 kW (1,4 au'da)
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi3 Aralık 2014, 04:22:04 (3 Aralık 2014, 04:22:04) UTC[4]
RoketH-IIA 202
Fırlatma yeriTanegashima Uzay Merkezi, LA-Y
ÜstleniciMitsubishi Heavy Industries
Görev sonu
İniş tarihiAtmosfere giriş kapsülü: 5 Aralık 2020 (5 Aralık 2020) UTC[5]
İniş yeriWoomera, Avustralya
Dünya uçuşu
En yakın yaklaşım3 Aralık 2015
Mesafe3.090 kilometre (1.920 mi) [6]
162173 Ryugu ile buluşma
Varış tarihi27 Haziran 2018, 09:35 UTC[7]
Kalkış tarihi12 Kasım 2019[8]
Örnek ağırlığı5,4 gram[9](gaz numuneleri dahil)
162173 Ryugu iniş aracı
İniş tarihi21 Şubat 2019
162173 Ryugu iniş aracı
İniş tarihi11 Temmuz 2019
Dünya uçuşu (Numune getirme)
En yakın yaklaşım5 Aralık 2020 UTC [5]
 

Hayabusa2 (はやぶさ2, "Gökdoğan 2"), Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından yürütülen asteroit numunesi toplama görevidir. Haziran 2010'da ilk kez asteroit numuneleri toplayan Hayabusa görevinin ardılıdır.[10] Hayabusa2, 3 Aralık 2014'te fırlatıldı ve 27 Haziran 2018'de Dünya'ya yakın asteroit 162173 Ryugu ile uzay buluşmasını gerçekleştirdi.[11] Asteroidi bir buçuk yıl boyunca araştırdı ve numuneler topladı. Kasım 2019'da asteroitten ayrıldı ve 5 Aralık 2020 UTC'de numuneleri Dünya'ya geri getirdi.[8][12][13][14] Görevi, hızla dönen küçük asteroit 1998 KY26 ile buluşacağı en az 2031 yılına kadar uzatıldı.

Hayabusa2, uzaktan algılama ve numune toplamak için çok sayıda bilimsel yük; asteroit yüzeyini araştırmak ve toplanan numunelerin çevresel ve jeolojik bağlamını analiz etmek için de dört küçük keşif aracı taşır.

Görev

3 Aralık 2014 tarihinde Tanegashima Uzay Merkezi'nden UTC 04:22'de fırlatılmıştır.[15] Üç buçuk yıllık yolculuğun ardından 280 milyon kilometre uzaklıktaki görev yeri olan 162173 Ryugu asteroidine Temmuz 2018'de ulaştı. 22 Şubat 2019'da iniş prosedürüne başladı ve öncesinde numune toplamayı kolaylaştırmak için yüzeye, saniyede 300 metre hıza ulaşan 5 gramlık toz kaldırıcı bir mermi fırlattı. Asteroite inişi gerçekleştirdikten sonra numune toplama cihazını kullanarak ortamdan toz örnekleri toplamıştır.[16]

Hayabusa 2'nin asteroit tozunu taşıdığı kapsül 5 Aralık 2020'de planlandığı şekilde dünyaya döndü ve düştüğü yer olan Avustralya'nın Woomera bölgesi yakınlarındaki çölden alınıp, incelenmesi için Japonya'ya getirilmiştir.[17]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "JAXA Launches Hayabusa 2 Asteroid Probe". nec.com (Basın açıklaması). NEC Press Releases. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Hayabusa 2". NASA Space Science Data Coordinated Archive. 13 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2022. 
  3. ^ Hayabusa-2 – Asteroid Exploration Mission 24 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Spaceflight 101 Erişim tarihi: 30 Haziran 2019
  4. ^ "Launch of "Hayabusa2" by H-IIA Launch Vehicle No. 26". JAXA. 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2018. 
  5. ^ a b "Joint Statement for Cooperation in the Hayabusa2 Sample Return Mission by the Australian Space Agency and the Japan Aerospace Exploration Agency" (Basın açıklaması). JAXA. 14 Temmuz 2020. 1 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2020. 
  6. ^ "Hayabusa2 Earth Swing – by Result". JAXA. 30 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2022. 
  7. ^ "Arrival at Ryugu!". JAXA Hayabusa2 Project. 29 Haziran 2018. 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2018. 
  8. ^ a b Bartels, Meghan (13 Kasım 2019). "Farewell, Ryugu! Japan's Hayabusa2 Probe Leaves Asteroid for Journey Home". Space.com. 18 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2022. 
  9. ^ "Hayabusa2 returned with 5 grams of asteroid soil, far more than target". 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2022. 
  10. ^ Wendy Zukerman (18 Ağustos 2010). "Hayabusa2 will seek the origins of life in space". New Scientist. 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2010. 
  11. ^ Clark, Stephen (28 Haziran 2018). "Japanese spacecraft reaches asteroid after three-and-a-half-year journey". Spaceflight Now. 25 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2018. 
  12. ^ Rincon, Paul (5 Aralık 2020). "Asteroid capsule located in Australian desert". BBC News. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2020. 
  13. ^ Chang, Kenneth (5 Aralık 2020). "Japan's Journey to an Asteroid Ends With a Hunt in Australia's Outback – The Hayabusa2 mission has cemented Japan's pioneering role in exploring the Solar System". The New York Times. 5 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  14. ^ Rincon, Paul (6 Aralık 2020). "Hayabusa-2: Capsule with asteroid samples in 'perfect' shape". BBC News. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2020. 
  15. ^ "Launch of "Hayabusa2" by H-IIA Launch Vehicle No. 26". 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2018. 
  16. ^ "Japon uzay aracı Hayabusa-2, 280 milyon kilometre uzaklıktaki asteroite indi". BBC Türkçe. 22 Şubat 2019. 14 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020. 
  17. ^ "'Asteroid fatihi'nin kapsülü Japonya'ya getirildi". NTV. 8 Aralık 2020. 14 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Japonya Uzay Araştırma Ajansı</span> Japonyada uzay araştırmaları ile ilgilenen kurumdur.

Japonya Uzay Araştırma Ajansı,, Japonya'nın ulusal havacılık ve uzay ajansıdır. 1 Ekim 2003'te NASDA, ISAS ve NAL adlı üç kurumun birleştirilmesiyle kurulmuş olup bilimsel araştırma, teknoloji geliştirme ve yörüngeye uyduların fırlatılması ve yerleştirilmesinden sorumludur ve asteroid keşifleri ve olası insanlı Ay keşifleri gibi çok daha gelişmiş görevlerde yer almaktadır. Merkezi Tokyo'nun Chōfu kentinde bulunan Chōfu Havacılık Merkezi'nde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Dünya'ya yakın cisim</span>

Dünya'ya Yakın Cisimler, yörüngeleri günberi noktasında Dünya'ya 1,3 Astronomik Birim (AB) mesafeden daha yakın olup Dünya'nın çok yakınına gelen gök cisimleridirler. Bunlar birkaç bin Dünya'ya Yakın Asteroit (DYA), Dünya'ya Yakın Kuyruklu yıldız (DYK), bir miktar Güneş etrâfında dolanan uzay aracı ve uzayda Dünya'yla çarpışmadan tâkip edilebilecek büyüklükte meteoritlerden oluşurlar. Makbul olan görüşe göre DYC'lerin geçmişte Dünya'yla çarpışmalarının gezegenimizin jeolojik ve biyolojik târihinde kayda değer rolü olduğu merkezindedir. Dünya'mıza getireceği tehlikelerin farkına varılmasıyla 1980'lerden beri gittikçe artan ilgiyle bu cisimler izlenmişler, gelebilecek tehlikeleri aktif olarak azaltmak için çözümler aranmaya başlamışlardır.

<i>Dawn</i> (uzay sondası)

Dawn, asteroit kuşağının bilinen üç proto-gezegeninden ikisi olan Vesta ve Ceres'i inceleme göreviyle NASA tarafından 2007 yılının Eylül ayında fırlatılan uzay sondasıydı. NASA'nın Discovery programı'nın dokuzuncu göreviyle Dawn uzay aracı, 16 Temmuz 2011'de Vesta yörüngesine girdi ve 2012'nin sonlarında Ceres'e hareket etmeden önce 14 aylık bir araştırma görevini tamamladı. 6 Mart 2015 tarihinde Ceres'in yörüngesine girdi. 2017 yılında NASA planlanan dokuz yıllık görevin, sondanın hidrazin yakıt kaynağı tükenene kadar uzatılacağını duyurdu. NASA 1 Kasım 2018 tarihinde Dawn'ın hidrazin yakıtını tükettiğini ve görevin sona erdiğini duyurdu. Uzay aracı halen Ceres'in etrafında kontrolsüz bir şekilde, fakat kararlı bir yörüngede dolanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">H-II Transfer Aracı</span>

H-II Transfer Aracı (HTV) veya Kōnotori, Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir otomatik kargo uzay aracıdır. HTV, Japon Deney Modülü Kibō'yu (JEM) ve Uluslararası Uzay İstasyonu'nu (ISS) ikmal amacıyla tasarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 2</span>

Chang'e 2, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ilk aşamasının bir parçası olup 2007'de fırlatılan Chang'e 1'in devamıdır. Chang'e 2'nin tasarımında Chang'e 1 ile benzerlik göstermesine karşın, daha gelişmiş bir yerleşik kamera da dahil olmak üzere bazı teknik yenilikler yer almaktadır.

<i>Hayabusa</i>

Hayabusa , Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir robotik uzay aracıydı. 25143 Itokawa adlı Dünya'ya yakın küçük bir asteroitten örnek malzeme toplamak ve bunları daha fazla analiz için Dünya'ya getirmek amacıyla tasarlanmıştır. Eskiden Mu Space Engineering Spacecraft C (MUSES-C) olarak da bilinen Hayabusa, 9 Mayıs 2003'te fırlatıldı ve Eylül 2005'in ortalarında Itokawa ile buluştu. Itokawa'ya varışından sonra asteroidin şekli, dönüş hızı, topografyası, rengi, bileşimi, yoğunluğu ve geçmişini inceledi. Kasım 2005'te asteroidin yüzeyine indi, asteroit malzemesinden çok küçük taneli örnekler topladı ve bunları 13 Haziran 2010'da uzay aracıyla birlikte Dünya'ya getirdi.

162173 Ryugu, yaklaşık bir kilometre çapında olan Apollo grubunun yakın Dünya nesnesi ve tehlikeli olabilecek cisim olarak sınıflandırılmış bir asteroittir. 1999'da LINEAR tarafından keşfedilmiş olup adını Ryūgū-jō'dan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">25143 Itokawa</span> Asteroit

25143 Itokawa, yaklaşık 350 metre çapında olan Apollo grubunun yakın Dünya nesnesi ve tehlikeli olabilecek cisim olarak sınıflandırılmış bir asteroittir. 1998'de LINEAR tarafından keşfedilmiş olup adını Japon roket mühendisi Hideo Itokawa'dan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">IKAROS</span>

IKAROS, Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir uzay sondasıdır. 20 Mayıs 2010 tarihinde H-IIA roketi ile Tanegashima Uzay Merkezi'nden Akatsuki ve diğer dört uzay aracı ile birlikte fırlatıldı. IKAROS, gezegenler arası alanda uzay yelkeni teknolojisini başarıyla deneyen ilk uzay aracıdır.

<span class="mw-page-title-main">16 Psyche</span> Asteroit

16 Psyche, İtalyan gök bilimci Annibale de Gasparis tarafından 17 Mart 1852'de keşfedilen ve Yunan tanrıçası Psyche'den adını alan büyük bir M-tipi asteroittir. "16" ön eki, keşfedilme sırasına göre on altıncı küçük gezegen olduğunu belirtir. M-tipi asteroitlerin en büyüğü ve en kütleli olanıdır ve en büyük on iki asteroitten biridir. Ortalama çapı yaklaşık 220 km 'dir (140 mi) ve asteroit kuşağı kütlesinin yaklaşık yüzde birini içerir. Eskiden bir öngezegennin açığa çıkmış çekirdeği olduğu düşünülüyordu, fakat son gözlemler bu varsayımı sorgulamaktadır. Psyche, NASA tarafından aynı adı taşıyan bir uzay aracıyla araştırılacak. Bu, insan yapımı bir nesnenin metalik bir asteroide yolculuk ettiği ilk sefer olacak. Uzay aracı 13 Ekim 2023'te fırlatıldı ve 2029 yılında asteroide ulaşması bekleniyor.

<span class="mw-page-title-main">OSIRIS-REx</span>

OSIRIS-REx, Dünya'ya yakın karbonlu bir asteroit olan 101955 Bennu'yu ziyaret eden ve ondan örnekler toplayan bir NASA asteroit çalışması ve örnek getirme göreviydi. Eylül 2023'te getirilen malzemenin, bilim adamlarının Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimi, gezegen oluşumunun ilk aşamaları ve Dünya'da yaşamın oluşumuna neden olan organik bileşiklerin kaynağı hakkında daha fazla bilgi edinmelerini sağlaması bekleniyor. Ana görevin tamamlanmasının ardından uzay aracının OSIRIS-APEX adlandırmasıyla, asteroit 99942 Apophis'e yakın bir geçiş yapması planlanmaktadır.

<i>Deep Space 1</i>

Deep Space 1 (DS1), bir asteroit ve bir kuyruklu yıldızın yakınından uçuş gerçekleştiren NASA'nın teknoloji kanıtlama amaçlı bir uzay aracıydı. Gelişmiş teknolojileri test etmek için tahsis edilmiş Yeni Binyıl Programı'nın bir parçasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Aktif asteroit</span>

Aktif asteroitler, asteroit benzeri yörüngelere sahiptir ancak kuyruklu yıldız benzeri görsel özellikler gösteren küçük Güneş Sistemi cisimleridir. Yani, koma, kuyruk veya kütle kaybının diğer görsel kanıtlarını gösterirler, ancak yörüngeleri Jüpiter'in yörüngesi içinde kalır. Bu cisimler ilk olarak 2006 yılında astronomlar David Jewitt ve Henry Hsieh tarafından ana kuşak kuyruklu yıldızları (MBC'ler) olarak adlandırılmıştı, ancak bu isim onların bir kuyruklu yıldız gibi zorunlu olarak buzlu olduklarını ve yalnızca ana kuşakta var olduklarını, oysa artan nüfus Aktif asteroitlerin sayısı bunun her zaman böyle olmadığını gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Çift Asteroit Yönlendirme Testi</span>

Çift Asteroit Yönlendirme Testi, NASA'nın Dünya'ya yakın cisimlere karşı gezegen savunması yöntemini test etmeyi amaçladığı bir uzay göreviydi. Bu görev, bir uzay aracının bir asteroitle kafa kafaya çarpıştığında momentum aktarımı etkisinin asteroidi ne kadar saptırdığını değerlendirmek için tasarlandı. Seçilen hedef asteroit olan Dimorphos, Didymos asteroidinin uydusudur ve her iki asteroit de Dünya'ya bir çarpma tehdidi oluşturmamaktadır. 24 Kasım 2021'de Dünya'dan fırlatılan DART uzay aracı, 26 Eylül 2022 23:14 UTC'de Dimorphos'a başarılı bir şekilde çarptı ve yörüngesini 32 dakika kısalttı. Bu, önceden belirlenen başarı eşiği olan 73 saniyeden çok daha fazlaydı. DART'ın Dimorphos'u yönlendirmedeki başarısı çarpışmanın kendisinden çok, dışarı fırlatılan enkazın geri tepmesiyle ilişkili olan momentum aktarımı sayesinde oldu.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 2</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ikinci aşaması

Artemis 2, NASA Artemis programının ikinci planlanmış görevi ve Space Launch System (SLS) ile Eylül 2025'te fırlatılması planlanan Orion uzay aracının ilk planlanmış mürettebatlı görevidir. Mürettebatlı Orion uzay aracı, Ay'a bir uçuş gerçekleştirecek ve ardından Dünya'ya geri dönerek, 1972'deki Apollo 17 görevinden bu yana alçak Dünya yörüngesinin ötesine seyahat edecek ilk mürettebatlı uzay aracı olacak.

<span class="mw-page-title-main">2867 Šteins</span> asteroit

2867 Šteins asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 5 kilometre çapında düzensiz, elmas şeklinde bir arka plan asteroitidir. 4 Kasım 1969'da Sovyet gök bilimci Nikolay Çernık tarafından Kırım'da bulunan Kırım Astrofizik Gözlemevi'nde keşfedildi. Eylül 2008'de, ESA'nın uzay sondası Rosetta, Šteins'ın yanından geçti ve bu sayede Šteins, bir uzay aracıyla ziyaret edilmiş birkaç küçük gezegenden biri oldu. Parlak E-tipi asteroit, 23 adlandırılmış kratere sahiptir ve 6,05 saatlik bir dönme süresine sahiptir. Adını Litvanyalı gök bilimci Kārlis Šteins'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Örnek getirme görevi</span> dünya dışındaki bir yerden örnekler toplanıp analiz için Dünyaya getirildiği bir uzay görevidir

Örnek getirme görevi, dünya dışındaki bir yerden örnekler toplayıp analiz için Dünya'ya getiren bir uzay aracı görevidir. Örnek getirme görevleri, yalnızca atomlar ve molekülleri veya gevşek malzeme ve kayalar gibi karmaşık bileşiklerden oluşmuş tortuyu geri getirebilir. Bu örnekler, toprak ve kayanın kazılması veya güneş rüzgarı parçacıkları ile kuyruklu yıldız birikintilerinin yakalanması için kullanılan bir toplayıcı paneli gibi çeşitli yollarla elde edilebilir. Bununla birlikte, bu tür örneklerin Dünya'ya getirilmesinin Dünya'nın kendisini tehlikeye atabileceğine dair endişeler dile getirilmiştir.

<i>Lucy</i> (uzay aracı) Discovery programının on üçüncü görevi; beş Jüpiter truvalısı ve iki asteroit kuşağı nesnesinin ziyareti planlanan çoklu uçuş keşfi

Lucy, on iki yıllık planlanan bir yolculukta, ikisi asteroit kuşağında olmak üzere Jüpiter'in Güneş etrafındaki yörüngesini paylaşan altı Jüpiter truvalısını ziyaret edecek olan bir NASA uzay sondasıdır. Aracın ziyaret etmesi planlanan cisimlere yakın uçuş gerçekleştirmesi beklenmektedir. Aracın maliyeti 981 milyon ABD Dolarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Psyche (uzay aracı)</span> 16 Psyche metal asteroitine yönelik gelecekteki NASA yörünge aracı

Psyche, metal asteroit 16 Psyche'yi yörüngede dönüp inceleyerek gezegen çekirdeklerinin kökenini keşfetmek amacıyla 13 Ekim 2023'te fırlatılan bir yörünge aracı ve uzay görevidir. Arizona Eyalet Üniversitesi'nden Lindy Elkins-Tanton, NASA'nın Discovery Programı için bu görevi öneren baş araştırmacıdır. Proje NASA Jet İtki Laboratuvarı (JPL) tarafından yönetilmektedir.

Bu, Güneş Sistemi'nin keşfine odaklanması planlanan uzay araçlarının, uzay aracının fırlatılma tarihine göre sıralanmış bir listesidir.